GhostWire: Tokyo (2022)

Ik heb geen idee waar deze game over gaat, maar door Ikumi Nakamura heb ik hier gelijk zin in gekregen.

Interessant feitje is dat de game oorspronkelijk gepitched en bedoeld was al een derde game in de Evil Within reeks las ik dit weekend (even googlen geeft ook meer artikelen die dit bevestigen). Dat wist ik dus niet. Nu heb ik deel 2 hiervan nog niet uitgespeeld, maar ik vind/vond deze reeks erg sterk, dus ook dit er eentje die ik toch wel weer even in de gaten houd. (ook al is het weer een timed exclusive, ditmaal voor de Xbox One - ik dacht dat hij pas ergens in 2023 dropt hiervoor).

Maar goed, het wekt dus weer wel meteen mijn interesse.

Heb een paar uur gespeeld. Begon leuk, maar houd de aandacht onvoldoende vast om het verder te willen doen. Het is een open world game die zoveel dingen erin heeft dat het op gegeven moment meer voelde als een klus dan dat er plezier bij kwam kijken. Het verhaal is een geinige b-fantasiefilm, maar niet iets dat je per se wilt volgen.

Keer op keer moet je tegen dezelfde monsters vechten met soortgelijke tactieken, nieuwe (soortgelijke) gebieden vrijspelen om vervolgens dezelfde dingen te doen die je in de vorige missies ook deed. Om nog maar te zwijgen over het absurd hoge aantal verzamel items: Ik had aardig wat tijd gestoken om honderden geesten te verzamelen, waarna bleek dat ik slechts 25% van de totale hoeveelheid geesten had! En daar zijn de Statue locations, Investigation notes, Landmarks, Magatama's, Tanuki's, Prayer beads, Relics, Torri gate's, Voice logs en Side missions niet eens bij meegerekend . Dit lijkt mij een ware nachtmerrie om 100% te completen.

De gameplay zit verder wel leuk in elkaar. Er zit verschil tussen de spreuken waardoor je goede reden hebt je aanpak te veranderen, aan de hand van de vijanden. Parryen om vijanden te stunnen, wat je beloond met mana voor spreuken, is een goede mechanic die je aanmoedigt om meer risico te nemen. Vooral de momenten dat ik een extra sterke vijand steeds zat te parryen, waardoor ie geen kans kreeg mij te raken, waren awesome.
De monster designs zitten ook gaaf in elkaar, al zijn er teveel monsters die simpelweg bestaan uit "Slenderman / Silent Hill nurse met een paraplu". O.a. liefhebbers van Japanese urban legends zullen aangenaam verrast zijn door de mengeling van Slit Mouth Woman / Eight Feet Tall. De designs waren bizar, soms creepy en voldoende om mij op m'n hoede te laten zijn. Ik kon bij nieuwe monsters nooit zeggen wat deze ging doen, of het een sterke vijand was etc, wat het leuk maakte nieuwe figuren te zien.

De game ziet er grafisch minder goed uit dan andere grote namen uit dit jaar. Voornamelijk de lagere framerate moest ik aan wennen, maar zoals verwacht wennen beiden aspecten prima en kon ik het gewoon waarderen door Tokyo te reizen. Ghostwire is een afrader als je wisselvallige gedachtes hebt over open world games. Als je daar juist van houd (en het thema spreekt je aan) dan zul je er waarschijnlijk meer plezier aan beleven dan ik.

Netjes. Zoals aangegeven eentje die ik nog steeds wil halen terzijnertijd en voor de juiste prijs. Al moet ik Evil Within 2 ook nog doen. Klinkt nog steeds wel okay voor mij. Al geef ik er ook niet meer dan 20 euro aan.