Met hoe goed ik het vervolg vind, valt het tegen hoe matig deel 1 is. Het is mij sowieso opgevallen dat het aanzienlijk lastiger om terug te gaan naar minder goede voorgangers dan het is om te beginnen bij het eerste deel (zonder verwachtingen). Zowel Death Mark, deze game als Persona 4 merkte ik te geneigd te zijn vergelijkingen met het betere vervolg te maken.
Dit voelt als een matige straight-to-dvd film, waar het vervolg een sterke bioscoopfilm is. Letterlijk alles is minder goed: minder variatie in de gameplay omdat je vaak in het klaslokaal zit, de graphics zijn lelijker (deel 2 zag er niet hoogstaand uit oid, maar in dit deel waren de models ronduit lelijk om te zien), tekstbalken kon je niet skippen, levels zijn minder origineel uitgedacht, het werd vroegtijdig te absurd, de checkpoints zaten te ver uit elkaar, de eindbaas is een frustrerende difficulty spike waar ik 30 min vast zat, maar bovenal sprak het thema mij gewoon niet aan. Deel 2 gaat over nostalgisch gamen in de kinderjaren van een 80s/90s gamerkid. Dit deel probeert in theorie hetzelfde: “Stiekems je gameboy gebruiken op de basisschool terwijl je de vervelende juf plaagt”, maar hier is niets herkenbaar aan, noch is het wenselijk. Mijn basisschool docenten waren juist heel aardig en ik had ook totaal geen behoefte te gamen tijdens lessen. Ik heb nooit iemand ontmoet die wel deze fantasieën had, dus voor wie dit scenario precies nostalgisch moet zijn is mij niet duidelijk.
Hier en daar zaten leuke momenten die niet in het vervolg te beleven zijn zoals de boss battle tegen het schoolhoofd, waarbij je op de muren een platformgame speelt terwijl je rekening houdt met waar het schoolhoofd zich bevindt. Of het buitenlevel waarin je alle tijd krijgt om te zien wat de kinderen uitspoken, terwijl de omgeving opeens onderdeel van jouw FPS spel wordt. Het is ook een korte game waar je binnen no time doorheen vliegt. Dus zelfs als het niet leuk is dan ben je snel klaar.
Als eerste deel bood het een nieuw idee dat op interessante wijze gebruikt maakt van VR. Het maakt echter teveel fouten waar ze van hebben geleerd, waarna ze een vervolg maakte die in elk opzicht beter is. Ik zie weinig reden deze te te kiezen naast het vervolg. De dingen die werken zijn beter in het vervolg en er zijn iets teveel dingen die niet klikte in dit deel. Niet aan te raden, tenzij je het thema leuk vind en bereid bent tegen de ruwe randen aan te lopen.
2,5*