Rollercoaster Tycoon 2 is één van de games die ik enorm veel gespeeld heb in m’n vroege jeugd. Parkitect is gewoon een moderne versie daarvan. En ’t is nog steeds wel leuk, maar niet voor lang.
Ik heb alleen maar de campaign gespeeld, en die heb ik ook nog niet uitgespeeld. Het probleem is dat de game te makkelijk is. De levels vragen je om een x aantal gasten te krijgen binnen een aantal jaar. Die aantallen haal je veel te snel en altijd via dezelfde strategie: paar kraampjes, alle attracties die je beschikbaar hebt, paar monteurs, paar beveiligers, veel schoonmakers en je bent klaar. In latere levels krijg je wel wat extra doelen, zoals een bepaald percentage van tevreden gasten of genoeg decoratie in het park. Deze krijg je ook gewoon als je je standaard strategie toepast. De levels verschillen niet genoeg om het daadwerkelijk anders te moeten spelen.
Ten opzichte van Rollercoaster Tycoon voegt deze game eigenlijk twee systemen toe. Kraampjes moeten van voedsel, drinken en producten voorzien worden. Dat betekent dat je ergens dozen met het spul krijgt, en dat die moet worden vervoert naar de kraampjes. En de gasten mogen het niet zien. Maar ook dit is vrij makkelijk op te lossen. Deze werknemerspaden doe je gewoon onder de grond of gooi je achter een muur, zodat de gasten het niet zien.
De andere toevoeging is een score voor decoratie, maar dat kan me ook niet zo boeien. ’t Is gewoon een zooi van de decoraties neerplempen en dan krijg je de punten al. Totaal niet esthetisch, maar het is ook lastig om het mooi te maken én een efficiënt park te maken. En het systeem voor esthetiek herkent het verschil niet, dus dan ga ik het systeem gewoon gamen.
Het is een vermakelijke games in korte sessies, denk dat het binnenkort wel weer ‘ns tijd wordt om weer een paar maps te spelen. En dan weer te stoppen als ik het gevoel krijg dat ik telkens hetzelfde aan het doen ben.
3,5/5