Inmiddels op Joel Must Die in VR gedaan. Toch maar verhoogd naar een 3,5*. Het blijft minder dan Not A Hero en bepaalde andere DLC missies, maar het is leuk genoeg om als vast onderdeel van de ervaring te gaan zien.
Joel Must Die is een ijskoude douche waar ik meer moeite mee had dan de gewone game op Madhouse of Not A Hero op Professional, maar juist daardoor werd het beter. Een probleem dat ik met normal had is dat de vijanden hun intimidatie kwijtwaren omdat je ze gewoon kunt neermeppen, maar op Joel Must Die zijn ze pittiger dan ooit. Omdat je zelden resources hebt is het een noodzaak om een meester te worden met je vuisten, maar de kleinste fouten kunnen lelijk gestraft worden: 2 hits en je bent dood en de vijanden kunnen veel meer meppen hebben. Hierdoor voelde je je echt als een sterke bink die dreigingen groter dan hemzelf te weer ging.
En de eindbaas, my god, dit is één van mijn favorieten boss battles geworden die ik in de laatste paar jaar heb gedaan. Dit is brute mano e mano waar het draait om puur close combat reflexen. Geen gekke fases of bombastische explosies, maar erop ingaan en met de vuisten hem langzaam verzwakken. Wederom worden fouten hard gestraft, maar voelt het super bevredigend wanneer je zijn moves ontwijkt of blokkeert, gevolgd door de perfect getimede genadeklappen. Eigenlijk is Joel de coolste oom aller tijden, als je ziet door wat voor vuren hij voor zijn familie springt.
Waar Joel Must Die echter zwaar onder lijdt zijn de cassettetapes. Cassettetapes werken het beste in non-lineaire gebieden waarin je moet puzzelen en survivallen, maar wanneer je lineaire levels hebt waarin je enkel vijanden moet bevechten dan is het gebrek aan checkpoints heel vervelend. Op gegeven moment ging ik de game opnieuw doen omdat ik een sequentie niet kon halen zonder een stuk terug te lopen voor een extra save. Dat, plus de krokodillen zijn doodvervelend. Dit zijn vijanden die je alleen met resources kunt bevechten, die je nauwelijks hebt, en zelfs dan kun je ze alleen doden als je ze op een specifiek punt raakt in hun dash animatie. Proberen langs ze te glippen lukte maar 50% van de tijd, terwijl ik voor mijn gevoel niets anders deed. De hoeveelheid keren dat ik een lang stuk opnieuw deed om vervolgens door een krokodil dood te gaan was gruwelijk frustrerend hoog.
Meer resources voor de krokodil sequenties en geen cassette systeem had Joel Must Die naar een 4* kunnen tillen. Voor nu krijgt het een welverdiende verhoging naar de 3,5*.