
Life is Strange 2 (2018)
PC / PlayStation 4 / Xbox One / Nintendo Switch
Adventure
single player
Ontwikkeld door Dontnod
Uitgegeven door Square Enix
De broers Sean en Daniel Diaz worden, na een tragisch incident, gedwongen om weg te rennen van hun thuis in Seattle. Uit angst voor de politie proberen ze naar Mexico te vluchten, terwijl ze een mysterieuze bovennatuurlijke kracht moeten zien te verbergen.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=2ARsBUnTRoI
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Doelde op het einde van LiS 1... Als David nog leeft betekend dit dat het sacrifice Chloe einde canon is.
(van canonical, kanoniek, dus officieel geaccepteerd als zijnde de norm)
Jij had het andere eind gekozen toch, vandaar die bad

Doelde op het einde van LiS 1... Als David nog leeft betekend dit dat het sacrifice Chloe einde canon is.
(van canonical, kanoniek, dus officieel geaccepteerd als zijnde de norm)
Jij had het andere eind gekozen toch, vandaar die bad

Ik had echt geen idee, haha.
Ik had in LiS 1 gekozen voor de dood van Chloe. Daarmee bleven David en de rest leven. Dus in mijn wereld is zijn aanwezigheid in LiS 2 wel logisch. Maar nu ik het bedenk, eigenlijk is zijn aanwezigheid in LiS 2 wel raar inderdaad, want daarmee geef je als maker aan dat er maar 1 einde aan LiS 1 hangt.
De kans is groot dat episode 5 binnen een paar weken op de Pass staat.
Netjes. Vandaag online geplaatst. Was al begonnen met ep1 maar kan ik in ieder geval lekker doorspelen.
Netjes. Vandaag online geplaatst. Was al begonnen met ep1 maar kan ik in ieder geval lekker doorspelen.
Godver, lekker dan. Vorig weekend 8 Euro voor gelapt omdat ik dacht dat het pas in januari op de Pass zou komen.
Mooi voor jou. Kan je alles versneld spelen.
Godver, lekker dan. Vorig weekend 8 Euro voor gelapt omdat ik dacht dat het pas in januari op de Pass zou komen.
Eh ja. Beetje zuur. Ik had ook verwacht dat er wel een maand tussen zou zitten aangezien 4 pas een week of zo erop stond? Of althans nog tussen de nieuwe releases stond. Nou ja...ik weet alleszins dat ik het spel toch wel een keertje aanschaf - ook al heb ik hem via Gamepass gespeeld. Dus je bent niet de enige die er geld aan geeft. Dergelijke titels kan ik in de sales periode toch moeilijke laten liggen.
Telt dit trouwens als spelletje van 2019? Staat wel 2018. Maar als er 1 episode in 2018 uitkomt en de overige 4 in 2019 lijkt me de voorkeur toch eerder naar laatstgenoemd jaartal te gaan?
Ik speel de game dit jaar pas en 80 procent is in 2019 verschenen, dus ik hou absoluut dit jaar aan. De einddatum is voor mij leidend.
Ik speel de game dit jaar pas en 80 procent is in 2019 verschenen, dus ik hou absoluut dit jaar aan. De einddatum is voor mij leidend.
Hebben hier geen policy voor in de Wiki, maar klinkt plausibel, dus aangepast

Hebben hier geen policy voor in de Wiki, maar klinkt plausibel, dus aangepast

Kan je er geen seizoen van maken? Dus 2018-2019?
In dat geval zou ik 2019 nemen en intern vragen of ze een technische aanpassing willen gaan bedenken. Er gaan meer episodische games komen.
In dat geval zou ik 2019 nemen en intern vragen of ze een technische aanpassing willen gaan bedenken. Er gaan meer episodische games komen.
Ben ik het volledig mee eens aangezien het volledig spel / verhaal pas 'af' is als de laatste episode online staat en dat bij bepaalde games wel eens lang kan duren (en helaas bij bepaalde games zoals ondermeer het heel erg veelbelovende Blues and Bullets zelfs nooit). En inderdaad - zeker nu ook een deel van het Telltale team waar aan de slag is aan ondermeer The Wolf Among Us 2 zullen is dit formaat van gamen nog niet dood.
Nou - ik heb hem vanavond dus uitgespeeld. En toch weer erg boeiend om doorheen te gaan. Persoonlijk zelfs zoveel dat ik het eigenlijk moeilijk vind om een score te plakken op het dit deel in vergelijking met de eerste. Met als belangrijkste reden - je bestuurd hier indirect eigenlijk twee karakters, Sean, en je broertje Daniel die als het waren langzamaan een soort morele spiegel wordt afhangende van de keuzes die je tijdens het spel maakt - en die hij je ook met enige regelmaat zowel vocaal als qua reacties aanwrijft. Iets wat bijzonder goed in het spel verwerkt is.
Het spel zelf komt (buiten het eerste kwartier) inderdaad vrij langzaam op gang, hoewel ik ook de eerste twee episodes best interessant vond - aangezien er toch een paar vraagstukjes werden opgeworpen bvb de situatie met de moeder, of met het kind dat langs de grootouders woont en komt pas echt in een stroomversnelling vanaf ongeveer de helft van de derde episode. Waarin je heel erg begint te merken hoe je houding, keuzes in conflicten e.d hun invloed op Daniel hebben achtergelaten.
Ik denk dat ik deel 1 vanwege het hele mysterie en de band tussen Max en Chloe net wat prefereer boven deel 2 - maar echt bizar veel verschil zal er niet tussenzitten want ook deze is wat mij betreft een topper. 4'tje.
ps: ...en ja. Stiekem erger ik me toch aan het bizar stemgedrag op Gamesmeter. Een stemgemiddelde van 2.5? Smaken verschillen natuurlijk. Maar that's it?
ps: ...en ja. Stiekem erger ik me toch aan het bizar stemgedrag op Gamesmeter. Een stemgemiddelde van 2.5? Smaken verschillen natuurlijk. Maar that's it?
Ik ook hoor. Door die 1* van zo'n figuur zakt het gemiddelde echt gruwelijk omlaag, terwijl de rest van de stemmen prima zijn. Lijkt nu net of LiS 2 een kutgame is, maar in tegendeel.
Deel 1 was voor mij magisch, meeslepend en emotioneel. Echt een intense game ervaring. Hier kom ik gewoon echt niet verder mee.
Echt niet verder gekomen dan het begin van episode 2. Dat broertje is strontvervelend en de hoofdpersoon is ook niet sympathiek of interessant. De superpower is lame en je zit vast aan die snotneus. Net als de eerste LiS spinoff zijn het de personages die niet te harden zijn (Chloe in de onnodige spinoff) die het spel verpesten.
Deel 1 was voor mij magisch, meeslepend en emotioneel. Echt een intense game ervaring. Hier kom ik gewoon echt niet verder mee.
Beetje jammer dat je stemt als je net 1/5e deel van de game hebt gespeeld.
Beetje jammer dat je stemt als je net 1/5e deel van de game hebt gespeeld.
Nou ja het is tenminste geen '1' of '0,5' zonder enige uitleg. Hoewel ik het persoonlijk ook totaal niet eens ben met het feit dat de personages het spel verpesten - kan je na slechts 20% van het verhaal amper zeggen vind ik dan - en de superpower? Daar heb je op dat moment amper iets van gezien - deed me tegen het einde trouwens heel erg denken aan een Jedi Force user of een Mutant Telepath. Maar goed- dat is iedereen zijn eigen mening natuurlijk.
Heel eerlijk, na LiS1, LiS Before the Storm en LiS2 heb ik het wel een beetje gehad met de reeks. Prima kwaliteit hoor, maar alleen LiS1 heeft me echt weten te emotioneren. De rest veel minder of niet.
Heel eerlijk, na LiS1, LiS Before the Storm en LiS2 heb ik het wel een beetje gehad met de reeks.
Ik vind het eigenlijk zelfs een goedkoop aandoend trucje. In de tussentijd hebben ze twee eveneens soortgelijke games gemaakt die niet bijster veel aandacht hebben gekregen.
Ook de aanknooppunten tussen 1 en 2 waren al heel minimaal. Het is nu een soort van 'laten we er maar LiS op plakken want anders bekijkt toch niemand het' verhaal aan het worden. Een cash-grab dus. Dat is een beetje jammer.
Dat komt voornamelijk omdat de personages mij niet echt weten te boeien. En dan wordt het maken van keuzes en hun reis doorlopen een bijzonder saaie gebeurtenis. Voornamelijk omdat ik me helemaal niet kan inleven in het hele startpunt van het verhaal. Waarom je na zo'n gebeurtenis op de vlucht gaat begrijp ik dus totaal niet. Gelukkig wordt daar aan het eind nog wel wat over gezegd, maar het levert al een valse start af. Dat de game je daarnaast constant voorhoud dat racisme slecht is (door tergend veel vervelende personages langs te laten komen) helpt daar ook niet bij. Het is een ongelofelijk cliché en bijzonder storend als voor de zoveelste keer een personage je racistisch behandeld en je maar een beetje als een mak lammetje niets kan uitrichten. Dat al die personages ook nog eens bordkartonnen stereotypes zijn maakt het nog vervelender. Ja ik begrijp dat racisme slecht is, dat hoef je niet elke 10 minuten weer te laten zien. Het helpt niet om een goed en sterk verhaal te vertellen. Sterker nog, het leid behoorlijk af.
Gelukkig levert LiS 2 ook nog wat leuke bij-personages op, zoals Brody en de hippy groep. Het zijn personages waar wel wat meer diepgang en achtergrond aan gegeven wordt. Waarvan Brody veruit het leukste is. Het zorgt voor wat meer kleur en levendigheid in het verhaal.
Iets wat ze hier ook goed doen is het roadtrip principe van het verhaal. Het levert enkele zeer verschillende omgevingen die regelmatig leuk zijn om te ontdekken, voornamelijk de eerste drie episodes zijn mooi. Het beste onderdeel van LiS 2 is echter dat je keuzes niet alleen invloed hebben op de acties en gebeurtenissen die jij doet, maar ook op de ontwikkeling van Daniel. Wat in de latere episodes vooral invloed en gevolgen heeft. Zo bleek aan het eind dat ik hem dusdanig had verpest dat hij ongeacht mijn keuze toch naar Mexico gaat (mijn canon einde is trouwens dat ze beide daar belanden).
En dat blijkt toch weer de grote aantrekkingskracht van Life is Strange te zijn. Het maken van keuzes, de consequenties daarvan ondervinden en maar zien hoe het allemaal afloopt. Hoewel deze zover de minste uit de reeks is blijft het vermakelijk om te spelen.
We volgen dit keer een nieuw personage (Sean) dus dan moet ik er altijd even inkomen. Het verhaal vond ik erg interessant (wel een beetje politiek beladen, waar ik normaal niet zo van hou, maar niet heel storend). Het spel gaat door allerlei verschillende locaties, landschappen en verhaallijnen om tot een afrondend eind te komen. Dat vond ik heel leuk. Erg avontuurlijk, je leeft mee met de hoofdpersonages en je voelt de sfeer. Je bedenkt je hoe het zou zijn als je zelf in zo'n situatie zou zitten.
Het enige wat ik jammer vind is dat de keuzes niet heel erg veel impact hebben. Het zijn vaak ook niet zulke moeilijke keuzes in de zin dat er echt iets te verliezen valt. Soms lijken bepaalde antwoorden op vragen ook op elkaar alleen is het net anders geformuleerd.
Ontroerende momenten waren de dood van de vader (al voelde ik dat wel aankomen) en de dood van de puppy Mushroom. Het broertje Daniel was echt schattig. Soms irritant, maar dat zijn kinderen ook af en toe. De band tussen de broers is goed uitgewerkt.
Ik ben blij dat het verhaal bij mij goed is afgelopen. Ze zijn in Mexico beland en hebben daar hun bestaan opgebouwd in vrijheid.