Resident Evil 4 (2005)

Dan had je de HD versie op de 360 moeten kopen, dan had het je minder gekost en betere graphics

Ach ja..
Hey maar All Seeing Fish heb je Resident Evil 6 ook gespeeld?
ik zie filmpjes ervan, en het ziet er wel aantrekkelijk uit..
Alleen de lage score's houden me tegen om het te kopen. Resident Evil 5 vond ik tegenvallen trouwes..

Bij deel vijf ben ik erg snel algehaakt, al vanaf het begin was het duidelijk dat het niks was.
Deel zes had in mijn ogen potentie, misschien dat ik er een kleine 20% van heb gespeeld.
Deel vier wat echt een hoogtepunt was is de laatste Resident Evil die ik echt heb uitgespeeld op de Gamecube.

ik ben nu hd remake aan het spelen op de pc. hoe exit ik het spel ? (naar windows)

Blijkbaar de Game Reset optie, onder het Reset or Load menu.
En vervolgens Quit vanuit het Main Menu...

Vanaf 30 augustus ook voor PS4 en Xbox One in 1080p. Ik heb er weer zin in! En uiteraard incl. the New Game plus option, Mercenaries mode en Ada Wong's side story.

Is dit de eerste 1080p remake?

Dat denk ik niet. Op PC was RE4 er denk ik al in 1080p. 2 jaar geleden kwam RE4 HD op de consoles, maar twijfel of dit 1080p is.

Met de 60fps zit het iig wel goed in de aankomende versie.

Mmmmm. Heb denk dan al eerder een HD versie gespeeld en vraag me af of deze dan het herspelen nogmaals waard maakt....twijfel

Ik heb de game alleen nog op de ps2 gespeeld jaren geleden. Het was een goede action game, maar niet echt Resident Evil. De HD versie sla ik over want te weinig replay waarde en de grafische verschillen zijn te weinig om de game opnieuw aan te schaffen.

Ja zo kun je wel bezig blijven met deze game herspelen.
Zo heb ik hem, na mijn 2 legendarische speelbeurten op de gamecube, nog eens op de Xbox360 gespeeld maar dat was een bittere tegenvaller... Begrijp me niet verkeerd, het blijft voor mij de beste game ooit (op één na dan), maar ik vroeg me oprecht af of ik het wel had moeten doen...

De textures en besturing gingen me ergens toch wat tegenstaan en ook dat wauw-gevoel van de eerste keer bleef wat uit. Wel een feest der herkenning toch...

Maar na een decennium met games met superieure besturing en visuele vooruitgang is dit toch wel even terug in de tijd. Bovendien denk ik dat iedereen deze klassieker zo onderhand toch wel heeft gespeeld...

Hoe dan ook, topspel.

30 Euro voor deze herhaling...
Ik vind dit wel heel ver gaan om nou nog een keer met dit spel aan te komen..
En voor die prijs ook nog eens..
niet best hoor..

€30 is wel veel te duur ja voor een game uit 2005. Alle extra's, 1080p en 60fps zijn natuurlijk super, maar ik merkte al bij Uncharted 1 remastered dat de besturing nou niet optimaal is. Met een soepele besturing heb ik hier wel weer erg veel zin in aangezien het voor mij wel 16 jaar geleden is toen ik RE4 voor het laatst speelde. Alleen €30,-.. Te duur! En daarnaast vind ik het fijn om alles uit de game te halen indien er geen belachelijk hoge eisen worden gesteld zoals bij Just Cause 3 waar ik nu mee bezig ben. Vaak ben ik gewoon te snel klaar met een game, maar die luie honden van Capcom hebben niet eens de moeite genomen om de trophy list een beetje uit te breiden!

20,- euro lieve mensen.

Ja, €20 digitaal.

Vind ik nog duur.

30 euro voor de disc versie.

En inderdaad.. hier was ik dus al bang voor..

Resident Evil 4: HD - Before You Buy - YouTube

Geen enkel probleem gehad met de controls toen ik deze game een paar maanden geleden terug heb gespeeld maar hij legt wel goed uit waarom.

Ondertussen uitgespeeld op de ps4, maar geen enkel probleem met de besturing.

Resident Evil 4 deed me enigszins denken aan de zombie shooters die je in arcades kunt tegenkomen (zoals House Of The Dead): hordes aan zombies neerschieten gevolgd door een boss battle tegen een reusachtig monster, van tijd tot tijd. RE4 weet dit concept prima te vertalen naar een 15 uur durende game door voldoende opbouw te geven bij iedere confrontatie, boss battles niet te dicht op elkaar te zetten, voldoende exploration voor munitie en je om de zoveel tijd te belonen met nieuwe wapens om de gameplay wat op te fleuren.
Grafisch ziet de game er indrukwekkend uit voor een game uit 2005: goede models, gore monster designs en goede animaties. Er zitten een paar iconische sound effects die je van alle andere games kunt onderscheiden en de muziek past prima bij de grimmige sfeer.

Ik zou het niet zozeer een horrorgame noemen. Eerder een actiegame met grimmige ondertoon. De game is kleurloos en de monsters zien er dreigend uit maar door de grote hoeveelheid munitie, wapens en gevechten voelde ik me zelden angstig of weerloos. De grootste kracht van RE4 zit in het over-the-shoulder shietsysteem, waarin je gebruik maakt van een laser die aangeeft waar je richt ipv een cursor, die voor zijn tijd revolutionair was. Dit is een fijne afwisseling van de standaard FPS of 3rd person shooters waar er zoveel van zijn. In de eerste instantie lijken headshots de enige goede optie te zijn, maar zodra ik meerdere wapens kreeg en omringt werd door zombies merkte ik dat op de benen schieten, of ze allemaal op een punt te lokken en ze met een granaat te doden, ook goede technieken waren. Dit hield de game interessant genoeg om het tot het einde te spelen.

Dit systeem vond ik echter te repetitief om er altijd plezier aan te beleven. De ene groep zombies na de andere neerschieten met (meestal) soortgelijke technieken is wat je merendeels van de game doet. Er waren te weinig momenten waarin je de omgeving tegen ze moet gebruiken en puzzels waren zo goed als afwezig. Op gegeven moment krijg je te maken met Ashley, de dochter van de president, die je moet beschermen tegen zombies. Haar AI is echter heel dom omdat ze zich laat pakken tenzij je haar in een hoekje verstopt, en haar hulpkreten naar Leon begonnen op gegeven moment behoorlijk te irriteren.
Het verhaal is een cheesy hoop clichés. Hier en daar wat grappige dialogen, maar op gegeven moment sloeg ik de cutscenes over bij gebrek aan diepgang.

Een aardige over-the-shoulder shooter met een grimmig thema. Voor zijn tijd was dit heel indrukwekkend. Het is echter te repetitief en later is het beter gedaan door andere games (zoals Dead Space of Evil Within) die meer diepgang aan dit systeem konden toevoegen. Graphics zijn indrukwekkend, maar verhaal stelt niets voor. Ik heb me met RE4 vermaakt, maar ik keek enigszins op van de “ 1 van de beste games ooit” labels die er weleens op is geplakt.

3*

Ik moet het toch (weer) even kwijt maar ze vragen nu 30 euro voor een 1 digitale Switch versie....
Ze leunen veel te veel op het klassieker zijn en staan niet stil bij dat de de tijd door tikt.
Had er dan een mooi pakketje van gemaakt 3 delen voor 35 euro.

Resident Evil Origins Collection (Nintendo Switch) kopen - Nedgame

Tja het leven van de Switcher gaat financieel gezien nou eenmaal niet over rozen.

In de aanschaf van de console zelf valt het misschien nog enigszins mee maar daarna trekken ze je helemaal leeg.

Iemand deze op de Switch gespeeld?

Zo ja, wat is je ervaring zo 15 jaar na release?

De Switch is één van de vetste consoles waar ik ooit op heb gespeeld maar Nintendo (als zij dit überhaupt bepalen) is inderdaad enorm goed in het vragen van absurde prijzen voor re releases van games die jaren oud zijn. Om dezelfde reden zit ik al tijden te twijfelen om Okami HD te kopen aangezien ik die game nooit gespeeld heb, maar dat prijskaartje houdt me steeds tegen.

@marco

Ik heb hem niet gespeeld maar lees wel veel verhalen dat het een enorm gemiste kans is dat ze de Wii besturing voor de Switch versie niet hebben overgenomen.

Eraser2 ja dat is heel herkenbaar vaak gewoon net 2 a 3 tientjes te duur...
En dan haal ik ze ook niet het moet wel eerlijk blijven...
Als een spel al behoorlijk oud is gewoon een 'eerlijk' bedrag vragen.
Een goede remake dat is weer een ander verhaal zo als bijvoorbeeld The Legend of Zelda: Link's Awakening (2019).

Een vervolg-recensie:

Toch maar een puntje erbij gedaan. Na het enthousiasme dat ik aan deel 5 overhield heb ik deze erachteraan gegooid en ik haalde er meer plezier uit dan de vorige keer. Het kan te maken hebben met dat ik ditmaal de PS4 remaster deed ipv de PS2 versie. Grafisch is het een stuk smoother, de laadtijden zijn korter en de besturing is prettiger met de draadloze PS4 controller. Het kan er ook mee te maken hebben dat ik ditmaal mijn verwachtingen een stuk lager had ipv dat ik verwachte een groots meesterwerk te spelen die zijn vervolgen in alle opzichten overtrof, of dat ik het ditmaal dagelijks speelde ipv kleine etappes verspreid over een paar maanden. Het kritiekpunt dat de game te weinig afwisseling heeft in zijn monsters bleek ook niet terecht te zijn. Destijds was het gevoelsmatig steeds dezelfde hordes aan zombies, maar nu ik de game op normaal tempo heb gespeeld blijkt er veel meer afwisseling in te zitten (o.a. de gewone zombies, grote dudes met armor, schildknapen, dynamiet-gooiers, vliegende insecten of de self-regenerating monsters). Ze waren minder een probleem dan de intimiderende bulletsponges van de vervolgen, waar ik echt dacht "ooohhhh shit! daar heb je er weer een!" , maar achteraf gezien was het kritiekpunt dat er weinig/geen afwisseling in de vijanden zat niet terecht.
Knap om te zien hoe goed ze de 3rd person action gameplay, die ik juist zo prettig vind besturen in de vervolgen, in hun eerste poging hebben uitgewerkt. Het zit wat trager en ruwer in elkaar dan ik gewend ben, maar voor een eerste poging houd het nog goed stand. Ik was overigens ook aangenaam verrast door de extra content waarin je levels kunt herspelen vanuit Ada Wong's perspectief. Er zijn zelfs allerlei pre-rendered cutscenes voor gemaakt, waardoor het eerder als een mini-campaign voelt dan een klein bonuslevel. Je bent wel allerlei bekende gebieden opnieuw aan het doen waardoor het minder indrukwekkend is, maar als optionele content is dit verrassend groot. Tegenwoordig zou extra content zoals dit als DLC verkocht worden, maar nu zat het er standaard bij. Deze extra moeite verdiend daarom zeker een compliment.

Gemiddeld blijft het wel mijn minst favoriete deel (tegenover 5 en 6). De escort missies met Ashley blijven vervelend doordat Ashley totaal geen moeite doet om vijanden te ontwijken + haar luide hulpkreten gingen erg storen na verloop van tijd. Steeds de game moeten pauzeren om van items te wisselen, of met bepaalde regelmaat de inventory herindelen om ruimte te maken voor nieuwe items, hinderde het vlotte tempo van de gameplay teveel. De quicktime events komen veel teveel voor in dit deel. Ik vond ze voornamelijk storend bij boss battles waarbij je L2+R2 moet inklikken om hun aanvallen te ontwijken, maar in die tussentijd moet je die 2 knoppen ook gebruiken om te schieten. Het constant schakelen tussen proberen te schieten en vlug ff dodgen met dezelfe knoppen werkte erg frustrerend. Ik ben daarom blij dat er in deel 6 een dodge knop is gekomen, zodat je eenvoudig uit de weg kan springen wanneer je zelf wilt zonder vastgekoppeld te zitten aan quicktime events.
RE4 is grimmiger en de soundtrack is meer horror-achtig dan zijn vervolgen, maar in z'n core blijft het een actiegame met meerdere over-the-top sequenties waar geen angst bij komt kijken. Waarom het argument dat het" de horror-roots niet volgt" zo sterk tegen de vervolgen gebruikt word, maar hier geen hinder lijkt te vormen, heb ik nooit goed begrepen. Wellicht dat het komt omdat ik dit deel pas laat speelde (na al deel 5, Evil Within en Dead Space gedaan te hebben) waardoor het allemaal wat bekend voelde ipv het destijds spelen wanneer het nieuw is.

In ieder geval ben ik blij dat ik, ondanks teleurstelling bij de eerste speelsessie, toch de moeite nam om RE4 te herspelen. De remastered trilogie is een reeks die ik mezelf om de zoveel tijd zie herdoen. Misschien word het tijd om binnenkort eens me aan de remake van het origineel te wagen (al is dat een ander type game).

Verhoogd naar 3,5*

Ik heb Resident Evil 4 toentertijd helemaal gemist. Ik herinnerde me dat het bij uitkomst nog een Gamecube only was (waar ik van baalde) en tegen de tijd dat ik eenmaal de mogelijkheid had om hem voor een PS-console aan te schaffen ben ik het gewoon vergeten. In de tussentijd heb ik wel de OG RE: 2, RE: 3, Code Veronica (X), RE: 5 en RE: 6 gespeeld (en het walgelijke Outbreak nooit meer aangeraakt) en is deze nog steeds blijven liggen. Tot de PS-Store sale van Maart.

De PS4 port ziet er nog goed uit. Het was weer even wennen aan de wat clunky controls (niet lopen en vuren, een probleem wat Capcom rond Dino Crisis 2 toch echt al had opgelost) en de matige voice-acting, maar uiteindelijk is Resident Evil 4 ook vandaag de dag nog steeds een fantastische action-packed horrorgame waar een bij vlagen Lovecraftiaanse sfeer over hangt. Deel 5 (vind ik ook leuk!) ging meer op fast-paced actie, maar hier zijn er nog steeds momenten van wat rustiger rondsluipen te vinden.

Het toevoegen van de quicktime events ergert niet. BIj vlagen stierf ik wel een voortijdige dood omdat ik niet aan het opletten was en zodoende ineens met een mes werd opengereten of een rotsblok op mijn hoofd kreeg, maar het brengt (mits je de aandacht erbij houdt wel wat extra spanning mee). De toevoeging van de ontspruitende parasieten uit besmette mensen, zorgt ook voor een extra stukje spanning. De bossfights zelf waren ook weer een stuk spannender.

Waar ik meer moeite mee had, zijn bepaalde losse scenes waar een gemis aan ammo en health-items me echt enorm dwars zat. Tegen het einde van het spel is er een moment dat je met een lift naar Salazar moet, die iedere keer stopt zodra er nieuwe tegenstanders opspringen. Ik had hier bijna niets meer over en voelde niets dan frustratie toen ik keer op keer overweldigd werd omdat er niets aan nieuwe items werd gedropt om het me iets makkelijker te maken. Salazar zelf ging daarna in een keer neer.

Na het eindgevecht was een jetski-race ook niet iets waar ik nog op zat te wachten.

En de voornaamste olifant in de kamer: Ashley. Ik weet dat ik bij Resident Evil games niet hoef te zijn voor interessante personages en vooral voor de gore en sfeer, maar potverdrie als ik niet gek werd van dat gejammer de hele tijd. "LEON, HELP ME LEON. LEEEOOOOOON, HEEEEEEEELP!" Ja, mijn gezicht wordt bewerkt door een duizendpoot-achtige parasiet, ik ben even bezig! Dat de boeven de mogelijkheid hebben om militaire basissen over te nemen en daar dure apparatuur te gebruiken, maar het nalaten om een rol duct tape goed te gebruiken, ergerde me mateloos. Sowieso is het escort-mission onderdeel van deze game niet het sterkste. Niemand houdt van escortmissies, helemaal niet met gekrijs op de achtergrond.

En alsnog zijn deze minpunten niet voldoende om moeilijk over het spel te doen. De bossfights zijn spannend, de nieuwe gameplay welkom, de sfeer is goed, de (geporte) graphics zijn nog steeds sterk en de afwisseling tussen actie en horror is fantastisch. Ik snap helemaal waarom deze game toentertijd zo goed ontvangen is.