menu

Super Mario Party (2018)

mijn stem
3,57 (28)
28 stemmen

Nintendo Switch
Board / Party
single player / multi player / online

Ontwikkeld door Nintendo
Uitgegeven door Nintendo en Tencent

Super Mario Party bevat opnieuw een collectie van minigames, onder andere met een kaartspel en een racegame met driewielers. Nintendo legt weer de nadruk op het samen spelen: er is bij sommige games een splitscreenmodus met vier schermen en er kunnen in ieder geval twee Switch-consoles op elkaar aangesloten worden. Ook kun je met vier spelers twee Switch-tablets naast elkaar leggen om een parcours te maken voor een soort tanks. Door de tablets op een andere manier naast elkaar te leggen is het parcours te wijzigen.

zoeken in:
avatar van Fonzzz002
4,0
Fonzzz002 (crew)
Mario Party is een reeks waar ik altijd een zwak voor heb gehad. Deel 2 is zelfs één van mijn favorieten games ooit gemaakt. De reeks is echter teveel in kwaliteit gaan minderen in de laatste paar jaar, met als dieptepunt het kar-systeem van deel 9 en 10. Gelukkig heeft Super Mario Party dit systeem aan de kant gezet en zijn ze zich weer gaan focussen op de basis gameplay: loop met z'n vieren verspreid over een speelbord, met alternatieve paden, om sterren te kopen en probeer in die tussentijd zoveel mogelijk minigames te winnen voor munten. Deze game biedt een leuke selectie aan minigames, speelbare personages en kleurrijke borden die zich goed van elkaar weten te onderscheiden (al zijn het teleurstellend weinig borden, dit keer). Buiten het standaard bordspel hebben ze dit keer ook een co-up mode toegevoegd waarin je samen minigames moet doen terwijl je een race tegen de klok houd, en er is een soort toernooi mode waarin je een selecte aan muziek-minigames speelt. Deze extra modes bieden een fijne, nieuwe draai aan de single player ervaring van Mario Party doordat het de focus zet op samenwerken, of ritme spellen, ten opzichte van de bordspellen. Deze modes hebben echter weinig herspeelwaarde ten opzicht van de speelborden. Nadat ik ze allemaal had uitgespeeld zag ik geen reden meer om ze nog te doen. Het had me, wat dat betreft, fijner geleken als ze de tijd namen om meer borden en minigames erbij te doen, in plaats van deze modes te maken. Zeker niet "slecht", er is plezier aan deze modes te beleven, maar het is gemiddeld minder sterk dan een grotere selectie aan borden.

Twee aparte toevoegingen aan dit deel zijn de "allies" en de "speciale dobbelstenen". In plaats van de standaard 1-10 dobbelsteen heb je nu één 1-6 dobbelsteen en één speciale dobbelsteen, aan de hand van het character dat je speelt. Zo heeft Shy Guy een dobbelsteen met bijna alleenmaar 4’s erop, terwijl je bij Bowser 50% kans hebt om een 8+ te gooien en 50% kans om -3 munten te krijgen. Dit systeem geeft een nieuwe draai aan het dobbelstenen gooien en ik vond het leuk om met verschillende characters te experimenteren. Ik kwam er wel achter dat bepaalde characters gemiddeld handiger waren dan anderen: characters die de mogelijkheid hadden om soms heel hoog te gooien konden voor betere speelstijlen zorgen dan characters die standaard mediocre gooien, in mijn ervaring. Het is geinig bedacht voor de afwisseling, al denk ik dat de standaard 1-10 dobbelsteen beter werkt.
Hetzelfde geld voor het ally systeem: je kunt nu hulp krijgen van meerdere characters door op het juiste vak te landen of een speciaal item te gebruiken. Allies kunnen +1 of +2 aan de dobbelsteen worp toevoegen. Dit houdt in dat, als je vier allies hebt, je zomaar +8 stappen extra kan doen. Er zijn ook bepaalde minigames waarin allies je te hulp kunnen schieten, zodat ze je kansen vergroten om te winnen. Persoonlijk ben ik niet zo weg van dit systeem. In Mario Party heeft geluk altijd een rol gespeeld, maar tot een zekere grens. Degene met de meeste skill, of die de meest tactische stappen bedacht, heeft altijd de grootste kans op winnen gehad. Het ally systeem gooit teveel het geluk element in de mix omdat het spelers met (veel) allies een oneerlijk groot voordeel geeft ten opzichte van spelers die er weinig tot geen hebben. Ik heb eens een potje gehad waar ik gemiddeld 3 stappen per keer zette, het hele potje door, terwijl Luigi met 4 allies rondliep en steeds met 10+ stappen mij voorbij vloog. Dit voelde gewoon te oneerlijk omdat het tegenstanders een doorlopend voordeel geeft, ten opzichte van de oude hinderen die meestal je tijdelijk pech bezorgde (of een plotse harde klap gaven). Als er een vervolg komt hoop ik dat de allies eruit gaan.

Ondanks de mindere kanten vond ik het zeker een fijne terugkeer naar de oude Mario Party stijl. Zelfs als een Koos vrienden-die-Mario-Party-willen-spelen-Loos heb ik me genoeg met de CPU potjes vermaakt om er aardig wat uren uit te halen. Extra borden als DLC sla ik niet af, anders hoop ik dat een eventueel vervolg meer borden + minigames zal bieden.

3,5*

avatar van Manny Calavera
4,0
Super Mario Party is mijn eerste Mario Party sinds ik het dik 15 jaar terug nog eens ergens op de Gamecube speelde. Afgelopen periode heb ik de game veel gespeeld, zaterdagmiddag nog eens uitgebreid en werd het eens tijd voor mijn beoordeling.

Ik kan het niet goed meer vergelijken met oude delen, aangezien ik er nauwelijks nog een beeld van had, maar deze versie is me ieder geval grandioos bevallen. Zowel voor de singleplayer speler als de partygamer is er genoeg te doen, al moet ik wel zeggen dat het alleen niet lang interessant blijft. Dit is vooral enorm leuk om met een paar vrienden tegelijk te doen, wat ik ook heb kunnen doen.

Er is vrij veel keuze wat je kan spelen, maar het leukste is toch wel een normaal speelbord met de klassieke regels met muntjes en sterren verzamelen. Vier borden is wel wat weinig, maar potjes duren wel vrij lang en zijn boeiend genoeg om daar geen al te groot probleem van te maken. Wat wel stoort is dat een beurt veel te lang duurt met allerlei animaties en dobbelmomenten. Zeker als er computers mee doen heb je daar niks aan en wil je gewoon snel richting de minigames. Daar kom ik zo nog op terug. Het dobbelen zelf is wel grappig, met speciale items verzamelen en met extra's krijgen als een vriend die je komt helpen met dobbelen waardoor je meer plekken kan pakken. Verder vond ik ook de riviertocht met het bootje erg geinig en uitdagend, maar ook de muzikale ritmes of gewoon een minigames contest. Er is gewoon keuze genoeg, laten we het daar op houden.

De minigames zijn ook talrijk en leuk, maar wel met een wisselend niveau. Games als goed op de foto komen (Slaparazzi), niet omver gelopen worden (Gridiron Gauntlet) en opgejaagd worden door Broozers (
Croozin' for a Broozin') zijn leuk omdat ze het nodige van je capaciteiten vragen en gewoon grappig zijn. Games als het niet wekken van Wiggler (Don't Wake Wiggler!), pakjes afleveren (Sign, Steal, Deliver) en diverse raad/onthou/puzzle spelletjes vond ik weer niks aan. Kortom, het wisselt in niveau en fun. Maar over het algemeen is het meeste gewoon leuk. Wel jammer dat je soms in een spel meer dan 1x een bepaalde minigame krijgt, dat hadden ze echt eruit moeten laten. Overigens vond ik het vooraf jammer dat je dit alleen met de joy-cons kan spelen, maar dit went snel en is ook heel logisch als je ziet hoe knap deze game gebruik maakt van de motion sensors van dit dingetje. Het levert echt verrassende gameplay op.

Maar wat deze game wel echt uitstraalt is pure fun. Dit is zo leuk om te spelen en door de laagdrempeligheid kan een newbie dit net zo snel onder de knie krijgen en winnen als iemand die al 20 jaar Mario Party speelt. Dat is wel erg belangrijk, want dit is alleen leuk als je elkaar weerstand kan bieden. De visuele look van de game is trouwens ook fraai, met mooie maps, details en muziek. Precies weer wat je van een Nintendogame kunt verwachten. En daarom krijgt het ook een hele dikke voldoende. Niet een game om wekelijks te spelen, maar wel om af en toe eens een avondje met je vrienden te doen. Het blijft lachen.

4*

avatar van Miss.Blonde
3,5
Eindelijk gespeeld! Heb er gemengde gevoelens bij, maar over het algemeen weer erg vermakelijk!

De borden zijn inderdaad kleiner (helaas), niet heel erg divers, maar wel met een ander thema en verloop er van. Je hebt er ook maar 4. Ik vind het over het algemeen wel een stuk makkelijker dan de andere delen. Er komen te weinig tegenslagen (bijvoorbeeld bij het bord van Kamek verandert de waarde van de sterren steeds, maar het is niet heel erg uitdagend, want het kan maar maximaal 15 munten zijn) dan denk ik doe er eens 30 munten tussen ofzo dat is namelijk een heel groot verschil en dan moet je echt geluk hebben. Nu maakt het niet zo heel veel uit en voegt het weinig toe. Ook de sterren kosten nu maar 10 munten in de overige borden. Wat ik goed vind is dat je nu ook munten krijgt als je bijvoorbeeld 2de wordt. Dat was bij de eerdere delen niet (geen idee of dat ook zo was op de Wii en Wii U, die heb ik nooit gespeeld). Alleen vind ik dan wel dat als je eerste wordt er een groter verschil mag zijn ipv alleen 4 munten met de 2de plek. Dat voelt niet echt waardevol om te winnen. Ook de geluksvakjes en pechvakjes hebben niet heel veel invloed (5 munten die dan van je afgenomen worden, boehoe wat erg). In de vorige delen waren dat er misschien 20 geweest. De minigames zijn wel erg leuk!

Wat ik een leuke toevoeging vind, maar wat misschien al eerder was zijn de partnervakjes. Hiermee kan je partners (andere personages) oproepen die jou helpen en aan jouw zijde staan. Dat vind ik wel leuk gedaan. Ook leuk is dat Bowser en Bowser Jr een keer niet het feest willen bederven (dat kennen we nu wel), maar zelf ook meedoen.

Al met al vrij leuk, maar niet heel uitdagend of vernieuwend. Er zijn betere delen.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:46 uur

geplaatst: vandaag om 16:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.