The Elder Scrolls III: Morrowind (2002)

Belachelijk verslavend inderdaad. Ik speelde Morrowind pas nadat ik Oblivion had gedaan en dat was nogal even wennen. Veel dingen die ik fijn vond aan Oblivion waren hier net even anders en eerst kon ik daar niet echt mee omgaan. Ik heb het spel dus ook lang opzij gelegd tot ik het maar weer eens ging proberen. Met vallen en opstaan lukte dat en als je eenmaal het Elder Scroll virus te pakken hebt raak je het niet meer kwijt.

Wat ik vooral goed vind aan Morrowind is de lore. Het hoofdverhaal is echt boeiend en zit goed in elkaar. De fantasie van de makers is echt geweldig, geen standaard fantasy shit en als die er al in zitten, elven en dwergen bijvoorbeeld, is het allemaal heel anders dan je zou denken. De wereld is belachelijk groot en je kan je eindeloos vermaken met het doen van quests of het verkennen van de wereld.

Daar komt wel een punt van kritiek bij kijken, je personage loopt namelijk als een opa van 80 met kreupele benen. Zo ontzettend langzaam! Je van punt A naar punt B verplaatsen is echt klote. Het spel werd voor mij dan ook pas een beetje speelbaar toen ik The Boots of Blinding Speed kreeg. Na genoeg levels gestegen te zijn valt het allemaal wel mee, maar toch vind ik het elke keer weer irritant als ik een nieuw spel begin.

Nog een paar punten van kritiek: de graphics zijn niet helemaal geweldig. De personage's zien er leuk uit maar bewegen vrij houterig. De omgevingen zijn dan wel weer erg mooi. Ook het combat systeem is nogal suf, alsof eerder genoemde 80 jarige een wandelstok pakt en zijn belager daarmee te lijf gaat. Het spel heeft, zelfs met patches, nog ook teveel bugs. Op de PC niet zo'n ramp maar op de Xbox ben je de lul.

Ondanks die minpunten een ontzettend intrigerend spel en belachelijk verslavend.

4,5*

Wat een spel is dit, kocht deze in 2002 toen ie al afgeprijsd was, in dat mooie karton-achtige hoesje. Zelfs nu, 6 jaar later, heb ik nog niet alles gedaan wat er te doen is in Morrowind. Er is zo ontzettend veel te doen, sommigen zien dat als een minpunt, maar voor mij is dat het pluspunt. De grote hoeveelheid bugs/glitches neem ik maar voor lief. De graphics zijn ongekend mooi, het water, de lucht, en de muziek, tel het bij elkaar op en je hebt een top sfeer in het spel. Opvolger Oblivion kan mijn computer niet aan, maar ik vermaak mij nog genoeg met Morrowind.

Dat is maar 1 euro per ster, dus zeker doen

Dit is voor mij dus het enige spel waar ik ooit gemiddeld meer uur in stak dan in mijn echte leven. Vanaf het begin dat je Morrowind betreedt word je namelijk geconfronteerd met een wereld die leeft. Een wereld vol geheimen.
Is het niet in de vorm van een dode (naakt ook geloof ik) man in de struiken van een nabij moeras dan is het wel een man die vlak voor je uit de lucht valt... en geen toren of boom in de buurt!
Overal valt wat te vinden en te ontdekken. En in tegenstelling tot de opvolger "Oblivion" loont misdaad hier wel. In "Oblivion" kan je zoveel thief zijn als je wilt, maar het enige wat je echt kan stelen zijn mugs en spoon ter waarde van 1 gp. In Morrowind ben ik al uren bezig geweest om met stealth en mijn moonshadow power om overal de duurste wapens en alles weg te jatten. En je hoefde ook niet naar zo'n stomme fencer om al je spullen te verpatsen. Werd je dan niet te snel rijk? Nee! Want als je per ongeluk een merchant zijn eigen goederen probeerde te verkopen herkende hij ze. Geniaal! Ik snap niet dat ze dit niet zo gehouden hebben in "Oblivion".

Morrowind brengt voor mij alles wat ik zoek in een spel; Een enorme wereld vol geheimen, een groot arsenaal aan wapens en armors, een verhaallijn die het volgen waard is en uren en dagen en maanden speelplezier.

5,0*

Recensie, Elder Scrolls III: Morrowind.

Dit spel is origineel. Het spel zit vol met leuke dingen. Het is een wereld vol met geheimen en daar houd ik altijd van. Mensen kunnen echt uren gamen, en met dit spel gaat dat ook wel lukken. Het spel vergt veel tijd, energie en uurtjes. Maar uiteindelijk heb je dan ook wel wat. Het spel brengt steeds iets leuk met zich mee! En het ziet er ook keurig uit, het lijkt net op een nieuwe game van nu zo mooi zijn die graphics. Het spel is alweer 8 jaar oud, ik kan het bijna niet geloven!

Wapens, armors, uren vermaak! Dit spel is het paradijs voor een RPG-er. Ook voor mij was dit een leuk spelletje. Het enige wat minder was waren die uren. Ik deed er lang over voordat ik dit spel had uitgespeeld. Ondanks dat heb ik maanden speelplezier gehad en dat kan ik niet vaak genoeg zeggen. Maanden lang genieten van een spel is best vreemd want hoe vaak doe ik dat nou bij andere games? Vele games gaan vervelen, Elder Scrolls doet dat niet! Ik kan iedere RPG-er dit spel aanraden, dit spel is echt geweldig.

Ik geef dit spel dan ook de volle mep. 5*.
Een erg mooie game, met mooie graphics en met maanden speelplezier!

Ongelooflijk dat ik hier nog niet op gestemd had.

Dit spel is briljant omdat je zo veel kan, je kunt alles oppakken, iedereen killen, allerlei quests aannemen en gaan en staan waar je maar wilt.

Wat hierbij leuk is, is dat je daden consequenties hebben, zonder dat het overdreven wordt benadrukt. Als je een shopkeeper killt kun je z'n geld en inventaris meejatten, maar daar tegenover staat dat er wel een shopkeeper minder is waaraan je je items kunt verkopen. Je kunt op straat iemand vermoorden om zijn spullen te bemachtigen, maar als je niet uitkijkt krijg je problemen met de guards. Wanneer je een belangrijk karakter vermoord verschijnt wel een bericht dat je beter je vorige save kunt laden.

Daarnaast is er de gigantische wereld waar op de meeste plekken genoeg te beleven is, alleen de ashlands zien er wat saai uit en daar gebeurt niet zoveel.

Het verhaal is vast wel leuk, maar ik kon 'm halverwege door een bug niet meer afmaken. Ik heb wel een keer Vivec vermoord, maar dat stond toen los van de verhaallijn. Ik kwam 'm gewoon tegen en wou 'm (uiteraard) verslaan.

De manier van levelen in dit spel werkt erg intuïtief. Je hebt skill-levels en algemene levels. Skill-levels gaan omhoog naarmate je de desbetreffende skill gebruikt, denk hierbij aan zwaardvechten, rennen, springen, verschillende soorten magie enz. Als je een bepaald aantal willekeurige skill-levels gestegen bent krijg je een bericht dat je geleveld bent, als je dan gaat slapen kun je een aantal punten over verschillende attributes verdelen. Door de gebruikte skills wordt bepaald welke attributes het meest zullen stijgen als je ze kiest. Op papier (of een monitor) ziet het er ingewikkeld uit, maar in het spel werkt het erg soepel.

Het grootste pluspunt van het spel zijn de vele customizing opties. Je kunt zelf spells ontwerpen, armor enchanten en soultrappen. Soultrappen is het vangen van een ziel in een Soulgem. Om dat te doen, moet je eerst de soultrap spel op een creature doen en deze vervolgens vermoorden. Een volle Soulgem heb je nodig om een item te enchanten. Hoe beter de Soulgem en de daarin gevangen ziel, hoe beter de effecten die je aan de item kunt meegeven.

Toch is het juist dit pluspunt dat ook voor het grote nadeel van Morrowind zorgt, je kunt namelijk veel te makkelijk erg overpowered worden. Uiteindelijk had ik een summon van 15 seconden Golden Saint gemaakt en die via een enchanted zwaard gesoultrapped. Een van de beste zwaarden uit 't spel kun je makkelijk als low level in handen krijgen. Op die manier kon ik de grootste Soulgems kopen, vullen en duurder weer verkopen, op die manier heb ik heel veel geld gefarmd. Zo kon ik op een héél laag level een armor set met 100% invis regelen. Ik kon toen gasten van de hoogste levels (heel langzaam) killen. Volgens mij zijn er wel veel meer van dat soort truukjes.

Natuurlijk is dat een beetje mierenneuken en draagt het eigenlijk zelfs bij aan de "het leven is wat je ervan maakt" factor van Morrowind. Verdere nadelen zijn wat bugs hier en daar, maar die zijn nooit heel vervelend aanwezig.

Al met al is dit een erg origineel spel met erg veel vrijheid. Een spel dat eigenlijk nu, acht jaar na dato nog steeds zijn tijd ver vooruit is. Een spel dat je niet meer loslaat. Een fantastische unieke ervaring die je nooit meer in een andere game gaat vinden, zelfs niet in Oblivion, het laatste deel in de Elder Scrolls serie.

Voor deze game waarvoor ik bijna geen nadelen kan vinden kan ik niet anders dan een erg hoog cijfer geven. Een 4,5, net geen perfecte 5 vanwege het feit dat een replay té makkelijk is. Ongelooflijk dat ik zoveel plezier kon halen uit een spel waarvan ik de verhaallijn niet eens uit heb kunnen spelen.


Mooie diss naar Oblivion en o zo waar.

Om het maar subtiel uit te drukken.

Ik heb Morrowind jaren geleden aangeschaft toen Oblivion me tot de serie introduceerde. Qua thema en verhaal trok het me sowieso wel, maar ik ben er nooit aan toegekomen om het serieus te gaan spelen. Ik heb hele stukken meegekeken, vooral vanwege mijn interesse in het verhaal en de lore, dus ik heb inmiddels een aardige indruk van de game. Maar zelf spelen ga ik het waarschijnlijk niet.

Want of je het nu leuk vindt of niet, Morrowind is simpelweg een erg gedateerd spel. Destijds ongetwijfeld revolutionair en een bijzondere ervaring, op dit moment heeft het voor iemand die is opgegroeid met nieuwere games in het genre simpelweg veel beperkingen die er uiteindelijk goed voor kunnen zorgen dat het niet genietbaar is. Ik noem bijvoorbeeld de graphics (zelfs met mods geen vergelijk met een game als Skyrim) en het combatsysteem (lijkt meer op RuneScape dan op Oblivion). Ja, je hebt vrijwel ongelimiteerde vrijheid, maar het kleine beetje dat dat wordt ingeperkt in de latere games verhoogt de speelbaarheid zodanig dat het mij eigenlijk niet zo veel kan schelen (bovendien is dat weer terug te draaien met mods en zelfs de settings van de games zelf).

En dan zijn er nog dingen zoals het gebrek aan een questmarker (GPS), de afwezigheid van niet te doden NPC's, het langzame levelen, de hoge moeilijkheidsgraad in het algemeen... Ik kan me maar al te goed voorstellen dat het destijds enorm veel voldoening moet hebben gegeven om je door de pittige stukken heen te slaan om uiteindelijk de sterkste te worden. Maar als je Morrowind nu voor het eerst speelt, ben je gewend dat al deze elementen in nieuwere games veel en veel soepeler zijn uitgewerkt, vaak iets meer vergevend, maar vaak gewoon beter. De verhouding hard werken (en je eigen fantasie gebruiken) tegenover de voldoening is gewoon zo groot dat velen hier op zullen afknappen.

Ik heb het zelf amper gespeeld, dus ik zal geen stem uitbrengen, maar ik wilde toch even mijn perspectief delen. Het is tenslotte een discussiesite, dus dan hebben we weer wat voer.