The Elder Scrolls III: Morrowind (2002)

Ik vond de kaart ook niet duidelijk.

Met de rechtermuisklik staat je scherm helemaal vol met van alles nog wat.
Ik vind het prettig om met 1 knop/klik een kaart op te vragen vooraleer ik een uur de verkeerde kant op ben gerend en vermoord wordt door een prehistorische vogel.

Dit begrijp ik niet helemaal. Je krijgt in het begin toch een opdracht mee. Als je deze opdracht uitvoert wordt je toch verteld waar je je in het verloop van het spel op kunt gaan richten.

Ik moet een stadje zoeken, maar ik kan die niet vinden en na uren lopen, word ik vermoord door een rare vogel en moet ik helemaal opnieuw beginnen.

In het eerste dorpje waar je aankomt staat rechts een oversized vlo, een siltstrider, die kan je voor een zacht prijsje naar de vier grote omliggende steden brengen. Anders kan je altijd even op de bordjes langs de weg kijken, of je opdracht terug lezen in je journal.

Hoe meer je je vaardigheden gebruikt hoe beter je wordt, als je bijv een minuutje op en neer gaat jumpen/rennnen, gaat je Acrobatics skill omhoog en kan je iets sneller rennen/verder springen. Zo werkt het ook met aanvallen, eerst voorzichtig wat uplevelen met kleine vijanden en binnen no-time ben je aan't jump vogel-killen. Of je steekt je training in magie en knal ze uit de lucht met een fireball, of pijl-en-boog, of allemaal.

Het menu is juist erg makkelijk een keer rechtsklik en je hebt alle vensters die je nodig hebt en je kan zelf indelen hoe groot, waar en welke vensters zichtbaar zijn. Vergroot je map screen tot de maat die je wil en wissel tussen world of local view, om het grote plaatje of directe gebied om je heen te bekijken.

What more could ya want .

No offence maar toch apart dat mensen aan zo'n RPG beginnen zonder dat ze de bedoeling ervan weten.

Ik ben nu bezig met Dungeon Siege, en dat bevalt me al veel beter..

Dat begrijp ik maar dat is ook een heel ander soort RPG, andere gameplay dan The Elder Scroll's!

Point and click, heb ik begrepen.
Misschien dat dat het is.

Ik heb Morrowind jaren geleden aangeschaft toen Oblivion me tot de serie introduceerde. Qua thema en verhaal trok het me sowieso wel, maar ik ben er nooit aan toegekomen om het serieus te gaan spelen. Ik heb hele stukken meegekeken, vooral vanwege mijn interesse in het verhaal en de lore, dus ik heb inmiddels een aardige indruk van de game. Maar zelf spelen ga ik het waarschijnlijk niet.

Want of je het nu leuk vindt of niet, Morrowind is simpelweg een erg gedateerd spel. Destijds ongetwijfeld revolutionair en een bijzondere ervaring, op dit moment heeft het voor iemand die is opgegroeid met nieuwere games in het genre simpelweg veel beperkingen die er uiteindelijk goed voor kunnen zorgen dat het niet genietbaar is. Ik noem bijvoorbeeld de graphics (zelfs met mods geen vergelijk met een game als Skyrim) en het combatsysteem (lijkt meer op RuneScape dan op Oblivion). Ja, je hebt vrijwel ongelimiteerde vrijheid, maar het kleine beetje dat dat wordt ingeperkt in de latere games verhoogt de speelbaarheid zodanig dat het mij eigenlijk niet zo veel kan schelen (bovendien is dat weer terug te draaien met mods en zelfs de settings van de games zelf).

En dan zijn er nog dingen zoals het gebrek aan een questmarker (GPS), de afwezigheid van niet te doden NPC's, het langzame levelen, de hoge moeilijkheidsgraad in het algemeen... Ik kan me maar al te goed voorstellen dat het destijds enorm veel voldoening moet hebben gegeven om je door de pittige stukken heen te slaan om uiteindelijk de sterkste te worden. Maar als je Morrowind nu voor het eerst speelt, ben je gewend dat al deze elementen in nieuwere games veel en veel soepeler zijn uitgewerkt, vaak iets meer vergevend, maar vaak gewoon beter. De verhouding hard werken (en je eigen fantasie gebruiken) tegenover de voldoening is gewoon zo groot dat velen hier op zullen afknappen.

Ik heb het zelf amper gespeeld, dus ik zal geen stem uitbrengen, maar ik wilde toch even mijn perspectief delen. Het is tenslotte een discussiesite, dus dan hebben we weer wat voer.

Ik heb destijds Morrowind veel en graag gespeeld, en geloof me, een moeilijk spel is dit niet! Je hebt aanvankelijk genre-typisch natuurlijk wat level werk, maar gaandeweg wordt het spel makkelijker en makkelijker. De einbaas was zelfs te gemakkelijk te verslaan uiteindelijk.

Het begin is wel vrij lastig, zeker als je de games van Oblivion en daarna gewend bent, zeker omdat er hier veel minder aan level scaling gedaan wordt. Na een level of 20 ben je, zoals bij vrijwel alle Bethesda games, god en kan je vrijwel niets je meer doden, op een enkele speciale vijand na. Het vergt nu wat tijd om in een game als deze te komen maar als dat je lukt zal je merken dat het verhaal en de wereld vele malen interessanter zijn dan die van Oblivion.

Gebrek aan questmarkers en de afwezigheid van niet te doden NPC's zijn wat mij betreft een enorm pluspunt, je moet echt nog af en toe goed zoeken en als je de hele wereld wil uitmoorden staat dat je vrij. Als je een belangrijke NPC om het leven brengt krijg je overigens een erg duidelijk waarschuwing dat de main quest naar de klote is.

Nog weinig last van consolitis bij deze game.

Kan ik het alleen maar mee eens zijn. Voor mij blijft dit toch ook dé Bethesda game.

Nog steeds de single player game waar ik het langste in vertoefd heb, mede omdat de wereld gewoon een stuk specialer voelt. Fantasierijkere lore en omgevingen ook. Bij de latere Bethesda's blend alles een beetje samen na een tijdje, in Morrowind voelt elk gebied veel unieker. Heb deze game nu al 10+ jaar installed staan en nog steeds niet elk hoekje van de map explored.

Dat het verhaal beter is kan ik inkomen, maar dat de wereld specialer voelt... Ik kan me voorstellen dat dit destijds een van de best uitgewerkte gamewerelden was, en dat hij gevarieerd is geloof ik ook maar al te graag, maar hier staat tegenover dat hij veel minder gedetailleerd, grafisch en geluidstechnisch indrukwekkend en levendig is. Vooral het ontbreken van Radiant AI geeft mij veel minder het gevoel dat ik in een levende wereld rondloop. En die inventory-geluidjes... Veel elementen zijn simpelweg gedateerd. Geen kritiek op deze game (hij is tenslotte ruim dertien jaar oud), maar dat zijn simpelweg wel flinke struikelblokken voor iemand die Morrowind ná Skyrim en Oblivion (of evt. de Witcher-serie of andere nieuwere open-world fantasygames) speelt.

NPC's zijn over het algemeen wel erg statisch hier, dat klopt. Dat was in Oblivion wel een stuk beter. De wereld van Oblivion vond ik in eerste instantie ook prachtig, maar dat was meer omdat het de eerste keer was dat ik een open world RPG speelde. Uiteindelijk is het een vrij fantasieloze dertien in een dozijn fantasy wereld, dat kan je van Morrowind niet zeggen.

Maar ieder zijn ding. Ik kan me goed voorstellen dat je hier niet meer in kan komen. Uiteindelijk heeft Bethesda zich met Skyrim toch wel gerevancheerd voor Oblivion wat mij betreft. Al blijft het jammer dat je niet meer met een bepaalde build in een sprong over bergen kan springen of haast sneller dan het licht kan bewegen. Ook dat maakt Morrowind nog steeds uniek.

Ik snap wel wat je bedoelt, de wereld van Oblivion had relatief (ik zeg relatief, want ik kan ook zo een hele rits veel minder karakteristieke games opnoemen) weinig karakter - hoewel er wat mij betreft genoeg in die game zat om daarvoor te compenseren. Ik kan me dan ook zeker voorstellen dat het voor volgers van de serie voelde alsof gameplay, sfeer en een sterk verhaal ten koste gingen van de grafische foefjes.

Skyrim brengt de goede punten inderdaad heel goed samen, ik kan dan ook niet wachten tot het vervolg, ook al wordt dat waarschijnlijk 2018 of later...

Hopelijk gaan ze dan naar Elsweyr of Black Marsh. Volgens de lore moeten daarvoor ook wel originele werelden te maken zijn.

Wat je vaak hoort, en waar ik het wel mee eens kan zijn, is dat de Elder Scrolls-games steeds gebruiksvriendelijker worden(betere animaties,graphics controls, interfaces), maar ook steeds oppervlakkiger. Had deze vergelijking van super bunnyhop laatst weer eens bekeken en die vond ik wel treffend. Uiteindelijk heb je weinig invloed op de wereld van Skyrim, daar je dat dus wel hebt hier. Ik vind alleen controls, en daar komen mijn platformerroots mooi naar voren, belangrijker dan verhaal/narratief.