Observer (2017)

Geen reacties neen.

Lijkt mij toch wel lichtelijk interessant.

Soort Blade Runner sfeertje inclusief de man hijzelf.

Observer dus. Vanmiddag uitgespeeld en eigenlijk meer Walking Sim dan Adventure. Denk dan aan een game als Layers of Fear of The Vanishing of Ethan Carther, waarin je grotendeels door een (wel heel erg sfeervol) Cyberpunk verhaal wandelt en eigenlijk maar beperkte interactie hebt met je omgeving. Er zijn kleine puzzels (weinig), enkele conversaties om de worldbuilding kracht bij te zetten en in tegenstelling tot de eerste twee games heb je hier ook 'iets' dat je op een drietal momenten achterna zit. Echter zijn dit korte stukjes en niet zo heel moeilijk om te doen., Grafisch is het vrij sfeervol en de voice-acting is ook prima (en er zijn overigens naargelang je eindkeuze 2 verschillende eindes). Ook is het verhaal wel vrij fragmentarisch (flashbacks, trips etc) en valt het hele kwartje pas op het einde. Maar...daar blijf ik positief over.

Wat minder positief was ik over het feit dat het soms echt wel pixel hunting is naar dat ene knopje of dat ene item of deurtje dat je dient te gebruiken om verder te gebruiken. Echter - ik speelde op de Switch in handheld dus het kan zijn dat dit aspect op een groter scherm wat beter tot zijn recht komt. Ook het feit dat je personage een soort ampulen gebruikt waar hij zich mee injecteert (dat krijg je heel kort in het proloog te horen via je radio) vond ik een vreemd aspect - want wat daar de bedoeling van was is me tot op het einde van het spel een beetje vaag. Zorgt het ervoor dat de ervaring psychedelischer word of je harder gaat trippen op het moment dat ja iemand zijn 'gedachten hackt'? Geen idee. Ik heb me maar op zijn tijd ingespoten maar...moet het eens opzoeken op het net.

...en als laatste. En dat is echt wel iets persoonlijks - het spel is bijwijlen echt over-the-top qua trips en psychedelische effecten bij het hacken en dergelijke. Het gebeurt zelden, maar zat ik in een van de wat langere sequenties dan had persoonlijk echt wel last van mijn epilepsie met al het neon blauw en paars of rood dat door het scherm liep met diverse beelden die in overlap gingen. In de zin van echt de game even uitzetten en iets tegen de hoofdpijn nemen. En later verder spelen. Het werkt echt sfeerverhogend maar bij mij zorgde het af en toe ervoor dat ik echt nood had aan een ampul of two.

Toch vond ik al bij al Observer zeker een degelijk spel - misschien niet zo goed als Layers of Fear (de eerste) waar ik vanwege de 'klassieke horror' (want ook Observer is bijwijlen echt wel Cyber-Horror) de voorkeur aan geef, maar zeker de moeite als je van Cyberpunk, Walking Sims en tragere gameplay houd.