Sonic Forces (2017)

Geempie dat in eerste instantie voor een relatief zacht prijsje in de schappen zal komen te leggen.

Heb daarom mijn bestelling voor nog geen vier tientjes toch maar even de deur uit gedaan.

Ja dat wilde ik net typen deze is maar voor 4 tientjes..
En als het ook nog een 8 krijgt of zo...
Dan is het wel aantrekkelijk..

Waar zijn de Sonic fans gebleven? heeft niemand meer vertrouwen in deze oude rot..
Dit kan best wel eens wat gaan worden het ziet er best goed uit....
Of zijn jullie te druk bezig met al die ander games?.
Zijn er nog recensies?

Eerste reviews weten in zijn algemeenheid niet bepaald wat je noemt een algeheel jubelgeluid ten toon te spreiden.

Had mijn bestelling al eerder afgeblazen om het toch nog maar even aan te kijken.

Lichte impuls weer, gelukkig nog omkeerbaar.

Zeker nu net midden in Mario nog.

Toch wel wat je noemt een tandje hoger allemaal.

Sowieso.

Heb zelf het tot dusver meer geprezen Sonic Mania in mijn bezit, tevens mijn eerste Sonic ooit en het is wel erg aardig maar ook weer niet dat je zegt enorm geweldig.

Dat ik nu ineens ontzettend fanatisch geneigd zou zijn.

Of iets.

Neuh, dat ook weer niet.

Wel leuk.

Maar net wat je ding is.

Hier zelf in ieder geval de komende tijd even geen hele hoge nood aan.

Het blijft hoe dan ook grappig hoe Sega stug doorgaat met het uitbrengen van prut Sonic games. Ik denk dat het hoogtepunt van die reeks begin jaren '90 lag. Juist ja. Sonic 2. Na deel 3 was het toch echt wel stijl bergafwaarts. Kan me met de beste wil ter wereld niet indenken wie nog op dit soort lauwe troep zit te wachten. Zelfs de redenering 'het is maar een budget titel' raakt kant nog wal. Het blijft nog altijd 40 euro.

Sega leert hoegenaamd niets van de reacties op al hun eerdere prutgames in de reeks. Al drie decennia voornamelijk waardeloze troep in een poging Mario bij te kunnen benen. Ik denk dat het leukste spel met Sonic in 30 jaar Super Smash Brothers op de Wii was. Juist ja. Een Nintendo game

Maar goed - toegegeven - Sonic & The Secret Rings (Wii) was op zich wel grappig voor een half uurtje hier en daar, hetzelfde voor Lost World (middelmatig maar behapbaar in korte stukjes) en Sonic Colors en Generations waren zelfs best leuk (en degelijk). Maar daar heb je het dan ook wel mee gehad. (nou...ik heb Sonic Mania niet gespeeld - maar zoals ik het begrijp is dat meer een fan project geweest dat door Sega is uitgebracht en voornamelijk een lange nostalgische trip...dus dat vind ik niet bepaald 'nieuw' klinken).

Nee het wordt echt wel tijd voor Sonic een gruwelijke dood te laten sterven. Liefst in een nieuwe Smash Brothers of zo. Of voor mij part Mortal Kombat.

Ik zou deze recensie net zo goed kunnen noemen: “Waarom Forces zoveel minder is dan Generations”, want dat is de gedachte die telkens in mijn hoofd zat.

In vergelijking met Sonic 06 is Forces een grootste verbetering: de game ziet er levendig en kleurrijk uit, laadtijden zijn kort en framerate deed het prima, glitches kwam ik nooit tegen, besturing werkt prima mee en de game heeft een simpel level select optie ipv de vreselijke open world van 06. In vergelijking met Sonic Generations, een Sonic game die ik erg goed vind, is Forces echter een tegenvaller die alles minder doet. Op het eerste gezicht lijkt Forces een goede Sonic game te zijn die heel soortgelijk voelt als Generations, maar na een tijdje kwam ik achter verschillende foute keuzes die de game telkens ervan weerhielden een goed niveau te bereiken.

Waar Forces onderuit gaat, in vergelijking met Generations, is:
- De snelheid. De personages besturen aanzienlijk langzamer dan ze deden in Generations. Dit is al helemaal opmerkelijk wanneer je de “maximale” rensnelheid hebt met Classic Sonic, die slechts half zo snel rent als in Generations. Het ontneemt deel van de uitdaging die Generations goed vasthield.
- De moeilijkheidsgraad. Je hebt een oneindig hoeveelheid aan levens en een grote hoeveelheid checkpoint per level, waardoor iedere vorm van spanning ontnomen werd. Generations was relatief makkelijk, maar het feit dat je levens had zorgde ervoor dat je meer oplette tijdens het gamen en soms moest accepteren een minder snelle route te nemen.
- In Generations had je 2 verschillende characters: Classic en 3D Sonic. Deze twee personages besturen anders waardoor het wennen was wanneer je van personage wisselde, maar de game gaf je vrijheid in wanneer je het tijd vond om van personage te wisselen. In Forces heb je maar liefst 3 verschillende personages waar je bij ieder level, ongeachte of je het wilt, tussen moet wisselen. Deze personages hebben een andere zwaartekracht, snelheid of andere aanvallen waardoor op hoog tempo tussen hun moeten wisselen frustrerend kon werken. Het gebeurde regelmatig dat ik een sprong, die met 3D Sonic wel werkt, niet kon doen omdat het Avatar personage een andere snelheid had.
- In Generations waren de levels op een manier ingedeeld dat reflexen, onthouden wat er kwam en goede platforming skills de manier waren om het level met een hoog cijfer te halen. In Forces is een aardig deel van de levels ingedeeld op een manier dat het weinig vaardigheden van je vraagt, zoals de toevoeging van quicktime events bij mini cutscenes, of merendeels van de keren dat je naar de rug van 3D Sonic kijkt speelt Sonic het level uit zichzelf terwijl jij alleen de dash knop hoeft in te houden.
- Het verhaal van Generations was simpel: Eggman is uit op kwaad, versla hem. De dialogen waren minimalistisch en een “verhaal” was bijna afwezig. Forces is een game waarin ik zat te smeken dat je cutscenes, die zichzelf veel te serieus nemen, eens zouden ophouden. Gelukkig heb je de optie om de radio berichten en tutorials uit te zetten, terwijl je de cutscenes kunt overslaan. Persoonlijk raad ik dit ook sterk aan om te doen.
- Vreemd genoeg is zelfs de besturing een stapje terug gegaan in vergelijking met Generations. Classic Sonic stuitert niet meer op zijn tegenstander, wat deel van zijn opties verminderd omdat stuiteren gebruikt kon worden om hoge platforms te bereiken. Gek genoeg is bukken, gevolgd door de rol-dash met Classic Sonic, nu dezelfde knop als springen ipv zijn eigen knop. Als gevolg gebeurde het regelmatig dat ik probeerde te dashen maar per ongeluk sprong, waardoor ik een time trial niet haalde. Ook heb je de optie een double jump aan te zetten. Dit vond ik heel handig klinken, totdat ik erachter kwam dat 2x springen inlikken ook gebruikt word voor lock-on dash aanvallen. Als gevolg gebeurde het regelmatig dat ik een 2e sprong wou gebruiken, maar per ongeluk dashde op een vijand die ik niet wou aanvallen. Persoonlijk raad ik daarom aan niet het double jump personage te kiezen.
- Teveel boss battles en te weinig platformlevels. Boss battles zijn altijd slecht geweest in 3D Sonic games. Forces heeft om de paar levels een boss battle en geen één daarvan vond ik leuk om te doen. Soms was ik zo snel klaar met de platformlevels dat ik langer zoet was met de boss dan de levels die voor hem kwamen.
- De optionele missies zijn vele malen slechter. Bij Generations hadden ze bestaande levels herindeelt zodat je de levels met een nieuwe techniek tegemoet ging. In Forces zijn de bonus missies lachwekkend lui: gebruik een dash aanval, geef je personage een andere hoed, versla 5 vijanden door op hun hoofd te springen etc. Alleen de time trial missies waren echt de moeite waard en gaven de bevrediging die een Sonic uitdaging kan bieden.

Wat goed is aan Forces is dat, wanneer je bezig bent met een platformlevel, het weer kan voelen als een goede Sonic game. Reflexen en snelheid word beloond, en er zijn meerdere manieren om door een level heen te gaan. De platformsecties zijn echter te kort en worden teveel door de verkeerde designkeuzes tegengehouden waardoor ik ze niet de moeite waard vond. Forces is zeker niet één van de slechtste Sonic games die er is, maar het snapt niet wat de goede Sonic games sterk maakte waardoor het tekort schiet.

2*

Sonic Forces zat deze maand gratis bij PS Plus. Ik heb nog nooit een Sonic game gespeeld en had wel eens zin in wat luchtigs dus ik dacht, what the heck...

Tot nu toe race ik vrolijk door de levels heen, de helft van de tijd niet echt een idee wat ik nou precies aan het doen ben, maar hey het gaat snel en spectaculair. Sommige stukjes van de levels zijn trouwens net of je Guitar Hero aan het spelen bent Net ook de eerste boss verslagen en daar had ik voor het eerst het idee dat ik even iets serieus aan het doen was. Ook geen idee wat het allemaal toevoegt, de verschillende routes, of ik een bepaalde tijd haal, etc...Zo lang de vaart er een beetje in blijft zitten ga ik er nog even lekker mee door

Herken jouw punt wel Fonzzz002 dat je steeds moet adjusten afhankelijk van de karakters met hoe snel ze zijn, hun spring trajectories, etc...vanavond behoorlijk aan lopen ergeren, idee dat ik elk level weer even moet oefenen om weer feeling daarmee te ontwikkelen.

Zo, de aftiteling rolt!
Ik ga deze game gewoon 3,5* geven.

Nee, het is niet groots, niet heel moeilijk (ervoer na level 25 (game kent 30 levels) overigens wel een difficulty spike), maar ik heb er wel heel veel lol aan beleefd. Het racet lekker weg, het ziet er goed uit, de soundtrack is erg goed en voor iemand die echt slecht is in platformers is het ook een gaaf gevoel om zo'n game eens tot een goed einde te hebben gebracht, haha...Ik heb overigens 40 (!!!!!) minuten over het laatste eindbaasgevecht gedaan...Vooral de 2e sectie kostte me echt hééééél veel pogingen

Het verhaaltje en de dialogen waren inderdaad nogal tenenkrommend, maar tegelijkertijd kan ik me ook niet aan de indruk onttrekken dat deze game kids van een jaar of 12 als doelgroep in gedachten heeft

Fijn vermaak en helemaal zo voor gratis bij PS Plus kun je je er toch ook echt geen buil aan vallen