Dirge of Cerberus: Final Fantasy VII (2006)

Vincent is prachtig. Ik barst van de plaatjes van hem. Alleen shooters als deze kan ik helaas niet waarderen.

Ik vond deze game wel aardig, vooral het verhaal. Maar ik ben niet weg van shooters.

Te simpele shooter. Met de engine een beetje van DMC. Die kan je beter gaan spelen in plaats van deze game.

2,5*

Mwaaa, heb het spel reeds in bezit en nog eens goed kunnen spelen. Vind het persoonlijk aangenamer dan een standaard schooter, en met het gebruik van melee-atracks , materia etc. heb ik nog grote lol.
In verschil met de eerste FFVII:
+ Ontzettend goeie graphics
+ Het vechtsysteem is anders en valt net iets meer bij mij in de smaak.
+ Voice acting en emotie toegevoegd wat de cutscenes geloofwaardiger maken.

- Het verhaal is niet slecht (ben niet al te ver) maar misschien wat uitgemolken en het verre van het niveau van het eerste deel. (De cutscenes zelf zijn ook minder)
- De sfeer is verzwakt.
- De muziek is aanwezig en past wel bij de gamplay, maar ook dit is het verre van het niveau van het eerste deel.
- De game is... gewoon te ééntonig was het eerste deel duidelijk niet was. Het enige wat je moet doen is vechten met Vincent (schieten en slaan) met tussendoor cutscenes.

Als het verhaal, de gameplay en (of) de muziek me nog eens verrast word het een 4*. Maar voorlopig stem ik nog even niet.

Heb het al een stuk meer gespeeld en ben tot de conclusie: ondergewaardeerde game! En .... onbekend Maar dat valt te begrijpen.

- Graphics blijven prachtig. Voor de ps2 is dit 1 van de indrukwekkendste staaltjes. Zowel de cutscenes als de Advent Childen achtige opening (etc.) zien er zo gedetaieerd uit.... AC heeft al 1 van de beste animatie die ik ken. In DoC heeft Square-Enix zich niet laten verzwakken.

- De gameplay is nog wel de punt waar het meest.... aandacht op is gericht. Niet zozeer van mij maar van meerendeels van de andere mensen. Wat ik me enigsinds kan voorstellen. Het is een shooter achtige action game waarbij het je makkelijker word gemaakt door het grote mikpunt. Ikzelf heb hier totaal geen problemen mee in tegenstelling tot wat eerst zo was. Het is juist erg aangenaam: inplaats van frusterend van alle kanten beschoten worden, en met een klein klein klein mikpuntje diep inzoomen om één van de vijanden te raken, heb je hier een grote groene cirkel die alles raakt wat in die cirkel is. De frustratie die bij andere shooters heerst is eraf, en hoe meer je op het puntje in het midden mikt: hoe mee schade de tegenstander krijgt. Ook kun je op het hoofd of borstkas mikken voor een voltreffer als je inzoomt enz.

Maar zelfs na het langer gespeeld te hebben: het blijft nogal ééntonig. Je krijgt opgeefmoment een korte sluipmissie met Caith Sith. Of later wanneer je op Cid z'n schip bent kun je net als al die andere S.E. games met iedereen praten en in alle rust rondlopen. Zodat je een beter beeld krijgt van de wereld en wat iedereen erover denkt.
Ik ben niet zover maar alsnog, meer sluipmissies en het toevoegen van puzzels of kleine mini-games zouden de gameplay een stuk beter maken.

Al te gemakkelijk vind ik het niet. Aan het begin is het simpel maar het woord steeds lastiger. Of ik moet een gevecht vaak overdoen of ik win op het haartje.
DoC heeft ervoor gezorgt dat als je het makkelijk vind dat e het moeilijker voor jezelf kunt maken.
Vincent gebruikt 3 verschillende wapens die je geheel kunt aanpassen naar eigen stijl. Op een afstand is en Hydra met een Long shooter handig, maar van dichtbij is Cerberus met een Normal shooter beter.

- Wat FFVII-DoC erg sterk maakt is het verhaal en vooral de manier hoe ze het weten te vertellen. Het heeft (bijna) niets te maken met Cloud, Sephiroth en de Shinra oroblemen. Nee dit is nog steeds dezelfde wereld maar velen jaren later (na Advent Children). Je volgt Vincent zijn verhaal waar soms de al bekende FFVII characters voorbij komen of je ontmoet geheel nieuwe characters.

Ik heb altijd moeite met de verhalen in FVII. Heb Advent Children een paar keer gezien en ben eigenlijk in de oude FFVII Vincent nog niet tegengekomen (jaja zovaak speel ik het niet ) , maar onglangs dat sta ik verrast van het verhaal van Vincent en kan ik lachen om personages als Yuffie, Cid en Saith Sith.

De game bied ook de nodige muziek voor sfeerversterking en wat in deze game ook een opluchting is in tegenstelling tot FFVII en Kingdom Hearts : Je kunt het saven wanneer je wilt & de cutscenes overslaan. In de oude had ik nog welleens last dat het eeuwig duurde voordat ik in staat was het op te slaan en niet een erg lange cutscene nog eens moest zien.

4*

waarom niet gewoon Dirge of Cerberus?
Dat final fantasy heeft hier amper wat mee te maken volgens mij

FF op de ps2, lijkt mij leuk!

Final Fantasy X is eigenlijk de enigste goeie FF titel op de PS2...

XII ook wel.

Deze is ook wel goed alleen is het niks zoals de andere FF's.