Super Mario Odyssey (2017)

Ja maar dan gaat wel een heel stuk uitdaging verloren natuurlijk.

En daarmee de essentie wellicht.

Voor mij hoeft dat nog niet eens, vind het wel een leuke verder zoals ie is.

Het bevat natuurlijk wel weer dat ingenieuze design dat Mario tot de absolute koning van het platformen maakt.

De reden dat ik hier zo ontzettend naar uitkeek.

Die typische grapjes waar je je steeds weer even kan verwonderen over de verbluffende verbeeldingskracht erachter.

Die tankjes idd, wat een k*t besturing hebben die zeg. Na wat gewenning lukt het wel, maar verre van ideaal. Uitdagend? Dat dan weer niet.

Maar schoot me net nog een te binnen kwa moeilijkheid en dat was de perfect run in Galaxy 2. Check:
Mario Galaxy 2 Walkthrough: Grandmaster Galaxy -- The Perfect Run (Star 242) - YouTube

Nee dat soort uitdaging zult gij niet vinden in Odessey.

Blijft het verwonderlijk vinden dat je zo lang doet over Vanishing Road challenge Confusie

Maar oefening baart kunst, dus nog ff doorzetten

Zo verwonderlijk lijkt het me toch niet daar de comments een vrij helder beeld schetsen wat betreft de moeite die de gemiddelde medemens hiermee heeft.

Zie verder niemand anders hier zo laconiek over doen.

Dus vandaar:

Ken zo veel zeggen jij.

Eerst zien.

Heb je hem nou al dan of nog steeds niet!?!

Niet dat ik enige waarde hecht aan het feit of je me nou wel of niet geloofd, zal ik ff kijken of ik een deze dage tijd heb om hem nog een keertje te doorlopen. Wel leuk eigenlijk

Nog altijd niet.

Net even bezig met Galaxy 2.

Klinkt misschien wat voor de hand liggend en ook een beetje flauw wellicht maar dat filmpje wat je post vind ik er dan weer niet zo uitzonderlijk uitzien, het is een wat lange run misschien maar zie nergens een aangesloten vereiste van relatief ingewikkelde moves zoals dit bij de vanishing road het geval is.

Maar hoe dan ook, net was ik dus bezig met de puzzle plank galaxy en het klopt in ieder geval wel dat dit toch een ervaring biedt die net even iets anders is dan wat je bij deze Odyssey aantreft.

Het is dan ook zeker de moeite om deze pareltjes nog eens te spelen naast deze.

Zou natuurlijk erg leuk zijn als ze op een of andere manier naar de Switch zouden komen maar het lijkt me toch zeer de vraag aangezien ze wel erg sterk leunen op de typische Wii karakteristieken.

Als de motion controls van de Switch al in staat zouden zijn om dit te emuleren zou dat er volgens mij wel op neerkomen dat het in handheld niet speelbaar is, en zoiets zie ik ze niet zo snel doen maar wie weet.

In ieder geval ben ik erg benieuwd wat de nabije toekomst nog voor ons in het verschiet heeft op Mario gebied.

Wordt het een Odyssey 2.

Of een Galaxy 3 misschien.

Of weer iets totaal anders.

We gaan het meemaken.

...

Als het even meezit dan.

w o r t h a m o o n

How Long Did You Spend Watching the "You Got A Moon!" Animation During Mario Odyssey?

Sommige mensen hebben echt niks te doen als je dit soort video's gaat compileren

Speciaal voor jou Confusie, voor het slapen gaan, nog even de Switch aangezet.

Niet m’n mooiste run ( ben wat roestig, na enige afwezigheid in Mario Odyssey ), maar de maan gepakt en daar ging het om toch!?

Check:
Twitter

Lukte niet gelijk hoor , daar ben ik eerlijk in. Pas na een poging of zes succes

Ziet er netjes uit marco.

Spring ik net dus vlak naast de maan.

De afgrond in.

Zijn sneaky dingetjes maar komt er wel op neer dat ik er bijna ben nou.

Vandaag of morgen.

So zeg:

Relax.

Wast ‘m dan.

In de pocket:

Kep ‘m.

Even daarvoor had ik al die ene verderop, want het zijn er dus twee, toen ik weer ernaast sprong maar deze keer verderop tussen de tankjes belandde.

Wast ‘m dus.

Het verhaal is uit.

Boek kan dicht.

Leutig wel.

Mooike was het.

Super Mario Odyssey - All Moon Pipes (Post Game Challenges) - YouTube

Moet je deze video eens bekijken. Wat een geweldig leveldesign en wat een geweldige levels die constant de diverse personages die je kan besturen benutten. Sommige manen zijn erg simpel, sommige manen zijn echt tergend moeilijk. Heb de game uitgespeeld, maar diverse levels zelfs nog niet eens gespeeld. Ben gelukkig nu weer alle Kingdoms aan het bezoeken na het redden van Peach.

Een heerlijke platformgame. Rond de eerste 10 uur zat ik vastgenageld aan het scherm en gamede ik aan de lopende band. Rond de latere uren verloor ik het enthousiasme, maar dat neemt niet weg dat ik vele goede game uren uit deze nieuwe Mario heb kunnen halen.
Odyssey is een terugkeer naar het collect-a-ton platformgenre waar de 3D Mario games bekend om staan. Het is te vergelijken met Mario 64 en Sunshine: grote werelden waarin je allerlei verzamel missies hebt. Ditmaal heb je echter de vrijheid om overal heen te gaan en door te blijven gaan met verzamelen, in plaats van dat iedere “maan” een losse missie is die je vervolgens uit het level kickt zoals bij Mario 64. De hoeveelheid manen die Mario Odyssey heeft is overweldigend (in totaal zitten er boven de 900, als ik mij niet vergis) waardoor je meer dan genoeg te doen hebt om vele game uren te vullen.

Qua besturing is dit vergelijkbaar met de voorgaande 3D Mario games. Wat origineel is aan dit deel is dat je de mogelijkheid hebt om je pet te gooien, wat kan dienen als aanval of extra platform. Dit geeft een extra laag aan het platformen of vijanden uitschakelen die de platforming in Odyssey een nieuwe draai geeft, terwijl het in de basis trouw blijft aan de voorgaande games. Maar het meest unieke aspect van Odyssey is het feit dat je merendeels van de vijanden kunt overnemen: door je pet op hun te gooien kun je voor een vijandelijk figuur spelen, wat een hele nieuwe draai aan de gameplay geeft. Iedere vijand heeft andere specialiteiten dan de andere en de levels zijn op een manier ingedeeld die je aanmoedigt de specialiteiten van ieder character ten volle te benutten. Dit zorgt ervoor dat de gameplay gevarieerd is en ik uitkeek naar iedere nieuwe wereld, afvragend wat de game nog meer in petto had.

Op het gebied van vormgeving en geluid bied deze Mario game, zoals je kunt verwachten, kleurrijke creatieve werelden die ieder een eigen thema hebben. De muziek is fijn om naar te luisteren en de werelden in Odyssey voelde als leuke, nieuwe plekken ipv kopieën van oude levels. Vooral de vreemde mengeling van realistische figuren met cartoon figuren zorgde voor een aparte, maar leuke werelden om te bezoeken. Voor mij was het visuele hoogtepunt een gevecht die het had met een reusachtige gedetailleerde draak, alsof je plots in Skyrim was beland in plaats van een Mario game aan het doen was. (Wel jammer dat het gevecht zelf behoorlijk makkelijk was).

Ondanks het plezier dat ik urenlang met de game had vind ik Odyssey minder dan bijvoorbeeld A Hat in Time of Yookay Laylee omdat het kwantiteit boven kwaliteit verkiest. Ja, de game heeft boven de 900 manen, maar zeker 1/3e van al die manen zijn door hele simpele saaie taken te halen: breek een blok, ground pound op een specifieke plek, praat met een character, doe een gevecht of level dat je al (meerdere keren) hebt gedaan nog een keer, draag een bepaald kostuum etc, zonder dat ze echt een vorm van vaardigheden van je vragen. In de eerste instantie stoorde ik mij hier niet aan omdat het verkenning aanmoedigde en de leuke missies zaten dicht genoeg bij elkaar om mij enthousiast te houden. Dit werd echter verpest door een vreemde progressiecurve: in tegenstelling tot andere collect-a-ton platformgames kun je manen die je in het ene level hebt niet meenemen naar de andere levels. Bijvoorbeeld: zodra ik in wereld 1 genoeg manen had kon ik naar wereld 2, maar ik bleef een tijdje rondhangen om meer manen te verzamelen. Toen merkte ik plots op dat mijn manen van wereld 1 niet werden meegeteld bij wereld 2, waar ik weer vanaf 0 opnieuw manen moest verzamelen, waardoor ik geen motivatie meer voelde om meer dan de minimum waarde per level te halen.

De game gooit na de aftiteling nog allerlei uitdagingen je kant op, alsof ze zeiden “de game is nog niet voorbij! “, maar wanneer zou het wel voorbij moeten zijn? Ik heb nog een tijdje doorgespeeld totdat ik uit verveling, en bij gebrek aan duidelijk doel voor ogen te hebben, besloot er een einde aan te breien. Er zitten overigens wel 3 leuke optionele werelden die qua uitdaging een stap verder gaan dan de normale game. Persoonlijk raad ik aan in ieder geval deze 3 werelden te hebben gedaan, daarna te bepalen of je de rest van de manen wilt halen.

Persoonlijk had het mij beter geleken als ze 1/3e van de manen wegdeden, de goede uitdagingen (die pas na de aftiteling komen) al beschikbaar maken voordat je de eindbaas doet, de eindbaas moeilijker maakte en het progressie systeem omtrent manen verzamelen deden zoals het met de sterren in Mario 64 ging. In dat opzicht ben ik lichtelijk teleurgesteld in deze game, maar dat neemt niet weg dat ik het nog steeds een hele leuke game vond met veel top momenten erin. Voor zijn creatieve werelden, nieuwe gameplay mechanics, alle goede missies en de vele plezier uren die ik eruit heb gehaald is Odyssey een game die iedere Mario liefhebber gedaan moet hebben. Had het beter verwacht, maar met zulke hoge verwachtingen is dat bijna niet te voorkomen.

4*

Valt me op dat veel mensen de, in mijn optiek, vergissing lijken te maken niet in te zien dat het hoofdverhaal uiteindelijk functioneert als niet veel meer dan een proloog op het grotere geheel.

Een redelijk lineaire rondleiding langs de kingdoms, waar je uiteindelijk nog niet de helft eruit haalt. Is zelfs zo dat het overgrote deel van de manen pas naderhand beschikbaar komt.

Hoe duidelijk wil je het hebben.

Een aparte structuur, maar wel een die werkt.

Dit geeft je uiteindelijk de volledige vrijheid het spel geheel naar eigen voorkeur in te delen.

Ik zit er de laatste dagen weer lekker in en voor mij is in ieder geval heel duidelijk dat verreweg het leukste voor het latere bewaard blijft.

Het verhaal is altijd ondergeschikt geweest aan de gameplay hier en dit is naar mijn idee wel een inventieve manier om met dit gegeven om te springen.

Heerlijk spel.

Halfje d’r bij.

Merk trouwens wel dat het gamen met de joycons aan de Switch me niet zo super ligt. Zat eens het bonuslevel Dark Moon te spelen, maar ik krijg die levelbosses niet allemaal dood. Heb ik toch echt een pro-controller voor nodig, speelt veel natuurlijker als je reactievermogen 100% moet zijn.

Ik vind het wel heerlijk dat alle Kingdoms na uitspelen van het verhaal vol nieuwe manen liggen. Het geeft de game wel degelijk heel veel replay-value. Zeker niet saai.

Hoewel je ook kunt zeggen dat het spel dan pas begint. Het verhaal heb je al na een 12 tot 14 uren uitgespeeld. Niet erg kort, maar misschien wel redelijk kort voor een mario-game. Pas hierna komen ook de uitdagingen echt naar voren.

Precies. Erover spreken dat je na het verslaan van Bowser het spel hebt 'uitgespeeld' vind ik in deze erg vreemd.

Spel is echt immens.

Was aardig verrast door de hoeveelheid kingdoms uiteindelijk en wat er in elk te doen valt is haast overdonderend.

In de een wat meer dan de ander maar nog steeds.

Serieuze bang voor je buck.

Weet de kwijlerige anticipatie waar onder anderen ik dit mee tegemoet zag meer dan te rechtvaardigen.

Zoveel is duidelijk.

Een zeer goede mario game die naar mening zeer makkelijk is wat betreft het "verhaal". De uitdaging ligt bij het verzamelen van moons.

Het is wel safe gespeeld wat betreft grootte van de levels. Het is een mengsel van 64 en Sunshine, maar meer van 64 omdat je van de levels kan afdonderen.

De 8-bit levels zijn wel een geniale toevoeging in de game net als de cap. Het legt iets dopes.

4 sterren.

Hoe zit dat eigenlijk met de special moves die je maakt als je de Joy-Cons schudt? Hoe doe je dat met de Pro Controller?

Schudden met de pro-controller. Die reageert erg gevoelig op je acties. Werkt erg fijn.

Logisch, eigenlijk. Lijkt me toch essentieel om te hebben dan, die controller. Binnenkort eens kijken.

Ik haal er de helft meer fun uit met de pro-controller. Ik vind de joycons niet meer dan redelijk, maar echte controle krijg je er minder mee. Zeker bij levelbosses en lastige parcours mis je zuiverheid.

Zo, vandaag heb ik eindelijk de 500+ moons binnen, heb er ruim de tijd voor genomen. Hiermee alle levels geunlocked. Morgen maar eens het laatste bonuslevel proberen, maar op Youtube zag ik al dat 'ie behoorlijk pittig was omdat je geen savepunt krijgt. Ben ook wel klaar nu met de game voorlopig, heb 'm grijs gespeeld. Toch ruim 40 uur op de teller en dan besef ik me dat ik de helft van alle manen pas bezit. Ik blijf ook gewoon bij mijn 5 sterren score, deze game is gewoon perfect. Sfeervoller zal een game zelden worden en de uitdaging is bij tig manen gewoon groot. Zal de game vast in de toekomst nog regelmatig starten om wat manen te zoeken, maar nu wordt het tijd om volgende week Zelda Breath of the Wild te starten.

Net Bowser verslaan. Nog een lange weg voor de boeg als ik het hier zo lees. Heb toch al 215 moons dus wel al trots op mezelf. Ik vind het een zeer prettige spelervaring. Nintendo weet me toch altijd weer te boeien met die Mario games. Zoveel zorg en liefde dat er in dit spel verweven zit (bijvoorbeeld die 2D secties). De kleurrijke graphics zijn ook prachtig en er zitten ook van die leuke details in (denk aan muziek die naar de achtergrond gaat als je als vuurbal in het vuur zit). Mooiste moment was toch wel dat concert in Dunk City.

Ga het nog geen score geven want er is nog zo veel te doen.

Vond dat een van de gaafste levels om te doen! Juist vanwege de uitdaging ervan. Is zeker een goede laatste uitdaging.

Ik kom die in de lava zakkende palen niet eens voorbij heb ik vandaag gemerkt

Beetje een mixed feelling over deze game. De game is een soort drie traps rakket. Eerste deel van de game is te gemakkelijk en de boss battels zijn saai. Moet wel zeggen dat het allemaal heel vindingrijke is icm cappy. Het ene level is leuker/mooier dan de ander. Maar de uitdaging komt na het uitspelen door het verzamelen van de moons en waar je dan meer je skills moet gaan gebruiken. Op dit punt ben ik nu aanbeland. Echter de noodzaak om door te spelen is er niet echt (meer). En je hebt eigenlijk ook onbeperkt levens.