
God of War (2018)
PlayStation 4 / PC
Action / Adventure
single player
Ontwikkeld door Sony
Uitgegeven door Sony
Na wraak genomen te hebben op de Olympische Goden leeft Kratos samen met zijn zoon, Atreus, in afzondering in de wereld van de Noorse Goden. Dit is een wrede wereld waar allerlei verschrikkelijke monsters en krijgers wonen. In deze wereld moet hij zijn zoon leren om zichzelf te beschermen van al de verschikkingen in de wereld. Dit deel is het eerste deel van de tweede fase in de God of War-serie: de Noorse mythologie.
- nummer 52 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=EawtIu_RntE
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Hangt er vanaf hoe "onvolwassen" je bloederige veldslagen, ledematen van monsters eraf trekken en orgies met prostituees vind

Zie ik daar bloederige veldslagen met prostituees waar je de ledematen vanaf kan trekken en orgies met monsters staan? *rent naar de winkel voor een PS4 te halen*
Allereerst alle lof voor het verhaalelement en de personages van dit deel. Het voelde allemaal veel volwassener aan dan de voorgaande delen, zonder de over the top actie te verliezen. Ik ben groot liefhebber van de Griekse mythes, maar de Noorse mythologie komt in God of War veel beter tot zijn recht.
De gameplay is weer top. Ik heb het eerste kwartier van het soel besteed met het wegsmijten en terug laten keren van mijn bijl. Een tof wapen. Net als het begint te vervelen, geeft de game je halverwege iets waarmee het weer fris is. Als enige minpunt vind ik de eindbazen, die ik toch veel minder spectaculair en veelzijdig vind dan in deel 3.
Als dit zo doorgaat ga ik hier strakjes gewoon lekker de volle vijf tegenaan knallen.
Blijft maar beter en beter worden.
Had eerst wel zoiets van de globale jubelstemming wellicht een tikkeltje overtrokken.
Maar het maakt het meer en meer waar, enkele lichtelijk verbluffende vormen van verhaalvertelling en subliem afgesteld speelplezier brengen meesterlijke entertainment.
Nu net ook de blades of chaos mogen ontvangen en dan wordt toch maar wel even pijnlijk duidelijk hoe jammer het is dat ik dit al heel snel als je fermste spoiler mocht incasseren.
Zeker als je dan uiteindelijk ziet hoe ze dit ontvouwen doet zoiets wel enigszins serieus afbreuk aan de algehele ervaring, vandaar erg jammer dat er nogal een mannetje schijnt rond te lopen met een hang naar dergelijke naargeestige kutgeintjes.
Zal ook wel op het ‘dark web’ en dergelijke zitten.
Niet mijn soort mensen.
Bij voorkeur even met een hele grote boog omheen.
Wat een over het paard getild hoerenjong was dat zeg.
Kort samengevat een machtig verhaal voortreffelijk gecombineerd met prachtige beelden en retestrakke gameplay wat zorgt voor een van de videospel hoogtepunten deze generatie zo niet allertijden.
Eenvoudigweg binnen de tak van sport die het bedrijft een meesterwerk op alle fronten.
Zinderende thematiek uiterst hoogstaand in het geheel verweven.
Noorse mythologie toch wel een stukje toffer dan Griekse.
Vind ik dan.
Op een bepaalde manier naast elkaar kunnen bestaan, zelfs dubbel keer zoveel toffer.
Nee.
Met hooggespannen verwachting zie ik bij deze elke toekomstige ontwikkeling van deze reeks tegemoet.
Hopelijk vlot het toch iets of wat, zoals bijvoorbeeld met Tomb Raider ook wel aardig lukt.
Enkel hij die strijdend ten onder ging komt immers in:

Inmiddels speel ik verder op Give Me A Balanced Experience. De 2e moeilijkheid

Het is niet dat ik het een slechte game vind want de actie is ongelofelijk gaaf en bruut waardoor ik sowieso al door wilde blijven spelen alleen bovenstaande verpeste het voor mij gewoon een beetje. Ik snap heel goed dat Sony een breder publiek wilt aanspreken door er een groots avontuur van te maken alleen had ik zelf liever zo'n ouderwetse God of War game willen zien, al begrijp ik dat dat niet meer echt van deze tijd is.

20€ waar heb je die dan gehaald?
De productiewaarde is echt ongekend hoog. Alles klopt in deze game. Echt een pluspunt voor de kwalitatief hoge graphics en geluiden, de combinatie van deze 2 maken echt het spel. Hierdoor leeft de game echt en knalt je huiskamer binnen. Het verhaal bouwt zich goed op en de characters gaan hier in mee, de ontwikkeling tussen de 2 is grandioos. Ook een dikke plus voor de gameplay, deze is soepel en zelfs als je een leek bent, leer je de combo's na een paar uur uit je hoofd.
En hoewel alles zo goed aan deze game is, zijn er ook een paar dingen die me best wel hebben gestoord. Ten eerste is daar het werkelijk onlogische menu. Ik snap niet dat zelfs de maker hier een logica in heeft kunnen vinden. Het is zo onduidelijk allemaal, dat ik er op het laatst mee gestopt ben om hier naar te kijken. Echt zoveel menu's en submenu's en lichte en zware runen die weer ergens geplaatst moeten worden. Je wordt er echt duizelig van. Hetzelfde geldt voor de map, dit heeft werkelijk geen enkel nut en is ook veel te onoverzichtelijk en rommelig opgebouwd.
Wat me ook stoorde, is dat het zeg maar semi-openwereld is gemaakt. Met name in Midgaard, heb je soms geen idee waar je heenmoet. Ja, ik weet, er is een marker, maar juist omdat het soms open-wereld is, en de kaart echt ruk is, heb je geen idee waar je heen moet. Het langst zat ik vast in Alfheim, wat heb ik me daar geïrriteerd aan de omgeving. Je hebt het idee alsof je in rondjes loopt en 1.000 x langs hetzelfde punt komt, je vindt werkelijk waar geen uitweg.
Dan het grootste minpunt (wat mij betreft); de (omgevings-)puzzels. Man man, wat was dit een spelbreker. Het haalt zó de pace uit de game als je weer eens vastzat. Heb wel 100 keer op Youtube op moeten zoeken waar je heen moest of hoe je de puzzel moest oplossen. Ook sommige waar onder stond 'zeer onlogisch, zonder youtube was je hier nooit opgekomen' - of iets in die strekking. De game speelt zó lekker, maar deze momenten (en dat zijn er flink wat) zoog voor mij alle plezier en ritme uit de game.
Conclusie is dus dat het een goede game is met een onmogelijk ingewikkeld menu, en als het lineair en met betere/mindere puzzels gedaan was, het zeker een dikke voldoende bij mij had gescoord. Nu was het meer lekker gamen, tussen het irriteren in. Jammer!
3*
Moet een grot binnen komen die verspert is door vines.
1 krijg ik kapot, de rest regenereert.
Zelfs met YouTube lukt het niet.
Heb het uiteindelijk wel gevonden via youtube. Zonder was echt onmogelijk.
Zal nog eens zoeken of ik het kan vinden voor je. Laat ff weten als je er al voorbij bent though...
Deze reeks speel ik al sinds de PS2 en met uitzondering van 'Ascension' en de PSP titels heb ik geen deel gemist. Naar aanleiding van de hype was ik dan ook zeer benieuwd hoe deze soft reboot zou uitpakken.
In dit vervolg zie je hoe Kratos samen met zijn zoon op reis gaat om de as uit te strooien van zijn vrouw. Een reis waarvan je op voorhand eigenlijk mag verwachten dat het weer lekker episch zal zijn, maar dat valt nog vies tegen. Hoewel de ingeslagen pad richting de Noorse mythologie zeker interessant is te noemen.
Santa Monica kiest ditmaal voor een semi open wereld structuur overgoten met een RPG sausje. De wijze waarop de gebieden in elkaar steken is knap, maar het merendeel is niet echt memorabel. Met alle collectibles, zijmissies en dergelijke is de speelduur kunstmatig verlengd. Hierdoor voelt het aan alsof je ellenlang hiermee bezig bent; veel van hetzelfde.
Ik mis simpelweg de brute, rauwe Kratos uit de vorige delen. Deze 'God of War' is meer een softe versie van zichzelf geworden. De epische gevechten van weleer zijn ingeruild voor gerecyclede vijanden waar je alsmaar hetzelfde kunstje op moet voeren. Weliswaar oogt de game prachtig en is het geluid heerlijk, echter kijk je daar als fan van het eerste uur zo doorheen. Het slot spreekt boekdelen.
Al met al is dit een degelijk deel geworden, maar de vele loftuitingen dat dit één van de beste games ooit op de PS4 zou zijn, is tamelijk overdreven.
3,5 Sterren.
Ik moet beginnen te vermelden dat Santa Monica een perfect gepolished game heeft afgeleverd. Ik heb geen enkele keer last gehad van bugs, frame drops of glitches en dat is al een prestatie op zich.
Het verhaal zelf is prima. Ik zou persoonlijk niet zeggen dat het écht meeslepend was, want daar ontbrak de spanning simpelweg voor, maar Kratos is wel een erg tof personage. Atreus daarentegen was ik iets minder over te spreken. Ik kon me eigen niet echt binden met het personage en op een gegeven moment vond ik hem zelf even irritant. Mirmir en Baldr waren overigens de twee tofste personages. Vooral Baldr was erg goed, hij had het juiste charisma voor een goede antagonist. De Noorse mythologie wat verder in het verhaal verwerkt is ook wel interessant maar niet persé memorabel.
Gameplay was prima. In het begin voelde het wel even repetitief aan, omdat ik constant tegen de zelfde soort enemies aan het vechten was met een vrij saai combat systeem. Later in de game veranderde dat wel met name zodra je de chaos zwaarden unlocked en meer powers wordt het wel een stuk vetter.
En wat God of War betreft. Ik vond vooral de eerste helft van de game om te smullen. Daarna werd het voor mij minder goed. Ik kan mij alleen niet meer herinneren waar de schoen nou precies wringt bij deze game.
Ik wil trouwens terug de wereld in on alle runes te halen, maar ik kom er niet uit. Kan iemand mij helpen??
Ik kan het wel vinden op YouTube, maar ik weet niet hoe ik moet reizen tussen de werelden...
Ik kan het wel vinden op YouTube, maar ik weet niet hoe ik moet reizen tussen de werelden...
Ik ook niet.

Deze game met de voorgaande GOW games vergelijken is als appels met peren vergelijken. Ik ken mensen die geen belangstelling bij de voorgaande delen hadden, maar dit een gaaf spel vonden en fans van de originele reeks die dit deel niet zo bijzonder vonden. Toch voelt dit als een hele gepaste manier om nieuw leven in de reeks te blazen. Er waren immers 6 delen die ongeveer hetzelfde deden, waardoor vernieuwing welkom was.
Er is een compleet veranderd vechtsysteem, een open world ipv lineaire levels, de Griekse mythologie is vervangen met Noorse en er is geen jonge Kratos meer die uit is op wraak. Dit deel focust zich op een gepensioneerde Kratos die gewoon een vredig leven wil houden, weg van de bloederige gevechten en de tragedie van het verleden. Dit voelt als een natuurlijke groei van het personage en er is voldoende terug te herkennen van Kratos z’n koude persoonlijkheid: een strikte, harde, humorloze vader die onder zijn hardheid het beste met zijn zoon voorheeft.
"This path you walk.. vengeance. You will find no peace. I know"
In de oude games werd er een groot punt gemaakt van hoe erg Kratos onder het verlies van zijn familie leed, maar zijn familie heb je nooit leren kennen waardoor je minder goed meeleeft met zijn verlies. In dit deel maak je daadwerkelijk de tijd tussen Kratos en zijn zoon mee waardoor ik veel meer om hem gaf, zelfs hard in de paniek schoot als dingen tegen zaten. Het is niet een verhaal dat draait om een grote vijand te verslaan, maar juist om een persoonlijke reis. Dit werkt erg goed; ik was van begin tot eind geboeid door de dialogen en alle zijpersonages die je tegenkomt.
Het beste hoe ik de combat kan omschrijven is dat het "een soort combo-heavy Dark Souls is": je bekijkt Kratos in een 3rd person perspectief en je hebt een dodgeroll of guard knop. De grote verschillen zitten vooral in dat Kratos er langdurig op los kan rammen met combo’s, magische aanvallen of door Atreus op de vijanden te laten schieten. Er zitten bijzonder veel lagen aan dit combat systeem, waar volop gebruik van gebruik maakt word. Combineer dat met alle nieuwe gevarieerde vijanden en gru-we-lijk goede boss battles en dit vormt een fantastisch vechtsysteem.
Qua beeld en geluid is het één van de meest hoogstaande games die de PS4 te bieden heeft. Ieder gebied is adembenemend mooi vormgegeven qua kleuren, designs en het algehele oog voor detail. De soundtrack past perfect bij deze Noorse setting en weet de nodige punch toe te voegen aan de scenes. Zelfs een paar ijzersterke tracks die ik buiten de game weleens luister zoals de Main Theme of Ashes.
De open world zit boordevol met kleinigheden om je aan te moedigen alle hoeken te verkennen voor puzzels, treasures of leuke optionele gevechten. Het merendeel van de optionele taken vraagt van je om naar gebieden te gaan die je anders niet zult zien. Hier komt wel mijn kritiek met deze game kijken: als je daadwerkelijk voor 100% wilt gaan dan moet je teveel grinden en backtracken. Ik hield ervan om gewoon eilanden af te gaan, losse paden te verkennen of draken te bevrijden, zolang het maar draaide om nieuwe gebieden verkennen. Op en neer rennen tussen stukken die je al vaker bewandeld hebt voor optionele quests is minder boeiend (Niflheim en Muspelheim bv. Deze werelden waren oorspronkelijk ook een belangrijke reden waarom ik het geen 5* wilde geven).
Eerst vond ik dat alles moest meetellen in mijn eindoordeel, maar nu wil ik de game oordelen voor hoe het is om de hoofdcampaign te doen; zolang wat verplicht is om de game uit te spelen ijzersterk is dan ben ik tevreden. Niflheim en Muspelheim kun je compleet negeren zonder iets tekort te komen en zijn een prima toevoeging voor de fans die een extra uitdaging zoeken, evenals de spirts helpen of alle vogels vinden. Deze game draagt een paar van mijn favo gamemomenten uit de laatste paar jaar zoals het openingsgevecht met Baldur, scene waar Kratos de blades weer ophaalt of de epische finale met Freya en Baldur. Vond het al een fantastisch spel maar het is bij het herspelen zelfs beter geworden. Echt een waar meesterwerk die in mijn Top 10 favo games is gekomen en het krijgt daarvoor een welverdiende:
5*
Wat is dit voor een spel
