Fire Emblem Echoes: Shadows of Valentia (2017)

Je weet dat je een goede game hebt gespeeld, als je dagen na uitspelen nogsteeds dat warme en voldane gevoel hebt van het uitspelen van een game. Ik denk er veel aan terug en wil het weer oppakken. Ergens erg jammer dat ik er klaar mee ben.

Ik had gespeeld op Normal / Classic en heb bijna 60 uur op de teller staan. (Mijn vriend 37 uur )
Om even op hierboven aan te sluiten, Mila's Turnwheel. Inderdaad een hele fijne toevoeging! Vooral als je classic speelt blijft de balans tussen strategie en geholpen worden door een mechanic mooi in evenwicht. Je moet nogsteeds goed blijven nadenken, want je units kunnen dood. Maar het scheelt ó-zo-veel tijd om je foutjes op te lossen met de Turnwheel. In plaats van je spel compleet te herstarten etc. En laten we eerlijk zijn, we zijn al druk genoeg. Dus een beetje tijdsbesparing is dan wel lekker

Fire Emblem is een van mijn favoriete gameseries. Maar sinds de 3DS Awakening en Conquest, die raken mij niet. Beide ongeveer 10 chapters gespeeld, maar er mist wat. En bij deze game, was het eigenlijk direct raak. Misschien toch een soort algehele sfeer of stijl die mij meer aanspreekt? En waar ik nogmeer verrast over was: De voice acting! Het voegde best wat toe. Ik ben er vaak huiverig voor, omdat het al snel nep voelt, of je hebt een paar voices die goed zijn en de rest slecht. Maar bij Echoes vond ik het echt heel goed gedaan.

De characters vond ik ook super leuk. Maar een enkele waar ik niks mee had. De artstijl is prachtig en zacht. Hele mooie stijl. Maar naast de stijl en de designs vond ik de persoonlijkheden die ze hadden ook nog eens leuk.

De balans van de battles was voor mij ook goed. Het meeste was (te) goed te doen. Maar vanwege burn-outherstel zit ik helemaal niet te wachten op elke keer weer een moeilijke battle. Over het algemeen was het prima te doen, soms zelfs een beetje makkelijk, en om de zoveel battles even een uitschieter naar een moeilijke. Voor mij prima. De battles zelf, zijn gemiddeld gezien een beetje saai. Veel grote open velden. Maar wederom, voor mij prima op dit moment. Ook heel tof dat je twee kanten had. Links Alm en Rechts Celica. Want op deze manier kon je veel characters meemaken. En leuk hoe die twee verhaallijnen op de map soms bij elkaar kwamen.

Ik vond het écht een geweldige game

Ik sluit me aan bij Princess Piranha: Fire Emblem Echoes: Shadows of Valentia is een hele goede game in de serie. Zelf was ik na ruim 45 uur op Normal/Classic door de hoofdgame heen en kijk ik met een voldaan gevoel terug op mijn speeltijd.

Zoals ik eerder al eens aangaf, speel ik de Fire Emblem games vooral voor het verhaal en de personages.
Hoewel je de plotwendingen al na het eerste uur ziet aankomen, is het wel heel leuk om door Echoes te spelen. De twee parallelle verhaallijnen werken goed en zorgen voor de nodige afwisseling. Een ander positief punt aan deze tweeledigheid is dat de personages wat meer de ruimte krijgen om hun persoonlijkheid te laten zien.

In Echoes zijn deze persoonlijkheden een stuk minder eenzijdig dan in bijvoorbeeld Fates, waardoor ze een veel sterkere indruk achterlaten. Naast de twee hoofdpersonages sprongen voor mij vooral Lukas, Clair, Tobin, Gray, Mae en Saber er in zeer positieve zin uit, maar eigenlijk is geen enkele unit saai of vervelend. Ik denk dat de voice acting hier zeker een positieve bijdrage aan heeft geleverd. De stemmen passen perfect en maken de dialogen een stuk levendiger.

Fire Emblem Echoes: Shadows of Valentia is de laatste game uit het 3DS-tijdperk van Fire Emblem en ook één van de beste uit de serie. 4,5*