Het spel waardoor ik eindelijk een controller heb aangeschaft.
Oké, ik dacht er al lange tijd over, aangezien bij veel van mijn favoriete spellen regelmatig de tekst op beeld verscheen dat een controller aangeraden werd - en oké, dat een spel dat ik hier vlak voor heb gespeeld (Nekuia) veel minder vermoeiend zou zijn geweest met een controller hielp ook. Maar toch, dit spel gaf de doorslag: de demo was onspeelbaar met een muis, dus dat gaf me een goede reden voor de aanschaf.
En dat was een goede keuze, want met een controller speelt het spel wél enorm soepel. En HoPiKo is echt een spel in mijn straatje: razendsnel, een sterke elektronische soundtrack die het spel een lekker energieke sfeer meegeeft en zeer uitdagend. Het doel is om van het ene platform naar het andere te springen (of misschien is "lanceren" een beter woord?), door je stick in die richting te bewegen. Dat moet je bovendien zo snel mogelijk doen, want als je te lang wacht ga je dood. Daarnaast word je geprikkeld om de levels onder een bepaalde tijd te halen. Als je van speedruns houd kun je hier dus je lol mee op.
Je speelt levels echter niet individueel, maar in sets van vijf, en als je doodgaat moet je dus weer aan het begin beginnen. Aan de ene kant is dat een goede keuze - anders was het spel veel te makkelijk geweest - maar aan de andere kant zorgt het soms voor de nodige frustratie. Keer op keer door dezelfde levels moeten om één moeilijk level aan het einde te halen gaat soms vervelen. En moeilijke levels - daar heeft HopiKo er meer dan genoeg van, zeker als je de levels zo snel mogelijk (en met een collectable) wil halen.
Als je kortom naar een uitdagende en razendsnelle platformer op zoek bent die net iets anders speelt dan een reguliere platformer (vanwege de meer verticale/diagonale gameplay), dan kan ik je HoPiKo zeker aanraden. De gameplay slaagt er op haar hoogtepunten geweldig in om je in een flow-toestand te brengen, de soundtrack is sterk en het is lekker pittig. Soms gebruiken de makers echter iets té veel peper en wordt het spel repetitief en frustrerend, met te veel afhankelijkheid van mazzel en trial and error. 4*