Red Dead Redemption 2 (2018)

Awake78

Bedankt voor je verhaal. Ben het niet erg met je eens, maar ik waardeer het als er een gegronde uitleg volgt. Dan heb je er tenminste goed over gedacht.

Heb een paar aanmerkingen:



Eens met de controls, dat voelt gedateerd aan. Zeker in het begin. Althans, het schietgedeelte, dat loopt inderdaad beter in first person. Wat is er mis met het rijden, lopen of rennen? En je wordt inderdaad in de proloog meteen in het diepe gegooid, maar is dat erg? Het begint allemaal vrij kalm, waardoor je de tijd krijgt te wennen. In de proloog wordt je nog wel behoorlijk gestuurd in je keuzes.



Bijzonder vreemd dit. Behalve in een enkele missie waarin je je groep direct moet volgen heb je alle gelegenheid om lichamen te looten en rustig rond te kijken naar waardevolle spullen. En zelfs bij missies waarbij je moet volgen kan dat, meestal wachten zij dan op een bepaald punt. Dat om de haverklap dood gaan maar niet weten waaraan is ook niet iets wat ik herken. Je komt soms in gevechten en dan weet je toch gewoon wat er speelt? Overigens boeit een missie voor honderd procent completen me niks, maar dat is persoonlijk. Ik wil 'm gewoon halen en zie achteraf wel wat er beter had gekund. Speel ze ook nooit over.



Op zich weet je na 1 of 2 missies toch gewoon dat je even een wapen van je paard af moet halen in een missie? Al draag ik ook bijna altijd wel een wapen op mijn rug. Kan me dus ook niet vinden in dit probleem. Het is overigens inderdaad iets dat aan realisme bij wil dragen. Stoorde me niet, want aan een rifle en bv een los pistool heb je vaak wel zat.



Eens dat het storend is dat je iemand wilt groeten en iemand onder schot kan via dezelfde knop kan doen. Maar ook daar wen je toch snel aan? Dat je direct een lange achtervolging nodig hebt, neu. Of je gaat er gewoon snel vandoor of je schiet iemand dood. Beiden lost je probleem op.



Je hebt toch, neem ik aan, wel gemerkt dat je kamp upgraden je voordelen op kan leveren met upgrades? Misschien niet wereldschokkend, maar wel degelijk nuttig. Lachwekkend? Zeker niet.



Hier zakt me echt mijn cowboybroek vanaf. Really? Niks te doen in de wereld? Veel interactiever dan in RDR2 ga je het niet vinden. Je hebt werkelijk van alles te doen. Hoofdmissies, stranglermissies, jagen, vissen, verzamelen, schat zoeken en nog noem 100 dingen op. De fast travel krijg je pas laat inderdaad, want Rockstar wilde hier geen GTA van maken waar je doorheen raast. Het geeft je de kans om een unieke wereld te ontdekken. Ik kan na tientallen uren nog steeds genieten van een wegrennend hert, vogels die bij het water wegfladderen als je door het water holt of de details van een zonsondergang. Je krijgt meer dan voldoende beloning voor het lang in deze wereld verblijven.



Zie hierboven. Je krijgt genoeg beloningen in de vorm van waardevolle spullen. Soms in geld, soms in materieel of soms in ondersteuning of hulp later in de game. Ik snap ook niet goed hoe je steeds aan al die bounty's komt. Zoveel had ik er ook niet. Enik ben nog nooit doodgeschoten als ik vlak bij het postkantoor een bounty wil betalen.



Eens, een grote irritatie. Dat heet realisme, maar het is vooral enorm storend.



Ook grotendeels eens. De missies variëren van episch tot veel herhaling. Maar goed, ik vind de missies geinig, maar niet meer dan dat. De hele wereld van de game is mijn missie. Om te ontdekken. Overigens geen idee of je GTA leuk vind, maar daar is dit probleem net zo goed. Al vind ik het wel best, er zitten meer dan genoeg hele leuke missies tussen. Neem alleen al die ene waar je straalbezopen het café uit komt.



Ze hebben zich niet in laten halen, ze hebben voor deze stijl en gameplay gekozen. En gezien de lyrische cijfers is dat voor 99% van de gamers de beste keuze geweest

Rockstar's Game Design is Outdated
Geweldige analyse. Red Dead Redemption 2 is een technisch meesterwerk, maar mist wmb weer alles wat een game leuk maakt.

Dat is eigenlijk in het kort wat ik ook probeerde te zeggen

Wel jammer dat ik een hele lange post aan je heb gericht en dat je dan op geen enkel punt een tegenreactie geeft...

Ja snap ik. Heb ik ook nog serieus over nagedacht, maar zag er nog even geen tijd voor en vind ook dat jij wel gelijk hebt op een paar punten (dus heb ik er weinig aan toe te voegen of te reageren ).

Waar het eigenlijk op neerkomt, is dat jij bepaalde punten niet als negatief ziet, terwijl ik dat als strontvervelend ervaar. Over die beloningen van zijmissies bijvoorbeeld. Bij Stranger-missies klopt dat wel. Dat levert soms nog wel wat op. Maar die missie met die Franse kunstenaar bijvoorbeeld, die was weg en liet mij (na 5 x terugkerende missies) met lege handen achter. Maar was wel door bounties enzo rond de 500$ kwijtgeraakt. En het was nog een duffe missie ook.

Ik vond de besturing echt een no-go en kon er niet aan wennen, jij wel. Ik vond de spelwereld echt de saaiste ooit in een open-wereld game (alle huisjes waren dicht of leeg, buiten de paden was er helemaal niets, als er ergens rook was werd je meteen neergeknald zonder reden), jij vond het wel ok. Ik vond de missies bijna allemaal generiek, jij niet. Tja, dat kan en mag ben alleen maar blij als andere mensen er wel (meer) van genoten hebben dan ik! Daar is dit forum ook voor, en ik ben inderdaad blij met je reactie

Ik zal het in ieder geval nooit meer spelen...

Even een los stuk extra uitlichten: het einde van chapter 3, als dat jochie wordt ontvoerd en de bende bij het landhuis hem terug gaat halen. Na epische shoot outs vliegt het huis in brand en blijft de eigenaresse geschokt achter, nadat ook haar zoons zijn omgelegd. Wat een fenomenale sfeer, wat een brute en sfeervolle beelden. De muziek. De toon van de missie. Dit is gewoon bijna perfectie. Dit had gewoon in films als The Good, The Bad and The Ugly gepast, zó intens goed.

RED DEAD REDEMPTION 2 Walkthrough Gameplay Part 38 - SHADY BELLE (RDR2) - YouTube

Als je dit soort stukken mee maakt, dan kan ik me werkelijk niet voorstellen dat je hier een laag cijfer aan de game durft te geven.

Ik vond dat ook wel goed, maar ja dat is een missie van een half uur op 60+ uur gameplay.

Ik vond het een van de hoogtepunten, maar er zijn er natuurlijk meer. Puur kijkend naar de gameplay is de eerste keer dat je Saint Denis in mag bijvoorbeeld ook bijzonder gaaf.

Ik moet wel zeggen dat de missies wel een beetje soms in herhaling vallen, maar ze zijn wel weer zo cool gebracht dat het gewoon gaaf blijft.

Ja dat is inderdaad wel één van de missies die me is bijgebleven. Mooi detail ook, dat als je iets later weer in die buurt komt, dat huis nog steeds aan het uitroken is...

Het is een stukje perceptie, ik vind het juist bizar dat je in zo veel huizen naar binnen kan kijken i.p.v. dat alle ramen donker zijn en je dus gewoon een blok kan bouwen als game ontwerper. Als 1 op de 10 huizen interactief is dan is dat iets waar ik mij over verwonder, omdat ik dat echt nog nooit eerder heb gezien (inclusief veel zieke ontmoetingen) en als een ander dan zegt "belachelijk met 90% van de huizen kan ik niets doen, dan heeft die persoon feitelijk gelijk.

Ik kan ook een vernietigende recensie schrijven, geen probleem, maar dan leg ik de focus bewust op dit soort zaken, maar ondanks wel serieuze minpunten (o.a. qua vertelstructuur; Arthur Morgan vind ik een fijn karakter, maar dat het een prequel is was bij vlagen lachwekkend) is dit wel een game geweest waar ik met veel plezier doorheen heb gejakkerd en nog steeds kan ik nieuwe dingen ontdekken.

Krijg wel eens het idee dat bij Rockstar games negatieve dingen heel sterk worden uitgelicht zonder dat ze onwaar zijn, is dit ook zo bij bijvoorbeeld God of war? Ik mijd het topic, want nu de game aan het spelen, maar ik speel dus met een god die niet kan springen, behalve op de daarvoor aangegeven plaatsen (en dan nog is een meter of 3 te hoog en heb ik hulp nodig, terwijl in cutscenes sprongen van een meter of 20 blijkbaar geen enkel probleem zijn), bij een verhoging van een kiezel tegen een onzichtbare muur op loopt en niet van een platform af kan vallen naar een lager platform, tenzij ik dat doe op de daarvoor aangewezen plaats, maar ik krijg niet het idee dat aan deze veel meer basisdingen zo veel aandacht krijgen, terwijl ook daarvoor geldt dat heel veel zaken wel goed zijn.

Ik heb juiste het idee 'doordat het een Rockstar game is' veel dingen niet worden gezegd en met de mantel der liefde worden bedekt. Als dit een Fallout-game was geweest, hadden er bergen kritiek geweest. Maar nu zijn de hoge cijfers niet van de lucht, terwijl het echt een saaie, verouderde, repetitieve game is imo. Daarom ook wel eens goed om een tegengeluid te laten horen, en daar dien ik me graag voor aan.

Speel voor de gein eens een uur in een Fallout game. De structuur van de map veranderd daar continue, je komt de meest rare wezens/personen tegen en je maakt iedere speelbeurt weer de gekste dingen mee. In RDR2 was je alleen maar aan het paardrijden vanuit en naar je kamp. In Chapter 3, dat de gang in dat huis zat, hoe vaak ben je wel niet langs die rode silo gereden om weer op pad te gaan? Echt wel minstens 50x, dat soort dingen stoorde mij enorm. In Fallout is geen enkele speelbeurt hetzelfde. Dat zijn zaken in een open-wereld game die mij aanspreken.

Dat zeggende; dit spel was véél beter tot zijn recht gekomen als lineaire game. Zie het stuk op dat eiland, dat was toch veel leuker en beter bespeelbaar dan op het land? Waarom huisjes en plekken maken waar je alleen maar in een missie heen kan? Waarom geen fast-travel vanuit plaatsen waar je geweest bent? Waarom 1.000 x weer terugkeren naar je kamp, dit had geen enkele meerwaarde. Denk er maar eens over na, een lineaire speelstijl had hier veel beter tot zijn recht gekomen. Maar ja, open wereld/free-roaming is hip en verkoopt, dus tja. Maar maak er dan een andere/beter bespeelbare game van....

Ook hier weer een stukje perceptie, dat deel van het spel vond ik ruk en had er uit gemoeten.

En ik heb die fasttravel optie geen enkele keer gebruikt, omdat ik dat afbreuk vond doen aan mijn manier van spelen. Een andere fasttraveloptie zou ik ook niet hebben gebruik, juist het verplaatsen in de wereld vind ik het hoogtepunt van de game.

Overigens heb ik niet over de recensies in de media, maar van "gewone" gebruikers en wat youtubekanalen. Ik vind dat juist fijn, want dan blijft het geen bubbel. Alleen zal de 1 zwaarder aan zaken tillen dan een ander, zo vind ik de wereld interactief genoeg, daar hoeven voor mij niet nog meer huizen bij waar ik in zou kunnen. Net zoals ik mij op enig moment kapot ga ergeren aan het niet kunnen springen en platformen in God of war en een ander het geen enkel probleem vind.

Maar Fallout 3 was mijn laatste, toen was ik er wel klaar mee, niets voor mij, maar ik ben ook helemaal geen goede graadmeter.

Het is gewoon zo dat een Rockstar product ''af'' is. Je kan er wat van vinden, maar het product is wel af. En het is jouw mening dat dit een saaie, repetitieve wereld is. Dat is het namelijk niet en jij bent ook een van de weinigen met die kritiek. Net als dat je de personages hier maar saai vind of dat je regelmatig dezelfde route moet rijden. Je wisselt zo vaak tijdens de game van kamp, dat kán bijna niet storen zou ik denken. Daarbij hoef je ook niet steeds terug naar je kamp, je kan tig missies of activiteiten uitvoeren zonder daar weer te komen.

En RDR2 was als lineaire game dus wel echt veel minder geweest. De wereld is juist de grote plus, de vrijheid die je hebt maakt 'm uniek. Fast travel? Haha, mijn hemel. Ik moet er niet aan denken. Dat haalt je echt volledig uit de vibe. Ik maak daar echt nooit gebruik van. Maar ik geniet dan ook gewoon van een lange rit per paard. Het enige wat soms stoort is als je in groepsverband ergens heen moet. Dan moet je geregeld wachten op je trage vrienden die achter blijven. Ik vind de game overigens niet perfect, had ook kritieken in mijn review, maar het verbaast me wel dat jij juist de grote pluspunten van de game als negatief ervaart. Dat hoor ik niet vaak.

Ik kan ook wel genieten van een lange rit te paard, maar helaas is dat in deze game steeds hetzelfde ritje. Talloze keren kom je langs hetzelfde boerderijtje of krokodilletje (bij de moerassen).

Op het laatst blijf je rijden naar dat idiote indianenkamp, fasttravellen of de trein pakken ho maar, want je hebt kort daarvoor die brug opgeblazen. Terwijl je kamp in Annsburg is... hier is echt geen beginnen aan, en de hele rit is werkelijk niks te beleven. Als je mazzel hebt word je soms uit het niets even beschoten, waardoor er nog een béétje actie is in de game. Verder is het armoetroef. Zo jammer ook dat ze het Westen en New Austin er niet bij betrokken hebben. Lijkt me een stuk interessanter dan waar je nu continue rondhangt...

Als ik dan toch nog even Ass Creed Origins erbij mag betrekken, dat spel begeleidde je vanaf het begin door de spelwereld en bood je verschillende geweldige, levendige steden (RDR2 heeft er maar één) en een superafwisselend gebied die je gewoon graag wilde verkennen. Dat miste ik hier echt finaal. Het landschap was hier allemaal generiek. Bossen, bomen, meertje, bergje, riviertje....en weer opnieuw...gaap...

Kan me toch ook wel goed vinden in de gegeven kritiek van Awake78

Game is toch echt wel heel erg repetitief, hetgeen erin resulteerde dat ik de game ook echt even weg heb gelegd en goed zat was. Ellenlang paardrijden, wat aan de ene kant heerlijk was, maar ook heel vaak, pffffff alweer van A naar B. Ik was dus juist blij met Fast travel en pakte ook vaak een trein.

Moet ook wel zeggen dat de wereld echt heel mooi is, maar idd zonder al teveel afwisseling en dus veelal hetzefde soort landschap. HDR graphics zijn ook niet optimaal benut, waardoor in sommige gevallen de karakters echt achterhaald zijn en er niet uitzien.
De random events zijn er in grote getalen, maar uiteindelijk ook herhalend.
Ik heb heel veel gejaagd, gecraft etc Dat heeft de duur van het spelen flink verlengd. Maar ben echt niet van plan al die botten, exotics etc te gaan zoeken.
Wat ik echt echt een grote tegenvaller vond was de switch naar 2e karakter en het kwijtraken van je paarden en gear

Punt dat ik wel een 4.5 heb gegeven, is dat ik wel erg heb genoten van de western setting, de humor, het jagen, het verhaal, de karakters en de game heeft heel veel kwaliteit.

Maar kan me echt heel goed voorstellen dat dit tegenvalt voor sommige.

Maar ik beweer toch ook niet dat deze game niet tegen kan vallen? Kan me dat ook best begrijpen. Dit is iets wat bijna elke Rockstar-game overigens wel heeft. Je bent er helemaal wild van of je hebt er niet al te veel mee. Maar beweren dat het een lege wereld is of dat de game niet goed te besturen valt vind ik vreemde argumenten waar ik tegenin kan gaan. Overigens was ik ook vooraf wat sceptisch, het wilde westen is ook niet 100 procent mijn ding, al kan ik van genoeg films wel genieten. Ik vind het wel razend knap dat ze die sfeer om hebben weten te zetten naar een game die je tientallen uren tot wel honderd uur bezig kan houden. Jammer trouwens dat ik op mijn Xbox niet kan zien hoeveel tijd ik al erin heb gestopt. Dat is op de PC met Steam altijd wel handig.

Was ook geen aanval of kritiek op jouw mening Ajax&Litmanen1

Met mijn gegeven kritiek op de game, kan ik me goed voorstellen dat dit, daardoor, voor andere kan tegen vallen.
Ik heb me eroverheen kunnen zetten en geniet volop van deze game in al zijn pracht en praal. In mijn optiek kan een game nooit perfect zijn, dus ook RDR2 niet.

Hoeveel tijd wat je aan een game spendeert kan je wel op de Xbox zien.
Zowel via de app (via de achievements page van de game) als via de Xbox zelf: op het game icoon staan -> menu knopje -> Go to official club -> progress -> stats (Nu heb ik mijn Xbox wel op Engels staan)

Verder interessante discussies hier, zelf heb ik ergens wel de neiging om dit te spelen, maar ben ik bang dat ik net zoals Awake de game wat saai en traag ga vinden (ook omdat ik net als Awake origins en horizon zero dawn geweldig vind). Aan de andere kant kunnen al die positieve kritieken ook niet zomaar uit de lucht komen vallen. Dus tja twijfel!

RDR2 maakt van mij een andere gamer dan hoe ik de afgelopen jaren was. Bij aanvang van een game wil ik altijd alles uitpluizen en na een paar uurtjes geef ik er gas op en wil ik de game zo snel mogelijk uitspelen, want er zijn dan nog zo veel toffe games om te spelen dat ik snel naar de volgende wil.
Helaas wegens tijdgebrek kom ik aper aan deze game toe, maar gisteravond had ik eindelijk weer eens tijd om uitgebreid hiermee verder te gaan. En wat heb ik gedaan? Beetje van het landschap genieten, paardrijden, beetje vissen, slechts 2 of 3 missies gedaan, spulletjes verkopen, beetje in Saint Denis geklooid in steegjes en winkeltjes, Dominoes gespeeld, bla bla bla.

....EN IK VIND HET FUCKING FANTASTISCH!

Ik krijg er serieus geen genoeg van. Ik heb na, ik denk zo'n 10 a 15 uurtjes, nog totaal niet de behoefte om hier doorheen te rushen. Lekker op het gemakkie optimaal genieten van deze gecreëerde wereld. Qua missies ben ik nu pas net begonnen aan Chapter 3, nog helemaal niet ver volgens mij.

Eer dat ik deze game uitspeel kan het nog wel eens maanden gaan duren maar wat boeit het. Ik geniet hier intens van, een unieke ervaring!

Precies dit ja. Ik speelde ook twee weken niet rond Top 2000 en drukke eerste week januari. Maar het boeit niet. Ik wil lekker verdwalen hierin en hoef niet zo nodig te racen. Geen pageturner (die soms ook heel fijn kan zijn) maar een vuistdikke roman die je af en toe meeneemt naar een andere wereld.

Gewoon om even op het punt 'Fast Travel' terug te komen. Ik kan me voorstellen dat dit een functie is die ik hier ook niet zou missen - zoals in zowat alle open world games. Een Mafia 3, Red Dead Redemption 1 of Assassins Creed Odyssey (waar ik momenteel nog altijd mee bezig ben) hebben juist baat bij bij het feit dat je op je gemakt te voet of te paard door de wereld kan wandelen of rijden en de hele natuur, dorpjes e.d op je gemak in je kan opnemen. Het werkt voor mij in ieder geval altijd sfeerverhogend en is een beetje een soort van 'stilte voor de storm'. Ik heb Red Dead Redemption 2 nog altijd niet fatsoenlijk gespeeld natuurlijk (uurtje bij een vriend daargelaten), maar ik kan me ook niet voorstellen dat ik van die mogelijk gebruik zou maken. Maar goed - dat is natuurlijk iedereen zijn eigen speelstijl. Ik heb intussen ook al -tig keer de vraag gekregen waarom ik niet gewoon de fast travel optie gebruik om van de ene kant van Griekenland naar de andere kant te teleporteren - nou gewoon omdat ik dat dus afbreuk vind doen aan het spel (en je zo af en toe ook nog wel eens op dingen stoot die je nog niet gezien hebt e.d).

Zo is het ook gewoon. Mis fast fravel geen moment. Zou het weigeren te gebruiken. Daarnaast zijn de meeste missies hoogstens een paar minuutjes met je paard dus het is ook onnodig.

De game wordt trouwens des te verder je komt echt veel intenser en nog beter. Ik speel het nog steeds, al mijn andere nieuwe games de afgelopen tijd nog nauwelijks aangeraakt. Eerst RDR2 kapot spelen.

In principe had ik het ook niet gemist en in dit spel ook niet veel gebruikt, omdat het op een hele beroerde manier wordt toegepast. Maar zeg eerlijk, bij dat laatste deel als je 20 x vanaf Annsburg hetzelfde ritje naar dat indianenkamp moet rijden, word je zelf dan ook niet een beetje moe en hoopte je stiekem dat je een dikke, snelle auto uit GTA V onder je kont had?
Ook dat ritje vanuit dat huis naar Saint-Denis kwam na 3 x al mijn strot uit. Dat zeggende, als je dit stuk iedere x had moeten fasttravellen, was er ook niks aan geweest, dat ben ik zeker met jullie eens. De hele structuur van het spel had van mij aangepast mogen. Dat iedere keer terugkeren naar je kamp was begrijpelijk, maar tenenkrommend voor een open-wereld game zonder fatsoenlijke fasttravel...

Zelf na wat ruimschoots vermakelijke uurtjes toch wel aardig met dit spel gestopt inmiddels. Dit door inderdaad die eentonige niet altijd even boeiende gameplay waar een man zich doorheen moet worstelen enkel om voortgang te maken in het verhaal. Zoals ik al had voorzien zoals in dit topic te zien, vlak voor release. Daarnaast tot in redelijk detail bepaalde zeer bepalende aspecten tot me mogen nemen. Diegenen die de boel rond hebben weten gelijk wat ik bedoel. Deels te wijten aan mijn eigen traagheid, voornamelijk aan juist die viezige glibbermennekes waartegen ik me meermaals had uitgesproken en verzet. Tevergeefs, want wat je ook doet liggen ze steeds weer op de loer, onontkoombaar om te blijven komme, klaar om speciaal voor jou omvangrijke aspecten te verklappen puur om een vreemdsoortig vieselijk genoegen te scoren gewoon voor de fun. Liefste zou ze flink eens ervan langs geven door middel van zo'n grote broodplank met handvat, kent ze wel. Eens flink die dikke drilbillen laten trillen. Lijfelijk berispt rijkelijk tot aan rossig resultaat aan toe. Ferme appelblos bodem bovenop getopt. Maar dat is dan weer een mankementje dat ik heb, ieder zo zijn dingetje. Hoe dan ook, voor mij en dit spel het in ieder geval aardig klaar hierzo vandaag. Aardig wat uurtjes in geïnvesteerd, einde niet gehaald. Genoeg andere leuke dingen om te spelen, te veel misschien. Gelukkig dat weer wel, dan.

Dus de essentie van je verhaal is:

- Je bent gestopt met RDR2 te spelen
- Je haat spoilers
- Je houdt ervan lijfstraffen uit te delen

Helder

Beknopte opsommingen ben ik ook niet weg van.

Zo, vandaag dan eindelijk de verhaallijn volledig uitgespeeld. Alle chapters, alle epilogen en voor zover ik weet ook alle extra missies zoals de stranger-missies of de willekeurige situaties die je onderweg vaak aan treft. Alles wat ik kon oppakken heb ik gedaan en mijn teller tikt dan ook nu bijna 100 uur aan. Dat is een aantal uren dat ik eigenlijk nooit in een game stop, dus vrij uniek dat RDR 2 me zo enorm heeft weten te boeien dat ik het er voor over had. En dat alle andere games die ik nog wil spelen daarvoor onaangeraakt bleven. RDR 2 is als game misschien niet perfect, maar als ervaring werkelijk onovertroffen. Zo goed zelfs, dat ik de score die ik eind vorig jaar gaf ook gewoon ga verhogen tot de maximale 5 sterren plus een eervolle plaatsing in mijn top 10.

Ik heb al een tijd terug een review achtergelaten, dus dat zal ik niet nogmaals doen. Wel wil ik nog in gaan op de verhaallijn en het gevoel dat de game bij me op heeft gewekt. Ondanks dat de missies geregeld wel op elkaar lijken (ga naar die locatie, knal daar iedereen dood of beroof iets of iemand en keer terug) is de game gewoon in de buurt gekomen van de perfectie. Het wekte bij mij een gevoel op of ik echt in die tijd leefde. Je speelt niet met Arthur Morgan, je bent gewoon Arthur Morgan. Een van de meest pakkende hoofdrolspelers ooit in een game. Zijn verhaal wist me geregeld extreem te boeien en richting het einde ook absoluut te emotioneren. De verhaallijnen zijn zo pakkend en intens geschreven en dat in combinatie met Hollywoodniveau aan video's toont aan wat een waanzinnige hoeveel bloed, zweet en tranen Rockstar hier weer in heeft gestopt. Het was ook geen verrassing, want dit doen ze altijd. Bij GTA V was dit ook al tot in de perfectie geregeld, al halen Michael, Franklin en Trevor het niet bij de fantastische Arthur.

Maar het is gewoon het gevoel van meedraaien in een volledig functionerende wereld wat ik ook na bijna 100 uur nog fascinerend vond. Je bent op weg naar je nieuwe hoofdmissie en rent met je paard over de prairie, waar hertjes met je mee rennen, waar de vogels opvliegen als je langs hen door het water rent en waar NPC's dingen tegen je roepen. En tijdens dat gedraaf op je paard ren je over het land, door de bergen, door het water of door stadjes en geregeld komt er iets of iemand in beeld waar jouw ingrijpen bij gewenst kan zijn. Heb je er zin in? Ga je gang. Toch liever naar je hoofdmissie? Ook goed. Ik zou het ieder geval doen, want je komt de meest absurde verhalen tegen, vol met humor of juist freaky shit. Dit doe je tijdens de hete zon, in de stromende regen, in de dikke mist of midden in de nacht, want de 24 uurs-cyclus is echt schitterend uitgewerkt. Ik ben er van blijven genieten ieder geval.

En dan kom ik ook nog even inhoudelijk terug op het verhaal. Je volgt lange tijd trouw de wil van je bendebaas Dutch, waar je geen enkele twijfels over hebt, maar hoe verder het verhaal volgt, des te meer volgt er twijfel over zijn morele kompas. Doet hij het beste voor de bende of voor zichzelf? Misschien is het niet gigantisch origineel uitgewerkt, maar het pakte me wel en ik ging zeker richting het einde in een hoog tempo richting de climax. Dierbare personages sterven of zijn veranderd, de bende valt uiteen en tijdens een zinderend slot moet je pijnlijke dingen doorkomen. Je ziet je trouwe paard sterven (die emotionele snik als Arthur ''thank you'' tegen zijn trouwe beestje zegt, oef.) Zulke scènes zijn magistraal. Voor mij was er verder maar een logische keuze die je kon maken en dat was John uiteraard helpen weg te komen. Ik heb dan ook de heroïsche dood gekregen met Arthur zijn overlijden op de rand van de berg met een mooi uitzicht en met prachtige muziek (sowieso een extreem mooi uitgewerkt deel van de game, wat een prachtige soundtrack). Op Youtube nog even de alternatieven bekeken, maar mijn versie blijft gelukkig de juiste keuze. En toen was ik even leeg en vond ik het spelen in de epiloog met John Marston niet veel aan. Ik miste Arthur en die suffe klusjes op de ranch vond ik vooral tijdverspilling. Maar ook de epiloog maakte hoe verder ik kwam weer veel bij me los en het verhaal van John en zijn gezin pakte me ook weer volledig. Hoe hij zijn leven aan het opbouwen was, vond ik mooi. En de game eindigt fraai met de gewenste wraak op Micah, waarna we nog vrolijke beelden zien van de trouwerij en een happy ever after slot. Het maakt alles bij elkaar dat ik van alle acht de chapters zeer heb genoten. Ondanks dat het nu wel genoeg is geweest, mis ik de game nu al. Als Rockstar een HD remake van Red Dead Redemption 1 op de markt zou willen brengen, dan koop ik 'm vandaag nog.

De game voelt voor mij als perfectie, zoiets krijg je maar eens per generatie consoles voorgeschoteld. Ja, ik vond de enorme afstanden afleggen soms ook vermoeiend. Of het feit dat er slechts op 2 plekken in de map een dokter zit, of dat ik vissen irritant vond of dat ik me soms stoorde als je met meerdere NPC's op missie ging en zij veel te traag mee gingen. Maar wat geeft het, dit zijn onbelangrijke details als het is uitgewerkt zoals in dit magnum opus van Rockstar.

En dan hoor je gewoon de volle score te geven, dus verhoging naar 5 sterren.

Voor wie de game nog wil spelen, hij is vandaag voor 35 Euro op bol.com. Lijkt me een fantastische prijs voor 1 van de beste games ooit.

Wat een geweldige en unieke game. Ik speel dit heel anders dan andere games. Progressie maakt me niet veel uit, maar het draait om de beleving. Rustig door de wereld struinen en dan belanden in je eigen avontuur kan net zo indrukwekkend, zo niet indrukwekkender, zijn als een missie. Heerlijk luisteren naar de goedgeschreven gesprekken tussen 2 npc’s vind ik vaker leuker dan een willekeurige hoofdmissie in een andere game.

Ook het verhaal steekt erg volwassen in elkaar. De hoofdpersoon gaat langzaam anders kijken naar het leven o.a. door een impactvolle gebeurtenis. Vele thema’s komen aan bod zoals vriendschap, familie, gezondheid, reflectie en uiteraard redemptie.

Ik merk dat een aantal mensen moeite heeft met deze game, maar ik denk dat dat ook komt door de instelling waarmee mensen deze game gaan spelen. Het draait niet om geld, betere statistieken of nieuwe geweren, maar om emotie en jezelf verliezen in de prachtige wereld. Je moet dit op je gemak beleven en niet denken aan andere games die je nog wilt spelen.

Als ik vergelijking moet maken met film dan is dit geen Fast & the Furious of Transformers, maar Deadwood of The Wire. Geen hoog tempo en van missie naar missie sprinten, maar jezelf verliezen in een indrukwekkende wereld.