Little Nightmares (2017)

Ik zag vandaag ineens wat trailers en (positieve!) reviews voorbijkomen van deze tot nu toe voor mij onbekende game. Als liefhebber van Limbo en Inside is dit zowat een must buy. Ziet er tof uit!

Dit ziet er inderdaad tof uit. Ik heb 'm aangeschaft en ga er morgen mee aan de slag. Ik heb wel wat behoefte aan iets eenvoudigers na het triple-A geweld van Mass Effect: Andromeda. Ga het voorlopig even klein houden.

Edit: Overigens, als je 'm op GOG pre-ordered, krijg je Inside er gratis bij. Alleen vandaag nog geldig dus!

,,,leuke incentive...ware het niet dat ik Inside morgen al unlocked in de monthly Humble Bundle...dus ik wacht hier nog even mee.

MAAR...het ziet er wel erg sfeervol uit. Gaat in ieder geval op mijn wishlist. De youtube review hebben me in ieder geval erg benieuwd gemaakt.

Cool, ben benieuwd wat je ervan vindt. Ik heb hem ook aangeschaft, vanavond eens kijken!

Net uitgespeeld. Met slechts 3 uurtjes op de teller was het maar een korte ervaring. Maar wél eentje die indruk maakte. Dit is een van de akeligste games die ik tot nu toe heb gespeeld. Little Nightmares is inderdaad een kleine nachtmerrie. De camera deint ziekelijk heen en weer. Muffige, eikenhouten meubels, bruine koffers, viezig-groen behang, plakkerige keukens en zompige toiletten vormen de hoofdmoot waardoor je het iele, kabouter-achtige meisje Six moet navigeren. Het is veel te makkelijk om Tim Burton er maar weer eens bij te halen als vergelijkingsmateriaal. De vrolijke zonnetjes uit het Zweedse Malmö hebben hun inspiratie volgens mij voornamelijk uit het vroegere werk van Jean-Pierre Jeunet gehaald.

Gehuld in een gele regenjas en bewapend met slechts een kleine aansteker om een héél klein beetje licht in de duisternis te brengen trotseer je de nachtmerries van ieder kind. Veel kun je niet - je kunt springen, rennen, bepaalde dingen oppakken, verslepen en duwen, en dat was het wel zo'n beetje. Een verhaal wordt amper verteld - de beelden spreken voor zich en zodoende ontvouwt zich het hoe en waarom. (In zowat iedere andere review wordt de naam Playdead genoemd, maar dat doe ik in de mijne lekker niet.)

Het gevaar komt van bloedzuiger-achtige wormpjes, een conciërge met héle lange armen, een stel groteske chefkoks en volgevreten dikke mensen, die je allemaal moet zien te ontwijken. Soms is verstoppen de beste optie, en soms ben je genoodzaakt om in het volle zicht weg te rennen terwijl je obstakels en grijpgrage handen ontwijkt. Vooral dat laatste is om kriebelig van te worden. De muziek draagt ook geregeld bij aan de nervositeit: vooral op de momenten waarop je achtervolgt of ontdekt wordt zijn de hartkloppingen op de soundtrack aanstekelijk.

Little Nightmares is qua puzzelen héél eenvoudig. Ik zou bijna zo ver willen gaan om de game meer een interactieve ervaring te noemen. (Ik geloof dat ontwikkelaar Tarsier ook deze omschrijving hanteert.) Er zit wel enige vorm van uitdaging in, maar het mag eigenlijk geen naam hebben. Het speelt allemaal aardig vlot, al zijn sommige platformelementen wat onbeholpen. Vaak spring je nét naast een platform een kille dood tegemoet, puur en alleen omdat de camera het moeilijk maakt je sprong in te schatten. Ook komt er heel af en toe wat trial & error om de hoek kijken.

Maar dat zijn echt hele spaarzame momenten en verpesten de game allerminst. Ik heb me enorm vermaakt hiermee. Tegen het einde van de game bedacht ik me dat het nu eigenlijk moest stoppen. En dat deed het ook. Het is precies lang genoeg. Of je daar op dit moment €20 voor neer wilt tellen, dat is aan jou. Maar ach. We hebben allemaal wel eens voor hetzelfde geld een dvd'tje gekocht waar we twee uurtjes plezier mee hadden, nietwaar?

Prima recensie!

De review van ign vatte het ook wel goed samen:

Een game van angst, overleven, verlatenheid en hulpenloosheid.

Zo heb ik de game ook precies ervaren, zelf heb ik er iets langer over gedaan nl 4 uurtjes verspreid over 2 avonden, inderdaad niet een al te moeilijke game, de puzzels (escape rooms in feite) kom je wel uit zonder guide. Minpuntje: je gaat nog wel eens dood door de soms wat clunky controls.

Na de game te hebben uitgespeeld heb ik nog 4 uurtjes gespendeerd aan de game om wat collectables te verzamelen. De laatste achievement: de game zonder deaths in 1 uur uitspelen ga ik me maar niet aan wagen

Absoluut een aanrader, prachtige sfeervolle game en met een geweldige sound. Echt een game om met een goede headset te spelen.

Mijn introductie aan Little Nightmares ging als volgt: ik zag een stream voorbij komen van een let’s player die ik leuk vind. Vrijwel direct wist het met zijn sfeervolle beelden mijn interesse te prikellen, en na nog geen 20 seconden van de gameplay te hebben gezien was ik overtuigd de stream te stoppen en de game te kopen.

Little Nightmares is een perfect voorbeeld van kwaliteit boven kwantiteit. De game is kort, maar ik zat iedere minuut geboeid te spelen en het wist een bevredigende afsluiter te geven. Vanaf het begin heeft de game een eigenaardige sfeer: je krijgt een kind-achtig figuur te zien, iets dat je in de regel associeert met vrolijkere platformgames, maar er was iets donkers en sombers aan de stemming. Dingen als donkere gebieden waarbij pikzwart regelmatig het grootste deel van het scherm in beslag nam, grauwige vieze omgevingen, horror muziek, niet weten wat er aan de hand is of wat je te wachten staat zijn aan de orde. Dit onzekere gevoel zorgde ervoor dat ik ieder nieuw gebied vol spanning betrad, afvragend wat de game nu op me bord ging gooien.
Persoonlijk zou ik de game niet zozeer angstaanjagend noemen. Het kan op bepaalde punten de rillingen geven, maar wanneer duidelijk is met wat voor vijand je in dat level te maken gaat krijgen is de game geneigd deze vijand vaak te laten terugkomen, waardoor de angstfactor van de betreffende vijand minder word. Ik zou de game eerder spannend en onvoorspelbaar noemen. Dit heeft echter geen negatieve invloed op de gameplay want iedere confrontatie vraagde een andere aanpak van je, waardoor ze leuk bleven om te doen. De grote uitzondering voor het gemiddeld lage angstgehalte is het laatste level, waarin de game alles uit de kast leek te halen je de stuipen op het lijf te jagen. Er kwam iets dat zo dusdanig eng was dat ik moeite had de volgende kamer in te gaan en op bepaalde punten goed schrok. Wat de laatste confrontatie zo eng maakte is dat het subtieler was in zijn opbouw. De andere vijanden zijn vanaf moment A al agressief en monsterlijk, terwijl het laatste monster een rustgevende opbouw had: een opgeruimde omgeving, een neuriënde vrouw die er van achter heel menselijk uitzag en een mooie stem had. Binnen een andere context had dit juist een mooie scene kunnen zijn, maar door zo'n dergelijk figuur binnen deze grauwe context tegen te komen werd het plots een angstaanjagend contrast met wat je zou verwachten van een nieuw monster.

De game is niet schandalig makkelijk en niet onnodig moeilijk. Hier en daar moet je een stuk opnieuw doen, maar niets zo frustrerend om de haren uit je hoofd te willen trekken. Ieder level bestaat uit het achterhalen hoe je de ruimte uitkomt. Dit kan door out-of-the-box thinking, vijanden ontlopen of kleine platformstukken doen. Door de levels heen zijn er geheimen verborgen zoals beeldjes die je kunt breken of verborgen beesten die je kunt vinden. Het is niet duidelijk wat deze objecten vinden voor invloed heeft, maar persoonlijk vond ik dit juist fijn: het is zo’n mysterieuze game dat ik serieus twijfels begon te krijgen of ik de beesten wel wou vinden en de vazen wel wou breken. Ik zocht niet naar de objecten wegens een trophy die voor me klaarstond, maar voor brandende nieuwsgierigheid naar wat dit zou bijdragen in het verhaal.
Over het verhaal gesproken: het sterke aan het narratief is dat het zich afspeelt in een mysterieuze fantasie setting en er worden je redelijk wat puzzelstukken toegewezen om zelf een conclusie trekken. Deze onvoorspelbaarheid wekte het idee op een soort ontdekkingsreis in het onbekende te zijn. Het mindere is dat de puzzelstukken voor mij niet genoeg waren om een duidelijke conclusie te kunnen trekken,waardoor bepaalde stukken in het verhaal niet de impact maakte waar de game op hoopte. Verder, en mijn hoofdreden het net niet een 4,5* te geven, had ik regelmatig problemen met afstanden inschatten: door het perspectief kan het lastig zijn te zeggen wanneer je de sprongen moet timen of welke richting je precies moet springen. Het gebeurde regelmatig dat ik op een object wou springen om vervolgens straal naast het object te landen en een aardige klim opnieuw moest doen om het een 2e keer te proberen.

Een aanrader waar ik veel plezier aan beleefd heb! Spannende confrontaties, leuke platform/puzzel-achtige sequenties, verhaal dat voldoende mysterie erin hield me aan het denken te houden. Het verhaal geeft echter geen concrete antwoorden waardoor niet alle scenes even sterk werken en het kon lastig zijn sprongen in te schatten wat iets te vaak voor frustraties zorgde.

4/4,5*

Vandaag uitgespeeld. Maar had er toch meer van verwacht! Vond hem ook wat aan de korte kant
( “moet” de DLC nog spelen )

Sublieme game. Wat een sfeer. Wat een animaties. Wat een creatieve personages. Als je houdt van de films van Jeunet (la cité des enfants perdus was een inspiratie) moét je deze schrikwekkende game aanschaffen.

Alle DLC inmiddels gespeeld. The depths, the hideaway en the residence.

Ik vond the depths wat tegenvallen, maar the hideaway en met name the residence waren erg leuk en spannend om te spelen.

Mooie game en zeker memorabel.

Ik heb hem gehaald de karakters en sfeer spreekt mij heel erg aan.
Ik ben benieuwd of de gameplay ook zo intens gaat worden..
Dit soort films of boeken met verhalen uit je jeugd tijd bv Pinkeltje of vrouwtje Theelepel vond ik altijd magisch.

Heerlijke indie in de stijl van de playdead games. Heb er echt van genoten. Besturing niet altijd even lekker, maar uiteindelijk red je het wel op. Puzzels zijn over t algemeen makkelijk, maar t wekt geen ergenis. Al met al mogen er meer van dit soort indies komen.

Leuk? Zat in de afgelopen Humble Bundle Monthly.

Minder leuk? De game crashed bij het opstarten en wat blijkt? Dat is dus enkel bij mijn type moederbord (een Phenom XII - nog een oudje dus) en daar is nooit een patch of fix voor uitgebracht. Er wel een manier om de game te spelen, maar daar moet je dus uiterst omslachtig te werk voor gaan en wat rotzooien in de command prompt en files doe je moet downloaden en ladieda...iedere keer dat je wil spelen en daar heb ik dus totaal geen zin in. Mijn DOS dagen liggen e.d liggen al veel te ver achter me om zo omslachtig te werk te gaan.

Jammer maar helaas. We wachten wel op een Xbox Gold Editie in een sale of budget bak. Niet dat de rest van de bundle slecht was overigens. Die was de 10 euro nog altijd meer dan waard zoals altijd. En aangezien Overwatch de komende maand in de Monthly bundle zit ben ik ook nu al weer op voorhand blij.

Ik was eigenlijk een beetje bang dat ik 'm tegen zou vinden vallen, vooral omdat ik niet zo hou van trial en error platformers a la Limbo, maar hier ontzettend van genoten. De moeilijkheid ligt imo precies goed en de controls vond ik erg lekker. Six bestuurt best wiebelig en skittish, maar voelt precies goed voor het type game wat mij betreft. Vooral door de goede feeling van gewicht en tastbaarheid.

Het enige puntje dat mij echt ervan weerhoudt de volle score te geven is toch te kort. Jammer, ik had graag nog wat langer in de Maw vertoefd. En de aanwezige mechanics nodigen uit om wat meer mee te experimenteren. Puzzels en exploratie blijven nu best sumier.

Een ander klein puntje van kritiek is dat het iets te veel doet denken aan Sen to Chihiro meets La Cité des Enfants Perdus by way of Jan Svankmajer. Een paar scene's en settings zijn bijna een-op-een. Maar er zijn ergere vergelijkingen denkbaar.

Dat gezegd hebbende, het stijltje en de sfeer zijn echt enorm goed gelukt, precies de juiste mix tussen creepy vies en freaky surreal. Erg mooi die stop-motion poppenhuis look en feel. Vet sounddesign ook, effecten en muziek die onmerkbaar in elkaar overgaan. En dus die moeilijkheidsgraad precies goed, niet te veel trial en error. Zelfs met veel plezier de speedrun trophy gehaald.

Een lekker luguber sprookje dat door zijn unieke design zich met z'n inspiratiebronnen kan meten.

En grappig er komt komend jaar een TV serie van. De eerste ep zal worden geregisseerd door animator extraordinaire Henry Selick, lijkt me een perfect fit!

Tv serie? Nice! En ja wel een tikkeltje kort, maar de DLC (die ik nog moet doen) verlengt de speelduur aardig lijkt me. Die ook gedaan toevallig?

Nope. Hoewel de complete edish maar een paar buxx duurder was, toch besloten enkel voor de base game te gaan. Had de DLC met toevoegen beetje bekeken en vond 'm een stuk minder sfeervol uitzien eerlijk gezegd. Nu na uitspelen zag ik ook erg veel herhaling d'rin, dus wacht wel op Little Nightmares 2 voor die nieuwe fix.

Kort en bondig is bij deze game wel op zijn plaats. Slechts na een kleine 4 uur spelen zag ik de eindcredits al rollen en dat gaf mij wel een dubbel gevoel. Ik had meer willen zien, meer belevingen willen ervaren bij deze game. Want dat kan je wel zeggen van deze game: het is een bijzondere ervaring.

Ik heb in mijn leven veel gehad met horror, zowel in films, boeken als dus ook games. Veel van deze entertainmentvormen streven er steeds meer en meer naar om het genre te vernieuwen op hun manier. En dat werpt vruchten af met de hypes van tegenwoordig. Maar niet één hype heeft mij zo weten raken als Little Nightmares. Terwijl het toch wel vrij cartoonesk is en erg fantasierijk. Maar misschien heb ik het gewoon even gehad met het hyperrealisme wat de laatste jaren meer en meer ontstaan is in het horrorgenre.

Deze game doet verrassende wendingen, maakt bepaalde zaken wat ongemakkelijker en zorgt voor een continue sfeer. De spanning is er soms om te snijden als je weer eens in het vizier komt van een dikke reus. En die intensiteit maakt dit toch wel een enorme aanrader.

Daar tegenover staat jammer genoeg een aantal minpunten. De gameplay is vloeiend en fijn maar er had gewoon meer in kunnen zitten. Meer uitdaging zou hier ook op zijn plaats geweest zijn.
Het voelde allemaal erg kort en soms zelfs wat gerushd. Een aantal locaties waar ik dacht, nu zit ik gewoon door een lege kale kamer te zwerven, hier hadden ze gerust wel een puzzel of iets weirds kunnen zetten.

En dat weerhoud mij dus aan hogere score. De game heeft mega veel potentieel, maar had zoveel meer kunnen inzitten dan nu.

4*

Goh wat een heerlijk spel is dit... geen ingewikkelde opdrachten (komt denk ik nog) geen sleutels zoeken of codes intikken. nee gewoon ontspannen en soms momenten van spanning dit soort spellen maken ze te weinig. Van af het begin is het leuk om te doen en best uitdagend. En ja het ziet er prachtig uit het is zo uit het sprookjes boek gehaald. Ik had het niet verwacht maar dit zijn wel mijn soort spellen.
Even door kruipen en klimmen...

Nu voor 4,99€ bij Playstore en voor 6,99 de complete edition

Ik heb de complete edition voor 6,99€ , 3 extra games die ik zelfs nog beter vind

Ik heb toch een beetje moeite met de lage moeilijkheidsgraad van puzzels. Als je meer puzzels toevoegd of iets uitgebreider maakt dan verleng je ook de duur van het spel. Je rushed soms ook best wel door levels heen, dat is best zonde van zo een mooie game.

...soms kunstmatig. Dat is ook niet bevorderlijk. Maar je de puzzels moeilijker dan heb je weer mensen die roepen dat het te moeilijk is of onmogelijk om er voorbij te komen. Ik denk dat het altijd een beetje wikken en wegen blijft in dat geval. Helaas heb ik het spel nog altijd niet gespeeld. Toch maar eens een keertje in een Xbox sale oppikken. Maar voor mij geld liever een kort, mooi spel dan een mooi spel dat me na enkele uren begint te vervelen.

Kid's Story (volgens mij een DLC, maar zat bij de switch edition) is al wel weer iets beter! Niet perse moeilijker maar wel beter over nagedacht. Dat maakt de game alweer beter. Leuk dat de verhaallijnen van Six en Kid elkaar kruizen.

Ik ben er benieuwd naar. Heb hem op PC maar daar draait het niet op dus...zoals gezegd maar even afwachten. Maar hij staat wel nog altijd op mijn lijstje om te doen. Zoald gezegd, vroeg of laat pik ik hem op in een sale. Hopelijk met de DLC.

Vorige week uitgespeeld in 3 sessies en was wel aangenaam verrast! Heb deze met een meekijker gespeeld (mijn vriendin) en we zaten er best wel in. Echt zeer fraaie vormgeving en leuke puzzels, soms best even lastig (vonden wij dan) of gewoon echt niet te vinden (die tv bij die kok op die slaapkamer bijvoorbeeld, echt niet te doen). Maar dan pakken we Youtube er gewoon even bij.

De controls, zoals hierboven ook al gezegd wordt, waren niet echt denderend. Maar dat had meer te maken met het 2,5D platformen, dat je niet zo goed ziet waar je staat of springt. Dit had één keer echt invloed (een stukje 15 x over moeten doen), maar vaak is het ook niet erg.

Enige puntje wat ons nog (negatief) opviel was dat het einde zo snel (afgeraffeld?) ging. We gingen nog eens goed voor het laatste level zitten en ineens was het afgelopen. Ook wel jammer dat er weinig tot geen verhaal/verklaring in zit, al hoefde dat voor mij ook niet zo.

4*

Kleine nachtmerries.

Op voorhand had ik best hoge verwachtingen, maar deze worden jammer genoeg niet ingelost.

'Little Nightmares' kun je vergelijken met de games van Playdead. Ook hier bestuur je een zwijgzame protagonist die zich een weg moet banen door een vijandige omgeving. In deze opzet speel je met Six, een klein meisje gehuld in een gele regenjas en slechts bewapend met een aansteker.

Op het mysterieuze zeevaartuig(?) zijn alle objecten vele malen groter, waardoor je zelf nietig lijkt. En daarbovenop zijn er allerlei gevaren aanwezig waarvoor je op je hoede moet zijn. In combinatie met de groezelige omgeving en de onheilspellende score wordt er zo een heerlijk duister sfeertje gecreëerd.

Van de semi-2D was ik niet zo een fan, omdat ik hier en daar te pletter viel en/of vast kwam te zitten. Het scheelt dat de puzzels niet dermate lastig zijn en daarbij zijn er meer dan voldoende checkpoints aanwezig. Wel had ik iets meer willen exploreren, want voordat je er erg in hebt is de game alweer afgelopen; het einde voelt enigszins afgeraffeld aan.

Al met al een vermakelijke game voor tussendoor. Ik hoop alleen wel dat deel twee meer vlees op de botten heeft.

3,5 Sterren.

Deze shit is vet. Erg genoten van het sfeertje. Het spel wekte ook nostalgische feelings op, misschien door de stijl die doet denken aan de platformers uit de jaren ‘90. De puzzels waren voor mij precies goed.
De dlc heb ik ook gespeeld en vond ik een absolute meerwaarde. Ze zijn mooi gelinkt aan mekaar. Droevig wel.
Vaak doodgegaan en trial & error stukjes, maar dat heeft geen afbreuk gedaan aan het plezier.
Prachtig spel. Ben hyped voor deel 2.

Btw de tweede dlc (the hideaway) deed me erg denken aan Oddworld. Hulp van kaboutertjes inschakelen om verder te geraken... very nice

Game is nu gratis te downloaden voor Xbox live members. Gezien de positieve reacties hier ga ik dat ook zeker doen!