Resident Evil VII: Biohazard (2017)

Hopaa, na 10 uurtjes gamen uitgespeeld en ben best wel enthousiast. In een ver verleden deeltje 3 nog gespeeld als kind en deeltje 4 vele jaren later. Maar beide nooit uit gegamed en het survival horror genre ook laten links liggen voor wat het was.
Bij een mooie sale deze binnen gehaald want de screenshots en reviews prikkelden wel voor een horrorervaring. En dat biedt deze game zeker wel aan, zeker in het begin wanneer er nog weinig middelen voor verdediging zijn. Wat ook de meest spannende momenten oplevert. Wat ik een groot pluspunt vindt is dat er niet een overload aan vijanden in zit. Om dit als 2de genre een shooter noemen vind ik wat kort door de bocht gaan, enkel naar het einde toe komen er wat meer vijanden toe.
Ik heb de game op easy gespeeld voor rustig aan de puzzels te ontdekken en het schietgedeelte wat meer op de achtergrond te laten. Buiten wat zoekwerk zijn de puzzels vrij eenvoudig en logisch, dus denkwerk is er niet veel voor nodig. Misschien binnenkort nog wel eens een keertje doorlopen op een hogere moeilijkheidsgraad.

4*

"Do you want to see my name in the obituaries?"

Het eerste deel had ik eens op de PlayStation drie gespeeld, maar wegens de moeilijkheid ben ik er toen maar gauw weer mee opgehouden. Toch was ik benieuwd om een deel uit deze reeks te spelen en met dit vervolg wordt er weer teruggegaan naar de basis heb ik begrepen.

Het verhaal is vrij rechttoe-rechtaan; als Ethan krijg je na drie jaar opeens een vage video van je vriendin dat ze je nodig heeft en in alle naïviteit besluit je om haar te bezoeken. Je wordt gelijk ondergedompeld in een eigenaardig southern sfeertje waar je de meest maffe rednecks kan tegenkomen. Wat dat betreft steelt de familie Baker de show.

Het overleven staat duidelijk centraal, omdat je regelmatig in benarde situaties beland waar je daadwerkelijk moet nadenken over het gebruiken van je wapens en dan vooral het aantal kogels dat je nog overhebt. De munitie is namelijk erg schaars, wat ervoor zorgt dat je elk hoekje verkent voordat je vijanden te lijf gaat. Het is echt vechten voor je leven.

De eerste twee locaties staan als een huis. De zenuwslopende ervaring met het openen van elke deur, niet wetende wat zich erachter bevindt, is ongekend. Daarbij is de horror die je staat te wachten genadeloos bloederig en smerig. Precies wat ik verwacht van een dergelijke game. De simpele, doch doeltreffende puzzels zorgen hierin voor de nodige afwisseling.

Al met al is 'Biohazard' een heerlijk enge game die met recht de naam 'Resident Evil' mag dragen. Een kleine smet is alleen dat het einde te veel gericht is op actie.

4,0 Sterren.

Ik ben er net aan begonnen en inderdaad het begin is heftig en ben ook maar even mee gestopt..
Je krijgt als speler even geen ruimte om je weer op te laden.
Maar ik vind dit alleen maar positief, en het is een bekend ingrediënt uit de horror films.

Is er trouwens ook een mogelijkheid om dit spel gelijk op hard of madhouse te spelen?.

banjo op hard wel ja, maar voor madhouse moet je de game eerst uitspelen. Ik heb de game op madhouse uitgespeeld en dat was erg moeilijk, maar tegelijk beleefde ik er ook extreem veel plezier aan.

JacoBaco ik kan alleen kiezen uit easy en normaal...
Ik wil gelijk voor een Madhouse gaan! jammer dat je eerst het spel uit moet spelen..

banjo O, zelfs geen hard optie de eerste keer, dat wist ik niet.. Wel vreemd vind ik. Maar meteen op madhouse. Daar had je denk ik na een tijdje wel spijt van gekregen. Niet dat ik je wil onderschatten natuurlijk, maar de reden dat ik het haalde, kwam omdat ik al een beetje wist wat er ging komen.

Aan de andere kant, los van 1 gebied wat niet zo geslaagd is, is het wel een game die je met plezier een 2e keer gaat uitspelen.

Oke dan maar gewoon op normaal spelen... ik was al dik een uur bezig en het was gelijk mijn ding
Jaco.. Het heeft veel weg van goede horror films zoals The texas chainsaw massacre bijvoorbeeld

Klopt, het TTCM sfeertje zit er goed in. En zo'n creepy huis midden in de bayou.

En de Gold editie ligt ergens in december in de schapppen. Weet ik meteen wat ik voor Kerst aanschaf.

Aangezien ik die Gold editie eigenlijk nog niet heb...is er iemand die uberhaupt de DLC heeft gespeeld en weet er iemand of die wel of niet de moeite waard is?

Heb de Gold edition afgelopen week gekocht en het is zeker aan te raden als je het een goede game vind en meer wilt. Heb nu zo'n 3/4e gedaan van de Extra Content en heb er nu al meer uur inzitten dan in één playtrough. Het niveau is niet net zo hoog als de hoofdgame, verwacht niet een dikke 4,5/5* DLC, maar het is een leuke toevoeging die het waard maakt de Gold edition aan te schaffen ipv de normale. Persoonlijk vond ik vooral Bedroom en 21 van de Banned Footage erg leuk in elkaar zitten.

Thanks...dan wordt het dus de Gold edition voor mij ergens tegen het eind van het jaar denk ik. Heb lang liggen twijfelen (en niet bizar veel te spenderen), maar net als bij een Fallout 4 bvb is dit toch wel iets dat ik eigenlijk 'compleet' in de kast wil hebben staan.

Sinner Prijsverschil tussen de gewone (18 euro) en de Gold Edition (50 euro) is wel heel groot.
Ik wil dit ook aanschaffen maar vraag me af of het dan niet beter is om voor de normale versie te gaan.

Mwja. Ik had gedacht dat de gold edition in de sales toch wel gedaald zou zijn in prijs maar hij blijft tussen de 40 en 50 hangen terwijl de normale editie idd rond de 20 hangt. Ik denk dat het bijna voordeliger is de DLC in de aanbieding te kopen want die zijn staan er haast voortdurend in op bvb Xbox Live.

Is ook een groot verschil, de gold edition is volgens mij ook niks bijzonders.
Ik ga me de normale versie kopen en speel daarmee vr mode , ben wel een beetje bang ?

Tot nu toe erg enthousiast, speel op de vr mode en het is zeer creepy , maar wel erg goed gemaakt.

Dit was de eerste Resident Evil game die ik heb gespeeld en ik moet zeggen, ik heb genoten. De atmosfeer was geweldig en de sound effects ook.

Maar de enimies waren het eerste min-punt. Als je ze voor de eerste keer tegenkomt is het wel van: holy moly!!! Maar na een tijdje begint een beetje herhalend te worden.

Ook de puzzels waren behoorlijk plat. Of ze waren super makkelijk, of enorm cryptisch.

Ook op een gegeven moment gooien ze 3 turrets en 2 witte gore dingen en ik ben daar gestopt.

Ik ga waarschijnlijk een andere keer hem uitspelen, maar voor nu een 3*

More like holy moldy!

Verloren idd wel snel hun creepiness, iets meer vijandvariatie was welkom geweest...

Eind september in huis gehaald en uitgespeeld, zo'n 11 uur op de ingameklok, maar daar mag je makkelijk nog een uurtje of 3-4 bijtellen omdat ik toch een paar keer ben gestorven en stukken opnieuw heb gedaan of willen doen. (om bvb ammo te preserveren). Te vroeg om hem te ranken in 'de lijst van RE games' maar het spel staat in ieder geval als een huis - de spanningsopbouw is uitstekend (en met name de eerste 2-3 uren dan), het verhaal interessant genoeg om te volgen en de ontknoping eh...viel ietsjes tegen. Maar was niet storend genoeg om me aan te ergeren. Alles zag er ook lekker ranzig en goor uit. Ben alleen heel erg benieuwd naar wat ze met een vervolg in de serie gaan doen - weer FPS of 3RD person.

Nou ja van de week maar eens de DLC eventjes testen.

Overigens - ik moet ook zeggen dat in deze Resident Evil meteen twee van mijn favoriete boss-fights ever zitten namelijk de eerste twee ontmoetingen met Jack. Het duurde even voordat ik doorhad dat je in het eerste gevecht de sleutels van de auto kon stelen en hem ver genoeg weg moest lokken om zelf achter het stuur te lokken (iemand overigens gelukt om dit te gevecht te doen zonder in de auto te kruipen?) en het tweede gevecht met de kettingzaag vond ik ook meteen geweldig - had ik meteen een Texas Chainsaw Massacre gevoel bij (sowieso bij het eerste gedeelte al helemaal). Ze hadden het niet mooier kunnen maken.

Sinner, die gevechten waren zeker leuk, vooral vanwege de dynamiek; er is geen vaste structuur die je hoeft te volgen. Zo ook met de achtervolging in het huis. Het is mij overigens wel gelukt om achter het stuur plaats te nemen, met als gevolg een dollemansrit.

Lekker op Madhouse proberen jongens. De game wordt er nog beter van! En ik heb voor deze game alle trophies/achievements gehaald en daar ben ik nog steeds trots op!

Krijg nergens het gevoel dat ik nog Resident Evil speel. Doe mij dan maar een Evil Within. Dat first person gedonder in het donker kennen we nou wel. Altijd jammer als klassieke series of zelfs grondleggers zwichten voor recente ontwikkelingen. Vind ik dan.

Jep.. koste nogal wat pogingen . Eerste keer dat ik de auto inging viel Jack me alsnog aan, dus dacht ik dat je de auto niet hoorde te gebruiken. Bleek achteraf dat Jack gewoon te dichtbij zat.

Toch maar verhoogd naar een 4,5* (VR versie). Inmiddels een 5e keer gedaan, direct gevolgd door een 6e keer voor de speedrun trophy. Scheelt dat deze trophy aanzienlijk makkelijker is zodra je Madhouse hebt uitgespeeld, want dan krijg je de infinite ammo upgrade. Een sterk wapen pakken, infinite ammo aanzetten en rennen naar je doelen. Zo heb je het rond de 3 / 3,5 uur gehaald zonder echte problemen. Ik zit zelf te overwegen een 7e keer erachteraan te gooien voor de Walk It Off en Resource Management trophies, waarin je de game moet halen met hooguit 3x healen en hooguit 3x de opbergkist openen. De game is gewoon zo heerlijk om te spelen, zeker op VR, dat ik iedere reden pak om het nogmaals door te lopen.

Het gedeelte in de boot blijft het minst goede deel van de game. Op dit punt heb je geen interacties meer met familieleden van de Bakers en kom je geen nieuwe monsters meer tegen. Je krijgt wel menig contact met het jonge meisje, maar zij is geen interessant personage in vergelijking met de andere vijanden en haar eindgevecht is nogal anti-climax. Eerst was dit mijn hoofdreden het geen 4,5 te geven, nu is het de reden het geen volle 5* te geven.

Fonzzz002 Lekker doen, ik heb het destijds ook allemaal gedaan. En de Platinum is er sowieso 1 om trots op te zijn.

Verder 100% met je eens. Dat schip is de game onnodig rekken. Maar ja, anders was de game na 7/8 uurtjes klaar denk ik en dan gaan veel gamers daar weer over zeuren. En de game is al niet zo lang. Puur de main-story is in 9,5 a 10 uur uit te spelen.

Inmiddels al platinum . Indd erg leuk om te doen! Properen Marguerite te raken terwijl ze op je afspringt was een bitch though. Heb het gevecht 3x over moeten doen, met heel wat schelden, voordat het lukte. Inmiddels kun je ook veel meer tijd uit RE7 halen door alle DLC: een extra missie waarin Christ Redfield de mijnen onderzoekt, de oom van Zoë die een poging waagt om haar te redden na het einde van RE7, een kijkje in het leven van de bakers voordat de hel los brak, of gewoon leuke gekkigheid zoals nieuwe puzzel missies of pittiger vecht uitdagingen. Ik kan liefhebbers van de game zeker aanraden de volledige versie aan te schaffen, of de DLC los te kopen, als ze de totale ervaring willen beleven.

Ja dit stukje tekst zegt eigenlijk al wat ik de hele tijd al voelde maar niet precies kon verwoorden.
Het is in velden of wegen niet meer het Resident Evil principe. En nu komt het punt is dit voor mij nog wel een rechtvaardige Resident Evil spel, of mag deze horror beleving eigenlijk de naam niet eens dragen. Mijn gevoel zegt eigenlijk van nee (terwijl dit toch echt een klasse horror spel is) ik zal m'n cijfer in overweging nemen.

Ermee gestopt want vond dit geen Resident Evil nee.

Leuk voor de lieden die het diggen, voor mij was het minder.

Gevalletje minuten komen te duur liever wat anders doen.