Nioh (2017)

Geen interesse voor Nioh hier?

Ik ben er dit weekend aan begonnen en dit lijkt toch wel een ijzersterke game te gaan worden hoor, ben nog niet al te ver. Had altijd het idee dat het om een goedkope DarkSouls/Bloodborne-ripoff ging, maar is eigenlijk niet het geval. Natuurlijk is de game erdoor geïnspireerd, dat valt niet te ontkennen. Maar zeker met mijn Ninjutsu-speelstijl, speelt het toch eerder weg als Ninja Gaiden. En wat gaat deze game diep trouwens, qua RPG.

Overigens speelt het als een zonnetje op mijn Pro in action mode: 60 fps.

The Witcher III niet vergeten, tenslotte speelt Geralt zijn broertje hier de hoofdrol

Haha inderdaad, ze doen het erom! Maar goed dat is dan alleen uiterlijk vertoon, daar houden alle Witcher vergelijkingen ook wel op.

Maar serieus, toffe game hoor! Wel pittig tot zeer pittig bij vlagen; wat uit balans op dat gebied.

Nog geen PS4, maar Nioh staat wel op mijn verlanglijstje! Ik hield het spel al een tijd in de gaten en ben blij dat het door de meesten toch vrij lovend wordt ontvangen.

Westerse Samoerai.

Dit is voor mij de eerste keer dat ik een dergelijke RPG met zo een hoge moeilijkheidsgraad heb gespeeld, maar mijn voorliefde voor Japan en de vele positieve verhalen hebben me uiteindelijk toch overgehaald.

Qua narratief is het rechtlijnig; als William moet je de trip naar Japan maken om je geliefde guardian spirit Saoirse terug te halen die op brute wijze is gestolen. In het begin is het allemaal nog vrij vaag en lijkt er weinig moeite gedaan te worden om het verhaal coherent te maken, alleen tegen het einde wordt het iets beter. Het leuke is wel dat de game gesitueerd is in de 17e eeuw, met historisch accurate personages.

De sterke gameplay maakt gelukkig veel goed. Dit is een mix tussen 'Dark Souls' en 'Bloodborne', zelfs met ervaring (Amrita) die je verliest als je doodgaat. Je hebt keus uit vijf wapens die je op drie standen kan gebruiken, waardoor de sterkte van je aanvallen varieert. Dit wordt hevig gesteund door je Ki (stamina), waardoor je tactisch te werk moet gaan en gretigheid je veelal de kop kan kosten bij taaie eindbazen. De uitgebreide toevoeging van ninja skills, magie en een keur aan wapenuitrusting zorgen ervoor dat je als gamer naar hartenlust kan experimenteren met verscheidene combinaties, om de game naar je eigen hand te zetten.

Grafisch ziet het er prachtig uit, vooral het design op sommige locaties is slim gekozen. De optie om te kiezen tussen kwaliteit en prestatie is een welkome toevoeging. De fijne score maakt het geheel helemaal af. Wat rest is een hoop interessante lore en veel zijmissies om je zoet te houden over een al rijkelijk gevulde game.

Al met al is 'Nioh' een heerlijke verrassing geworden die je als PlayStation bezitter echt niet mag overslaan. Laat je vooral niet afschrikken door de moeilijkheid, want oefening baart altijd kunst.

Dikke 4,0 sterren.

Bah wat een geldverspilling. Veel te frustrerend.

Dark Souls in je top tien, maar deze te frustrerend? Dacht dat ze redelijk te vergelijken waren eigenlijk. Wat vond je zo irritant aan Nioh? Wilde deze ook gaan checken, dus wel benieuwd waarom 'ie zo frustreert vergeleken met Dark Souls' difficulty...

Ondertussen toch wel goed bezig. Ben opnieuw begonnen. Was eerst met de Axe begonnen maar die was tergend langzaam. Het zwaard is een redelijk goed beginwapen met voldoende kracht en snelheid. Nu gaat het beter.

Frustrerend is het nu dus minder. Zeker vergelijkbaar met Dark Souls maar ik heb het gevoel dat in deze game

- Item management en power ups met je spirit enorm belangrijk zijn voor grotere vijanden en bazen.
- Als een armor of wapen sterker is , neem dat dan niet meteen maar kijk naar de bonussen die je krijgt. Soms zijn de bonussen van je oude armor of wapen gewoon interessanter voor je build.
- Boog of geweer heel handig kan zijn (gebruikte dit nooit in Souls)
- de 3 stances per wapen (high, mid, low) zijn handig. High gebruik ik nu bij grote vijanden die ik snel neer wil krijgen. Is agressiever maar gebruikt heel veel stamina. Stamina bar van de andere vijanden gaat wel snel naar beneden als ze aan het blokken zijn. Mid stance gebruik ik het meest. Lekker gebalanceerd. En low stance gebruik ik voor vijanden die kruipen op de grond en speren gebruiken. Speren zijn snel en low stance is minder damage maar sneller en minder stamina gebruik.
- Het level up systeem veel meer denkwerk vereist.
- Dodgen en blokken even belangrijk zijn. Dus niet enkel dodgen.
- Het behouden van je stamina met de ki pulse is een must.
- Je buiten het levelen ook bepaalde skill punten kan inzetten in coole move sets voor het wapen naar je keuze , wat ook heel belangrijk is.
- De amrita stones (aka Souls die je kon opdoen in Dark SOuls voor meer Souls) je best niet gebruikt voor te levelen maar om je spirit meter vol te krijgen zodat je weer de power up van je spirit kan gebruiken.
- Het heel belangrijk is om het level te exploreren en niet alleen vo de items maar ook voor kleine gastjes te zoeken die je terugbrengt naar je shrine (aka bonfires). Als je ze allemaal hebt in een bepaalde regio kan je daar goede bonussen van krijgen.
- Je de side missions zeker niet mag laten liggen voor meer XP en rewards.

Daarmee rekening houdend vind ik het minder frustrerend nu. Sterker nog, ik vind het een heel tof spel. Het vechtsysteem is totaal anders. Samurai met van die choppy movesets a la street fighter. Gewoon geduld hebben.

Thnx voor de reply. Toch iets complexer als souls, maar wel leuke tweaks zo te lezen, net wat andere focus. Nice, nu weer volop zin in .

Komt in november naar PC: Link

Precies niet zo aanbeden hier op gamesmeter. Nochtans, het is niet slecht hoor verre van zelfs.

Tja, als mensen termen lezen als 'geldverspilling' en 'frustrerend', dan is het niet vreemd dat ze het spel links laten liggen.

Kewl , ik heb invloed.

Niet alleen op gamesmeter. Lijkt door heel wat mensen een beetje over het hoofd gezien. Typisch zo'n spel dat in de media volledig wordt opgehemeld maar waar blijkbaar geen hond naar omkijkt omdat er niet in het groot 'Dark Souls' op staat. Een beetje hetzelfde als The Surge dus.

...maar goed kan natuurlijk ook zijn dat het ligt aan het feit dat er wel bijzonder veel uitstekende games zijn uitgebracht verleden jaar. Helaas zijn er altijd een paar die door de mazen van het grote net glippen. (en ja imo lijkt het erop dat dit Nioh, Prey en The Surge zijn. En ik heb zelfs de indruk dat Wolfenstein II niet echt heeft gedaan wat ervan verwacht werd bij het grote publiek).

Geweldige game ( op pc ) met een heerlijke moeilijkheids graad !

Yesss, hier wachtte ik op! Vanaf 5 november gratis voor PS4 (als je Playstation Plus hebt)!

Tijdens het spelen van de proloog was het allemaal nog lekker eenvoudig. Maar daarna werd ik overspoeld met allerlei, hoe zal ik ze noemen? Competenties. Na een drukke werkdag vaak geen zin om mezelf daar dan ook nog in te moeten verdiepen.

Inmiddels de derde missie plus alle extra submissies gedaan. Een aantal missies meerdere keren gespeeld om meer Amrita te krijgen en flink te levelen. Maar nog steeds geen zin om alles uit te moeten pluizen. Al die duizenden items, skills, guardian spirits, de blacksmith enz. enz. Ik ben gewoon lekker bezig met mijn samoerai zwaard en ik hak ze tot nu toe allemaal in mootjes.

De eerste boss was even schrikken, maar is eigenlijk vrij easy.. De tweede boss had ik na 4x proberen verslagen en de boss halverwege missie 3 had ik na 6x en de boss aan het einde van missie 3 in 1x.

Tot nu toe gaat het best lekker, dus zolang dit goed gaat, geen zin in al die poespas. Wel echt een toffe game trouwens!

Uitgespeeld en inmiddels begonnen aan NG+. Ik ben level 160 en dit was een hele fijne ervaring! Ja het is Dark Souls in combinatie met Amfetamine. De game is uitgebreid, iets te uitgebreid vind ik zelf. Pluspunten zijn absoluut de uitdaging en de snelheid. Maar toch haalt de game het niet bij de Souls games. De Souls games voelen toch net iets magischer. Misschien binnenkort een uitgebreide review.

4,0*

Zo, en ook maar even die platinum trophy meegenomen! Nou ja even, het kostte toch wel flink wat extra tijd. Vooral de Regular Smith Customer Trophy is niet fijn! Makkelijk, maar tijdrovend.

Nioh is een goede game. Geen open wereld zoals in Dark Souls, maar losse levels dus. Het zijn meestal geen enorme levels, maar er zitten wel een paar grote tussen waarin je best wel kan verdwalen. En natuurlijk zitten er altijd weer van die frustrerende levels tussen zoals een level met veel water en 1 verkeerde koprol en je plonst in het water en je verzuipt. De game heeft daarnaast ook de gewoonte vaak in herhaling te vallen. De eerste boss bijvoorbeeld ben ik verderop in de game uiteindelijk nog 6x tegengekomen. En er is sowieso niet heel veel variatie qua tegenstanders. De hoofdmissies zijn meestal wel gevarieerd en er zitten hele toffe levels in, ook qua design. Maar als je ook alle submissies doet (vaak dezelfde levels als de hoofdmissie), dan wordt zo'n level een beetje eentonig. De boss gevechten zijn goed, maar niet zo indrukwekkend als in Dark Souls. Geen enorme monsters en zo vecht je bijvoorbeeld ook regelmatig tegen een andere Samoerai. Maar wel toffe boss gevechten, maar minder gedenkwaardig dan Dark Souls.

Dat waren dus wat minpunten. Maar ik heb genoten van Nioh. Het oude Japan, Samoerai's, demonen genaamd Yokai, de snelheid, de guardian spirits en natuurlijk de uitdaging. Ik kan niet zeggen dat het nou echt moeilijker is dan Dark Souls. Uiteindelijk ben ik wel gebruik gaan maken van magie en met name Sloth! Hiermee vertraag je je vijanden en dus ook een boss. Dit ben ik later pas gaan gebruiken in NG+, maar het wordt dus eigenlijk net iets te makkelijk daardoor! Verder de bekende dingen van Dark Souls, dat ene deurtje wat een belangrijke shortcut is, je Amrita (souls in Dark Souls) kwijtraken als je sterft, maar je nog 1 kans krijgt ze terug te halen. En natuurlijk werken aan je build. Nieuw is de ki pulse. Je stamina. Als je vecht neemt het af, maar je kunt het met de juiste timing weer snel aanvullen en dan kan je dus langer doorgaan. Even wennen, aanleren, maar daarna doe je het automatisch. Het is belangrijk.

Ik geef de game een dikke 4 sterren. Over 2 maanden Nioh 2 en daar heb ik nu al zin in!

Er zitten overigens wel 2/3 reusachtige bazen in, maar opvallend veel is het dus niet.

Beetje een vreemde game dit. Kruis de gameplay van Dark Souls met het loot systeem van Diablo, en je krijgt Nioh. De game is met name schaamteloos in het jatwerk van de Souls games.

Qua vecht-mechanics wijkt Nioh echter wél behoorlijk af. Dit is tevens het sterkste punt van de game. Het Ki-pulse systeem werkt fijn en de gameplay is lekker vloeiend. Ook de living weapons vind ik een leuke toevoeging: krachtig, maar niet overpowered.

Waar ik minder over te spreken ben is het hele crafting gebeuren met het bijbehorende managen van de grote hoeveelheden loot die je verzameld tijdens het spelen. Dit haalt wat mij betreft de vaart teveel uit de game. Daarnaast vergde het (voor mij althans) aardig wat uitzoek-werk voor ik er achter kwam hoe je nou een beetje fatsoenlijke gear kon craften. Geef mij dan maar de focus op gevechten als in Sekiro.

Verder vond ik de game vervelend lang. Nu snap ik dit vanuit het hierboven genoemde loot / craft systeem wel (je hebt immers veel loot nodig om te disassemblen om daar vervolgens nieuwe gear van te maken), maar ik prefereer dan toch liever de kwaliteit boven kwantiteit van de Souls games.

Ik klink wat negatief, maar de sterke en goed uitgebalanceerde gameplay, de uitdagende bossfights en de bijbehorende euforie na een gewonnen gevecht zorgen voor een leuke (en soms frustrerende) game-ervaring.

Team Ninja laat zich weer van een goede kant zien met hun eerste poging tot een Souls-like game. Soortgelijk als Dark Souls heb je stamina, bepaald het gewicht van armor hoe flexibel je kunt bewegen, maakt het gebruik van het bonfire & souls systeem en uiteraard zijn er genoeg pittige vijanden/boss battles. Waar het zich onderscheid is dat de aanvalssnelheid wat hoger is en het gebruik maakt van een level-select systeem: in plaats van één grote wereld verkennen draait het in Nioh vooral om meerdere kortere levels doen, die je selecteert op een kaart. Alle levels hebben daarbij ook bonus missies waarin ze net wat anders zijn ingedeeld.

Het vechtsysteem zit fijn in elkaar. Er is een aardige selectie aan wapens en deze hebben genoeg moves om mee te experimenteren. Bijzonder aan Nioh is dat er 3 verschillende stances zijn (high, mid, low) en dat de aanvallen van je wapens veranderen aan de hand van de stance die je geselecteerd hebt. High is sterk, maar meestal wat langzaam en vreet stamina. Low is heel snel, maar doet weinig damage. Mid zit ertussenin en deze vond ik daarom het handigste. Het was leuk om allerlei wapens en stances uit te testen om te zien hoe de vijanden reageerde op alle technieken.

Naast de stances en wapens bied Nioh ook een fijne selectie aan projectielen, items en spreuken. Hier kun je vijanden mee vertragen, verbranden, verzwakken, vergiftigen etc. Wat begint met een simpele zwakke werpster kan uiteindelijk een sterke bom worden, of misschien wil je een sterke vuur-boost aan je wapens geven met magie. Het is aan jou om te kiezen waar de focus op te zetten. Ik heb laatst stukken van een Youtuber gezien die voornamelijk low stance deed met dubbel-zwaarden en sterke projectielen, terwijl ik voornamelijk mid stance deed met de speer en zoveel mogelijk spreuken gebruikte. Leuk om te zien hoe ieder zijn eigen ding deed ipv dat één speelstijl duidelijk de rest oversteeg.

Nioh zijn grootste zwakte is dat het nogal eentonig en uitgerekt is. Ieder level heeft een soortgelijke structuur en je blijft dezelfde vijanden (soms bossen) keer op keer bevechten. Eigenlijk zaten de verschillen bij de levels voornamelijk in het visuele thema en de boss battles, maar de inhoud van de levels leek teveel op elkaar. Hierdoor was ik uiteindelijk minder onder de indruk van Nioh dan ik had gehoopt, maar ondanks de lange speelduur vond ik de combat leuk genoeg om te blijven doen. Zeker geen game verpestend minpunt, al gaat mijn voorkeur uit naar iets korter met meer afwisseling.

De boss battles zijn erg goed en dit vond ik de hoogtepunten. Iedere boss werkte net wat anders, maar ze hadden allemaal duidelijke aanvalspatronen waar je goed op kon reageren. Het grappige is dat ik bij de tweede boss battle heel lang vastzat, maar daarna zonder echte problemen door de rest heen kwam (de meeste main bosses versloeg ik tussen de 1-5 keer). Na meerdere meningen hierover gezien te hebben bleek ik niet de enige te zijn die zo’n ervaring had. De uitgebreide spreuken en andere tools helpen wat dat betreft goed bij de pittigere stukken.

Gewoon een toffe game waarvan de eentonigheid/langdradigheid net iets teveel van de totaal ervaring afneemt om weggeblazen te zijn, maar ik heb me goed vermaakt en heb direct deel 2 erachteraan gegooid.

3,5*