
Ys VIII: Lacrimosa of Dana (2016)
PlayStation Vita / PlayStation 4 / PC / Nintendo Switch / Google Stadia / PlayStation 5
RPG
single player / multi player (verschilt per platform)
Ontwikkeld door Nihon Falcom
Uitgegeven door Nihon Falcom en Nippon Ichi
Adol vaart mee op een passagiersschip genaamd de "Lombardia", op een reis welke hem van Xandria naar het continent Eresia moet brengen. Maar de reis verloopt alles behalve volgens plan, wanneer het schip plotseling aangevallen wordt door een reusachtig zeemonster. Wanneer Adol ontwaakt, komt hij tot de ontdekking dat hij is aangespoeld op Seiren - een eiland waar volgens de talrijke verhalen een vloek op rust.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=rj7vUCl1w9o
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Ik heb nog niet veel Ys games gespeeld. Maar is het niet zo als met Tales of- en Final Fantasy. Same universe, different story? Volgens mij is deze prima zonder voorkennis te spelen.
Onderhond, sinds ik deel 1 op de DS heb gespeeld heb ik er wel een zwak voor. Is toch weer net anders dan andere (actie)RPG's. Ik vond vooral de sfeer erg goed. Ook interessant hoeveel verscheidenheid ze in het vechtsysteem konden aanbrengen, ook al bestond dat erin tegen tegenstanders aan te lopen!
Ook interessant hoeveel verscheidenheid ze in het vechtsysteem konden aanbrengen, ook al bestond dat erin tegen tegenstanders aan te lopen!
Dat gevechtssysteem verandert echter toch in de loop van de tijd naar een meer Zelda-achtig gebeuren? Of vergis ik me daarin?
Ben wel erg nieuwsgierig naar deze titel, hoor er alleen maar goede dingen over eigenlijk!
Het mooiste aan het spel is de gehele beleving, de atmosfeer van het tropische eiland, rare monsters, de aanstekelijke muziek, leuke gameplay en het tot nog toe relatief eenvoudige verhaal waarin je verschillende characters leert kennen die op een eiland vol gevaren moeten zien te overleven. Dit voelt als zo'n soort spel waardoor ik ooit ben begonnen met gamen, je beland in een hele andere wereld.
Ik speel het op de Switch en moet zeggen dat handheld net zo goed bevalt als docked, sterker nog handheld oogt het nog wat beter doordat het kleiner is. PS4 versie schijnt er wel strakker uit te zien, maar speelt toch stabiel genoeg op de switch. Heb in denk een uur of 15 speeltijd slechts een keer gehad dat het beeld een paar tellen stil hing, verder niks gemerkt ook nog geen bugs tegen gekomen.
EDIT: toch maar besteld zonet

...Misschien dat ie 't beter doet dan verwacht?


Op de Switch zie je altijd pas na 10 dagen hoe lang het spel gespeeld is, ik dacht een uur of 15/20 bleek 30 uur te zijn




Ys VIII: Lacrimosa of Dana OST: Append Music Collection - Night Survivor - YouTube (beetje Pendulum style, voor wie dat kent




Luister de soundtrack inmiddels ook al een paar weken op Spotify trouwens, echt fenomenaal...Heb nog steeds elke keer als ik erop uittrek in de game en zo'n uptempo track wordt ingezet dat ik onwijze zin krijg om vrolijk alle monsters te slachten, zo krijg ik nu op de fiets ook zin om harder te gaan fietsen

Ik skip inmiddels links en rechts wel een sidequest trouwens, op een gegeven moment had ik er zoveel gedaan dat het gevoel van urgentie voor het hoofdverhaal een beetje begon te verdwijnen. Iets wat ik bij BOTW overigens nog veel sterker had hoor.
Anyway ik laat me nog dagelijks verrassen en wat is Seiren een prachtig eiland en wat is dit een enorme game!

Laat ik maar met de deur in huis vallen, ik heb de true ending gemist omdat ik niet genoeg sidequests had gedaan...Na de aftiteling kreeg ik bericht dat ik een oude savegame op kon starten en vanaf daar verder kon spelen. Laat mijn laatste speelsessie nou een vrij lange zijn geweest en daarbij hou ik er niet van om dit soort ervaringen over te doen omdat het ten koste gaat van de herinnering aan de eerste keer dat ik het beleefde, dus ik heb de true ending op mn gemak op youtube zitten kijken. Anyway, had ik maar niet teveel op moeten gaan in de main story op het eind en braaf de sidequests moeten blijven doen.
Daarmee ook direct de enige kritiek op deze game, en wat de score voor mij afhoudt van 5*.
Want wat was dit een fantastische ervaring, en wat tof om te weten dat dit soort games in ongeveer 70 short bursts ook nog heel tof zijn om te spelen



Dit is denk ik een vrij traditionele Actie-RPG, een genre wat ik niet veel speel of heb gespeeld, dus ik heb een vrij smal referentiekader. Veel draait om exploreren en vijanden verslaan en dat is wel echt geweldig. Het eiland Seiren kent zoveel geheimen en verrassingen en zulke boeiende omgevingen. Dat de graphics niet top-notch zijn maakt echt helemaal niets uit, ze zijn meer dan goed genoeg om helemaal in omgeving, verhaal en gevechten op te kunnen gaan. Daarbij geholpen door de muziek trouwens. De soundtrack van deze game is zo waanzinnig goed! Wat ik verder waardeer in RPG's is als er geen random encounters zijn, maar dat je de vijanden al op de kaart ziet lopen. Random encounters irriteren me echt mateloos normaal: loop je op je laatste HP, MP en items door een dungeon, ga je je ineens onwijs lopen haasten om maar zo min mogelijk random encounters tegen te komen...Ik vind het echt nergens op slaan en erg onrealistisch. In YS en ook bv. Secret of Mana of I Am Setsuna, loop je gewoon rond en als je denkt nu komt dit wel erg slecht uit, probeer je gewoon voorzichtig er langs te lopen of te dodgen...
De vergelijking met Secret of Mana drong zich eigenlijk vrij sterk op voor mij (komt wellicht ook omdat ik dus maar weinig referentiekader heb). Boeiende wereld, boeiend verhaal, boeiende monsters, boeiende karakters, geweldige soundtrack, kleurrijke wereld..etc.
Qua verhaal denk je: ik speel Expeditie Robinson meets Jurassic Park, maar er is meer, maar daar zal ik hier niets over zeggen

Het gevechtssysteem is supervloeiend en met een druk op de knop kun je van partymember wisselen, wat vaak handig is omdat verschillende members verschillende vechtstijlen hebben en t.o.v. de vijanden is er een soort rock, paper, scissors wbt wat effectief is qua vechtstijl. Het vloeiende vechten icm de fenomenale soundtrack zorgt ervoor dat het slachten van vijanden, wat op zich vrij repetitief kan voelen in dit soort games, geen moment saai wordt. Het speelt gewoon heerlijk weg. Erg knap!
Itt Maxigames ben ik iemand die vrij snel door spellen heen racet, maar ik kan me voorstellen dat je hier ook zo 80 uur mee zoet kunt zijn ipv de krap 60 die ik ermee bezig ben geweest. Er is zoveel te doen: vissen, de basis versterken, raids afwimpelen, zelf night raids uitvoeren, talloze side quests, die over het algemeen, itt bv de side quests in BOTW, niet superloos (als in: ik voltooi dit omdat dit nu eenmaal helpt om de game te 100%en) aanvoelen.
Iedereen die van epische actie RPGs houdt zou dit moeten proberen. De 82 critic score / 88 user score op Metacritic zijn m.i. volkomen terecht. Voor wie de game op PC kan spelen: de relatief lage score op Steam komt omdat NIS America eerst een hele slechte localisatie had uitgebracht. Ze hebben deze gepatcht door alle stemmen opnieuw in te spreken en de game opnieuw te vertalen, maar je kan ook de Japanse stemmen gewoon gebruiken. Laat je hier dus niet door tegenhouden.
M.a.w.: warm aanbevolen en deze game verdient echt een groter publiek.
4,5*
Wel benieuwd nog Maxigames wat was jouw favoriete party? Ik speelde wanneer mogelijk met Adol/Dana/Ricotta

Ik speelde meestal bij voorkeur met Adol/Laxia/Ricotta maar Ricotta wisselde ik nog regelmatig af met Sahad. vooral Dana en Hummel bleven bij mij wat zwakkere versies van Adol en Laxia, ik gebruikte ze vooral als de ander wat laag in de HP zaten. Ik had wel het liefst van ieder aanval type 1 in de party zodat ik altijd makkelijk kon switchen.

Nihon Falcom Confirms the Next Ys Title is Currently in Development | RPG Site - rpgsite.net
