Layers of Fear (2016)

Mooie graphics, prima soundtrack en een lekker duister sfeertje.
Helaas valt de game te vaak in herhaling.

Deze moet je spelen als je van horror houd, creepy sfeertje man.

Een erg leuk tussendoortje. Een uur of 6 speelplezier. Deze game moet je echt spelen in een donkere kamer. Bij voorkeur in de late avond of nacht. Bij de proloog moet je gewoon even doorzetten. Ik wilde afhaken, maar mij werd verteld door te gaan. En dat is ook echt wat ik iedere speler wil aanraden. De game is echt heel verrassend. Ik schrok me een aantal keren echt het kippenvel op mijn armen. Het verhaal ontvouwt zich op een rustige manier. Heel boeiend. Spelen dus!!!

Toevallig heb ik deze vandaag gespeeld en had hem na zo'n 3 en een half uur uitgespeeld. Voor mij was het een tegenvaller omdat ik meer had verwacht. De sfeer van het spel is goed, maar na een tijdje begon ik me te ergeren aan bepaalde puzzels en glitches.

Het is niet echt duidelijk wat je moet doen en een groot gedeelte van de tijd deed ik maar gewoon een willekeurig iets (180° draaien leek een favoriet van de ontwikkelaars) en vaak was dat precies wat ik moest doen. Ook mistte het spel een interessant hoofdpersonage. Hij is vaak stil en er wordt enkel op een aantal voorwerpen gereageerd.

Ik wil nog wel even de inheritance dlc spelen om het even volledig door te lopen, maar mijn verwachtingen staan in ieder geval niet heel hoog ingesteld.

Vannacht eindelijk eens een uurtje ingestopt. Tot nog toe is de interactie relatief beperkt en is het meer een 'walking simulator' (God wat haat ik die term eigenlijk) dan echt een traditioneel spel (wat ik toch wel min of meer had verwacht). Teleurgesteld ben ik echter niet. De sfeer is bijzonder beklemmend, deels ook vanwege de subtiele achtergrondmuziek, en er waren zelfs wat momenten waar ik me inderdaad even verschrok (en dan heb ik het niet over een van mijn idiote katers die plots vanuit slaapstand besluit het op een lopen te zetten om een mug te vangen die voorbij de televisie vloog...hoewel ook dat niet echt positief was voor mijn bloeddruk). Morgenavond weer verder, want inderdaad - dit komt eigenlijk enkel tot zijn recht in een pikdonkere kamer (met eventueel een headset op).

Uitgespeeld met ongeveer een 4,5 uur op de teller. Ik blijf bij bovenstaande. Veel puzzels zitten er niet in, maar het wordt wel allemaal bijzonder sfeervol neergezet. Ik vond het verhaal trouwens wel interessant, net omdat het hoofdpersonage zijn klep houd en je als het ware in het diepe wordt gegooid - aan de hand van de diverse objecten en nota's die je vind puzzel je langzaam aan het complete verhaal samen - iets wat ik veel meer apprecieer dan in de eerste 10 minuten al alles op een blaadje gepresenteerd te krijgen. Liefhebbers van bvb een Edgar Allan Poe zullen dit soort horror in ieder geval heel erg apprecieren.

Glitches e.d ben ik zelf niet tegengekomen. Het draaide probleemloos, speelde vlot, en ik kreeg bijwijlen haast een epiliptische aanval bij de wat meer eh...psychedelische effecten in het spel. (ja hoor... ook dit wil ik best wel eens met een VR headset proberen). Kortom ik ben hier echt wel over te spreken en vind het een uitstekende beleving - en op het einde (waarvan er blijkbaar meerdere zijn - ik had 'de neutrale')bleef ik zelfs een beetje met een brok in mijn keel achter.

Gisteravond even de DLC, Inheritance gespeeld. Naar verwachting volledig in de lijn van het hoofdverhaal. Hierin speel je als de dochter van het hoofdpersonage die terug naar het huis komt om af te rekenen met gebeurtenissen en traumas uit haar verleden. Wederom prima gebracht - heel erg sfeervol, maar net wat minder beklemmend en angstaanjagend dan Layers of Fear zelf. De nadruk ligt hier toch wat meer op de melancholie en droefheid van het karakter. (hoewel ik toch met name twee scenes heel angstaanjagend vond). Overigens ook niet erg lang met zijn 2 uurtjes - maar ik moet wel zeggen dat ik absoluut nog een keertje erdoorheen moet want ik heb blijkbaar toch wel wat dingetjes gemist (knipsels en achievements e.d). Mooie aanvulling op het hoofdverhaal wat mij betreft.

Aardig, maar in veel gevallen te saai. Er is bijna geen keuze in het spel, je volgt gewoon de lineaire weg, her en der zijn wat verstopte dingen, maar dat maakt de gameplay waarde er niet beter op.

Het vijfde deel is het beste, wat mij betreft, en dat komt door het puzzelelement. Waarom waren er niet eerder in dit spel puzzels?. Het verhaal is... nogal zelf in te vullen. Je krijgt her en der puzzelstukjes maar de puzzel is uiteindelijk nog niet compleet.

Een wisselvallige horrorervaring. Grafisch zit het heel sfeervol in elkaar. Zeker voor een 3D Unity game en iets dat door een relatief klein team is gemaakt. De levels zitten heel sfeervol in elkaar door de grote hoeveelheid assets, het detail van de models en de passende belichting. Het is een haunted house ervaring waarin je een lineair pad volgt terwijl er met regelmaat vreemde dingen je kant op gegooid worden. Layers Of Fear maakt volop gebruik van dit haunted house concept door realisme vroegtijdig het raam uit te gooien en plaats te maken voor absurde, maar creatieve mindfuck scenario’s. Dit, in combinatie met de korte duur, maakte Layers of Fear een game die prima wegspeelde toen ik behoefte had aan een horrorgame. Het kon leuk zijn om te zien wat voor vreemde dingen ze nu weer op je bord gingen gooien.

Er zaten echter iets teveel dingen die niet goed aansloegen. Het verhaal stelt uiteindelijk weinig voor. Ik vind het lastig om te verwoorden wat het precies is, maar je leert nooit echt goed kennen wat voor man dit is in het dagelijks leven, hoe zijn vrouw was of hoe zijn kind was. Er word wel uitgelegd wat voor daden ze hadden verricht, maar ik kreeg nooit een idee de personages echt te kennen, waardoor hun daden nooit echt de shock factor hadden waar de game op hoopte. Als eerst het dagelijks leven van deze personages duidelijk werd geschets, gevolgd door stapsgewijs de gekte ingaan (beetje zoals The Shining) dan had het me waarschijnlijk meer kunnen bekoren.

Het was aardig om te doen omdat ik in de stemming voor horror was, de sfeer sterk in elkaar zat en een aantal scenario's een lekker, creatief mindfuck gehalte hadden. Waardoor het cijfer nipt op een onvoldoende is omdat het iets te vaak gebeurde dat ik vastzat in een ruimte omdat ik een klein object niet kon vinden. Met regelmaat vastzitten en rondjes lopen door een kamer, omdat je 1 klein object steeds over het hoofd ziet, is niet een bevredigende manier om ‘uitgedaagd’ te worden. Ik hoop dat deel 2 in dat opzicht meer probeert puzzel elementen toe te voegen, of de nodige objecten duidelijker zichtbaar maakt zodat het tempo er meer word ingehouden.

2,5/3*

Vreemd hoe de meningen dan uiteenlopen. Want dat vond ik dan weer net vrij duidelijk aan de hand van de briefjes, notes en flashbacks hoe het verhaal in elkaar zat. Zoals ik uit het verhaal opmaak Ik had niet echt de behoefte om te weten hoe het 'daarvoor' eruitzag, maar naar ik aannam was hij een vrij succesvol persoon, net als zijn vrouw.

Allereerst had ik best wat performance issues met deze game, met vaak schokkerige beelden (en dat ligt zéker niet aan mijn computer, want die is gewoon high end). Dat is natuurlijk vrij onvergeeflijk voor een horror game waar je echt in moet zitten.

Vervolgens zijn het ook nogal goedkope trucjes die hier gebruikt worden om je de schrik aan te jagen. Jumpscares vind ik gewoon niet heel boeiend, en daar zit deze game vol mee. Ik ben meer van de gespannen sfeer die games als Alien: Isolation, Bioshock of Dead Space oproepen, en niet van de Amnesia’s in de wereld, waar dit Layers of Fear eerder onder valt.

Het plot was aardig om te volgen, en de manier van vertellen was ook wel tof. Grafisch zit het tof in elkaar en de beelden die duidelijk niet echt zijn, maar alleen in het hoofd van de verteller zitten, zijn tof toegepast. Maar uiteindelijk was het toch teveel van a naar b lopen, wachten op de jumpscare, en dan verder van b naar c voor de volgende jumpscare. En dat verveelt enorm snel. Weinig interactie of puzzels ook verder.

2,5/5

Erg toffe horror game/walking simulator die vooral de eerste helft indruk maakt. Daarna werken de jumpscares toch wat minder en wordt het spel iets eentoniger. Helaas bij de Nintendo Switch versie vooral richting het einde wat framedrops maar verder wel goed te spelen en ziet het spel er prima uit. Bij Limited Run Games heb ik de collectie besteld voor de PS5 met deel 1 & 2 plus alle dlc. Wil deel 2 op de PS5 spelen met opgepoetste graphics.