
Final Fantasy VII Remake (2020)
PlayStation 4
RPG
single player
Ontwikkeld door Square Enix
Uitgegeven door Square Enix
In deze remake van Final Fantasy VII stap je wederom in de schoenen van ex-Soldier, Cloud Strife. Door een baantje aan te nemen voor rebellengroep Avalanche, om een Mako Reactor van het militair-industrieel bedrijf Shinra op te blazen, raakt hij meegesleurd in een veel groter complot, dat verbonden lijkt met zijn eigen verleden.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=Kznek1uNVsg
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Grafisch ziet het er bijzonder mooi uit, maar ik ben erg benieuw hoe mensen die het origineel hebben gespeeld dit spel zullen ervaren.
Precies mijn gedachten. Het origineel en dit voelen als compleet verschillende games die toevallig hetzelfde verhaal vertellen. Het is niet zoals met bv Crash Bandicoot, waarin het alleen een grafische update was maar inhoudelijk nog hetzelfde spel. In het origineel keek je naar de characters in vogelperspectief, waren er pre-rendered backgrounds, geschreven dialogen en een turn-based combat system. Dit is een FF15/Kingdom Hearts achtig vechtsysteem met een filmisch verhaal. Alsof je naar de Advent Children film kijkt met een aantal FF15 vechtstukken tussendoor. Het voelt zo anders dan het origineel dat ik me moeilijk kan voorstellen dat een fan van het origineel hier even weg van gaat zijn. Daartegenover denk ik dat mensen die het origineel te verouderd vinden, of het niet zo met de combat hadden, hier juist meer waarde in kunnen vinden.
Dit bedoel ik zeker niet als kritiek naar dit deel. Integendeel, ik vind de cutscenes (tot zover) heel sfeervol gedaan, wereld erg mooi vormgegeven en de combat ligt lekker in de vingers. Het is gewoon zo'n drastische verandering van de game waar het op gebaseerd is dat ik erg benieuwd ben geworden naar hoe de fans erin staan.
FF 7 is mijn nummer 1 game. Waarom? Omdat na FF 7 geen enkele game mij een overtreffende ervaring kan bieden. Sommige games komen in de buurt, dat wel, maar FF 7 lijkt gewoon unbeatable. Toegegeven speelt sentiment tevens een grote rol. Ik begon er meteen aan in 1997. FF 7 is een game wat alles bezit. Behalve dan de inmiddels zwaar gedateerde graphics. De game heeft een enorm uitgebreid/gedetailleerd verhaal, personages die je beter leert kennen dan je familie en vrienden, de game maakt emoties bij je los, de muziek is briljant en ze hebben echt een geloofwaardige wereld gecreëerd. En alles waar je in je leven te maken mee kunt krijgen zit erin. Woede, haat, verdriet, teleurstelling, verraad, maar ook liefde, geluk en loyaliteit.
Maar helaas ontkom je tevens niet aan de regelmatig trage en stroperige gameplay met de meest saaie quasi puzzels ooit! Echt waar, ik overdrijf niet. Als iemand bij de grote robot armen is geweest of daar binnenkort aankomt, begrijpt precies wat ik bedoel. Dit haalt mij compleet uit de game! En zo zit er in de meeste chapters vergelijkbare ontzettend trage en saaie gameplay. Heel erg jammer, want ik wilde na het uitspelen de uitdaging aangaan om de game op hard hard difficulty uit te spelen, maar dat voelt nu al als een straf en zonde van mijn tijd. Inmiddels al zo'n 25 uur erin gestopt en ik doe het sowieso rustig aan. Zo heb ik bijvoorbeeld een half uur staan darten in Seventh Heaven. Ging niet echt lekker, maar uiteindelijk toch de high score gehaald.
Honderdduizend sterren voor de graphics, de voiceovers, het vechten, de muziek en het verhaal. Nul sterren voor de slaapverwekkende stukken wat inderdaad overduidelijk aanvoelt als ontzettend uitrekken. Alsof je een elastiek uitrekt die bijna stukgaat, maar toch nog even die paar millimeter extra wil rekken zonder dat ie stukgaat. Een beetje dat idee. Square Enix is werkelijk tot het uiterste gegaan.
Ik denk dat ik wel het geduld heb dat om te wachten op Final Fantasy VII The Complete Royal Edition of zo...
Tot nu toe is (jammer genoeg) nog niet bekent hoeveel delen het gaan worden en hoelang er ongeveer tussen elk deel zit. Wellicht kan je over 8 jaar Final Fantasy VII The Complete Royal Edition kopen op de Playstation 6


Maar de game is helemaal ge-wel-dig. Voor nu is het allemaal erg vertrouwd, maar toch speelt de game anders omtrent verhaal, in deze game gaan ze dieper op het verhaal in, met extra's zoals zij-missies, sommige onderwerpen worden dieper belicht en zelfs compleet nieuwe dingen in het reeds bestaande verhaal uit 1997. Zoals die geesten die ineens opdoemen, behorende tot Sepiroth, zaten niet in het origineel en de missie op de motor is compleet nieuw maar wel tof erin gebracht.
De characters zijn ook overweldigend, Cloud, Tifa, Jessie (waar ik in het origineel altijd dacht dat het een man was) en Wedge behoren tot mijn favorieten in deze game, alhoewel ik altijd al weg was van Tifa sinds 1998

In mijn opinie is Final fantasy ook de mooiste game op de PS4 voor nu, want grafisch is het allemaal adem benemend, alsof je een film speelt.
Maar al met al, ben ik weer helemaal weg van Final Fantasy 7 remake, dus ook tijdens het gamen steeds flashbacks naar het origineel...maar geloof me, deze game gaat de volle mep krijgen. Echt een hoogstaand meesterwerk!

Deze remake doet echt niet onder aan de ps1 versie, het voegt veel toe en na 23 jaar wordt ook alles nog duidelijker, losse eindjes die ik na 22 jaar had worden haarfijn aan elkaar geknoopt, fenomenaal gedaan door Square Enix, daarom een welverdiende 5,0*!!!
Nadat ik de eerste run erop heb zitten, begin ik gelijk met een 2de run op hard difficulty, hoop wel dat er zoiets als een nieuw game+ is, zodat je op hard mode (blijkt genadeloos te zijn) je stats kan meenemen, misschien gear en skills...maarja dat zie ik daarna wel!!!
De slaap haal ik deze week wel weer in, aangezien ik nog steeds het advies heb gekregen om voorlopig nog even binnen te blijven vanwege de Corona.
Ik zal 1 voorbeeld geven. Je komt als je samen met Aerith speelt in een gebied met een enorme robotarm. Deze arm kan je bedienen en je kan containers oppakken en verplaatsen zodat Aerith naar de overkant kan om daar een laddertje te laten zakken. Ik vond deze puzzel (wat je eigenlijk geen puzzel mag noemen) al meteen irritant. Maar welke idioot of idioten vonden het een goed idee om dat nog eens 2x te herhalen! 3 x op rij de in principe zelfde $#@&*% puzzel, maar dan ietsje aangepast. Laat deze pannenkoek zich nooit meer met een game bemoeien en laat hem lekker koffie of thee halen voor de mensen die het wel begrijpen.
Ik moet de game nog uitspelen en ik denk dat ik op een 3,5 ga uitkomen. Voldoende, maar dit moet voor mij gewoon een 4,5* game zijn!
Juist blij dat af en toe de pacing wat down slowed tussen de urenlange achtbaan chapters. Alle uitbreidingen en uitrekking ben ik ook enorm van 'nt genieten. En hoewel ik die fate-ghosts een beetje lame vind, ben ik blij dat het qua story niet helemaal een-op-een is. Misschien iets te meta, maar er wordt leuk mee gespeeld. Zou je haar kunnen redden dit keer?
Ook combat, waar je door de redelijk hoge normal difficulty gedwongen wordt echt in te duiken, is voor mij een verbazend lekker werkende mix tussen hyper action en menu battle. Elk karakter voelt echt anders om te controlen en hebben allemaal unieke tactics. I'm loving this blend.
En grafisch is het echt een pareltje, quantity over quality approach pakt hier prachtig uit. Elk hoekje heeft unieke touches en lighting die wonderwel het detail uit de pre-rendered backgrounds nabootsen. Zeker als je uiteindelijk aankomt in Wall Market, leek wel een supercompressed Kamurocho. Elke stap struikel je tegen nieuwe details en elke steeg ademt een uniek sfeertje uit. Ook een hele zooi prachtige propvolle where's waldo skyboxes (i'm coining it), die leuk terug winken naar de 2d of old.
Ik geniet werkelijk van elke stap en ben m'n time in Midgar juist expres aan't rekken...

Een ander (positief) voorbeeld dan. In remake zit een enorm traag stuk. De vader van Jessie was een Shinra werknemer, maar is daar ernstig ziek geworden. Cloud moet zijn ID card vinden in zijn kamer terwijl hij daar ligt. Uiteraard moet je eerst 4x op de verkeerde plek zoeken voordat je de kaart kan stelen. Hier had ik dus totaal geen problemen mee. Het is tenminste nog verhaal gerelateerd en gewoon fijn om te doen. En een nutteloos puzzeltjes tussendoor vind ik helemaal niet vervelend. Echter, de FFVII remake zit er helemaal vol mee.
Maar ik ben vooral blij voor de mensen die deze game 5 sterren kunnen geven. Ben stiekem jaloers


Jij ook al

De game zit idd wel vol met ye olde rpg rule of three... Door de leuke banter, gorgeous views en lekkere battles loop ik echter graag heen en weer dit keer. In combinatie met die constante grijns bezorgende soundtrack omarm ik m'n job als janitor of the slums!
Maar vind de layout en puzzels van de dungeons wel wat standaard, zeker ivm de onverwacht complexe survival dungeons uit deel XV. Die ook gespeeld? Wellicht is m'n enthousiasme groter omdat VIIR alle flaws die dat deel suggereerde (so far) succesvol ontwijkt. Daardoor eerder opgelucht dan teleurgesteld...

Ik heb ook al een paar keer stress gehad. Telkens switchen tussen je poppen, de juiste aanval of verdediging inzetten, elkaar healen, reviven en dat in combinatie met een uitdagende en opgefokte bossbattle. Vraag mij echt af hoe dit dan op hard difficulty zal zijn. Had gister echt weer zo'n gevecht wat maar net aan lukte.
Ik heb het niet zo graag dat ik boss-battles vaak moet overdoen, 1 keer falen kan ik misschien nog mee omgaan, maar moet niet te vaak gebeuren.
Moet eigenlijk even op Classic spelen, daarin besturen characters zichzelf en hoef je enkel op de balkjes te wachten. Dan zie je dat hun tactic constant blocken is en zo gauw als een enemy een move doet naar punisher wisselen, of dodgen. Dat wat oefenen zorgt dat je wat meer control over damage krijgt. Andere partymembers doen dit ook als je ze niet bestuurt, vandaar dat ze weinig balkje op bouwen, maar dus ook minder damage krijgen. Dus gelijk wisselen als je getarget bent werkt ook goed. En Tifa best fighter!
Vond de difficulty op normal ook best hard, maar meestal tweede try wel enuff...
Ik heb het niet zo graag dat ik boss-battles vaak moet overdoen, 1 keer falen kan ik misschien nog mee omgaan, maar moet niet te vaak gebeuren.



En in Bloodborne de boss Orphan of Kos. Ook zo'n leuke. En zo kan ik er nog wel 8 benoemen. De eerste 5x denk ik dit is onmogelijk. Na deze 5x denk ik, hey, het is toch echt haalbaar. En dan hoef ik het nog maar slechts 8 tot 15x te proberen


Wel cool trwns die invloed van soulsgames op de industry, veel devz toch leuke lesjes eruit opgepikt...

Meeste boss-fights waren uiteindelijk makkelijk te doen, er is wel 1 probleem ermee, dat misschien ook wel mijn grootste kritiek-punt is op het spel: je weet pas welke materia combinaties het beste zijn als je de fight begonnen bent. Eens ermee bezig kun je niks aanpassen, en dan gebeurt het wel eens dat je vol op magic-afgestemd bent en je boss daar imuun tegen is, dat hadden ze veel beter kunnen oplossen. Nu zie ik mezelf vaker de resistances opzoeken voordat ik aan een battle begin, omdat ik geen half-uur wil verprutsen terwijl het met de juiste materia veel sneller gaat.
Verhaal vond ik als niet kenner van het origineel best in orde, hoewel de whispers een beetje een te makkelijke story-influencer zijn. Ik kan me ook voorstellen dat het einde een beetje van de pot gerukt is, en Sepitroth als antagonist is een beetje onduidelijk als niet kenner van het origineel. Die lijkt zo random toegevoegd en wordt eigenlijk niet uitgelegd wat hij met alles te maken heeft.
Qua lineaire JRPG is dit echter van het beste dat ik gespeeld heb, het is op alle hoeken afgerond en met enorm hoge production values. Daar ook het combat-systeem nooit gaat vervelen en Tifa zo verdomd mooi is blijft het een lust voor alle zinnen

Verhaal vond ik als niet kenner van het origineel best in orde...
Maar daar knaagt het natuurlijk een beetje, je speelt hier tenslotte niet het volledige verhaal maar slechts 1/4de of hooguit 1/3de. Het is dan ook jammer dat je zal moeten wachten op de vervolgen. (hopelijk?).
Ik zou hem vroeg of laat graag eens spelen, en niet alleen 'ter vergelijking'. Maar goed. Even kijken of ik me binnen x aantal jaren alsnog een nieuwe console haal.