Final Fantasy VII Remake (2020)

Precies mijn gedachten. Het origineel en dit voelen als compleet verschillende games die toevallig hetzelfde verhaal vertellen. Het is niet zoals met bv Crash Bandicoot, waarin het alleen een grafische update was maar inhoudelijk nog hetzelfde spel. In het origineel keek je naar de characters in vogelperspectief, waren er pre-rendered backgrounds, geschreven dialogen en een turn-based combat system. Dit is een FF15/Kingdom Hearts achtig vechtsysteem met een filmisch verhaal. Alsof je naar de Advent Children film kijkt met een aantal FF15 vechtstukken tussendoor. Het voelt zo anders dan het origineel dat ik me moeilijk kan voorstellen dat een fan van het origineel hier even weg van gaat zijn. Daartegenover denk ik dat mensen die het origineel te verouderd vinden, of het niet zo met de combat hadden, hier juist meer waarde in kunnen vinden.

Dit bedoel ik zeker niet als kritiek naar dit deel. Integendeel, ik vind de cutscenes (tot zover) heel sfeervol gedaan, wereld erg mooi vormgegeven en de combat ligt lekker in de vingers. Het is gewoon zo'n drastische verandering van de game waar het op gebaseerd is dat ik erg benieuwd ben geworden naar hoe de fans erin staan.

Hoe fantastisch de remake van Resident Evil 2 is, het origineel blijft de beste. Deze game is een stukje van mezelf geworden. Ik verwacht met de FF 7 remake hetzelfde. Het zal ongetwijfeld een geweldige game zijn, maar het origineel blijft (vermoedelijke) het meest waardevol.

FF 7 is mijn nummer 1 game. Waarom? Omdat na FF 7 geen enkele game mij een overtreffende ervaring kan bieden. Sommige games komen in de buurt, dat wel, maar FF 7 lijkt gewoon unbeatable. Toegegeven speelt sentiment tevens een grote rol. Ik begon er meteen aan in 1997. FF 7 is een game wat alles bezit. Behalve dan de inmiddels zwaar gedateerde graphics. De game heeft een enorm uitgebreid/gedetailleerd verhaal, personages die je beter leert kennen dan je familie en vrienden, de game maakt emoties bij je los, de muziek is briljant en ze hebben echt een geloofwaardige wereld gecreëerd. En alles waar je in je leven te maken mee kunt krijgen zit erin. Woede, haat, verdriet, teleurstelling, verraad, maar ook liefde, geluk en loyaliteit.

Geen idee of ik een controversiële partypooper ben door dit te zeggen, maar het enthousiasme voor deze remake word mij steeds minder en minder. Laatste keer dat ik het oppakte voelde meer als een klus dan iets dat leuk was om te doen. Zit nu rond 2/3e en voel me niet gedreven nog veel uur erin te steken. Terwijl het echt verschrikkelijk goed begon. Rond de eerste paar uur schommelde mijn cijfer tussen de 4,5/5*, maar hoe langer ik speelde hoe lager dit cijfer leek te worden. Inhoudelijk is het gewoon veel te uitgerekt. Om het Midgar verhaal naar een 20-30 uur game te vertalen hebben ze allerlei extra’s toegevoegd of scenes langer gemaakt. Constant worden relatief kleine gebeurtenissen uitgerekt naar tijdrovende taken, filler side-plots of onnodige extra missies. Vond vooral missies waarin je 40 minuten bezig was met het aanzetten van schakelaars saai om te doen. Terwijl de boss battles juist erg indrukwekkend zijn; een paar van de beste boss battles die ik in een tijd heb gedaan, de graphics zijn adembenemend mooi en de cutscenes voelen aan alsof je een pakkende CGI tv serie kijkt. Qua gameplay kiest het kwantiteit boven kwaliteit en dat is waar de algehele ervaring struikelt. Nu voelt het als een soort meesterwerk, verstopt in een uitgerekte grindy game. Misschien als ik tot het einde speel dat het enthousiasme weer terug komt, maar de pacing is gewoon te langzaam en als het niet verbeterd dan sla ik waarschijnlijk het vervolg over.

Eigenlijk wel eens met Fonzzz002. Inmiddels chapter 11 afgerond en het contrast is opvallend aanwezig. De game biedt flitsende en dynamische gameplay. En met name een aantal boss battles geven mij echt een adrenaline-shot. Maar ook de doorsnee battles geven vaak voldoening. En wanneer je even op adem kan komen kan je je ogen uitkijken hoe mooi en gedetailleerd alles eruit ziet.

Maar helaas ontkom je tevens niet aan de regelmatig trage en stroperige gameplay met de meest saaie quasi puzzels ooit! Echt waar, ik overdrijf niet. Als iemand bij de grote robot armen is geweest of daar binnenkort aankomt, begrijpt precies wat ik bedoel. Dit haalt mij compleet uit de game! En zo zit er in de meeste chapters vergelijkbare ontzettend trage en saaie gameplay. Heel erg jammer, want ik wilde na het uitspelen de uitdaging aangaan om de game op hard hard difficulty uit te spelen, maar dat voelt nu al als een straf en zonde van mijn tijd. Inmiddels al zo'n 25 uur erin gestopt en ik doe het sowieso rustig aan. Zo heb ik bijvoorbeeld een half uur staan darten in Seventh Heaven. Ging niet echt lekker, maar uiteindelijk toch de high score gehaald.

Honderdduizend sterren voor de graphics, de voiceovers, het vechten, de muziek en het verhaal. Nul sterren voor de slaapverwekkende stukken wat inderdaad overduidelijk aanvoelt als ontzettend uitrekken. Alsof je een elastiek uitrekt die bijna stukgaat, maar toch nog even die paar millimeter extra wil rekken zonder dat ie stukgaat. Een beetje dat idee. Square Enix is werkelijk tot het uiterste gegaan.

Ik denk dat ik wel het geduld heb dat om te wachten op Final Fantasy VII The Comple Royal Edition of zo...

Tot nu toe is (jammer genoeg) nog niet bekent hoeveel delen het gaan worden en hoelang er ongeveer tussen elk deel zit. Wellicht kan je over 8 jaar Final Fantasy VII The Complete Royal Edition kopen op de Playstation 6 .

Eerste indruk na uur spelen. geweldige graphics, music, voice over, intens. Ik ben nog altijd liever fan van turn based battles ipv real time. Overweldigd mij te veel en bezorgd me stress. Te veel prikkels in 1 keer. Er gebeurt veel ineens. Wel toffe eerste bossfight die een pak moeilijker was dan origineel. Jessie kon me wel bekoren als personage en wedge lijkt voor de grappige noot te zorgen, Barret wel heel erg over the top.

Ik heb ook al een paar keer stress gehad. Telkens switchen tussen je poppen, de juiste aanval of verdediging inzetten, elkaar healen, reviven en dat in combinatie met een uitdagende en opgefokte bossbattle. Vraag mij echt af hoe dit dan op hard difficulty zal zijn. Had gister echt weer zo'n gevecht wat maar net aan lukte.

ik heb geen een update patches ontvangen op de ps4? hebben ze het spel dus zo goed afgewerkt?

Het lijkt erop dat de game op de PS4 technisch gezien wel prima is.

Ben gisteren begonnen met Final Fantasy, nu al 8 uur onderweg en ben nu bezig met de missie waar je de 3 kunstmatige (Zonnen) lichten moet uitzetten, om dan bij reactor 5 aan te komen.
Maar de game is helemaal ge-wel-dig. Voor nu is het allemaal erg vertrouwd, maar toch speelt de game anders omtrent verhaal, in deze game gaan ze dieper op het verhaal in, met extra's zoals zij-missies, sommige onderwerpen worden dieper belicht en zelfs compleet nieuwe dingen in het reeds bestaande verhaal uit 1997. Zoals die geesten die ineens opdoemen, behorende tot Sepiroth, zaten niet in het origineel en de missie op de motor is compleet nieuw maar wel tof erin gebracht.
De characters zijn ook overweldigend, Cloud, Tifa, Jessie (waar ik in het origineel altijd dacht dat het een man was) en Wedge behoren tot mijn favorieten in deze game, alhoewel ik altijd al weg was van Tifa sinds 1998
In mijn opinie is Final fantasy ook de mooiste game op de PS4 voor nu, want grafisch is het allemaal adem benemend, alsof je een film speelt.

Maar al met al, ben ik weer helemaal weg van Final Fantasy 7 remake, dus ook tijdens het gamen steeds flashbacks naar het origineel...maar geloof me, deze game gaat de volle mep krijgen. Echt een hoogstaand meesterwerk!

Zit nu al bijna op het einde van de game, maar wat waren de 3 uurtjes die ik vannacht beleefd heb intens, damn dat was goed. Ben door de trainyard en de destruction of the pillar and the plate gerend deze nacht, maar wat een spektakel waren deze chapters, ongelooflijk wat Square Enix hier heeft weten neer te zetten, een blockbuster movie verbleekt hierbij, ook een brok inde keel gehad bij, de sterfscenes van Jessie, Wedge en Biggs, zo overtuigend gebracht, ook de voice actors verdien maximale krediet hiervoor.

Deze remake doet echt niet onder aan de ps1 versie, het voegt veel toe en na 23 jaar wordt ook alles nog duidelijker, losse eindjes die ik na 22 jaar had worden haarfijn aan elkaar geknoopt, fenomenaal gedaan door Square Enix, daarom een welverdiende 5,0*!!!

Nadat ik de eerste run erop heb zitten, begin ik gelijk met een 2de run op hard difficulty, hoop wel dat er zoiets als een nieuw game+ is, zodat je op hard mode (blijkt genadeloos te zijn) je stats kan meenemen, misschien gear en skills...maarja dat zie ik daarna wel!!!

Op iets meer dan een weekend er bijna door? Wauwsa, respect!

Haha thanks Grovonion ja, was erg fanatiek dit weekend, omtrent gamen, de laatste keer dat het me eerder gelukt is om een lange RPG uit te spelen in een weekend, was jaren terug op de XBOX360, de geweldige game Fable II en net zoals dit weekend weinig geslapen, alhoewel ik niet de hond verwaarloos of mijn huisje en het eten, maar elke minuut die ik had zit in de game haha.
De slaap haal ik deze week wel weer in, aangezien ik nog steeds het advies heb gekregen om voorlopig nog even binnen te blijven vanwege de Corona.

Oké ik ben teleurgesteld in deze remake en heb vaak niet eens zin om verder te gaan. Ben bij chapter 16 geloof ik. Ik weet het al niet eens meer. Ik heb er geen problemen mee dat ze van 5 uur gameplay uit het origineel hier 30 uur van maken. Maar wat zitten er taaie en tergend trage stukken in deze game. Als je op deze manier je game 30 uur lang wil maken dan ben je gewoon niet goed wijs.

Ik zal 1 voorbeeld geven. Je komt als je samen met Aerith speelt in een gebied met een enorme robotarm. Deze arm kan je bedienen en je kan containers oppakken en verplaatsen zodat Aerith naar de overkant kan om daar een laddertje te laten zakken. Ik vond deze puzzel (wat je eigenlijk geen puzzel mag noemen) al meteen irritant. Maar welke idioot of idioten vonden het een goed idee om dat nog eens 2x te herhalen! 3 x op rij de in principe zelfde $#@&*% puzzel, maar dan ietsje aangepast. Laat deze pannenkoek zich nooit meer met een game bemoeien en laat hem lekker koffie of thee halen voor de mensen die het wel begrijpen.

Ik moet de game nog uitspelen en ik denk dat ik op een 3,5 ga uitkomen. Voldoende, maar dit moet voor mij gewoon een 4,5* game zijn!

Alweer dat voorbeeld? Ik vreesde al toen ik er bij aankwam, maar vond het zelf een erg leuke breather puzzel, met funny hand-controls. En het is letterlijk niet meer dan tien minuten gameplay in een achtbaanrit van een avontuur waar ik nu al dik 40 uur vol verbazing door zit te slow-walk'en omdat elke frame een detailed loving ode is aan het origineel.

Juist blij dat af en toe de pacing wat down slowed tussen de urenlange achtbaan chapters. Alle uitbreidingen en uitrekking ben ik ook enorm van 'nt genieten. En hoewel ik die fate-ghosts een beetje lame vind, ben ik blij dat het qua story niet helemaal een-op-een is. Misschien iets te meta, maar er wordt leuk mee gespeeld. Zou je haar kunnen redden dit keer?

Ook combat, waar je door de redelijk hoge normal difficulty gedwongen wordt echt in te duiken, is voor mij een verbazend lekker werkende mix tussen hyper action en menu battle. Elk karakter voelt echt anders om te controlen en hebben allemaal unieke tactics. I'm loving this blend.

En grafisch is het echt een pareltje, quantity over quality approach pakt hier prachtig uit. Elk hoekje heeft unieke touches en lighting die wonderwel het detail uit de pre-rendered backgrounds nabootsen. Zeker als je uiteindelijk aankomt in Wall Market, leek wel een supercompressed Kamurocho. Elke stap struikel je tegen nieuwe details en elke steeg ademt een uniek sfeertje uit. Ook een hele zooi prachtige propvolle where's waldo skyboxes (i'm coining it), die leuk terug winken naar de 2d of old.

Ik geniet werkelijk van elke stap en ben m'n time in Midgar juist expres aan't rekken...

Squall Lionheart Ik had dat voorbeeld blijkbaar al gegeven, ik word oud hè . De beruchte robotarm puzzel is idd zo'n 10 a 15 min gameplay. Echter, in mijn beleving zit de game bomvol met dit soort momenten. Het zal mij niets verbazen dat er zo'n 6 a 8 uur gameplay wordt besteed aan dit soort onzin. Begrijp mij a.j.b. niet verkeerd. Ik heb helemaal niets tegen trage gameplay, want dat heeft het origineel ook. Het is in de remake helaas een overkill en vooral de manier waarop speelt een grote rol.

Een ander (positief) voorbeeld dan. In remake zit een enorm traag stuk. De vader van Jessie was een Shinra werknemer, maar is daar ernstig ziek geworden. Cloud moet zijn ID card vinden in zijn kamer terwijl hij daar ligt. Uiteraard moet je eerst 4x op de verkeerde plek zoeken voordat je de kaart kan stelen. Hier had ik dus totaal geen problemen mee. Het is tenminste nog verhaal gerelateerd en gewoon fijn om te doen. En een nutteloos puzzeltjes tussendoor vind ik helemaal niet vervelend. Echter, de FFVII remake zit er helemaal vol mee.

Maar ik ben vooral blij voor de mensen die deze game 5 sterren kunnen geven. Ben stiekem jaloers .

Jij ook al .

De game zit idd wel vol met ye olde rpg rule of three... Door de leuke banter, gorgeous views en lekkere battles loop ik echter graag heen en weer dit keer. In combinatie met die constante grijns bezorgende soundtrack omarm ik m'n job als janitor of the slums!

Maar vind de layout en puzzels van de dungeons wel wat standaard, zeker ivm de onverwacht complexe survival dungeons uit deel XV. Die ook gespeeld? Wellicht is m'n enthousiasme groter omdat VIIR alle flaws die dat deel suggereerde (so far) succesvol ontwijkt. Daardoor eerder opgelucht dan teleurgesteld...

Nee ik heb XV (nog) niet gespeeld Squall Lionheart. Eigenlijk heb ik er relatief weinig gespeeld. FF 7, 8, 9 10 en 13. Vanaf deel 9 wordt het voor mij ietsje minder goed. De tiende heb ik zelfs niet eens afgerond. Ik hoopte daarom dat alles goed zou komen met deel 14. Sowieso beter dan 10, maar ik mis toch die echte klik/chemie/magie van 7 en 8. En zelfs met deel 9 heb ik deze klik nog net, maar deze game is ietsje minder dan 7 en 8.

Kijkend naar m'n Top 10 kan ik niks anders als het ermee eens zijn .

Halfje d'raf nog door het laatste chapter...

Ik zit daar ook een beetje mee. Net de boss-battle in chapter 7 met de hakken over de sloot gehaald, wordt je bij het begin van het volgende chapter alweer voor de leeuwen gegooid. Lijkt alles haalbaar, maar grinding om je kansen te verhogen is niet zomaar mogelijk (wel even een loop-hole in chapter 7 gevonden, maar er toen geen gebruik van gemaakt).

Ik heb het niet zo graag dat ik boss-battles vaak moet overdoen, 1 keer falen kan ik misschien nog mee omgaan, maar moet niet te vaak gebeuren.

Tips: Veel blocken en vooral kijken naar de vijanden, vlak voor ze een move doen staat deze boven hun hoofd vermeld. En veel van pauze gebruik maken om rustig te targetten en locken. Hard was behoorlijk hard, maar na wat oefening met elk character, veranderd het battle systeem van hectisch naar strategisch.

Moet eigenlijk even op Classic spelen, daarin besturen characters zichzelf en hoef je enkel op de balkjes te wachten. Dan zie je dat hun tactic constant blocken is en zo gauw als een enemy een move doet naar punisher wisselen, of dodgen. Dat wat oefenen zorgt dat je wat meer control over damage krijgt. Andere partymembers doen dit ook als je ze niet bestuurt, vandaar dat ze weinig balkje op bouwen, maar dus ook minder damage krijgen. Dus gelijk wisselen als je getarget bent werkt ook goed. En Tifa best fighter!

Vond de difficulty op normal ook best hard, maar meestal tweede try wel enuff...

Merci voor de tips, Squall Lionheart. Had op youtube ook iemand constant zien blokken en toch het gevecht verliezen. Mijn aanpak met button-mashen leek niet veel minder resultaat op te leveren, maar ik geloof dat het idd heel wat tactischer kan. Vanavond verder, want tot nu toe bevalt dit game me wel enorm.

Dan zijn de Dark Souls games denk ik helemaal niets voor jou? The Twin Princes (Dark Souls 3) zitten na 4 jaar nog vers in mijn geheugen. Ik weet niet hoe vaak ik het moest proberen, maar ik weet een heel stuk vaker dan 10x . En ja, ik moet en zal zo'n boss verslaan op eigen kracht en ik accepteer geen hulp .

En in Bloodborne de boss Orphan of Kos. Ook zo'n leuke. En zo kan ik er nog wel 8 benoemen. De eerste 5x denk ik dit is onmogelijk. Na deze 5x denk ik, hey, het is toch echt haalbaar. En dan hoef ik het nog maar slechts 8 tot 15x te proberen .

Ghehe, ik kan uit de Soulsborne reeks ook plenty bosses bedenken waar ik een stuk vaker als 2x over heb gedaan. Mijn eerste Manus het meeste moeite mee gehad, omdat ik al op NG++ zat toen ik de dlc aanschaftte . Kos was ook 'n bikkelharde maar erg coole fight! Maar in die games voelt het failen meer als part of the progress, dus stuk minder frustrerend imo.

Wel cool trwns die invloed van soulsgames op de industry, veel devz toch leuke lesjes eruit opgepikt...

Ik ben dan ook helemaal geen goeie gamer. Dat meen ik, maar misschien zit tijdgebrek er ook voor iets tussen. Ik krijg een gevoel van tijdverlies als ik een boss-battle niet haal. Een game als FFVII duurt op zich al 30u+ om door te spelen, dan kan ik het herhalen van boss-battles missen als kiespijn . Gelukkig was het gevecht tegen Reno eigenlijk niet zo moeilijk, ook al heb ik gewonnen net voordat ikzelf het licht had uitgeblazen.

In de tussentijd al een boss-fight of 20 overleefd en het einde nadert, resten enkel nog de laatste fights in het allerlaatste kapitel van deze "remake". Ik heb tot nu elke minuut van de 2700 die ik gespeeld heb genoten, maar het einde mag nu wel komen.

Meeste boss-fights waren uiteindelijk makkelijk te doen, er is wel 1 probleem ermee, dat misschien ook wel mijn grootste kritiek-punt is op het spel: je weet pas welke materia combinaties het beste zijn als je de fight begonnen bent. Eens ermee bezig kun je niks aanpassen, en dan gebeurt het wel eens dat je vol op magic-afgestemd bent en je boss daar imuun tegen is, dat hadden ze veel beter kunnen oplossen. Nu zie ik mezelf vaker de resistances opzoeken voordat ik aan een battle begin, omdat ik geen half-uur wil verprutsen terwijl het met de juiste materia veel sneller gaat.

En het is gebeurd, met 48 uren op de teller uitgespeeld. En ook al is er nog redelijk wat te doen, zoals de 31ste music-disc vinden of de laatste 2 side-quests te spelen of de squat en optrek-challenges proberen te halen (en bijhorende trophies), ga ik het er toch bij laten. Genoeg in dit universum rondgelopen en ook grotendeels ervan genoten.

Verhaal vond ik als niet kenner van het origineel best in orde, hoewel de whispers een beetje een te makkelijke story-influencer zijn. Ik kan me ook voorstellen dat het einde een beetje van de pot gerukt is, en Sepitroth als antagonist is een beetje onduidelijk als niet kenner van het origineel. Die lijkt zo random toegevoegd en wordt eigenlijk niet uitgelegd wat hij met alles te maken heeft.

Qua lineaire JRPG is dit echter van het beste dat ik gespeeld heb, het is op alle hoeken afgerond en met enorm hoge production values. Daar ook het combat-systeem nooit gaat vervelen en Tifa zo verdomd mooi is blijft het een lust voor alle zinnen

Maar daar knaagt het natuurlijk een beetje, je speelt hier tenslotte niet het volledige verhaal maar slechts 1/4de of hooguit 1/3de. Het is dan ook jammer dat je zal moeten wachten op de vervolgen. (hopelijk?).

Ik zou hem vroeg of laat graag eens spelen, en niet alleen 'ter vergelijking'. Maar goed. Even kijken of ik me binnen x aantal jaren alsnog een nieuwe console haal.