Detroit: Become Human (2018)

Zoals hierboven gezegd; eigenlijk zou je best snel na je 1e speelsessie meteen een 2e moeten doen, omdat je dan nog een beetje de keuzes weet (en gebeurtenissen en afloop) van de 1e keer.
En laat ik daar nou net geen zin in hebben (om een game een 2e keer te spelen überhaupt, maar zeker niet vlak erna).

Wel jammer, want dan zie je misschien nog beter hoe goed deze game is...

Begonnen aan deze game, want de Playstationstore biedt de game gratis aan voor PS+ bezitters. Fijne game om te spelen, maar los van de werkelijk fantastische graphics zie ik het nog niet als een meesterwerk. Maar ik ben nog niet zo heel erg ver. Op zo'n 35-40% vermoed ik.

Gister de hele dag gespeeld en uitgespeeld. Ik heb het niet ervaren als een meesterwerk helaas. Een game als dit is te traag voor mij. En een aantal missies zijn gewoon te saai en op momenten is het zeer cliché. Sowieso niets nieuws natuurlijk de omgangsvormen tussen mens en androïde. En het personage Hank Anderson is ook al zo afgezaagd als de pest. Wel een erg tof karakter overigens!

Ok, nu kwam ik erg zuur over. Ik heb absoluut genoten van deze game. De fenomenale graphics, het acteren, de emoties, de muziek, de keuze(stress), de gevolgen ervan, het is allemaal bijzonder goed gedaan en uitgewerkt! En daar scoort deze game toch wel dikke punten mee! Het verhaal is goed, alleen niet opvallend goed. Het spel gaat in principe over 3 androïden met elk hun persoonlijke verhaal. Je wisselt dus steeds af. En mijn grote favoriet is met stip Connor. In de poll blijkt dat de meeste mensen op hem gestemd hebben. Vind ik altijd erg leuk als je kan zien hoe andere mensen gespeeld hebben en welke keuzes ze maakte. En de poll die in de game zit vind ik ook erg interessant.

Ik ben dus enthousiast over Detroit: Become Human, maar meteen weer opnieuw beginnen.. Hmm, daar wacht ik nog even mee. Maar wel zin om de platinum te halen.

4,0*

Ik ben nu met Heavy Rain bezig en een gigantisch minpunt vind ik de controls. Is dat bij deze game een beetje aangepakt?

richiedoom Heavy Rain niet gespeeld en ook niet van plan.. Ik heb mij niet geïrriteerd aan de controls wat Detroit: Become Human betreft.

jawel! Met beyond two souls al een verbetering!

Zojuist uitgespeeld, wat een waanzinnige ervaring zeg! Dit zijn normaal gesproken niet de Type games die ik direct aanschaf, maar als ik ze eenmaal speel dan vind ik het geweldig. Wat mij betreft is heavy rain hier geperfectioneerd. De controls zijn sterk verbeterd en het verhaal is nóg wat meeslepender.

Mijn einde: de androids hebben vrede bereikt met Marcus als hun leider en Connor aan hun zijde. Wat dat betreft het perfecte einde dus wat mij betreft. Aan de andere kant heeft Kara de overtocht overleefd, in tegenstelling tot het kleine meisje helaas. Ik heb Kara wel door laten leven maar heel vrolijk was het allemaal niet

Zo hey...ik ging net zeuren 'als dit nou eens naar de pc kwam net als hun vorige titels' en wat zie ik in het kopje hier? Maar even op internet gekeken en waarempel...ik zal hem niet kunnen draaien maar hij komt wel ?

Of alleszins het lijkt me sterk dat ik hem kan draaien, maar er is wel op voorhand een demo dus ik kan het nog altijd eens proberen. Zoniet jammer maar helaas. Maar wel leuk dat meer gamers de kans krijgen om ze te proberen, al is het via de Epic Store - die nog niet erg populair is.

Maar qua freebies wel een topper is getuige het feit dat ik al 40 games in mijn lijst heb, meerder bekende namen en toppers en 0 euro heb moeten uitgeven. En toch weigert iedereen die ik ken het te installeren.

Gisteren tot diep in de nacht doorgespeeld tot het einde omdat ik moest weten hoe het verhaal voor mij zou gaan eindigen. Zelfs als ik de game niet aan het spelen was, moest ik af en toe denken aan de keuzes die ik had gemaakt en nog zou kunnen maken. Ik wilde constant verder. Detroit: Become Human is daarom ook de eerste PS4 exclusive die de aankoop van de console (voor mij persoonlijk) echt de moeite waard heeft gemaakt.

Ik vind het vooral indrukwekkend hoe Quantic Dream het verhaal heeft vormgegeven. De verschillende manieren waarop je de situaties kan aanpakken zijn zeer uitgebreid en kunnen zowel op de lange als korte termijn een duidelijke impact hebben op het leven van de drie hoofdpersonages en de personages in hun omgeving. Hierdoor voelt bijna elke beslissing nuttig aan.

Als je, vooral in de latere hoofdstukken, de storychart bekijkt, zie je zoveel paden dat je hoofd er bijna van op hol slaat. Ik kan me alleen maar voorstellen hoe moeilijk het voor David Cage en zijn team moet zijn geweest om al die paden op elkaar af te stemmen. Een kleine fout en je hele game valt als een kaartenhuis in elkaar. Mijn verhaal en keuzes stonden als een huis, maar ik kan me voorstellen dat dit voor iemand met andere keuzes niet geldt. Dat is altijd het grote gevaar bij dit soort games en ik kan me niet voorstellen dat Quantic Dream foutloos is geweest in dit proces.

De vraag of technologie een gevaar is voor de mens is al op veel verschillende manieren verteld en Detroit: Become Human doet op dit gebied dan ook geen baanbrekende dingen. Het bleef mij vooral boeien door de personages die, hoewel soms een beetje cliché, leuk zijn uitgewerkt. Hierbij steken vooral Kara, Connor en Hank erbovenuit. Met name de (in mijn geval groeiende) relatie tussen de twee laatstgenoemde vond ik zeer smaakvol en interessant.

In tegenstelling tot de andere Quantic Dream games die ik heb gespeeld (Heavy Rain en Beyond Two Souls) zie ik mezelf deze game om de zoveel jaar wel weer opnieuw spelen. Ik ben wel benieuwd hoe het verhaal uitpakt als je de dingen heel anders aanpakt. Oh, en die androïde in het hoofdmenu die dingen tegen je zegt en reageert op je keuzes vind ik ook heel leuk bedacht. Dit geeft zelfs iets ogenschijnlijk simpels als een menu een diepere laag.

Die 4,5* heeft Detroit: Become Human wat mij betreft zeker verdiend.

Een van de betere Decision-making games die ik gespeeld heb. Net als het eerdere Heavy Rain (Beyond heb ik even gemist) had ik hier erg het gevoel dat de keuzes die ik maakte invloed hadden op het verhaal, en dat was ook absoluut zo. Een leuke toevoeging vond ik de flowchart aan het einde van ieder hoofdstuk, waarin je te zien krijgt wat andere spelers gekozen hebben en welke afslagen je nog had kunnen nemen. Het verhaal zelf vond ik weinig verrassend, vooral aangezien ik kort geleden Westworld gezien heb. Het concentratiekamp in Kara's verhaal op het einde maakte wel indruk.

Quantic Dream blijft doen wat het al een behoorlijke tijd gedaan heeft. En dit keer echt weer met next gen graphics. Het ziet er allemaal prachtig uit en we krijgen een somber beeld van de toekomst te zien, eentje waarin mensen bijna obsoleted zijn geworden maar androiden, mede door de frustraties van diezelfde mensen, ook als poep worden behandeld.

Clancy Brown is een goede keuze geweest net als de acteur die de politie androide speelt.

Het verhaal is weer erg gedramatiseerd, "woe me" lijkt elk karakter te willen zeggen. Subtiliteit is wederom ver te zoeken, nog verder dan in eerdere spellen uit deze stal. Hoewel ik best genoten heb van Detroit Become Human mag er daarom toch wel gewezen worden op het ontbreken van kleding bij keizer Cage:

GAME SINS | Everything Wrong With Detroit: Become Human - YouTube

Het David Cage kunstje is nu ook wel bekend en er had daarom nu wel wat meer gameplay in gemogen. Cage lijkt te denken dit vooral op te lossen door nog meer keuzes voor te leggen die tot verschillende resultaten kunnen leiden, maar gameplay is toch meer dan het kiezen van A, B of C. Een spel als L.A. Noir heeft dit toch beter kunnen oplossen, daar voelde het oplossen van misdaden wat minder lineair en was je meer echt aan het spelen. David Cage spellen blijven lange films die genietbaar zijn om 1 keer te bekijken.

Toch was ook dit was een prima toevoeging aan de portfolio van Quantic Dream.

Via de playstation now gespeeld, normaal hou ik er niet zo van, maar ik dacht probeer het eens.
In het begin was het wel ok, maar ik ben nu 6 uur verder en het bevalt me erg goed, had ik niet gedacht.
Zoveel keuzes, grafisch fantastisch.
Het is net een film die je speelt, erg mooi gedaan.
Morgen ga ik weer verder, verheug me al erop.

In 2 dagen uitgespeeld, geweldige ervaring gehad.
Misschien in een aantal weken weer spelen, maar dan met andere keuzes.
Ik heb wel echt domme keuzes gemaakt die ik de volgende keer beter ga doen.
4,5 ster.

Erg genoten van het spel en het was grotendeels erg goed, maar niet de beste ooit in zijn genre. Al kan ik me wel voorstellen dat mensen dit helemaal fantastisch vinden. De beelden en alles zien er gewoon super goed uit.

Op het begin kwam ik niet helemaal lekker in het verhaal, maar dit veranderde toch vrij snel. Al had ik liever gehad dat het bij één personage was gebleven en niet bij drie. Hierdoor zie je wel 3 kanten van de samenleving en een ander pad in de android/mensen oorlog, maar ik vond niet alles heel interessant.

Klara / Alice: was het minst interessante verhaal. Er gebeurde gewoon heel weinig waardoor je geïntrigeerd blijft. Het enige leuke vond ik dat ze eenmaal gevlucht waren en ze een plek moesten zoeken om te overnachten, in een hotel, auto of leegstaand huis. Zodoende kon je zelf kiezen en moest je zelf uitvinden hoe je het allemaal voor elkaar moest krijgen. Verder dan dat was het vrij saai. Uiteindelijk in mijn verhaal heeft Alice het niet overleefd, maar Klara heb ik wel laten leven.

Connor: vond ik een erg leuke verhaallijn en Connor is ook echt een liefje, maar helaas was dit hoofdstuk ineens voorbij, omdat ik in een level niet verder kon. Dit was bij het ontdekken waar Jericho is, maar op den duur kon ik helemaal niets meer doen. Dit was echt frustrerend. Ik moest de android misleiden, maar kon nergens meer op klikken? De tijd was voorbij en zijn verhaal dus ook. Wat ik erg jammer vond, want het was niet het einde dat ik voor ogen had.

Markus: misschien wel het interessantste verhaal, omdat je zelf kan kiezen hoe je de opstand wil laten verlopen, vijandig of empathisch. Uiteindelijk was het laatste hoofdstuk dat ze hun eigen androids gingen bevrijden uit de kampen. Dit is uiteindelijk gelukt en ze hadden dus gewonnen, maar ik had heel graag meer verbreding en verdieping in dit verhaal willen hebben. Want ze hebben dan die androids bevrijd, maar het is nog duidelijk niet afgelopen, want de burgeroorlog is nog steeds gaande. Dus het was een beetje een niet afgerond verhaal. Er had namelijk nog zoveel meer kunnen gebeuren hierna dat je niet weet of ze het echt gaan winnen of niet. Dat vond ik jammer. Dan had ik liever het verhaal van Kara en Alice niet gehad en dat ze hier veel meer in verder gingen en je echt tot het 'echte' einde kon spelen. En daar bedoel ik mee dat of de overheid en media zich overgeven, of dat juist de androids verliezen en vernietigd worden en het steeds erger wordt of dat mensen de androids gaan helpen en zich bij hen voegen, enzovoorts. Echt de aftermath.

Maar desondanks is het concept leuk bedacht en interessant genoeg om te blijven spelen, maar er had naar mijn idee meer in kunnen zitten. Al ben ik misschien gewoon altijd kritisch Toch een ruime voldoende!

Misschien zal ik het ooit nog een keer spelen met andere keuzes.

Het heeft even geduurd vooraleer ik er uberhaupt aan kon beginnen maar uiteindelijk is het er dan toch van gekomen en heb ik Detroit Become Human een eerste maal doorlopen. Stond al lang met stip op de lijst maar vanwege ontbrekende hardware geen optie. (Until Dawn is er zo nog eentje trouwens).

En verdorie...Quantic Dream levert hier weer een pareltje af, en wat mij betreft wellicht meteen ook de beste uit hun catalogus. De drie door elkaar lopende verhalen wisten me elk op hun eigen manier wel weer te boeien, en hoewel de gameplay nog steeds vrij 'basic' is houd het je wel tot het einde aan het scherm gekluisterd. Ook al was dat einde in mijn geval eerder aan de slechte kant. Wat dan wel weer reden te over is om op een later tijdstip weer overnieuw te spelen - want als ik zo die flowcharts zie aan het einde van elk chapter zijn er bijzonder veel opties en keuzes die ik aan me heb voorbij laten schieten (bewust of niet).

Top vermaak wat mij betreft. En ik ben eigenlijk benieuwd naar wat Star Wars Eclipse hier nog aan kan gaan toevoegen. Daar is het helaas wel al een hele tijd stil rond maar goed - het is dan ook bekend dat de Quantic Dream zich wel vaker de tijd neemt voor hun projecten. (5 games op 25 jaar is bijna een record).

Overigens kon ik die lieftallige meid op het beginscherm wel haast wurgen toen ze me melde dat 'er iets mis was met mijn saves'. 'Oh nee vals alarm'. Wel erg leuk gedaan. Je zou het spel bijna iedere dag even opstarten enkel en alleen om haar te zien.