The Witcher III: Wild Hunt - Hearts of Stone (2015)

Gaunter O'Dim instant favorite

Prachtige DLC die alles goed doet wat The Witcher 3 zo goed maakte: een sterk verhaal en intrigerende personages. Olgierd von Everec is het tragische geval waar je mee te maken krijgt, geen eendimensionaal figuur zoals je in zoveel andere games zou tegenkomen, maar eentje met meerdere lagen. Ook Gaunter O'Dimm (duidelijk geïnspireerd op Walter O'Dim van Stephen King) is prachtig geschreven. Leuk dat hij nog een beetje mysterieus blijft (al is het wel vrij duidelijk dat het een soort demoon of misschien wel de duivel zelf is).

Wel flink moeilijker dan de main game, maar die vond ik, op death march, eigenlijk veel te gemakkelijk. Hier moet je echt met bommen en potions aan de slag, terwijl ik die in de gewone game amper aangeraakt heb. Prima dus.

Deze krijg hetzelfde cijfer als the Witcher 3: 5*

Like onions?

Ik heb deze ook uitgespeeld voordat ik de main game voltooid heb. Er zitten kleurrijke persoonlijkheden in en het is goed geschreven hoewel je op den duur wel de typische Witcher cliche's gaat herkennen: niets dan gebroken zielen, die op verschillende manieren hun schade aanrichten, al dan niet via gene zijde. En natuurlijk de nodige fraaie dames die altijd buiten bereik blijven van een echte happily ever after. Gelukkig valt er ook nog wel wat te lachen met de geest die Gerald in bezit neemt om het er nog 1 keer van te nemen.

Wat ik verder van deze Witcher DLC vind is exact hetzelfde als bij de main game Witcher 3 Wild Hunt: items en ingredienten verzamelen is even overdadig als saai, het combat systeem is prima maar simpel en weinig gevarieerd, het enorme aantal cutscenes doen zelfs Hideo Kojima blozen en het verschil in detailnivo tussen kostuums (subliem) en de omgeving (vaak toch wat minder fraai en rommelig ogend, zonder scherp in het oog springende designs van gebouwen en dergelijke) steekt soms uit als een zere teen. Maar het is toch de moeite waard door hoe meesterlijk alles verteld wordt en geregisseerd is.

Van de twee Witcher III DLC's voelt Hearts of Stone als de ''normalere' van de twee aan, in omvang/grootte en in speelduur - er wordt niet echt een volledig nieuwe regio geïntroduceerd, maar het gebied rond en boven Novigrad en Oxenfurt wordt een stukje uitgebreid - en in een kleine tien uurtjes heb je het meeste van deze uitbreiding wel gecompleteerd (wat natuurlijk nog steeds héél respectabel is voor een DLC..), maar... wat een ervaring toch ook opnieuw. Wat steekt vooral het verhaal hier ongelooflijk sterk in elkaar. Dat wordt misschien ook extra in de verf gezet doordat je hier eigenlijk vrij 'gefocust' door de missies heen gaat, zonder dat je al te veel verleiding krijgt voorgeschoteld om zijweggetjes te bewandelen. Althans, zo herinner ik me dat toch, want het is jaren geleden intussen.

Het (achtergrond)verhaal van Olgierd is zo gelaagd en uiteindelijk ook echt heel tragisch. Gaunter O'Dimm is de beste villain uit het hele spel; uiteindelijk veel interessanter én dreigender dan de Wild Hunt in de main game. De moeilijkheidsgraad ligt beduidend een stukje hoger; op Death March waren sommige stukken bepaald heel pittig. Zoals de boss battle met de kikker in het riool (wel een cool gevecht!), of wanneer je in tegen die schaduwen/reflecties in het duistere landgoed moet vechten. Dat hele stukje in dat gothic landgoed is ook echt steengoed; wat een atmosfeer weer, wat een feilloze combinatie van prachtige graphics, worldbuilding en ijzersterk geschreven missies.

Dat doet deze DLC dus eigenlijk even goed als de main game; het voelt ook gewoon als een verlengde van het hoofdspel aan, maar toch tegelijkertijd ook als een vertakking met een héle andere sfeer. Een stuk duisterder nog, tragischer vooral. Ja, 5* hiervoor. De moeite dat CD Project Red in deze (én in de volgende DLC) gestoken hebben, is niets minder dan bewonderenswaardig.

Als je houdt van de main game, maar om de een of andere reden je toch nog nooit gewaagd hebt aan de DLC's: geen seconde twijfelen!