Dark Souls III (2016)

Een fatsoenlijke aanbieding voor de PC versie laat wel op zich wachten, sjonge jonge. Begin bijna spijt te krijgen dat ik 'm niet gewoon in maart heb gehaald.

Letten op gewicht, ringen, de Bonfire upgraden en Estus Shards zijn cruciaal merk ik. Veel ringen zijn echt verdomd nuttig, alleen vaak moeilijk te vinden en dan zijn er meer dan 100! Ik vind wel dat sommige geheimen iets te geheim zijn. Zoals muren die eigenlijk een doorgang zijn wanneer je er tegenaan slaat. Het zijn er best veel, maar ook weer niet zoveel dat het bij 1 op de 5 raak is. En ik heb op internet gezocht naar goede farming plekken voor souls. Zo blijkt er bijvoorbeeld een ring te zijn welke 10% meer souls geeft wanneer je een vijand verslaat.

Even geduld hebben. Er zijn vast autumn / halloween Steam sales ergens de komende weken. (eind oktober?). En anders is er in december wel de winter sale. Zou me al verbazen als Dark Souls III niet langs komt hierin.

Morgen over precies 5 weken komt de eerste DLC uit. Ashes of Ariandel. Ik ben sowieso van plan alle bosses te verslaan en alle 3 de eindes te halen. Alle trophies halen leek mij leuk voor Dark Souls 3, maar nee helaas! Uiteraard heb ik al zitten spieken op Dark Souls III Trophies - PlaystationTrophies.org en zo te zien zijn alle ringen krijgen een erg saaie bezigheid! Jammer, ik had echt dolgraag de platinum willen halen.

Ik lees wel dat het sneller gaat (wat betreft de ringen) wanneer je playstation plus hebt, maar dat heb ik op dit moment niet en voorlopig komt dat er ook niet. Iets met PvP and Co-Op waarmee je sneller de benodigde items krijgt. Zo niet, dan is het eindeloos farmen in de hoop dat er af en toe bijvoorbeeld een Pale Tongue valt waarvan je er dan weer 10 nodig hebt ofzo en deze moet offeren aan een Covenant en pffff, een beetje zonde van mn tijd, want er is meer in het leven te doen dan dat.

Zo, na 42 uur zit het er alweer op! Eenmaal bezig, was ik niet meer te stoppen en ik heb vorig weekend zo'n beetje niets anders gedaan dan Dark Souls 3 spelen! Alleen al in dat weekend er dik 25 uur ingestoken.

Maar laat ik maar meteen beginnen met zeggen dat ik Bloodborne wel wat beter vind. Waarom? Ten eerste omdat het mijn eerste kennismaking met de Souls serie was. Ook al hoort hij er niet echt bij? Maar ik speelde ineens weer een game die intens moeilijk is, de game is gericht op de aanval, geen verhaal wat je wordt opgedrongen, gigantische boss fights, de Gotische en Romaanse architectuur, het donkere, de sfeer, overal was extra aandacht aan gegeven leek wel en dan ook nog de heerlijke game play! In Dark Souls 3 zijn het vooral wat meer standaard kastelen en ruïnes. Daarnaast nog wel wat andere locaties zoals een moeras, maar daar erger ik me juist aan vanwege het trage voortbewegen soms. En verder soms wat kale en saaie gebieden. Jammer! En in Dark Souls is verdediging een belangrijk onderdeel. Je schild! Maar ik heb toch iets liever de manier van spelen in Bloodborne.

Een groot onderdeel in Bloodborne en in -dit geval alleen even- Dark Souls 3 zijn natuurlijk toch die enorme brute uitdagende boss fights en ik heb echt heel veel respect voor de makers dat ik echt een uitdaging krijg. Je moet leren en hoe onmogelijk het soms ook lijkt, je kunt hem of haar uiteindelijk toch hebben! Knap dat ze mij over het algemeen het gevoel geven dat het m'n eigen domme schuld is wanneer ik doodga en niet omdat zo'n boss gewoon niet te halen is. Patronen leren, timing (bijv. met wegrollen), geduld en concentratie zijn essentieel!

Met de eerste 5 (incl. de tutorial boss) had ik relatief gezien niet zo heel veel moeite. Ja, ik koos als eerste een Assassin en ik had meteen de grootste moeite met Iudex Gundyr. Maar daarna probeerde ik het met The Warrior en bam binnen 3 min had ik hem!

De bosses

Vordt of the Boreal Valley: Groot, intimiderend, maar kreeg hem vrij snel neer.
Curse-rotted Greatwood: Ik voelde mij kansloos, maar zodra ik wist wat ik moet doen, best easy!
Crystal Sage: De truc, vol in de aanval en niet te veel afwachten dit keer. Ook vrij snel verslagen dus.
Deacons of the Deep: Ehhh.. Ja, ik ging de eerste keer dood, maar dit is met stip de makkelijkste!
Abyss Watchers: Mijn eerste echte grote uitdaging!
High Lord Wolnir: Na Deacons of the Deep en Curse-rotted Greatwood het minst moeilijk!
Old Demon King (optioneel): Hij is groot en traag en ik had toch wel moeite met hem.
Pontiff Sulyvahn: Damn, dit was een gevecht met hartkloppingen en zweethanden!!
Aldrich, Devourer of Gods: Hoewel ik de patronen 100% doorhad, was ik toch een tijdje bezig!
Yhorm the Giant : Met het oplaad zwaard is hij snel neer.
Dancer of the Boreal Valley: Gewoon een taai gevecht! Ja, veel moeite mee gehad.
Dragonslayer Armour: Wederom een intense uitdaging. Veel moeten rollen!
Oceiros, Consumed King (optioneel): Mwa.. goed te doen!
Champion Gundyr: Een heerlijk uitdagend gevecht! Moeilijk, maar had hem vrij goed onder controle.
Lorian, Elder Prince and Lothric, Younger Prince: En ja hoor, voor mij de moeilijkste boss in DS3!!
Nameless King (optioneel): 2 fases waarvan de eerste de moeilijkste is vanwege die klote camera!
Soul of Cinder: Final boss. De locatie, de moeilijkheid, zijn uiterlijk, alles is dik in orde hier! Genoten!

Top 5 moeilijkste bosses:
1. Lorian, Elder Prince & Lothric, Younger Prince: Langst mee bezig geweest en kreeg amper controle!
2. Pontiff Sulyvahn: Mijn probleem. Zijn lange combo's en snelheid.
3. Dancer of the Boreal Valley: Doet veel schade en ik vind hem vrij onvoorspelbaar!
4. Aldrich, Devourer of Gods: Voorspelbaar, maar ik vond weinig openingen om hem vaak te raken!
5. Nameless King... Vooral frustrerend moeilijk vanwege de camera problemen in de eerste fase!

Mijn letterlijke hoogtepunt in Dark Souls 3 was in het optionele Archdragon Peak. Jammer, want dit mag eigenlijk niemand missen! Daar staat ineens zo'n enorme draak voor je neus! Zijn tenen aanvallen heeft geen zin, want dan ben je 1,5 uur bezig om hem te verslaan. Wegrennen dan maar? Ja, wegrennen!! Maar er moet toch een manier zijn? Ja, die is er ook! Vecht je een weg omhoog en uiteindelijk sta je boven de draak en kun je van bovenaf een aanval uitvoeren waarmee je de draak in 1x dood hebt! Maar echt fantastisch! De hele aanloop er naartoe en dan die ene fatale aanval! Maar ook de final battle was voor mij een zeer bevredigend gevecht! En hij staat gewoon op de cover van de game!

Maar ik kan wel de hele dag, nee de hele week lullen over Dark Souls 3! Bloodborne krijgt 5 sterren en heeft een plaats in mijn top 10. Dark Souls 3 moet het helaas doen met 4,5*!

Ik heb Cathedral of the Deep helemaal onderzocht en Deacons of the Depp verslagen. Nu ben ik terecht gekomen bij Farron Keep, heet prachtige, kleurrijke moeras. The place to be als het gaat om vergiftigd te worden, vermoord te worden of een andere dood tegemoet te komen... En dan ben ik er nog maar net.
We gaan gewoon vrolijk verder.

Vanaf volgende week dinsdag de DLC Ashes of Ariandel voor €15.

Dat was hem dan, Dark Souls 3. Na met Dark Souls 2 te zijn ingestapt, was het nu tijd voor Dark Souls 3. Met benodigde hulp van walktroughs en tactieken heb ik me er weer doorheen weten te slaan. De moeilijkste boss was voor mij toch wel The Nameless King.

Al met al weer genoten van het dood gaan, de omgevingen en algehele gameplay. Toch ben ik blij dat dit het laatste deel is van de serie, want op een gegeven moment gaat het denk ik iets te repetitief worden.

4.5 *

Dark Souls 1+2+3 gerucht voor Nintendo Switch.

Laat die Dark Souls games maar komen,want ik eet ze als zoete koek
Wederom een geslaagd deel,met prachtige locaties,sublieme sfeer,en ultieme game play.
De weg die je bewandeld in deze game is uniek,en oogstrelend mooi.
Kortom Dark Souls 3 is een heerlijk speelbaar onvergetelijk avontuur

Nieuwe zoete koek: Dark Souls III: The Ringed City

De GOTY edition incl. alle dlc's is ook al aangekondigt voor 21 April: The Fire Fades

Toch een Bloodborne port naar PC zou ik niet erg vinden.

Vond Dark Souls I op PC onspeelbaar, ondanks verschillende mods om de boel beter te laten draaien. Dark Souls III is echter top! Mooie graphics, uitstekende besturing en amper bugs.

Game is zeer verslavend. Heb toch iedere keer moeite met de term 'moeilijk' trouwens. Geen idee waarom, want het is wel degelijk vrij pittig. Maar 'moeilijk' dekt niet geheel de lading. Nieuwe vijanden zijn vaak intimiderend, maar als je ze eenmaal doorhebt zijn ze goed te doen. (Al blijf ik moeite hebben met de Lothric Knights.) Zelfs de bazen waren best makkelijk. Vordt kreeg ik na drie keer neer, en die Curse-Rotted Greatwood was een peulenschil. De echte uitdaging gaat vast nog wel komen.

Ik ben trouwens helemaal niet ver - net voorbij de Undead Settlement. Dus het kan nog alle kanten op.

Gaat helemaal goed komen Maiky
Er komen namelijk nog "normale" vijanden die zich gedragen als freddy kruegers met teveel energy drank op,een ware nachtmerrie om te bevechten

Oh leuk! Nu al zin in!

Krijg ineens wel veel invaders in de bossen na Undead Settlement. Vlerken dat het zijn. Sommigen weten heel goed wat ze moeten doen zeg.

De maker/director van deze serie heeft ook problemen met het woord moeilijk. Hij wou helemaal geen serie maken die bekend stond om zijn moeilijkheidsgraad. Hij maakte deze games ook niet met de gedachte van 'Ok dit wordt lekker moeilijk voor de gamers'. Het is gewoon een feit dat de games hoe hij ze heeft ontwikkeld wel vrij pittig kunnen zijn.

De enige Souls game die niet ontwikkeld is door Miyazaki is Dark Souls II. Er is daar trouwens een opgepoetste versie van; Scholar Of The First Sin. SOFTS is Dark Souls II zoals de makers het eigenlijk wilden. Deze game is het zwarte schaap van de serie en niet alleen omdat Miyazaki deze niet heeft ontwikkeld, maar omdat het WEL is gemaakt met de gedachte van 'laten we het hier lekker moeilijk maken'. Dat zie je namelijk terug in goedkope trucjes zoals horde vijanden die op je af komen, of het vechten van ijzeren vijanden met een grote knuppel in een gang waar je alleen achteruit kunt rollen.
OM maar niet te spreken van de meest vreselijke en bullshit area ooit... Frigid Outskirts.. YouTube dit maar eens... echt walgelijk.

In Dark Souls 1 , Bloodborne en Dark Souls 3 zijn de vijanden goed geplaatst en heb je veel minder van die bullshit momenten. Je moet het gewoon rustig aanpakken. In elke game ga je toch wel eens dood. In deze games ook en omdat je de spelwereld nog gewoon moet worden uiteraard meer dan 1 keer. Maar als je op een punt bent gekomen dat je deze games echt wel in je zakken hebt dan gaat alles lekker soepel en vlot. Mensen moeten zich altijd wat aanpassen aan nieuwe situaties. De één kan dat al wat sneller dan de ander.

Veel plezier! Alhoewel ik je eigenlijk aanraad om dit spel nu zo snel mogelijk stop te zetten en eerst het eerste deel te spelen. Dan komt het derde deel zooo veel beter uit de verf.

Beste van beide werelden

Het level design en lore van het eerste Dark Souls gecombineerd met de gepolijste gameplay van het tweede deel. Dat is wat ik vooraf verwachtte van dit deel en dat is precies wat ik gekregen heb. Niks meer en niks minder. Dat er ook nog eens een lekker Bloodborne sausje over het visuele design heen is gegoten, maakt het geheel alleen maar lekkerder.

Dat is in een kleine alinea hoe je Dark Souls III het best kunt samenvatten. En, uhm, dat was 't zo'n beetje. Daarmee is alles eigenlijk gezegd. Want in dat opzichte doet Dark Souls III niet heel veel nieuwe dingen, waarschijnlijk zelfs het minst originele en minst inventieve deel als geheel bekeken. Maar daar tegenover staat wel dat de dingen die DS3 goed doet, ook meteen erg goed zijn. Vooral omdat de meeste minpunten uit de eerdere delen hier vrijwel allemaal zijn gladgestreken. Om die reden heeft Dark Souls III eigenlijk geen dieptepunten, iets wat de voorgaande delen tot op zekere hoogte absoluut wel hadden (denk bijvoorbeeld aan Tomb of the Giants en Lost Izalith in deel 1, en aardig wat gebieden in deel 2). Verder is hier de trademark Souls gameplay weer uitermate goed aanwezig, heerlijk ontdekkingsgevoel in een heerlijk sfeervolle vijandige wereld. Lekker vloeiende combat, sneller dan Demon's/Dark Souls en wat meer calculerend dan Bloodborne.

Dus ja, Dark Souls III is eigenlijk een mix van alle voorgaande delen. En ondanks dit deel gelukkig geen grote dieptepunten kent, zijn er hier en daar wel wat minder goede zaken. Over het algemeen relatief kleine puntjes, maar toch. De lore leunt bijvoorbeeld iets te veel op het eerste deel. In het tweede deel gebeurde dat soms ook wel eens met subtiele verwijzingen, maar hier gebeurt dat nogal on the nose. Nou is dat niet echt een voor- of nadeel, maar een van de charmes van de Souls spellen vind ik juist dat je telkens met een nieuwe wereld begint, nieuwe lore en een nieuwe geschiedenis.

Wel jammer zijn een paar matig uitgevoerde gameplay uitwerkingen. Ten eerste is poise ronduit matig, en op momenten heb ik getwijfeld of er wel überhaupt poise in zat. De nummers lijken zeg maar niet te kloppen, met Havel's Armor wordt je bijvoorbeeld gauw gestunned door relatief zachte klappen. Ik heb begrepen dat het in het begin nog erger was en dat daar een patch voor is geweest, maar zelfs nu lijkt het nergens op. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe het toen was.

Zo nu en dan heb ik ook het gevoel gehad dat sommige bazen nogal goedkoop aanvoelden. Met name bij Pontiff Sulyvahn had ik dat gevoel, want die gast lijkt unlimited stamina te hebben terwijl je ook nog 's helemaal uit elkaar gehaald wordt door zijn combo's. Ontwijken lukt prima, totdat je eigen stamina leeg is en dan krijg je alsnog rake klappen. Ten slotte, en dit is nogal mierenneuken, is de weapon durability er eigenlijk voor niks. De cijfers zijn vaak net zo hoog als in het eerste Dark Souls, en wanneer je rust bij bonfires wordt alles automatisch gerepareerd zoals Dark Souls II. Dus ik heb in mijn 55 uur letterlijk nog nooit mijn wapens hoeven te repareren, lijkt me dus onnodig om dat er überhaupt bij te hebben. In Dark Souls II waren de cijfers tenminste dusdanig laag dat het automatisch repareren bij bonfires nog gerechtvaardigd was.

Dat gezegd hebbende:

+ Schitterend visueel design
+ Gameplay is weer geweldig
+ Tempo ligt hoger + veel content
+ Bazen zijn intenser en agressiever
+ Verkenningsgevoel ligt weer torenhoog
+ Fantastische soundtrack
+ Online is beter en leuker

- Leunt qua lore iets te veel op het eerste deel
- Weapon durability is letterlijk onnodig
- Sommige bazen voelen cheap
- Poise (of het gebrek daarvan)

Is deze game makkelijk coop te spelen, ik geloof dat dit via een omweg gaat?

Niks in deze gamereeks is makkelijk .

Maar je kan nu wel een password instellen om elkaar te summonen. Je zal de opties hiervoor echter eerst moeten vrijspelen. Hier een quick en easy filmpje.

Ik heb het gezien niets voor mij en mijn maat (love the style), alles moet via een omweg en je moet iemand in jouw gespeelde gebied zien te krijgen, nee we zijn begonnen aan Wildlands.

Zo dan eindelijk echt helemaal in Dark Souls III. Had hem al gekocht toen ik ongeveer op drie kwart van Dark Souls II was. Maar toen nog niet de mood voor gehad en kon ook nog geen weg vinden in een Class. Nadat ik een aantal maanden geleden Dark Souls II al had uitgespeeld en in NG+ was begonnen had ik meer zin in een nieuwe ervaring en begon weer aan een nieuwe class in DSIII met Pyromancer. Tot aan Road of Sacrifices geëindigd, maar heb daarna toch een nieuwe Herald class aangemaakt waar ik nu veel meer mijn weg in kan vinden en ben nu verder bij Catacombs of Carthus en heb zojuist Old Demon King verslagen enz. natuurlijk .

Ja tot nu toe voel ik me meer op mijn gemak in Dark Souls III dan II. Heb kort geleden ook even DSII nog even geprobeerd, maar man wat is alles langzaam zeg. Tergend. Parry, Reposte, Wachten op de vijand die dan op de grond valt... .... lang en tussendoor ook nog afgemaakt worden. Pfff er zijn nog wel meer voorbeelden, maar hier hou ik het maar bij. Geef mij maar die heerlijke snelle en eenvoudige backstab en reposte animations. Dat wachten in DSII na een parry wanneer je vijand op de grond valt en intussen ook nog aangevallen kan worden... Ugh.

Naast het spel heb ik ook een andere DS hobby erbij. Panorama's met Binoculars maken als ik aparte areas tegenkom.

Bijna mijn eerste playthrough uitgespeeld. Alleen nog Slave Knight Gael en als laatste Soul of Cinder.
Ik ben het wel een beetje expres aan het uitstellen. Ik wil nog wat kleine details (items) vergaren voor ik aan mijn NG+ begin. Bijv. bepaalde Covenant items e.d.

Overigens ben ik ook erg benieuwd naar de Dark Souls 1: Remastered. Al had ik eerder op een Demon's Souls Remastered op PC hehoopt, omdat ik die nog niet heb gespeeld, maar goed. DS1: Remastered zal ook weer belachelijk veel uren in gaan zitten (mits het een goede remaster wordt).

Blijft een heerlijk spel, alleen de PVP is echt zwak.

PvP vind ik juist wel tof. Alleen jammer dat je op dit moment zo lang moet wachten tot je gesummoned wordt in bijv. Blade of Darkmoon Covenant. Relatief toch nog weinig mensen in totaal die Dark Souls spelen.
Server mag nog wat meer opgevuld worden met mensen.

Het idee van invaden bij meer dan 2 personen kon leuk zijn ware het niet dat ik bijna altijd mensen tegenkom die 3 of 4 tegen 1 ganken en daarna reageren met het welbekende "Git Gud"... Tja als dat je definitie is... Al hadden ze alle 3 alleen maar een dagger of bandit knife dan nog maak je geen kans. Maar goed.

Het leukste blijft toch wel die hosts die een PvP battle arena opzetten. Ben ik helaas maar een paar keer tegengekomen en dit kwam ik in Dark Souls II vaker tegen.

Ah, dus dát was de bedoeling. Ben dit een tijd geleden tegengekomen. Zat een speler allemaal grote gebaren te maken, en ging vervolgens op z’n gemak zitten toekijken hoe ik aangevallen werd door andere spelers. Kreeg er maar een ongemakkelijk gevoel bij.

Vind het online gedeelte van de game echt het minsts interessant trouwens. Laat mij maar gewoon lekker offline dood gaan zonder onderbroken te worden

Ja klopt. Dat was eigenlijk de bedoeling. Je moet soms echt goed kijken wat sommige hosts willen aangezien je niet met je mic. kunt communiceren of chatten (behalve tijdens een bossfight met summons, maar dat is dan weer erg storend). Heb ik zelf ook genoeg gehad dat ik een host neer wilde maaien terwijl hij eigenlijk een battle wilde neerzetten. Meestal doen ze dit door met Prism Stones een pad te creëren.

Kan me ook wel vinden in jouw offline argument. Wat ik ook het meest interessant vindt. Dat is waar de game het meest om draait. Maar toch vind ik PvP ook erg leuk.

Moet soms ook wel lachen. Bij een bepaalde baas nadat ik hem eerst zelf had verslagen had ik mijn summon sign achtergelaten om mensen te helpen en kwam ik in iemands NG+ of ++ enz. Die gast was zo te merken al talloze keren bezig die baas te verslaan m.b.v. meerdere spelers wat de HP van de baas sterk doet verhogen. Die HP was zo hoog dat als ik een klap met mijn zwaard deed ging er nog geen millimeter vanaf.
Na de tweede keer door dezelfde gast te werden gesummoned had iedereen die "Stretch Out" gesture gedaan voor de boss entrance . Waren letterlijk helemaal klaar mee.

Het samen een boss afslachten vind ik ook leuk. Maar het feit dat iemand in dit deel met een gigantisch zwaard vijf keer door kan kloppen en dan nog de stamina heeft om een paar keer weg te rollen als jij aanvalt (light roll dan nog wel) kan er bij mij niet in. Was in het tweede deel veel meer gebalanceerd

Episch als de vorige delen, nu 31 uur intens gespeeld.. en denk pas 1/3 van de game te zitten..
Nog dwalend in the swamp net de deur naar het bos en bossfight ondekt met de verschillende ridders tegelijk.. pff moeilijkmoeilijk..
Iemand een tip, tot deze plek waar je goed kan farmen, heb nog geen large titanite shards gevonden.. ook nog niet veel twinkeling shards, 3 pas

Game onn !!

@Ricardo Cheret

Beetje laat (misschien ben je al zover), maar na deze baas (ik meen Abyss Watchers die je bedoelt) heb je Catacombs of Carthus en daar weer na heb je een optioneel verlengstuk daarvan genaamd Demon Ruins met daarin Smouldering Lake en een optionele baas Old Demon King. In de Smouldering Lake heb je genoeg Large Titanite Shards en je kan ze volgens mij ook kapot farmen van die Smoldering Ghru, Ghru Clerics en Ghru Dogs.

Na een kleine 50u zit Dark souls 3 erop, en het was na Bloodborne weer een aardig avontuur. Bloodborne had me tegen m'n eigen verwachtingen in helemaal verrast en is momenteel één van m'n favoriete games ooit; een prachtig meesterwerk. Het logische vervolg was om de Souls serie eens uit te testen; en qua vergelijking kan ik hier kort in zijn: Dark souls 3 is een geweldig spel, maar komt naar mijn mening niet in de buurt van Bloodborne, en is nergens een briljant spel.

De combat is hier een stukje trager, meer gericht op verdediging. In Bloodborne was de aanval meestal de beste verdediging en voelde het aanvallen gewoon veel soepeler en sneller. Ik heb begrepen dat de combat in vorige Souls spellen nog veel trager is, maar toch moest ik er een tijdje aan wennen en vind ik de combat van Bloodborne superieur. Ik merkte dat ik bij sommige bosses (Dragonslayer Armour, de Twin Princes,..) mijn schild gewoon aan de kant gooide en vertrouwde op dodgen; door Bloodborne te spelen was dat gewoon meer mijn speelstijl. Voor de rest is het verder ook niet té verschillend trouwens, de meeste mechanics voelden lekker vertrouwd aan.

Mijn grootste minpunt is dat Dark souls 3 een stuk meer lineair is. De meeste area's staan niet zo ingenieus met elkaar in verbinding en ik had ook betrekkelijk weinig 'aha-momentjes' als je weer via een shortcut ergens uitkwam waar je al was geweest. Daarom is Cathedral of the Deep qua level design mijn favoriete regio; lekker groot met meerdere shortcuts. Qua visueel design waren natuurlijk wel alle regio's meer dan top; de moerassen, Anor Londo, etc. Visueel is het spel top, vooral de bosses waren vaak visueel echt prachtig. De variatie in verschillende soorten bosses is ook echt heel groot; in Bloodborne zijn het grotendeels Hunters of beesten, hier heb je zoveel meer, en de meeste zijn stuk voor stuk episch om tegen te vechten. De Abyss Watchers en Dancer of the Boreal Valley waren mn favoriet, de Twin princes, Soul of Cinder en the Nameless King vond ik persoonlijk de drie moeilijkste.

Als er naast de bosses nog een punt is waarbij dit spel Bloodborne overstijgt is het het aantal interessante npc's, die in grote getalen aanwezig zijn. Vooral Siegward's questline was schitterend om te spelen. Qua lore is het weer lekker vaag allemaal, zodat je weer veel ruimte hebt om alles zelf te ontdekken en uit te vogelen (of het te bekijken in mooie lore video's).

In z'n geheel een geweldig spel, en ik vermoed dat ik het zelfs nog beter had gevonden als ik deze had gespeeld voor Bloodborne. Aangezien ik echter laatstgenoemde als vergelijkingspunt had, leed DS3 daar af en toe toch wel onder.

4.5*

Vandaag met veel genot uitgespeeld. Sterker nog, op momenten is dit derde deel beter dan de eerste. De vier lords of Cinder behoren bijvoorbeeld tot de origineelste bossbattles uit de serie. In tegenstelling tot DSII en I zijn de individuele levels consequent aangenaam, doch niet meer zo origineel. De muziek is verder ronduit fenomenaal. Desalniettemin is de wereld van dit spel nog steeds ietwat lineair; ik heb een voorkeur voor de eenzame, verbonden wereld van DS1. Dit derde deel draagt een soort massaliteit uit, hetgeen vaak ook slaagt, maar niettemin komen de omgevingen soms schreeuwerig over. Dark Souls III is daarmee een erg sterk spel, maar helaas wordt het ook nooit meer dan de som der delen. Ik kom uit op een ruime 4.5*

Na vele pogingen heb ik me er (als PC gamer) eindelijk eens aan gezet. Dark Souls had ik al vaak geprobeerd maar nooit doorgezet.
Het eerste deel vond ik (toen) onspeelbaar, zeker met KB/M en een afschuwelijk slechte port.
Het tweede deel ergerde ik me ook mateloos aan met zo'n relatief traag combat systeem.

Enfin, de eerste twee delen dus telkens na een half uur ofzo aan de kant gelegd en nooit meer geprobeerd. Misschien moet ik wel een nieuwe poging doen, te starten met de remastered versie van deel 1.

Het derde deel ben ik wel door de start geraakt en nu al 21u in zitten. Echt geweldig spel dit. Verrassend in zijn eenvoud en toch zoveel diepgang. Geniaal hoe sommige vijanden eerst aartsmoeilijk zijn en je die na een paar keer oefenen bij wijze van spreken blind kan afmaken omdat je hun moveset kent. Tot ze je één keer raken, dan ben je zelfs na zoveel levellen nog altijd quasi onmiddellijk dood
Aanrader voor degene die niet zo die-hard zijn: ik speel het met een walkthrough om mijn frustraties en hoeveelheid gametijd een beetje te beperken, anders was ik wellicht nog 10x vaker dood gegaan dan nu

Main game na circa 50u volledig uitgespeeld, incl. de optionele areas & bosses.
Dit spel benadert echt de perfectie. Alle gameplaymechanics, het verhaal, voice acting... Geweldig en enorm origineel!

Laatste boss bleek uiteindelijk de makkelijkste voor mijn build, een int/dex sorcerer. Neergehaald bij de 2e poging..
Moeilijkste bosses voor mij waren Pontiff duidelijk op nummer 1. Oneindige combos, zo snel in het overbruggen van de afstand... Pff echt lang over gedaan. Op nr. 2 de Lothric princes, puur omwille van die teleport move die bijna onmogelijk te ontwijken was.
De rest viel al bij al wel mee. Sowieso heb ik alle bosses solo gedaan omdat het met multiplayer echt te makkelijk is.
In het algemeen eigenlijk weinig gebruik gemaakt van het online aspect. Achteraf wel een beetje spijt van. Nu ik meer vertrouwd ben met het spel en de mechanics spreekt dat me wel aan. Sowieso nog eens volledig spelen met een melee build en dan veel meer in andere werelden gaan invaden