Dark Souls III (2016)

Vandaag met veel genot uitgespeeld. Sterker nog, op momenten is dit derde deel beter dan de eerste. De vier lords of Cinder behoren bijvoorbeeld tot de origineelste bossbattles uit de serie. In tegenstelling tot DSII en I zijn de individuele levels consequent aangenaam, doch niet meer zo origineel. De muziek is verder ronduit fenomenaal. Desalniettemin is de wereld van dit spel nog steeds ietwat lineair; ik heb een voorkeur voor de eenzame, verbonden wereld van DS1. Dit derde deel draagt een soort massaliteit uit, hetgeen vaak ook slaagt, maar niettemin komen de omgevingen soms schreeuwerig over. Dark Souls III is daarmee een erg sterk spel, maar helaas wordt het ook nooit meer dan de som der delen. Ik kom uit op een ruime 4.5*

Na vele pogingen heb ik me er (als PC gamer) eindelijk eens aan gezet. Dark Souls had ik al vaak geprobeerd maar nooit doorgezet.
Het eerste deel vond ik (toen) onspeelbaar, zeker met KB/M en een afschuwelijk slechte port.
Het tweede deel ergerde ik me ook mateloos aan met zo'n relatief traag combat systeem.

Enfin, de eerste twee delen dus telkens na een half uur ofzo aan de kant gelegd en nooit meer geprobeerd. Misschien moet ik wel een nieuwe poging doen, te starten met de remastered versie van deel 1.

Het derde deel ben ik wel door de start geraakt en nu al 21u in zitten. Echt geweldig spel dit. Verrassend in zijn eenvoud en toch zoveel diepgang. Geniaal hoe sommige vijanden eerst aartsmoeilijk zijn en je die na een paar keer oefenen bij wijze van spreken blind kan afmaken omdat je hun moveset kent. Tot ze je één keer raken, dan ben je zelfs na zoveel levellen nog altijd quasi onmiddellijk dood
Aanrader voor degene die niet zo die-hard zijn: ik speel het met een walkthrough om mijn frustraties en hoeveelheid gametijd een beetje te beperken, anders was ik wellicht nog 10x vaker dood gegaan dan nu

Main game na circa 50u volledig uitgespeeld, incl. de optionele areas & bosses.
Dit spel benadert echt de perfectie. Alle gameplaymechanics, het verhaal, voice acting... Geweldig en enorm origineel!

Laatste boss bleek uiteindelijk de makkelijkste voor mijn build, een int/dex sorcerer. Neergehaald bij de 2e poging..
Moeilijkste bosses voor mij waren Pontiff duidelijk op nummer 1. Oneindige combos, zo snel in het overbruggen van de afstand... Pff echt lang over gedaan. Op nr. 2 de Lothric princes, puur omwille van die teleport move die bijna onmogelijk te ontwijken was.
De rest viel al bij al wel mee. Sowieso heb ik alle bosses solo gedaan omdat het met multiplayer echt te makkelijk is.
In het algemeen eigenlijk weinig gebruik gemaakt van het online aspect. Achteraf wel een beetje spijt van. Nu ik meer vertrouwd ben met het spel en de mechanics spreekt dat me wel aan. Sowieso nog eens volledig spelen met een melee build en dan veel meer in andere werelden gaan invaden

Ik weet niet meer precies met wie we het waar hadden over de Dark Souls Trilogy die NIET naar Europa kwam destijds maar kijk eens wat deze week is aangekondigd? En dat in een prachtige collector's edition voor de, houd je vast, spotprijs van maar 450 pond (wat zich wellicht laat vertalen in slechts 500 euro of zo.

Dark Souls

Mooie editie, deze Dark Souls 3. Zowel qua beeld in de vorm van de grauwe, troosteloze omgevingen en enkele geweldige boss-designs, als qua soundtrack. Behoorlijk pittig ook, dit 3e deel. Waar ik in Dark Souls 1 het parryen aardig onder de knie had, vond ik veel vijanden hier te snel en het parryen wat traag. Heb er uiteindelijk geen gebruik van gemaakt en meer vertrouwd op backstappen of reguliere combat. Ook dit backstappen was vaak een stuk moeilijker uit te voeren, doordat vijanden een stuk slimmer zijn dan in het eerste deel. Dikwijls hebben ze een schild o.i.d. die ze inzetten als je achter ze probeert te rollen. In tegenstelling tot de andere from software games had ik op een of andere manier nergens het gevoel het spel ‘meester’ te zijn. Dat vond ik wel jammer.

Hoef alleen DS2 nog te spelen en dan heb ik alle From titels uitgespeeld die op de PS4 zijn verschenen. Welke de moeilijkste is vind ik lastig. De boss fights waar ik het meest moeite mee had, waren de gevechten die mij het meest frustreerden, niet zozeer degene waar ik het vaakst ‘dood’ ging.

Ik ben dit jaar begonnen met het opnieuw spelen van alle spelletjes die ik in het verleden niet heb afgemaakt omdat ze te moeilijk voor me waren. Na Bloodborne was het nu de beurt aan Dark Souls III. Wat een heerlijk vette game weer zeg. Alle bazen, inclusief die van de downloadcontent, zijn neer: Ember Restored! En wat een bazen zijn dat: Pontiff Sulyvahn, Dancer of the Boreal Valley, Nameless King, Lothric Younger Prince and Lorian, stuk voor stuk epische gevechten. Maar net als in Bloodborne bewaarden ze de beste voor de downloadcontent. Wat een zweet heeft er gevloeid bij Slave Knight Gael, Darkeater Midir, Demon Prince, en voor mij de aller moeilijkste boss van alle gespeelde Souls games: Sister Friede! Na haar laatste fase heb ik eventjes staan juichen

Ik denk dat deze Souls game een mooie tweede plek krijgt. Ondanks dat ik de bazen in DS3 het best vond, heb ik nog meer genoten van Bloodborne. Dat had vooral te maken met het sterke verhaal, de perfecte lengte (DS3 is echt te groot), het beheersbare aantal wapens (DS3 heeft er echt teveel), en de gotische sfeer. En nu even wat rustige activiteiten en dan vlug door met Sekiro Shadows Die Twice en Hollow Knight.

De eindbaas van Souls spellen is trouwens wel keer op keer aardig teleurstellend als je daarvoor de DLC's hebt gespeeld. Die was bij de tweede keer al neer. Dat was andere koek dan Darkeater Midir daarvoor.

De laatste baas van DS1 had ik al snel afgemaakt met een paar goede parry's. De laatste van DS2 vind ik het beste ontwerp, maar het gevecht zelf kan ik mij niet heel goed herinneren. Eindbaas DS3 was niet gedenkwaardig moeilijk, maar ik vond het wel een heel gaaf gevecht.

Ik heb de DLC gespeeld van DS2 en daar zit 1 van de moeilijkste gevechten in ooit. The Fume Knight. Het is mij tot op heden nog niet gelukt om hem te verslaan en over 20 jaar zal ik dat nog steeds zeggen .

Ja die zit in Crown of the Old Iron King, toffe DLC is dat met rete moeilijke bosses. Ik vond Sir Alonne daarin ook zo gaaf. Als je hem afmaakt zonder geraakt te worden, dan pleegt hij Seppuko

Ik ga nu even een relaxed spel doen voordat Sekiro aan de beurt komt. Daar is de eindbaas (en vooral de laatste optionele baas) wel serieuze topsport.