
Horizon: Zero Dawn (2017)
Alternatieve titel: Horizon: Zero Dawn Remastered
PlayStation 4 / PC / PlayStation 5
Action / RPG
single player / online
Ontwikkeld door Guerrilla
Uitgegeven door Sony
De legendes vertellen van The Old Ones, een eeuwenoude beschaving van mensen die lang geleden op Aarde leefden. Na een ramp raakte vrijwel alles in verval en de natuur nam vervolgens alles weer over. Nu, vele jaren later, is die oude beschaving verdwenen en zijn alleen hun machines overgebleven. Nu woedt er een zware oorlog tussen de nieuwe beschaving en de machines van de oude beschaving.
- nummer 67 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=Fkg5UVTsKCE
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.

Nederlands trots, dat kunnen we wel zeggen met deze game. Vind het toch iets extra's hebben wetende dat een Nederlands team heeft zitten timmeren aan de game. Zo ook met Killzone vroeger op de PlayStation 2.
Grafisch is er absoluut niets op aan te merken. De game is adembenemend, zelfs nog 2 jaar na dato, fantastisch. Heb ook heel veel zitten klooien in de foto modus. Al zien de NPC's er enorm stijfjes uit, ook Aloy doet mij weinig. Wat een spuuglelijk model als kind hadden ze voor haar gemaakt zeg, kon het amper serieus nemen. Ook ingame zijn de NPC's en dus ook Aloy vrij zielloos... Het praat allemaal maar wat, veel futuristische clichés maar weinig emotie. Ik vind dat de game hier compleet de immersie weghaald voor mij.
Waaronder ook de vijanden, weinig afwisseling.. Over de top situaties om ze uit te schakelen.. de eerste keer was het leuk om zo'n beestje te laten struikelen maar het kan ook teveel van het goede worden. Werd enorm eentonig! Maar wat ik persoonlijk erg leuk vond was het om de beestjes te hacken en ze te gebruiken als mount, om zo sneller door het prachtige landschap te reizen naar je bestemming. Er hangt een bijzondere atmosfeer, dreigend door alle blauwe lampen die ieder moment rood kunnen worden en natuurlijk uitgestorven..
Wat betreft het verhaal, er zit een goede plottwist in, dingen die veel verklaren waarom Aloy is wie ze is en wat ze kan bereiken. Toch werd ik er niet warm of koud van aangezien meer dan de helft van het hoofdverhaal werden verteld door hologrammen en audio opnames van het verleden... Waar Aloy dan een beetje staat te hangen.. De plottwists hadden mij even te pakken maar de manier waarop het allemaal tot beeld wordt gebracht helaas niet.
Ik kijk zeker uit naar deel 2, er zit enorm veel potentie in en ik ga ervan uit met de kennis van nu dat Guerilla zeker wel weet hoe ze al dit soort punten glad kunnen strijken.
Toch merk ik dat ik er momenteel lekkerder in zit dan ooit tevoren. Game oogt schitterend met name op de andere TV waar ik het inmiddels op speel en de gameplay is met haar diepgang in het te lijf gaan van de machines al met al toch best wel voortreffelijk te noemen. Misschien in ieder geval voor mij toch wel beter dan een wereld die wellicht wel best overtuigend is opgezet maar in de kern weinig anders te bieden heeft dan eentonig gastjes knallen. Deze Hollandse jongens weten in ieder geval hoe ze een lekker spelend spel in elkaar moeten zetten dus wat dat betreft ook zeker wel benieuwd naar de aanstaande opvolger.
Het bevechten van wilde stammen biedt ook een fijne afwisseling waarbij dat stealth element nog belangrijker is.
Hoewel het verhaal zeker intrigeert en origineel is en de casting van Lance Reddick een goede zet mag worden genoemd, is de hoofdpersoon Aloy helaas nogal saai. Veel personages zijn sowieso niet bijster memorabel, maar het verhaal leunt vooral op de vraag wat er nu precies met de wereld gebeurd is.
De soundtrack vond ik bij vlagen veels te cliche maar gedurende het spel is het grotendeels verdienstelijk.
Grafisch erg mooi gedaan en de ontwerpen van de omgevingen maken het interessant, hoewel ik wel graag wat meer grotten en andere interieuren had gezien.
Item management is net iets te uitgebreid (met het moeten uitpakken van die gratis sample pakketjes van verkopers, beetje maf idee ook) en het compleet verzamelen van bepaalde zeldzame voorwerpen is wel erg veel werk. Maar je bent over het algemeen niet teveel bezig met je voorraad of uitrusting en de balans tussen belangrijke hulpbronnen is goed.
The Frozen Wilds was ook de moeite waard en onderscheidt zich genoeg van de main game.
I Ook ingame zijn de NPC's en dus ook Aloy vrij zielloos... Het praat allemaal maar wat, veel futuristische clichés maar weinig emotie. Ik vind dat de game hier compleet de immersie weghaald voor mij.
Mee eens hoor, toch maakte voor mij de gameplay alles goed. Het kost even wat tijd voordat je er echt inkomt. Dan opent het spel zich wat meer doordat je wat meer finesses leert bij het jagen op de metalen monsters.
Aloy is ook niet echt een geloofwaardig bewoner van de wereld, ze lijkt als overtuigd atheist haar wijsheid en kennis uit de Verlichting hebben gehaald terwijl deze wereld daar niets van bewaard heeft en zich duidelijk vastklampt aan godsdienstige, magische verklaringen. Prima als je een karakter zo skeptisch maakt maar hier moet ook een motivatie voor bestaan, want waar komt die overtuiging anders vandaan? Als Aloy nu veelvuldig zou filosoferen en veel kennis tot zich zou nemen, zou dit te verklaren zijn, maar ze jaagt, reist en zoekt vooral. Nu is ze een soort Robert Heinlein achtig personage (of Mary Sue, zo je wil) die meteen al alles beter weet dan de rest.
Emotie was zeker ver te zoeken meestal. Het solisme van Aloy is hier ook debet aan, met geen enkel karakter krijg je echt een band. Die ijzeren dino's, die hebben nog meer persoonlijkheid! Het spel heeft wat dat betreft hetzelfde probleem als Jurassic Park. Maar goed, dit spel gaat vooral om de lol van het jagen/verzamelen.
Qua gameplay vind ik de cameravoering niet echt ideaal. Je kan niet locken op de vijand zodat de vijand voor je blijft. Nu duik je weg en ben je deze helemaal uit het oog.
Dit soort games gedijen voor mij toch beter wanneer het meer een survival is en niets wordt aangeduid op een map. Bovenden is er ook een overvloed aan aan allerlei random kistjes. Het is wat Ubisoft ook doet en je ontdenkt zelf helemaal niets. Je loopt van punt naar punt, zet een vinkje. Het duurt dan allemaal te lang.
En weer een remasterd eruitgescheten waar niemand op zat te wachten maar die we toch krijgen. En weer eentje met minuscule veranderingen en bam! Dat word dan weer 50 euro. De inspiratie begint behoorlijk op te raken in het gamelandschap de laatste jaren. Remasters van games die er nog gewoon prima uitzien sowieso.. wtf men. Max 5 a 10 euro voor zo'n update zou genoeg moeten zijn maar je kunt gewoon weer opnieuw 50 euro gaan lappen als je wilt spelen want de orginele game is ook weer in prijs omhoog gegaan als je deze nog niet had en niet meer in de catalogus. Jaja, ze spelen het wel slim daar.
Als je de originele game bezit kun je wel voor een tientje updaten, net als bij TLOS 2 een jaartje geleden.
En ja, schijnbaar een overbodige remake. Maar als ik Horizon een keer wil gaan spelen haal ik wel de nieuwste versie. Dat dan weer wel.
Dit is Until Dawn all over again. En blijkbaar zou dit ook het plan zijn voor ondermeer Days Gone.
Oorspronkelijk 5 sterren blijven wat mij betreft intact.
En deze game is gewoon nog net zo spectaculair als 8 jaar geleden, net als de expansion. Het verhaal, de wereld, de gevechten met de robots. Het enige is dat het eindgevecht wat tam was qua opzet en uitwerking, maar voor de rest echt opnieuw dik 50 uur geen moment verveeld. Meestal wil ik iets anders spelen na een game maar ik ben ready voor Forbidden West dus die start ik nu maar op.