Dark Chronicle (2003)
Alternatieve titel: Dark Cloud 2
PlayStation 2 / PlayStation 4
RPG
single player
Ontwikkeld door Level-5
Uitgegeven door Sony
Dark Chronicle vertelt het verhaal van Maximilian, een dertienjarig jongetje dat is opgegroeid in de van de buitenwereld afgesloten stad Palm Brinks. Op een dag komt het circus in de stad en al snel blijkt dit circus een duistere bedoeling te zijn. Een aantal clowns lijkt het namelijk op Max gemunt te hebben en niet zozeer op hemzelf maar wel op zijn halsketting met daarin een rode steen, welke Max ooit van zijn vader geërfd heeft. Max besluit om uit Palm Brinks te ontsnappen om zo aan de clowns te ontkomen. Later zal blijken dat er meer achter deze steen zit. Max ontmoet namelijk het meisje Monica, dat eenzelfde steen heeft maar dit maal een blauw exemplaar. Zij vertelt hem dat de gemene Emperor Griphon in de toekomst de hele wereld verwoest heeft. De steen blijkt ook niet zomaar een steen, maar eentje waarmee je door tijd kan reizen. Het is aan Max om de toekomst weer in haar oude vorm te herstellen en uiteindelijk Emperor Griphon uit de weg te ruimen. Een heel avontuur staat hem te wachten.
Het begon allemaal erg gaaf. De cell-shaded graphics en muziek zorgen voor een fijn sfeertje, er is genoeg te doen (fototjes nemen en ideeen combineren om uitvindingen te maken, of het gebruikelijke vissen (om later je getrainde visjes in races te gebruiken)) en de game had best een leuk verhaaltje.
Ook het wapensysteem was gaaf. In de dungeons vond je niet alleen items om de steden te herbouwen, maar ook om met je wapens te synthesizen. Elke keer weer de keuze maken welke kant je met je wapen opwilde, en dan op zoek naar de juiste items. Helaas kom ik daarmee ook bij het grote minpunt aan Dark Chronicle; de dungeons. Op zoek naar items moet je vrij veel dungeons doorwerken. Elke wereld bestaat uit een aantal subdungeons, en in plaats van elke dungeon een apart design te geven hebben de heren van Level 5 besloten er een soort random leveldesign in te gooien. Waarschijnlijk om te zorgen dat het minder saai is om dungeons meerdere malen te bezoeken (oa op zoek naar items), maar het heeft juist het tegenovergestelde effect. In plaats van elke keer door een leuke dungeon te lopen, moet je elke keer dezelfde saaie dungeon door, maar dan net even anders (andere volgorde, vijanden op een andere plek, bruggetje hier, doodlopend stukje daar). En naarmate de werelden steeds meer subdungeons kregen werd dat saaier en saaier.
Na een wereld of 5 was het dan ook vooral eerst andere dingen doen, en de dungeons maar weer even uitstellen. Heb me er uiteindelijk best mooi mee vermaakt, maar het had allemaal zo veel leuker kunnen zijn. Kleine 3,5*
3*
Het spel werd inderdaad later wat saaier door het grote aantal aan dungeons. Hierdoor heb ik het spel soms een lange tijd niet gespeeld en pas gisterochtend uitgespeeld.
Toch krijgt het spel nog 4*.
Vermaakte me hier prima mee maar het verveelt zekerz na het uitspelen van de game, dus wacht nog wel ff een paar jaar voordat'k hem weer uit de kast haal.
Zal eerst ff valkyrie profile 2 en ratchet & clank: tools of destruction uitspelen maar daarna wordt het tijd om voor steambot chronicles te gaan zoeken.
Kortom, een toppertje in de RPG categorie!
Tijdloze look.
Deze destijds gemist in het gouden PS2 tijdperk.
Herinner me nog wel een raving review van Skate in de PU die ik toen nog maandelijks las.
Benieuwd of dit eens mijn aandacht een tijdje vast kan houden wat de laatste tijd nog moeilijker is geworden dan het toch al was.
Schrok overigens wel een beetje van hoe die zieke clown gast die arme burgemeester stond af te ranselen.
Voor kleine kinderen lijkt het me alvast niets.