Turok 3: Shadow of Oblivion (2000)

De laatste Turok op de N64 uit 2000 werd vooral bekritiseerd door de blurry texturen en inferieure graphics en animaties ten opzichte van Turok 2. Daarnaast was de besturing veel houteriger en oogden de wapens wat simpeler dan in deel 2. Als pluspunten aan deze game: Een meer toegankelijke manier van spelen zonder het hub-systeem uit de voorgangers, leuke multiplayer met freaky (lees: hilarische) animaties van BOTS, een sfeervolle soundtrack voor een apocalyptische stijl en de terugkeer van het eerste 'Lost Land' level uit Turok 1.

Verder heb ik zeker wel mooie momenten gehad met deze game. Het eerste level 'The Breach' waarin de stad werd overvallen door het virus Oblivion en waarin je echt een apocalyptische sfeer had. The Militairy Base (Area 51 look-alike) was lekker duister en verlaten. Hoe dieper je ging in het gebouw hoe enger het werd. Ik herinner me die zuignap beesten nog wel in de onderwater gelopen garderobe's later in dit level. De remake van The Lost Land vond ik ook een mooi level.

De route die je moest volgen langs de stroomversnelling met allerlei wachtposten en Guards, Raptors en Ancient Warriors. De piramide aan het einde waarin Oblivion priesters de woorden achter elkaar uitspraken: Foreign Chanting! Het 'Junkyard' was ook behoorlijk sfeervol en had zo zijn sterke momenten. Tot slot het Oblivion level: lekker groot level die zich afspeelt in een gigantische rots met allerlei fabrieken en andere machines die een soort ore/tiberium achtig spul uit de grond halen.

De wapens in Turok 3 waren ook erg sterk (zowel letterlijk als figuurlijk). Hoewel sommige wapens meer remakes waren van de Turok 2 versies zoals de Razor Wind en de meesterlijke Cerebral Bore, zaten er ook originele tussen. De PSG was het zogenaamde grote wapen in dit deel wat de Nuke was in Turok 2 en de Chronoscepter in Turok 1. Met de PSG schiet je een plasma bal in het level die een soort zwart gat veroorzaakt. Alle vijanden worden hier in opgezogen en ook het level zelf neemt vreemde vormen aan.

Van de vijanden was ik niet zo weg in dit deel. Te weinig dinosaurussen waar Turok 2 al een beetje mee te kampen had. Alleen Raptors en Compy's. De Leapers uit de twee vorige Turoks zijn verdwenen en de Pur-Linns zien er belachelijk uit in deel 3. De soldaten en politie's zien er vrij standaard uit, de Ancient Warriors lijken wat op die van Turok 1 en de cyborg vijanden in het Junkyard level zijn eerder freaky dan memorabel. De bazen waren weer lekker groot en de gevechten lang. De eindbaas Oblivion was vreemd genoeg makkelijker te verslaan dan Primagen uit Turok 2.

Turok 3 is vandaag de dag nog steeds een sterk ondergewaadeerd spel wat tevens te wijten valt aan het feit dat deze game aan het einde uitkwam van het N64 tijdperk. Het vervolg 'Evolution' die door het zelfde team werd gemaakt als van Turok 3 (ook dezelfde engine) scoorde op de meeste sites zelfs nog lager dan dit deel. En die nieuwe Turok (Unreal/Halo wannabee) hoef ik niet eens meer.

Turok is geweest en de serie kende alleen hoogtepunten in het begin. De run & jump jungle Turok met gordijnen van mist en soepele besturing en het tweede (lees: superieure) deel met grimmige levels, prachtige soundtrack en wederom een soepele besturing. Rage Wars even buiten beschouwing aangezien dit een spin-off was, had Akklaim het moeten houden bij de Trologie op de N64.

Hier wat in-game grappen in Turok 3 van de makers:

- In het eerste gedeelte in level 2: The Militairy Base moet je naar het plein gaan met die hoge muren en wachthuisjes. Daar waar twee soldaten achter zandzakken zitten en een grote schotel rond draait op één van de daken. Ergens in een wachthuis ligt een lijk op de grond. Let goed op zijn gezicht die elke keer verandert. Een soort random face grapje. In dit zelfde level (ook op het plein) staat een computer met de tekst: T3, oftewel Turok 3.

Ondanks een vrij belabberde eerste indruk, bevalt Turok 3 mij erg goed. Er een zeer fijne post-apocalyptisch gevoel wat mij erg aantrekt. Ongelooflijk eigenlijk wat voor een kwaliteitsverschil het is met de vorige Turok delen. Om even wat dingen op te sommen:

-de wapens hebben geen geweldige impact meer
-de lichteffecten van de wapens zijn verdwenen
-de geluidseffecten zijn allemaal veel zwakker
-de graphics zijn beneden peil
-de dinosaurussen zijn grotendeels verdwenen
-teveel mensen, waardoor ook veel scene dood gaat
-vaak kan je objecten moeilijk oppakken.
-de besturing is veel houtiger

De game heeft nu ook veel meer een Half Life gevoel. Dat is niet meteen slecht, want die post-apocalyptische sfeer is zeer fijn. Voor mij is deze game vergelijkbaar met het Goldeneye-The World is Not Enough 'probleem. De 'opvolger' op de N64 is op praktisch alle fronten minder, maar dat is verwaarloosbaar. Uiteindelijk wordt je er toch helemaal in meegesleept.

Herinner me er weinig van, maar wat ik herinner zijn angstmomenten met Dino's wat het een veel aangenamere gameplay maakt.

3 *

Klopt, daar waar je bij Turok 1 en 2 nog 't gevoel had dat je met een echt personage bezig was daar lijkt het bij Turok 3 of het gewoon een zwevende camera is met een gun er aan geplakt. Turok: Evolution had hetzelfde probleem. Beide games werden door een ander team gemaakt dan de eerste twee Turok spellen. De mensen die verantwoordelijk waren voor de soepele en realistische besturing in Turok 1 en 2 stapten later op naar Retro Studios. Een leuke verwijzing bij de Metroid Prime games: als je springt kijkt Samus voor dat ze landt even naar beneden. Net als bij Turok 1 en 2.



Turok 3 deed inderdaad leentjebuur bij Half Life, maar ook een beetje bij Perfect Dark (flatgebouw en sommige guns zoals de sniper pistool met laser (die in T3 geen enkel nut heeft ).



Ik heb zelf altijd best veel plezier gehad met Turok 3. Het spel bevatte bugs, houterige besturing, weirde animaties maar deze game was over 't algemeen best memorabel en had een origineel en sterk verhaal. Over het algemeen vindt ik T3 net iets beter dan Evolution en staat T2 nog altijd bovenaan. T3 is typisch zo'n game waar sommige mensen, die weinig tot geen andere top-shooters hebben gespeeld, veel schik mee kunnen hebben en 'm zien als een kleine klassieker. Voor andere FPS fans was het wellicht een (lichte) teleurstelling. Vooral vergeleken met de eerste twee Turok spellen. De nieuwe Turok op de 360/PS3 hoef ik niet te hebben. Simpelweg omdat het een ordinaire Halo-kloon is met mariniers op een dino-planeet. Simpel cashen met een bekende franchise. Ze negeerden zowel de games van Akklaim als de comics. Dan heb ik zoiets van: 'Waarom maak je überhaub een Turok game?'.

The Conduit (Wii) is een soortgelijk schietspel. Daar waar Turok 3 destijds moest opboksen tegen Perfect Dark en leentjebuur deed bij Half Life, daar kijkt The Conduit weer af bij Halo (met subtiele knipoogjes naar Rare's games). Niet iedereen is gecharmeerd van The Conduit, terwijl andere mensen (zoals ik) er 't beste van maken. Daarnaast kent The Conduit vreemd genoeg wat overeenkomsten met Turok 3. Namelijk: verwoeste steden met gaten in het wegdek en rondlopende monsters (eerste level bij T3) en een subway level met wederom een leger monsters. Het derde level in The Conduit (een ondergrondse bunker met grote deuren, een lift a lá The Breach (level 1 in T3), soldaten, aliens en eieren) heeft veel weg van Level 2: Militaire Base. Ook het wapentuig in The Conduit deed me soms denken aan de Turok spellen.

Turok 3: Shadow of Oblivion Remaster bevestigd door Nightdive - nl.ign.com


Leuk natuurlijk dat ze nu alle 3 delen weer opnieuw uit gaan brengen en dat ze het dan hopelijk ook op 1 fysieke Switch cartridge gaan zetten. Maar dan zou ik ook graag nog een remaster willen van Turok: Rage Wars (1999) - GamesMeter.nl met een online multiplayer functie er in ik vond dat spel echt geweldig, vroeger heb ik het helemaal grijs gespeeld!.

Ziet er overigens ook erg goed uit. Misschien tijd om alle 3 delen op de Switch te halen.

Hiephoi, meer remasters die voornamelijk draaien om graphics....

Bij deze vind ik het dus meer een kwestie van beschikbaarheid. Niet iedereen heeft een N64 of de behoefte om een 20+ jaar oude console in huis te halen. Op dit vlak is het wel fijn om de 3 originele Turoks op huidige apparatuur te kunnen spelen.

Interface, besturing en inderdaad ook graphics. Net of dat een vies woord is, graphics. Een vrij belangrijk iets voor iedereen die gamed. Waarom zou je anno nu nog naar pixels moeten staren als ze het ook op kunnen poetsen tot iets moois?

Beschikbaarheid is altijd fijn, maar laat het dan liever compleet in tact, bij een heruitgaven op een nieuwer systeem.Dan accepteer ik best dat een besturing niet compleet identiek kan worden overgedragen.

Remasters vind ik over het algemeen dubieus. Vooral de graphics zijn leidend. Ik heb veel kritiek op Turok 3 ten op zichte van de voorgaande delen; slechtere gameplay, besturing, veel weggelaten elementen uit eerdere delen en ook mindere graphics in het N64 tijdperk..

De interface, graphics en besturing zijn blijkbaar verbeteringen. Alleen qua besturing zie ik echt een meerwaarde, op de andere punten totaal niet.

Als ik dan puur graphics in overweging neem... Graphics uit 1980 zijn niet meer of minder indrukwekkend als alles van nu; als de gameplay maar uitstekend is.

Zomaar een aantal soortgelijke voorbeelden:
Turok 2: Seeds of Evil (1998) - GamesMeter.nl
Super Mario 3D All-Stars (2020) - GamesMeter.nl