Never Alone (2014)

Ik keek hier erg naar uit gezien de geweldige trailer. Maar de 1e reviews zijn wat mixed waardoor ik weer twijfel of ik hem wel moet halen

Ja, de beoordelingen zijn echt all over the place. Op metacritic (PS4) krijgt 'ie 1x 100, 1x 90, 2x 80, 2x 70 en 1x 40. Volgens mij is de algemene tendens dat het een mooi, leerzaam spel is met veel sfeer, maar dat het ook weinig origineel, kort en behoorlijk buggy is - en in de single player soms frustrerend.

Voorlopig ga ik het in ieder geval nog niet kopen, maar als het een keer in de uitverkoop is voor een paar euro's en de bugs eruit zijn waag ik misschien wel een poging. Het lijkt wel een leuk tussendoortje.

Ben dan wel niet de grootste liefhebber van puzzel-platformers, maar ik kijk om de een of andere reden altijd erg uit naar dit soort games. Ik ga hem dan (denk ik) van het weekeind ook direct spelen, want bent door de uiteenlopende reacties juist erg nieuwsgierig geworden naar het resultaat.

Zal mijn persoonlijke ervaring in ieder geval zo snel mogelijk delen.

Top ben benieuwd wat je er van gaat vinden. Ben je enthousiast dan geef ik het wellicht ook wat eerder een kans

Nou dat gaat hem het komende jaar voor jou niet worden denk ik dan. Ik ben er namelijk niet kapot van. Integendeel.

Het grootste probleem voor mij met de game is de pacing. Met name het stop-start action gehalte in combinatie met cluncky besturing en punishing insta-death scenarios. Beetje context: Men bestuurt twee personages: Een wolf en een eskimo. Maar in tegenstelling tot een Brothers, speelt men hier maar met 1 karakter tegelijk, en dat maakt speedy platform elementjes met insta-death scenarios bij tijd en wijlen behoorlijk frustrerend. (in het water vallen omdat je niet snel genoeg kan wisselen en springen) Maar ook zonder dergelijke scenarios onderbreekt het voor mij de flow van de game te veel. En dat is zonde, want de sfeer, uitstraling, en setting zijn echt prachtig.

Allicht nog een klein voorbeeldje: De eskimo maakt gebruik van een catapult om ijsrotjes kapot te schieten, maar omdat een crosshair ontbreekt (ten gunste van de minimalistische look) is het soms toch behoorlijk frustrerend wanneer het onding niet meewerkt (of intuïtief genoeg is) om snel ijs kapot te schieten wanneer men wordt achtervolgd door een ijsbeer. Dit lijdt dan weer tot een instant death met als gevolg dat het hele stuk weer opnieuw gespeeld moet worden.

Verder is het ook niet mogelijk om toetsen te re-binden en speelt het met de keyboard sowieso want onwennig om een of andere reden. Controller is dan ook aan te raden.

Had na de trailer toch een klein beetje hoop op een Journey in lapland, maar dat is het duidelijk niet. Toch jammer want het is an sich een erg mooi project (veel help van locals voor het maken van de game), en de insteek en setting zijn nogmaals echt prachtig.

Nog een positief puntje: Local co-op lost al deze problemen grotendeels op (ieder bestuurt 1 karakter), en indien mogelijk kan ik dat 100% aanraden. Tovert een brok frustratie in een handomdraai om in een mooi avontuur.

Ik ben overigens geen puzzel en platform expert, maar kijkend naar de Steam forums ben ik niet de enige met deze kritiek. Toch jammer had weer heel veel hoop.

Ha je review (dank daarvoor!) komt net te laat, vorige week heb ik hem toch tijdens een impuls voor de xbox one aangeschaft nl Maar ik ben het grotendeels met je eens. Ik zit nu denk ik op driekwart van de game en de clunky controls kan ik beamen. En hoe dat foxje af en toe tegen een muur lijkt vast te zitten verdient ook geen schoonheidsprijs. Ik denk ook dat de besturing met een controller beter gaat dan met met keyboard. De scene waar je op doelt: achterna gezeten door een ijsbeer en tijdens die run goed mikken met je catapult ging bijv bij mij in 1x goed.

Verder kan ik de sfeer en setting wel waarderen van de game, prima grafische stijl ook. En verder is het een mooie ode aan de Iñupiaq, Native Alaska people. Naast een game is het nl ook een documentaire van dit volk. Door steeds een uil-collectible te bemachtigen unlock je een video waarin een Iñupiaq persoon het een en ander vertelt wat vaak nauw aansluit met datgene wat je op dat moment aan het doen bent in de game. Deze wisselwerking kan ik wel waarderen, ik kijk dan ook meteen het filmpje zodra ik een uil bemachtig.

Maar ik had gehoopt op een topgame en dat is niet, maar ik zal vermoedelijk wel uitkomen op 3 a 3.5*

En dan nu helemaal uitgespeeld, een aparte sfeervolle game met hier en daar wat technische mankementjes. 3*

Gratis te downloaden bij PSN+ april.

Geweldig weer een leuke (gratis) game die ik toch niet ga spelen

Zojuist uitgespeeld op de PS4. Allereerst, schandalig dat ze hier €15 voor durfden te vragen. Een game die je, in één keer, 100% uitspeelt binnen 3,5 uur (inclusief alle video's) is dat bij lange na niet waard.

Zoals hierboven werd vermeld heeft de game wat technische mankementen, al zijn die er geloof ik grotendeels uitgehaald nu. De poolvos kwam bij mij slechts twee keer tijdelijk vast te zitten in muren en heb zelden last gehad van zwakke AI. Ja, enkele keren volgde de ander mij niet, en meestal was het mijn eigen schuld wanneer mijn computergestuurde metgezel een jump niet haalde. Protip: neem het meisje onder je hoede wanneer je hier moeite mee hebt, want de vos is namelijk veel beter in het volgen van het meisje dan omgekeerd.

Met de Bola had ik eigenlijk ook weinig problemen, al weet ik natuurlijk niet hoe dit met een keyboard werkt. Een crosshair was wel fijn geweest (hadden ze makkelijk binnen de stijl kunnen vormgeven zoals Valiant Hearts met de steenworp bijvoorbeeld deed), maar na één of twee keer kon je het ook wel afleiden aan de lichaamshouding van het meisje. Niet helemaal goed uitgewerkt, maar zo frustrerend is het ook weer niet. Niet met een controller tenminste.

Waar ik veel meer moeite mee had waren de latere levels en de trial and error stukken in de game (van dat laatste had Valiant Hearts ook last trouwens). Zodra de poolvos sterft en een geest wordt, wordt het spel wat frustrerend. Zo kun je in het laatste level kun je amper meer de beweging van de wind meer zien, ondanks dat je deze moet gebruiken om bepaalde sprongen te kunnen maken. En het best vormgegeven level met de ijsreus is één groot trial and error festijn, waardoor ik er totaal geen voldoening meer uit kon halen. Jammer, want dat level had potentieel om het hoogtepunt in plaats van het dieptepunt van de game te zijn. Ook jammer dat er totaal geen originaliteit in de mechanics te ontdekken is, en dat het qua gameplay nergens in uit weet te blinken, al vond ik het begeleiden van de behulpzame geesten met de vos nog wel leuk gevonden.

Dan de goede punten. Art direction is fenomenaal, komt bijtijds zelfs dichtbij de visuele pracht van Journey. Gamewereld is fantastisch, echt heel gaaf hoe het naadloos aansluit op de Iñupiat cultuur; zou vaker een setting willen zien die zijn oorsprong vindt in echte culturen. Deed me soms aan Okami denken wat dat betreft. De bijbehorende cultural insights (video's over de cultuur) zijn een leuke en goed geproduceerde extra, al lijkt het wel alsof ze daar zo trots op waren dat ze ze niet durfden te verbergen. Slechts twee of drie cultural insights moet je namelijk daadwerkelijk zoeken. Wel tof hoe ze op passende momenten gevonden worden; zo wordt de video over de Bola ontdekt net nadat je dat wapen krijgt. Raad iedereen aan om die video's te kijken zodra je ze ontdekt; zeker als de game je even frustreert is het een fijne onderbreking.

Al met al een prima game. Een uitschieter op het gebied van graphics en setting, en gemiddeld tot matig op het gebied van gameplay en mechanics. Niet zo goed als de betere indie titels van de laatste jaren (Journey, Guacamelee!, Shovel Knight, Transistor), maar kan gemakkelijk de strijd aan met games die ook hun mankementen hebben.

Korte game met weinig uitdaging. Qua gameplay vergelijkbaar met Limbo echter behaalt Never Alone het niveau van Limbo nooit. Ook verhaaltechnisch niet sterk, het is een Inuït verhaaltje/ sprookje waar ik persoonlijk niet veel mee had.

Het belangrijkste doel van de game blijkt inzicht te geven in de cultuur van de Inuït, getuige de vele filmpjes die je vrij kunt spelen. De game wordt op deze manier kunstmatig wat verlengd, maar ook dit vond ik niet bijster interessant.

2,5*

Klassieke Inuit verhalen.

Na alle lovende reviews had ik hier toch meer van verwacht.

Op zich is het uitgangspunt interessant; een soort mix tussen Brothers: A Tale of Two Sons (2013) en Limbo (2010). Het introduceert je als gamer met de inheemse Alaska-gemeenschap en dan in het specifiek de Iñupiat stam. Zo kom je gedurende de game vele mythes/verhalen tegen die in dergelijke stammen verteld worden.

Helaas blijft, zoals eerder aangegeven, de gameplay erbij achter. Het is namelijk veelal een geval van trial-and-error, met een AI en onhandige besturing die niet helemaal meewerken. Hierdoor komt op vluchtige momenten enigszins de frustratie om de hoek kijken. Bovendien wordt het je tegen het einde aan net iets te moeilijk gemaakt.

Daarentegen kan ik de art direction wel waarderen. Het creëert een heerlijke sfeer waarin je helemaal opgezogen wordt. De keuze om alles in het Iñupiaq te vertellen draagt daar alleen maar aan bij. Hierbij kom je geregeld 'cultural insights' tegen die je meer inzicht geven over deze cultuur.

Al met al best een aardige game om eens gespeeld te hebben, maar de gameplay had beter gekund.

Kleine 3,0 sterren.

Net uitgespeeld in een kleine 3 uur.
Het is een game waarbij aan het verhaal echt met plezier en passie gewerkt is, echter zie je dit niet terug in de besturing. Af en toe raakte ik er erg geïrriteerd van. De game is ook best kort, maar dat vind ik in dit geval niet zo erg.

Mooi verhaal, interessante personages en omgevingen, maar slechte besturing.
3 sterren!

Toevallig ook de DLC 'Foxtales' gedaan?
Never Alone - Foxtales DLC and bundles now available - neveralonegame.com

Wel bijzonder dat een middelmatige kleine game nog DLC krijgt overigens.

Nee, nog niet.
Is die goed? Ik heb er eigenlijk niet heel veel vertrouwen in na de main game.

Je schijnt er in een uurtje doorheen te zijn, maar is dan ook niet al te duur. Wellicht toch ff doen binnenkort.

De DLC Foxtales een tijdje terug in de aanbieding gekocht en je bent er idd in een uurtje doorheen en voegt bijzonder weinig toe. Gameplay was ook wat vervelend af en toe, veel onder water aan het klooien met diverse puzzels.

Gespeeld op de Xbox One via Games With Gold. Prachtige game gemaakt over een legende van de Inuit (Eskimo's). Speelt lekker weg. Een uur of 8 mee bezig geweest. Mooie simpele graphics. Leuk verhaal en goede info tussendoor over het leven van de Inuit. Als je interesse hebt in Sjamanisme mag je deze game zeker niet missen. Ook leuk om hem nog een keer te spelen. Dan zal het wel heel wat sneller gaan.