Prey (2006)
Macintosh / PC / Xbox 360
Shooter / Action
single player / online
Ontwikkeld door Human Head, Aspyr en 3D Realms
Uitgegeven door 2K
Tommy, een Cherokee monteur, zit vast op een reservaat zonder toekomstverwachtingen. Hij is samen met zijn volk ontvoerd op een angstwekkend moederschip dat in een baan om de aarde draait. Daar besluit hij zichzelf, zijn vriendin en uiteindelijk de hele planeet te redden.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=bRAp7rj_K4E
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Prey 2 is aangekondigd. (Ben deze nu weer aan het spelen, had nog niet eens gestemd jaren geleden!)
Geweldig nieuws, ik heb de trailer gezien en kan echt niet wachten op het vervolg, al helemaal vanwege het open einde in dit deel.
Maar kijk er nu al naar uit.
Het verhaal is erg gaaf, met unieke plottwists en laat je met veel vragen achter. Minpunt was wel het hoge doom-gehalte (gangetjes-schieten) waardoor ik alleen nog bleef spelen om meer van het verhaal te weten te komen (wat overigens door middel van Art Bell in een geniaal radioprogramma is gestopt, creepy!). Graphics waren voor de tijd ook prima (Doom 3 engine). Niet te missen voor wie wachten op Prey 2!
De graphics zijn nog steeds goed te doen.
Het moet gezegt worden: Het is een amusante shooter. Op zich lijkt het verhaal zoals het wel eens standaard durft te zijn: Aliens valt aarde aan, en één aardling dood alle aliens. Maar dat hoeft niet zo standaard te zijn als het klinkt. Op zich (binnen het gekende verhaalconcept) is het een waardig verhaal, die heus nog een paar toffe wendingen kent, maar ook nergens moeilijk gaat doen. Dus dat zit wel goed.
Voor de gameplay zelf is het ook allemaal zoals het hoort. De wapens zijn gemakkelijk hanteerbaar, en ze blijven één voor één nuttig (ipv dat er soms een van de wapens langzaam vergeten wordt omdat je toch genoeg munitie in betere wapens hebt)
De monstertjes zijn tof om af te schieten, met elk goed uitgeballanseerde zwaktes en sterktes.
Het leveldesign dan, die is trouwens best wel boven standaard, mededankzij de portals en de gravity-wandelpadjes. Desalniettemin zijn de kleuren van de levels wat eentonig. Na heel de game uit te spelen wil heus geen flashy-felblauw meer zien
De spirit-walk (met je geest buiten je lichaam op stap gaan) is tof, zeker in begin, maar het gebruik ervan voelt tegen het einde van de game wat magertjes aan. Alsof je het gevoel hebt dat er toch heel wat meer mee gedaan kon worden. Zo krijg je in je Spirit-walk-mode een boog, maar om in Spirit-walk gaan om daarmee te vechten is eerder een uitzondering (bij mij zelf nooit). Al is het maar omdat je lichaam stilhangend achterblijft en dus als een muis voor de kat klaarstaat.
Ook je trouwe metgezel, Talon de havik, is meer een decorstuk, terwijl men daar toch wel iets inspirationeels mee kon gedaan hebben (alhoewel: éénmaal wees hij me toevallig de weg toen ik heel even vastzat, hehe). Maar goed ja. Dat is dus slechts een ''het kon zelf nog beter"en niet een "het is slecht''-gevoel, dus ach.
De enkele puzzels die in het spel verweven waren waren best simpel. Je kunt dat triestig en beledigend vinden, maar ikzelf vond dat niet zo storend, en ook niet direct overbodig, naarmate je dus ook nooit té lang je hersenen moest pijnigen en je uit frustratie de meest herzenloze shooter zou willen gaan spelen, maar dus gewoon een moment van rust ervaarde.
Enkel het enige voertuig dat je voorgeschoteld wordt laat daarintegen wel de wensen over. Het leveldesign errond was wel in orde, maar het gebruik en combat ermee was niet echt iets waar ik om stond te popelen. Meestal was ik juist blij als ik weer een eindstation zag om het onding te parkeren.
Maar goed, daar struikel ik absoluut niet over. het was amusant, het verveelde zelden tot nooit,en heeft dus zijn werk als single player shooter volbracht
Maar daardoor behoren we wel tot een soort elitair groepje dat dit spel waardeerd terwijl de blinde massa achter Call of Duty aanrent.
En sorry, jij mag ook bij het groepje dat Prey vet vind.
Trouwens Prey 2 heeft niks, maar dan ook geen ene zak te maken met dit spel. Dus waarom noemen ze het dan Prey 2.... -.-
Ik denk trouwens dat ik prey 2 niet erg veel aan ga vinden, im weet ook nog niet zeker of ik hem koop.
En eentonig vond ik 't ook niet worden, vonden veel mensen ook bij Doom 3 bijvoorbeeld, maar daar had ik ook niet last van.
Je speelt als Domasi Tawodi, a.k.a. Tommy, die wat moeite heeft met zijn erfgoed als Cherokee, wanneer hij, zijn opa, en zijn vriendin plots worden ontvoert door aliëns. Terwijl je je een weg baant door je nieuwe omgeving, welke echt heel bizar is in het begin, en probeert je familie terug te vinden, wordt Tommy geforceerd om toch wat trucjes uit de Cherokee magie te leren om zichzelf staande te houden. Zonder nog meer van het verhaal te spoilen kan ik alleen maar vertellen dat het een uiterst bevredigend verhaal bevat zonder al te veel van de gameplay weg te nemen. En de gamewereld is ook heel bijzonder. Prey speelt met de zwaartekracht. Door middel van zogeheten 'walkbands' loop je op de muren of op het plafond, of met een knop kun je de zwaartekracht naar het plafond doen trekken (of hoe je dat ook noemt). De manier waarop de game hiermee omgaat is heel creatief en speels. Samen met de zogeheten 'spirit mode', waarmee je uit je lichaam kan, hebben de makers een behoorlijke portie puzzels voor de speler gemaakt, welke niet te moeilijk zijn, maar wel toevoegen aan de ervaring. Een daarvan is bijvoorbeeld de minigame die je moet spelen als je dood bent. In plaats van game over te zijn, kun je in 'spirit mode' zoveel mogelijk vijanden doden om weer health te krijgen in het echte leven. Na een bepaalde tijd kom je vanzelf weer in het spel terecht en kun je verder waar je gebleven was. Gelukkig kun je ook nog gewoon quicksaven en quickloaden, maar ik vind het een prima oplossing voor als je niet genoeg health kan vinden. De spanning van het doodgaan is wel een beetje weg, overigens.
In het begin speelt Prey als een soort horror shooter in de trant van Doom 3, maar gaanderweg komt er meer vaart in en schuift de actie naar de voorgrond. Je begint dan ook met een moersleutel, en al gauw pak je het eerste wapen op, welke een soort pistool/sniper rifle combo is (wat ik veel te laat ontdekte). Uiteindelijk kom je met buitenaardse varianten op de handgranaat, het machinegeweer, de shotgun, en de rocket launcher in aanraking, en ook met een wapen die zijn kracht uit de buitenaardse wereld haalt en vier verschillende vullingen kent. De vijanden zijn verrassend gevarieerd. Zo heb je de normale grunts, verschillende wilde beesten, en ook een variatie aan laboratiumresultaten die... best niet in het duister bekeken worden. Het spel ligt wel duidelijk in het verlengde van Doom 3 qua tempo, wat helaas niet betekent dat je als een bezetene rond kan rennen, maar de opbouw van vijanden en leveldesign (van donkere gangetjes naar meer open ruimtes) is veel beter gedaan, en ook Tommy, welke in het begin een beetje een zeikerd is, begin je steeds meer te mogen. Als ik dan nog een minpunt zou willen noemen, dan wordt dat toch je trage loopsnelheid. Ik had het fijn gevonden als er een sprintknop was, wat bij sommige boss battles wel van pas zou zijn gekomen. Het is namelijk niet zo prettig als je een boss die op je af komt stormen niet eens kan ontwijken omdat het spel daar eigenlijk niet op gemaakt is.
Al met al vond ik dit een heel verrassend spel, zowel qua sfeer en verhaal, als qua gameplay. In 2006 waren dit soort spellen eigenlijk al op hun retour, en dat is jammer. Gelukkig lijkt er anno 2017 weer een kleine opleving te zijn voor old school shooters, en ik hoop dat de Prey reboot qua gameplay een beetje daarbij mag horen.