No Man's Sky (2016)
PC / PC VR / PlayStation 4 / PlayStation VR
/ Xbox One / PlayStation 5 / Playstation VR2 / Nintendo Switch / Macintosh / Nintendo Switch 2
Adventure / Simulation
single player / multi player / online
Ontwikkeld door Hello
Uitgegeven door Hello
In een volledig proceduraal gegenereerd universum begint iedere speler op zijn of haar eigen planeet. Iedere planeet of ster die je in de verte kunt zien, kun je ook gaan verkennen. Wanneer je met je ruimteschip de atmosfeer van je eigen planeet verlaat opent zich een oneindige wereld, waarin geen enkele planeet hetzelfde is.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=nLtmEjqzg7M
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.

Zeker iets om in de gaten te houden.
Alleen vraag ik me idd af wat de gameplay gaat worden. Wordt het exploren niet saai na een tijdje? En kun je überhaupt andere mensen tegenkomen in zo'n enorm universum?
Het zou wel gaaf zijn om een samenleving op een planeet te beïnvloeden/maken.
Nog even afwachten dus...
Alleen vraag ik me idd af wat de gameplay gaat worden. Wordt het exploren niet saai na een tijdje? En kun je überhaupt andere mensen tegenkomen in zo'n enorm universum?
Het zou wel gaaf zijn om een samenleving op een planeet te beïnvloeden/maken.
Nog even afwachten dus...
Het heeft volgens mij ook geen echte doel behalve werelden verkennen, uitbreiden of veroveren. Je kan van alles upgraden dus ik denk dat je ook wel iets van bots kan stationeren op je planeet (verdediging, mijnen bouwen) Je kan ook je schip upgraden.
Op den duur zal je vast wel iets van een allianties aan kunnen gaan. Uiteindelijk wil je zoveel mogelijk bezitten. Goed voor de handel en resources, maar ik denk dat je ook gewoon als een piraat van alles en nog wat kan aanvallen.
Denk dat je beetje moet gaan denken in de richting van Age of Empires.
Hier zou ik zeker wel wat voor voelen en hoop ik wel een beetje op. Maar de vraag blijft inderdaad nog steeds staan hoe kan de game interessant blijven in zo een groot universum en hoe zit het met de diversiteit van de planeten?
Ik ben bang dat je eindeloos en uren aan het zoeken bent op planeten die vaak op elkaar zullen lijken. .
Althans, zo heb ik het meegekregen vanuit de gameplay die ik zag. Het lijkt me erg snel te gaan vervelen, maar misschien zit er nog wat leuks in verstopt.

Deze hou ik in de gaten.
Het blijft wel een geweldig ambitieus project en is in technisch opzicht heel interessant. Ik hoop echter dat het uiteindelijke product meer dan slechts een enorme tech-demo is.
Wellicht op den duur wat saai maar lekker trippy rustgevend oogt het wel.
Het kleurgebruik spreekt me wel aan.
Als ze er een leuk muziekje onder zetten hebben ze me.
En als het niet te veel op online leunt ga ik het zeker overwegen.
Hoe heeft men deze game eigenlijk kunnen maken? Die planeten hebben zichzelf toch niet gemaakt...
Schijnbaar hebben ze alleen het fundament gemaakt en door middel van (voor mij ingewikkelde) wiskundige algoritmes zijn de variabelen te veranderen zodat alles uniek is, hoe klein of groot de verschillen en overeenkomsten ook zijn. De zogeheten procedural generation, maar hoe dat specifiek werkt is voor mij een raadsel.
De planeten zijn niet stuk voor stuk handmatig gemaakt. In plaats daarvan zijn er enkel heel erg veel bouwstenen gemaakt (bv. bomen, stenen, water, gras) en een algoritme met een enorm set aan regels voor waar en hoe hij deze bouwstenen mag plaatsen (bv. bomen moeten in de buurt van water, maar hebben ook zonlicht nodig dus de planeet mag niet te ver van de zon afstaan etc.).
Omdat dit algoritme altijd hetzelfde resultaat geeft, hoeft het gegenereerde universum niet in zijn geheel opgeslagen te worden, maar enkel de bouwstenen, en kan universum voor je ogen worden gegenereerd.
Er zijn heel veel games die gebruik maken van procedural generation, maar dit is bij verre het meest complexe voorbeeld hiervan.
Daar ben ik ook bang voor, en het feit dat er na zo lang nog steeds niet veel duidelijk is over wat er nou precies te doen valt stelt ook niet gerust. De laatste video's die ik heb gezien waar wél gameplay te zien was, was ik ook niet heel erg van onder de indruk.
Het blijft wel een geweldig ambitieus project en is in technisch opzicht heel interessant. Ik hoop echter dat het uiteindelijke product meer dan slechts een enorme tech-demo is.
Het doel is denk ik dat er helemaal geen doel is. Je gaat vooral ontdekken en de regels/doel worden door de community gemaakt.
Maar het heerlijk sfeervol verkennen van prachtige diverse planeten ziet er zooo goed uit.
Dat kan voor mij al genoeg zijn 8-) Het is hartstikke gaaf om telkens weer nieuwe aliens en planeten te ontdekken, ze zouden eigenlijk deze game geschikt moeten maken voor VR.
Lijkt me best een dingetje.
Ga er zelf vandaag nog niet voor maar heb op den duur zeker interesse.
Voor mensen die dit spel op hun PC kunnen draaien. Kies die versie boven de PS4 versie!!! Mods kunnen dit spel makkelijk honderd keer beter maken. Zelfs door kleine aanpassingen zou dit spel al beter worden. Op PC zou dit over een paar maanden best eens erg gaaf kunnen zijn. Voor mensen zoals ik die dat niet kunnen; stel jezelf de vraag hoe groot de aantrekkingskracht van het pure exploratiegedeelte is. Enkel als die zeer groot is is het het waard om dit spel aan te schaffen.
Voornamelijk vanwege heel veel crashes en frame rate drops.
Het concept is fantastisch, daar niet van. Dit is de ultieme vrijheid die een game je kan geven. Denk je in andere open world games: 'Hé, ik heb eigenlijk wel zin om die berg daar in de verte te beklimmen', daar denk je in No Man's Sky: 'Hé, ik heb eigenlijk wel zin om die planeet daar in de verte te bezoeken.' Qua idee brengt Hello Games je exact wat je mag verwachten. Je staat op een planeet, je stapt in je ruimteschip en vliegt zo de dampkring uit, de ruimte in. Zonder laadtijden. Je mag zelfs alle flora en fauna, sterrenstelsels en planeten een naam geven. Ik noemde mijn eerste sterrenstelsel de Maiky Way. Dus mocht je er eens komen - da's de mijne. Je bent ook wel een tijdje onderweg naar de ruimtestations, manen en planeten, wat de sense of scope alleen maar versterkt. Het besturen van je ruimteschip is bovendien een eitje.
Maar de game komt in zijn huidige, oorspronkelijke staat tóch veel tekort.
Het is natuurlijk heel handig dat al die planeten vanzelf in elkaar worden geknald, maar dat zorgt er dus ook voor dat je het na een tijdje wel gezien hebt. Ik kwam op een gegeven moment wel iets bijzonders tegen: een enorme eilandberg die ik moest beklimmen om de bovenop gelegen basis te bereiken. Het leek wel alsof het door mensenhanden was gemaakt. Is dan toch de hand van God in het spel? En zo niet, hoe vaak zal het voorkomen dat ik enigszins onder de indruk raak van iets dat procedureel gegenereerd is?
Ook voelt de game 'leeg' aan. Dat is wellicht onvermijdbaar met een game die zich in de ruimte afspeelt. Maar de (weinige) intelligente levensvormen die er wél zijn beperken zich vaak tot slechts één figuur in een klein gebouwtje. Het ontmoeten van die intelligente wezens komt op mij over alsof het een icoontje van een willekeurige handelaar in een (oude) Japanse RPG is - weinig karakter en puur functioneel. De eenzaamheid in de ruimte is goed getroffen, en het gevoel van alleen-zijn als je op een onontdekte planeet landt idem, maar de plaatsen waar wel degelijk leven zou moeten zijn (ruimtestations en de diverse kampen) voelen dood aan. Misschien een kwestie van smaak, maar voor mij brengt het de game uit balans.
De hele opbouw van de game voelt sowieso erg instabiel aan. De spaarzame doelen die de game mij gaf doofden als een nachtkaars uit zodra ik ze behaald had. Teksten en dialogen zijn weinig samenhangend en dragen amper gewicht (om over de Nederlandse lokalisatie maar te zwijgen, want daar schemert ook nog eens het Engels enorm in door). Ook de standaard game mechanics zijn soms aan de wat onhandige kant: om bijvoorbeeld iets te doen in het menu moet je niet klikken, maar de linkermuisknop ingedrukt houden. Het nut hiervan ontgaat me totaal, anders dan dat ik maar liefst 20 minuten naar het Initialiseren-scherm zat te staren toen ik de game voor het eerste opstartte, omdat het drukken op E niet werkte, waarna ik het licht zag en de E-knop maar ingedrukt hield...
No Man's Sky is bovenal een combinatie van een (loop)simulator en een survivalgame. Je inventory is uitermate beperkt waardoor je uiterst selectief moet zijn in wat je met je mee zeult en wat niet. Mijn ervaringen tot nu komen wat dat betreft dus wel overeen met waar velen bang voor zijn: het komt er vooral op neer dat je van planeet naar planeet reist, heel veel grondstoffen verzamelt, beetje meteorieten en vijandige ruimtescheepjes in de ruimte kapot knalt en steeds maar weer dezelfde basiskampjes en ruimtestations bezoekt. En dat in een weinig strak indie-jasje.
De hoop is nu gevestigd op patches en fixes van Hello Games. Maar ik denk dat het de mod community zal zijn die de game werkelijk interessant zou kunnen maken. Die bijvoorbeeld het hypnotiserend mooie beginscherm als screensaver beschikbaar kan stellen. Voor nu voelt No Man's Sky toch vooral aan als een conceptgame, een blauwdruk voor toekomstige games.
