Uncharted 4: A Thief's End (2016)

Alleen wat gameplay filmpjes gezien - nog geen enkele review gechecked (denk dat ik van het weekend wel eens de youtube kanalen check voor degelijke reviews) maar het ziet er in ieder geval wel prachtig uit. Ik heb tot nog toe enkel de eerste en een klein stukje van 2 gespeeld (enkele uurtjes, daarna even weggelegd ivm 'geen zin' maar tot op heden nog altijd niet opgepikt, en deel 3 ligt vanzelfsprekend ook nog in de kast te wachten) maar het blijft wel een van de top exclusives voor de Playstation.

Ik hoop in elk geval dat deel 4 de beste Uncharted game ooit wordt.

Ik ook! Bij dit laatste deel mag van mij echt alles uit de kast getrokken worden.

94% op metacritic na 69 reviews, allemaal positief, we kunnen spreken over een unaniem resultaat. Dju, heb 3 nog niet gespeeld...

Heerlijke game weer. Jammer van het mooie weer - want nu moet ik kiezen. En dan blijft deze (hoe lastig het ook is) toch maar even liggen. Maar gisteren al een paar hoofdstukken gespeeld. Gameplay voelt heel vertrouwd aan. Het is wederom de bekende formule - met wat kleine nieuwe toevoegingen, zoals een grijphaak, die toch weer iets toevoegt aan de platformstukken (nog niet in combat gebruikt, maar dat gaat ongetwijfeld nog komen). En, levels die, ondanks dat ze nog volledig lineair zijn, je de mogelijkheid bieden om via verschillende routes je eindpunt te bereiken. En met een verbeterd stealth-systeem, waarbij je vijanden kunt markeren, zodoende kun je er ook bewust voor kiezen om ongezien je eindpunt te bereiken om zo de confrontatie te vermijden.

En wat ziet de game er fantastisch uit zeg! Alle locaties die tot nu toe zijn gepasseerd (en ik zit nog maar in hoofdstuk negen) zijn stuk voor stuk oogstrelend, en de details zijn echt ongekend. Tot nu toe vooral genoten van de shoot-out in de Italiaanse villa - wat een heerlijke filmische ervaring. En natuurlijk Crash Bandicoot, geweldige knipoog.

Zit nog steeds erg te twijfelen of ik dit spel moet halen of niet. Ik hou wel van Uncharted, maar had het na 3 delen ook wel weer gezien. Van wat ik al ken van dit spel voegt het ook maar weinig aan de bestaande formule toe. Toch nog maar even wat meer gameplay bekijken. Als deze het niveau van deel 2 evenaart wil ik hem nog wel halen.

Same here, ben ook niet zo kapot van deze franchise. Maar zal hem vast wel eens spelen over een paar maanden, leen 'm wel even van iemand.

Opzich zijn de review-cijfers hoog, maar dat had ik ook niet anders verwacht.

Wat ziet de game er geweldig uit en hij speelt echt heerlijk. Ik heb trouwens goed vermaakt met Crash Bandicoot

Man, man, man!! Wat een grafische pracht!! Niet te geloven! Ik weet echt niet wat ik zie! Alleen daarvoor krijgt het spel al vijf sterren van mij. Maar eerst nog maar eens een poosje spelen. Niets vernieuwends inderdaad, maar het blijven heerlijke games om te spelen....

Ook eindelijk begonnen aan Uncharted 4 en wat weet ND de wereld van Nathan Drake geweldig in beeld te brengen. Grafisch ziet het er werkelijk fantastisch uit.

In de proloog zitten wat leuke verwijzingen naar de andere 3 Uncharted delen, een oude ND productie die iedereen kent en een PSOne, wat ik wel kan waarderen.

Het verhaal is wat je verwacht van Uncharted, leuk, vol bombast en lekker over de top. De personages vullen elkaar goed aan en weten je te boeien als speler de toevoeging van Sam is goed gedaan. Persoonlijk vind ik alles kloppen aan de verhaal vertelling binnen de Uncharted serie en blijft Nathan Drake een geweldig game personage waar menig game producent een puntje aan kan zuigen.

De gameplay is wederom opgebouwd uit voornamelijk de zelfde 3 dingen die we in de vorige games ook al deden hier en daar wat afwisseling doordat er voertuigen gebruikt worden, leuke en vooral spectaculaire afwisseling. Voor mij werkt het en is het verbeterd tozv de geremasterde PS3 trilogie (die de tand des tijds uitermate goed overleefd heeft en zeker een toevoeging is voor je PS4 game collectie) ook blijft het leuk om te spelen al is Uncharted eerder een interactie film dan een diepgaande game. De moeilijkheidsgraad ligt vrij laag en maakt van Uncharted een game die door iedereen te spelen is. Zo is de AI van de enemy's nog steeds niet bijster goed al blijven de shootouts met vlagen erg veel voldoening geven als je er doorheen bent, mede door dat het goed in beeld gebracht word, van cover na cover springend en vallend word het gespuis uit gemoord. Het is makkelijk maar voelt goed aan. Het klimmen en klauteren heeft meer animaties gekregen en Nathan kruipt visueel prachtig over de muren en ravijnen heen. De puzzels zijn van een (te) laag niveau zo heb je binnen drie draaien aan een hendel door wat er van je verwacht wordt en worden ze nergens moeilijk of origineel. Heb ik weinig moeite mee aangezien ik dit het minste vind binnen de serie en bv in Uncharted 1 vaak het tempo uit de game haalt.

Al met al haal je met Uncharted 4 een topgame in huis wat alles veilig binnen zijn genre doet. Het verhaal (vooral door de personages) is wederom meeslepend en blijft trouw aan de sfeer die ND met Uncharted door de jaren heeft weten te creëren. Ergens hoop ik stiekem dat dit niet het laatste is wat we van Nathan Drake zien al zou het jammer zijn dat het niveau van de games zou zakken doordat ze te lang door willen gaan.

Uncharted 4 is het meest recente deel uit de Uncharted videogamereeks. Uncharted 4 speelt zich jaren na de 3e game af, waarin Nathan Drake in aanmerking komt met zijn broer die hij jaren niet gezien had. Samen maken ze de keuze om op één laatste schattenjacht te gaan.

Uncharted 2 & 3 behoren tot mijn favorieten games allertijden. Dit maakt Uncharted 4 de game waar ik het meest naar heb uitgekeken en de lat voor deel 4 had niet hoger kunnen liggen. In vergelijking met deel 2 & 3 is het mijn minst favoriete, maar van zichzelf is het een ijzersterke game.
Het eerste wat me opviel is dat de game er adembenemend mooi uit ziet. Omdat het next-gen is heeft Naughty Dog de gelegenheid gekregen hun grafische grenzen te verleggen. De personages hebben er nog nooit zo realistisch uitgezien, de omgevingen zijn nog nooit zo helder & mooi geweest, en er zit wederom veel variatie in de plekken die je bezoekt. Eén kamer van de game, die je misschien niet eens bezoekt, kan al boordevol detail & leven zitten. Geen hoekje voelt levenloos aan. Qua gameplay doet Uncharted 4 precies wat je van Uncharted verwacht: rondreizen door verschillende werelddelen, vechten tegen bad-guys, platforming en puzzels oplossen. Maar de game is niet bang om een aantal nieuwe dingen op tafel te gooien. Zo heb je verschillende stukken waarin je een voertuig bestuurd, evenals dat je ditmaal een grijphaak hebt om te slingeren naar verschillende platformen, wat de game genoeg verfrissing geeft om het anders te laten aanvoelen dan voorgaande delen. Ook moedigt Uncharted 4 stealth meer aan dan de vorige games. Deel 2 & 3 hadden bepaalde stukken waarin stealth mogelijk was, maar het was erg lastig om uit te voeren geziene je maar één keer gezien kon worden of er kwam een leger op je af. Deel 4 heeft dit systeem beter uitgewerkt door je de mogelijkheid te geven te schuilen in hoog gras, evenals dat vijanden ditmaal een goede & langere blik op je moeten werpen om je te vinden. Je hebt zelfs de mogelijkheid om, als een gevecht is begonnen, weer te schuilen en over te gaan op stealth. Qua moeilijkheidsgraad vond ik Uncharted 4 apart: op hard mode vond ik het de makkelijkste geziene de stealth mogelijkheden & grote hoeveelheden checkpoints. Crushing mode is daarentegen de meest genadeloze van de 4 en er waren 2 stukken waarbij ik twijfelde of ik het kon halen. Deze pittige uitdaging & suspensie had ik niet meer gevoeld sinds de eerste keer dat ik Drake’s Fortune op crushing mode speelde, en het was welkom om weer deze spanning te voelen.

Uncharted 4 geeft je, net als de voorgaande delen, de mogelijkheid te zoeken naar allerlei schatten die verstopt zitten in de levels. Dit heb ik altijd een leuke eigenschap gevonden omdat het je aanmoedigt alle hoeken van de levels te onderzoeken. Ditmaal vond ik ze het moeilijkste om te vinden geziene de levels een stuk groter zijn in vergelijking met andere delen, en soms zijn er meerdere manieren zijn om door een level heen te gaan.
Ook online mode is een hele vermakelijke bonus. Uncharted is niet een game die je voor de online speelt maar ik heb een paar extra uren eruit gehaald. Deze online mode probeert wat nieuwe dingen uit zoals nieuwe speciale aanvallen die je kunt gebruiken, en ditmaal kun je geen wapens van tegenstanders oppakken of wapens in de levels vinden. Wel vind ik het jammer dat er geen co-up missies meer zijn.

Het verhaal ben ik, voor het grootste gedeelte, positief over. Aan de ene kant is het precies wat je verwacht bij Uncharted: schatzoek-mysteries waarin je steeds meer te weten krijgt over wat er met de schat is gebeurd, over-the-top actie scenes en een paar humoristische gesprekken. Ik was echter sceptisch over het feit dat Nathan Drake plots een broer bleek te hebben. Dit is één van de hoofdpersonage die het grootste gedeelte van de game aan je zij staat. In de andere delen was er nooit een hint gegeven over Nathan’s familie, en dat vond ik fijn omdat Nathan daardoor een bepaald mysterie kreeg, maar in Uncharted 4 is er plots spraken van een broer die in het middelpunt van de belangstelling staat. Het beetje mysterie wat Nathan had word weggehaald door een paar onthullingen die mij niet nodig leken. De broer is geen verkeerd personage, hoe langer je met hem omgaat des te leuker hij word, maar ik merkte te moeten wennen aan hem en ik had liever gezien dat bepaalde mysteries van Nathan’s verleden een mysterie bleven in plaats van de verklaring waar deze game mee aankwam. Overigens was ik heel tevreden over het einde. Een sterk eindgevecht gevold door een bevredigende afsluiter, waarbij ik zelfs een beetje kippenvel kreeg, die me met een grote lach deed terugkijken op de gamereeks.

Waarom dit deel mij gemiddeld minder aanspreekt dan 2 & 3 is dat ik de balans tussen verhaal & gameplay niet zo goed vind. Deel 2 had, naar mijn idee, de perfecte balans tussen narratief & gameplay. De verhalende stukken duurde niet te lang of te kort, de actie was er wanneer het nodig was en puzzels waren er wanneer ze nodig waren. In deel 3 kwam het verhaal langzamer op gang en was er was meer rondlopen & luisteren naar dialogen dan ik gewild had, maar het was binnen een acceptabele grens. In Deel 4 duurde het echter heel lang voordat de game op gang kwam. De eerste 5 chapters ben je voornamelijk bezig met rondlopen, dingen oppakken, praten en luisteren naar dialogen. De game neemt veel tijd om het verhaal op te bouwen & de personages te introduceren, terwijl niet alle levels even nodig voelen. Sommige dingen hadden ook in een korte cutscene gekund, in plaats van een heel interactief level.

Voor mij is het lastig een eindoordeel voor Uncharted 4 te bedenken. Na single player op hard mode te hebben gespeeld had ik een 4,5* willen geven, geziene ik de balans tussen verhaal & gameplay minder goed vond en de game makkelijker was dan gewild. Na de game op crushing mode (& online mode) te hebben gespeeld lijken de problemen van de eerste playtrough zo vervaagd dat ik me geneigd voel het een 5* te geven. Voorlopig laat ik het op een 4,5*, misschien doen een paar toekomstige herspeelsessies mij van gedachten veranderen. Uncharted 3 moest ik ook een paar keer spelen voordat ik zoveel weg was van die game als ik nu ben. Voor wat het nu is vind ik het een waardige opvolger en een must-try voor als je een playstation 4 bezit.

4,5* / 5*

Vooral op "filmachtig" gebied een sterkere game dan de vorige 3, je kunt merken dat Last of Us er tussen zat. Als game zat ik me toch wel geregeld te ergeren aan de beperkingen. Je moet weer precies de paden belopen die je geacht wordt te lopen. De ene keer ben je dood als je 2 meter naar beneden in het water valt, maar als het voor het verhaal uit komt dan kun je ineens tientallen meters naar beneden vallen zonder een schrammetje. Ik vind dat toch niet echt meer van deze tijd.

Uitzondering is als je net op Madagascar aan komt, en heel veel vrijheid hebt / lijkt te hebben om op onderzoek uit te gaan, daar had ik het gevoel dat ik eigenlijk de hele game hoopte te hebben.

Verder natuurlijk wel een supervermakelijke achtbaan waar ik veel vaker wel dan niet zat te genieten. Fantastische easter egg trouwens met dat schilderij van Guybrush Threepwood haha

Vanavond maar weer eens verder. (Chapter 9) Helaas kon ik nog geen afstand doen van Alienation (2015), maar ook moest ik gewoon Uncharted 4 spelen en wisselde ik de games een beetje met elkaar af. Het liefst speel ik 1 game tegelijk en nu weet ik weer waarom. Ik kon er wat Uncharted betreft niet lekker inkomen. Maar dat heeft er denk ik ook mee te maken dat ik totaal niet onder de indruk ben van de introductie. De game begint op zee in een speedboot samen met je broer Sam. Ik beleefde er maar weinig lol aan. Een heel groot verschil met het spannende en indrukwekkende begin van deel 2. De gevangenis is wel tof, maar vervolgens dat duiken vind ik maar weer saai. En tot nu toe vind ik het toch wel te vaak saai.. En zelfs al gaat de game ineens helemaal los, dan zie ik toch al op tegen mijn tweede keer uitspelen waarbij ik alles wil gaan verzamelen. Tot nu toe een beetje niveau Uncharted 3.. Wat natuurlijk niet matig is, maar het is wel de Uncharted maatstaf en ik vind dat het beter kan en moet! Vanavond weer even uitgebreid verder en natuurlijk heb ik er ook wel zin in! Oja, en ik merk overigens heel goed de invloeden van The Last of Us.

Toch wel toevallig dat je dat zegt...ik ben nét klaar met mijn 2e speelbeurt van The last of us en vond het, net als de eerste speelbeurt, toch wel weer erg saai en traag op zijn beurt. Buiten dat ik het echt een fantastisch spel vind. Ergens was ik best bang dat ze dat ook met Uncharted ook zouden doen. Ik ga deze zelf volgende maand spelen, ga het dan zelf ervaren.

Het begin van Unc2 in die trein was inderdaad heel vet, maar daarna in dat museum in Istanbul stortte ook die game even in (om vervolgens weer keihard terug te komen, dat weer wel)...

Mee eens! Nou ja... half dan .. De eerste keer The Last of Us was voor mij ook ietwat saai en traag. Totdat ik het meer en meer begon te beschouwen en te spelen als een volwassen drama game. Natuurlijk tevens met actie en horror erbij. En nu speel ik TLOU als een goed drama en ik vind het wel een klein meesterwerkje en verre van saai en traag eigenlijk.. Dit was al tijdens mijn 2e speelbeurt. Ik kan de game nu jaarlijks met zeer veel voldoening een keertje uitspelen. Helemaal super zo rond de donkere dagen voor kerst. Ja, bizar.

Maar goed, voor een echt actievol avontuur speel ik dan wel Uncharted. Maar dit valt tot nu toe ietsje tegen..

Ik speel deze game op Crushing en dat is erg moeilijk! Niet te moeilijk, maar ieder hoofdstuk duurt wel een stuk langer op deze manier en ik speel nu ongeveer 1 hoofdstuk per dag en ben inmiddels bij chapter 12. Maar ik begin nu echt Uncharted 2 te missen waarbij een hoofdstuk bijvoorbeeld begint met een achtervolging door een truck en je vervolgens meteen alweer midden in de actie zit. Bij Uncharted 4 begint zo'n beetje elk hoofdstuk met lopen, klimmen, praten, slingeren, lopen, praten, klimmen en een simpele puzzel oplossen. Zo ook bij chapter 11 bijvoorbeeld. Ik zit al halverwege de game en pas helemaal op het einde komt de actie en vooraf heb ik de meest saaie puzzel ooit moeten oplossen! Ik had daarna al bijna geen zin meer! Maar dat laatste stuk van chapter 11 is tot nu toe wat voor mij Uncharted echt is en dat zoiets pas in chapter 11 gebeurd is niet zo goed!

Deze game moet echt heel snel beter gaan worden qua actie, want anders wordt het in volgorde van goed naar minder goed:
1. Uncharted 2
2. Uncharted 3
3. Uncharted 4
4. Uncharted 1.

Oi dat klinkt niet best... Maar goed dat ik in ieder geval gewaarschuwd ben, dan kan het alleen maar meevallen

Uitgespeeld in 25 uur op Crushing! Ik had niet verwacht dat Crushing zoooo moeilijk zou zijn. Wellicht had ik eerst op normaal moeten spelen, want na het uitspelen unlock je dingen als onbeperkte munitie, Bullet Time, Slow Motion en nog veel meer! Al is dat wel keihard valsspelen natuurlijk en het liefst doe ik het toch op eigen kracht. En het was erg intens! Sommige gevechten duurde alleen wel erg lang omdat ik er gewoon niet doorheen kwam. Ook speelde ik via youtube om meteen alle schatten e.d. mee te pikken. Het enige waar ik echt hulp bij nodig had. Ook dat had ik beter niet kunnen doen, want dit ging wel een klein beetje ten koste van het algemene speelplezier. Maar een aantal schatten en optionele gesprekken zijn naar mijn idee ook niet te vinden zonder hulp.

Toch irriteerde ik mij keer op keer dat bijna elk hoofdstuk begint met lopen, klimmen, slingeren, praten. En dat zal helaas altijd zo blijven! Ook de puzzels zijn kinderlijk eenvoudig en zelfs erg saai! De puzzels lijken eerst heel erg complex te zijn, maar zelfs de onervaren puzzelaar zal hier weinig moeite mee hebben. Het is altijd overduidelijk wat je moet doen. De meeste tijd zal gaan zitten in draaien en schuiven totdat het goed is. Ik heb mij dus ook wel echt gestoord aan de saaie puzzels. En dat wordt ongetwijfeld alsmaar erger en erger hoe vaker ik de game ga uitspelen.

Oké voor mij wordt Uncharted 4 pas echt goed/interessant vanaf chapter 10. Maar nog steeds zitten er wat mij betreft een aantal overbodige hoofdstukken tussen welke sowieso de flow er echt uithalen. Ik wil vanavond beginnen aan mijn speedrun en ik zie daar een beetje tegenop omdat de game los van de geweldige animaties net even te vaak een beetje saai aandoet! Uncharted 2 gaat behoorlijk los vanaf chapter 13 zo'n beetje. En dat mis ik echt bij deel 4. Ik ben het ook niet eens met de vele reviews waarin ik lees dat ze positief zijn over de balans t.b.v. het verhaal vertellen, de shoot-outs, de puzzels enz. Ja, de balans is er! Maar is het dan werkelijk nodig om 90% van de hoofdstukken standaard te laten beginnen met lopen, praten, lopen, rijden, varen, lopen, praten! Ja, ik blijf het zeggen, want ik baal hier echt van! Ik hoopte echt dat Uncharted 4 een game zou zijn die ik (bij wijze van spreken) elke 2 maanden ofzo met veel plezier een keertje kan uitspelen.

Is Uncharted 4 dan nog wel een goede game? Ja, een hele goed game zelfs! De gameplay, de animaties, de manier waarop het verhaal vertelt word, het avontuur, de humor en het spektakel. Want wanneer de game even losgaat, dan wordt vaak ook alles uit de kast getrokken voor een heus spektakel! Er zitten wat mij betreft dan ook wel een paar memorabele actiemomenten in. Maar daar moet je wel even geduld voor hebben.

Maar deze game is zeker geen 10 waard! Voorlopig denk ik aan een 8,5! Of het een top 5 game wordt van 2016 is nog maar de vraag. Dark Souls 3 en DOOM maken meer kans denk ik! En ik heb zelfs nog meer genoten van Alienation (2015) dan van Uncharted 4 ... Ik weet eigenlijk ook nog niet of deze beter is dan Uncharted 3! Alienation is trouwens niet van 2015, maar 2016. Ik was echt even verslaafd aan die game!

Deze net maar eens opgepikt en een van de eerste dingen die me al gelijk opvalt.

Hey, een kruisje.

We krijgen een wit kruisje als we iemand raken en zelfs een rood kruisje als iemand definitief neergaat.

Handiggg.

Leuk man.

In de eerste drie delen hadden we dat niet dus wel prettig dat ze het er voor deze laatste toch maar eens in hebben verwerkt.

Hoef niet eens te kijken of ik het uit kan zetten want waarom zou ik zoiets willen doen.

Wat moet ik nou weer denken van onze massamoordende held die thuis even met een speelgoed pistooltje speelt tot zijn hitsige vrouw hem roept om na het eten gedekt te worden niet met zoveel woorden maar met een bronstige porno stem.

Want die heeft ze wel.

Is dit hoe hij zijn bloedige trauma's verwerkt.

En dus het kruisje ook op de allerhoogste uitdagingsgradatie een feit als het kruiselings ons gezichtsveld nadert en vervolgens met een kleine knal bruut ons zicht dichtslaat wanneer het vroegtijdig een informatief exces door onze waarneming draait.

Waarmee ik poog te zeggen wat ik hier al verschillende eerdere keren over heb gezegd.

Dit is mijn ultieme vervreemding van de huidige gaming industrie.

Zelfs onze meest geliefde series huiselijk naar de knoppen met een kruisje.

Ik bereid me er maar alvast op voor dat de nieuwe Deus Ex het straks ook heeft.

Al is dat misschien een fikse belediging voor het lieve team dat ik lichtjes leerde kennen tijdens de directeur's kut.

Of niet.

Ik snap het al.

Iedereen doet het, iedereen accepteert dit, iedereen wil het.

En ik ben de enige die je erover hoort.

Het is aanpassen of opstappen.

Voor mij.

Ik ben nu bij chapter 7 en er is nog weinig tot niets spectaculairs gebeurd... Dus de rode of witte kruisjes zijn mij nog niet opgevallen. Echt een oerslome game tot nu toe. Ook geen enkele beleving of gevoel erbij. Je bent Drake niet. Je kijkt naar Drake maar zelf besturen ho maar. Net een tekenfilm waar je naar kijkt. O ja, af en toe neem je de controle over en mag je wat klimmen a la Assassins Creed 1...
Als je dit vergelijkt met de eerste uren in Uncharted 3, pffff wat werd ik toen weggeblazen zeg.

Hoop dat het nog beter wordt anders gaat dit voor mij uitlopen op een bittere teleurstelling.

Tot chapter 8 ofzo is is dat wel aan de orde ja. Introductie ook aardig langdradig.

Zit zelf nu in negen en vermaak me toch wel enigszins.

De wisselwerking met de broer bevalt me ook beter dan ik aanvankelijk had verwacht, toch wel een toffe gast.

Verhalend en cinematisch van de bovenste plank, maar de eerste chapters deden inderdaad qua opzet aardig aan The Order denken en dat is nou niet direct een 'game' die een zeer friszoete nasmaak heeft achtergelaten.

Dat dit beter voor mij gaat worden dan het vorige deel betwijfel ik voor nu maar lekker zal het wel weer zijn.

Sowieso op den duur ook maar de Nathan collectie in huis halen, zijn hoe dan ook wel geinige games.

Ik weet ook niet of het aan mij ligt hoor, maar het voelt ook allemaal zo onafgewerkt op de 1 of andere manier. Vooral in de eerste levels veel bugs en rare keuzes (als ik bijv L3 drukte om te kijken, keek Drake naar de grond en bleef hangen). En als je soms van 3 hoog valt blijf je in leven en soms val je 1 lullig metertje en ga je dood - niet dat dat een bug is, eerder inconsequent...

Ook gister weer, wordt er medegedeeld dat het spijtig is dat ze geen wapens hebben meegenomen naar een bepaalde plek, maar 1 minuut later stoot Drake een emmer met 4 zwaarden erin om, maar pakt er niet even eentje haha...tja.

Ook vind ik dat het vele geklim, wat in dit deel véél meer lijkt te zijn, de pace enorm uit de game haalt. Telkens maar weer rondkijken waar je heen moet, terwijl dat soms gewoon echt niet duidelijk en vooral logisch is, vallen en doodgaan etc....

Nee ik moet er duidelijk nog inkomen.

Kan me wel enigszins vinden in wat je zegt maar ervaar dat zelf niet als gamebreaker op dit moment.

Kan er zoals ik al zei uiteindelijk alleen wel in resulteren dat dit niet als mijn favoriete deel te boek komt te staan.

Vind zelf op dit moment vooral de stealth een weinig verheffende toevoeging.

Of deze game het echt nodig heeft waag ik sowieso te betwijfelen maar het is vooral ook de uitwerking die te wensen overlaat.

Geen gastjes tactisch verslepen met een dikke demper maar primitieve AC stealth, die dus ook echt een exacte kopie is van.

Jawel, de primitieve AC stealth.

Zo denderend was die dus ook al niet.

Hoog gras etc.

Had mij voor dit afsluitend deel eigenlijk eventjes niet zo heel erg nodig geleken.

Maar goed.

Helemaal mee eens...

Zag laatst een filmtrailer met daarin Tom Hanks... En ik dacht, verdomd hij lijkt precies Sully uit Uncharted 4.. Zie ik later dat de film Sully heet! ... Bi-zar!

Maar helaas, de film heeft niets met Uncharted te maken.

Nou, dan moest ik even kwijt.

Een heel goede game met heel mooie graphics dat een gebrek heeft aan originaliteit maar dat neemt natuurlijk de fun niet weg van deze leuke game.

Ik ben benieuwd waarom de game volgens jou een gebrek aan originaliteit heeft?

Zelf heb ik dit deel nog niet gespeeld maar dit genre lijkt mij toch wel een bekende formule, daarentegen lijkt het mij wel overbodig om een gebrek aan originaliteit te benoemen.