Bloodborne (2015)

Ik begrijp het helemaal als dit niets voor je is. Jaren geleden speelde ik dit voor het eerst en voelde me alleen maar opgejaagd. Met pijn, moeite en Youtube kwam ik overal net doorheen tot ik voor de eindbaas opeens dacht: waarom speel ik dit eigenlijk, dit is helemaal niet leuk! En toen stopte ik. En dat had ik veel eerder moeten doen omdat het me alleen maar stress bezorgde.

Dit jaar begon het opeens weer te kriebelen omdat ik nu andere dingen in games zoek. Ik ben juist op zoek naar een uitdaging. Wat wil de maker dat ik zie en leer om dit te kunnen halen? Niet meer gehaast en gestrest slaan en wegrollen, maar voorzichtig spelen, observeren, aanvalspatronen leren, wapens uitproberen en getimed slaan, rollen en schieten. Dat wat eerst moeilijk en stressvol was, werd nu opeens leuk en goed te doen. Ik herinner me nog dat ik Father Casoigne pas na tientallen keer pas neer kreeg de eerste keer dat ik speelde. En nu dacht ik: de maker heeft me niet voor niets een gun in mijn linkerhand gegeven, gebruik het. En toen was die in 1 keer neer omdat hij constant staggerde. Heerlijk als nieuwe inzichten zich uitbetalen!

Ben ik het mee eens. Het hangt er vanaf wat voor een gamer iemand is. En er zijn games die daar rekening mee houden. Bij games zoals God of War mag je kiezen wat je wil. De game als een soort film spelen, dus vrijwel geen uitdaging. Tweede optie is gebalanceerd. Dan komt er wat uitdaging bij. Optie 3 wordt dan een uitdagende game. En vaak is er nog een hogere moeilijkheid dan dat voor de echte hardcore gamers

Sommige blijven op dat casual niveau hangen terwijl andere (na verloop van tijd) een stap veder willen gaan. Ik speel al bijna 35 jaar games. (ben ik echt al zo oud?) Het begon als ontspanning/ tijdverdrijf, maar inmiddels wil ik wel iets meer dan alleen op very easy The Last of Us uitspelen. Ik ben dus o.a. een trophy junk geworden omdat er vaak leuke extra uitdagingen tussen zitten. En ik haal meer uit de game. Ik ben inmiddels al een tijdje over de grens van casual.

Alleen nog gamen puur voor ontspanning is er niet meer bij. En soms denk ik wat ben ik toch een gekkie. Want hoe bizar goed Bloodborne ook is, ik heb het spel meerdere keren vervloekt, was ik gefrustreerd, boos en zat ik met een hartslag van 300 slagen per minuut met een boss te vechten. Waar is de ontspanning? Kom ik moe thuis na een dag werken en dan maar geen Bloodborne spelen omdat het te intens is, dus dan maar wachten tot het weekend is? Nee natuurlijk niet!! Maar ik begrijp dat voor sommige gamers die best van een uitdaging houden een game als BB toch net iets te ver gaat. Wat je zelf natuurlijk ook al aangeeft in je bericht.

+2 Insight!
"We are thinking on the basest of planes. What we need, are more eyes."

Grant us eyes!

Ik ben onlangs met deze game begonnen maar holy shit, wat een verslavende game. Bruut, vooral in het prille begin is dat even doorbijten, maar goed uitgewerkt zeg. Het enige kritiekpunt wat ik heb is dat ze meer uitleg mogen doen over de gameplay, dat vaag houden snap ik niet, ik Google me een ongeluk.

Ik zit nog in het begin (pas 1 grote (verplichte) boss verslagen) maar ik ben nu al onder de indruk. Heel bijzonder, benieuwd hoe het verder gaat zijn.

The Witcher 3 is ook verreweg de meest overrated game of all time. Slecht uitgewerkt, repetitief en enorm volgeplemt om het wat te laten lijken. Geen slechte game, maar wel echt overrated.

Ik ben nog niet ver met Bloodborne maar je kunt al vrij vlot zien dat dit vele malen beter in elkaar zit.

Voor de liefhebbers van Bloodborne die dachten "goh, leuk spel dit, maar waarom maken ze niet een Playstation 1 versie ervan?" zijn nu de gebeden verhoort.

En immens populair! Gratis te downloaden ook

Trailer van de psx demake:

En dan nu!

Dev Behind Popular Bloodborne PSX Demake Announces Bloodborne Kart - Push Square - pushsquare.com

Vorige week onverwacht een PS5 weten te bemachtigen (SO naar Coolblue!) en in plaats van PS5 games te spelen zoals een normaal mens dat misschien zou doen, ben ik nu vooral PS4 games aan het spelen. Die hele generatie heb ik namelijk moeten missen omdat ik de afgelopen 8 jaren vooral op de PC heb gegamed (en Wii U/Switch).

En ik gebruik wel de meervoud "PS4 games", maar ik bedoel eigenlijk alleen Bloodborne (met een beetje Uncharted 1/2/3 om bij te komen). Een game die ik al zo lang heb willen spelen en waarvan ik zo vaak kleine fragmentjes heb gezien dat ik het kon reconstrueren tot één geheel om vervolgens daarover te kunnen dromen. En zowaar is die droom nu werkelijkheid geworden. Onverwacht en leuk nieuws dat je als PS5-eigenaar met PS+ blijkbaar al meteen toegang krijgt tot een behoorlijke selectie PS4-games, waaronder de nieuwe God of War, Uncharted 4 en dus ook Bloodborne.

Één van de eerste dingen die mijn ogen opvielen, is dat het grafisch eigenlijk een beetje tegenvalt. En dan bedoel ik absoluut niet het visueel design, want dat is simpelweg fucking schitterend. Zo'n beetje elke shot kun je inlijsten. Maar door systeemtechnische dingetjes zoals een lagere resolutie en matige (of zelfs ontbreken van) anti-aliasing ziet het er soms een beetje ruw en onscherp uit. Ook de performance is vaak niet altijd even consistent. Regelmatige drops in frame-rate en een vreemd gevoel waar ik niet helemaal m'n vinger op weet te leggen. Als ik een geïnformeerde gok moest nemen, dan zijn dit waarschijnlijk die problemen met de frame-pacing waar ik veel over heb gehoord. Misschien ben ik de afgelopen jaren verwend geraakt op de PC, maar ik vind het echt een gigantisch grote zonde dat er geen PS5-patch (of remaster) voor Bloodborne is. Zo'n schitterend visueel design verdient minimaal QHD of zelfs 4K met 60fps.

Maar nu even over de game zelf, want uiteindelijk is het geen film en moet het ook een beetje te spelen zijn. Los van die grafische kritiek is het echt genieten tot nu toe. Wat dat betreft gewoon precies wat FromSoftware met de Souls-series ijzersterk heeft neergezet. Daar hebben ze dan met Bloodborne extra snelheid aan toegevoegd, schilden verbannen en andere aanpassingen aan de gameplay gedaan, waardoor een (voor Souls begrippen onkarakteristieke) agressieve speelstijl vaak niet alleen gestimuleerd wordt (denk bijv. aan verloren health die je voor een paar seconden kunt terugverdienen), maar soms zelfs gedwongen. Volgens mij werkt die verandering in deze context geweldig. Verder is de sfeer in Yharnam beklemmend, zijn de straten claustrofobisch en de monsters onverbiddelijk. Als ik dingen snel eng vond, dan was het geheel echt angstaanjagend geweest. Soms heeft het echt weg van een horror game met die enge sfeer, hoeveelheden bloed en andere gewelddadigheden.

Voor nu heb ik dus veel plezier met Bloodborne. Daar gaat waarschijnlijk geen verandering in komen, of het restant moet heel gek lopen. Maar we gaan 't zien.

Whatever happens, you may think it all a mere bad dream...

Daarmee wordt meteen de toon gezet voor deze in bloed overgoten Victoriaanse nachtmerrie. In het begin valt het nog mee en kun je nog wat zonnestralen van veiligheid voelen. De buren hebben zichzelf veilig opgesloten en er is meer interactie met figuren op de straten van Yharnam. Maar naarmate de nacht vordert en letterlijk en figuurlijk donkerder wordt, klinkt het in Yharnam steeds onveiliger en angstaanjagender. Steeds intenser en beklemmender, en maken die momenten steeds meer plaats voor vijandigere monsters met steeds meer agressie.

En net zoals je vuur het best met vuur bestrijdt, beantwoordt je ook agressie met nog meer agressie. De snellere gameplay in Bloodborne accommodeert dat op een geweldige manier. Passieve tools zoals schilden zijn verbannen en omslachtige rollen maken nu plaats voor snellere dodges. Maar de allergrootste verandering zit 'm in die paar seconden dat je je verloren health kunt terugwinnen. Dat klinkt op papier niet als veel, maar dat gaat op een gegeven moment zo erg op je inwerken, dat je al dan niet bewust zelf die transformatie ondergaat.

Eigenlijk staat dit haaks op de Souls series, waarin geduld en tactiek bovenaan staan en agressie juist bestraft wordt. Maar in Bloodborne werkt deze ommekeer geweldig. Sterker nog, From heeft het voor elkaar gekregen die verandering ook verhaaltechnisch goed aan te laten sluiten op het hoofdverhaal. Ik weet niet of het daaraan heeft gelegen, maar daar waar de verhalen van de Souls series nogal abstract en hoogover waren, is het verhaal van Bloodborne een stuk concreter en directer. En daardoor voor mij ook een stuk boeiender.

Maar wat doet Bloodborne minder goed? Op dit momenten moet ik dan aan twee dingen (eigenlijk één en twee halfjes) denken:

Ten eerste vallen de optionele Chalice dungeons dik tegen. Vooraf had ik er niet veel van verwacht, omdat ze allemaal procedureel gegenereerd zouden zijn, maar wat blijkt? Er zijn wel degelijk een stuk of zes dungeons die 'fixed' en dus niet willekeurig zijn. Van die gevallen had ik achteraf dus wel meer variatie verwacht, maar vrijwel álles is kopieer- en plakwerk. Heb je één dungeon gehad, dan heb je de rest eigenlijk ook gezien. Normaal gesproken had ik dan bedankt, maar voor een boeiende (eind)baas moet je al die optionele fixed dungeons wel doen. Gedaan, maar dat blijft voor mij bij deze ene keer.

Ten tweede ben ik geen grote fan van het eindige healthsysteem van blood vials. Op papier zou je er namelijk helemaal doorheen kunnen geraken, waardoor je ze zou moeten farmen. Zo ver is het voor mij gelukkig niet gekomen, maar door een paar hele pittige bazen ben ik er wel dichtbij geweest. Dan had ik persoonlijk liever de aanpak van Dark Souls II gezien: zowel permanente health consumables (Estus Flasks die je eerst moet vinden en upgraden) én de eenmalige consumables (lifegems). Alhoewel, misschien zou dat dan te veel zijn geweest.

Ten slotte natuurlijk waar ik het in mijn vorige reactie ook over heb gehad: de de systeemtechnische imperfecties. Eeuwig zonde dat zo'n schitterend visueel design en overall een geweldige game hierdoor wordt onteerd. Onspeelbaar is het gelukkig bij lange na niet, maar ideaal is ook nog ver weg.

Ondanks dat allemaal is Bloodborne een geweldige ervaring en - dare I say - een meesterwerk. Een meesterwerk dat een aangrijpend verhaal vertelt in een schitterend uitziende en heerlijk klinkende, goedgeschreven en uitgewerkte wereld met memorabele personages.

In het begin was het echt tergend. Ik heb heel lang vastgezeten in het begin, maar net zoals bij Demon's Souls krijg je het uiteindelijk in de vingers en wordt het niet perse makkelijker maar wordt je gewoon beter. Al heb ik me soms ook kapot gefrustreerd her en der en ik heb ook soms wat cheese tactics gebruikt als ik er echt niet uit kwam. Met flink grinden, de juiste stats en wapens wordt je op een gegeven moment wat overpowered zelfs maar ja dat kan mij wel bekoren.

De setting en de atmosfeer is heel tof. De gothische en kosmische horrorsetting is visueel erg indrukwekkend. De eerste helft van de game miste ik toch meer het medieval fantasy aspect van Dark Souls en Demon's Souls, maar de tweede helft van de game maakte dat ruimschoots goed qua locaties.

De game speelt ook een stuk sneller dan de andere souls games. Het is even omschakelen maar het speelt wel lekker weg. Parryen met je gun en dan snel hakken en wegdodgen. Al met al een supertoffe ervaring, al ben ik nu ook wel weer toe aan een lekkere simpele game op autopilot.

Jaren geleden hieraan begonnen, compleet onwetend, met de gedachte dat dit een lekkere hack & slasher was waar je wel ff doorheen beukt. Twee uur later compleet ontgoocheld de Playstation uit gegooid, zonder ook maar een Boss te zijn tegengekomen. Niks voor mij!

Maar Bloodborne staat nog steeds in mijn bibliotheek en de laatste tijd gaat het weer kriebelen om dit te spelen. Met het idee, dit moet ik toch ook kunnen! En deze game staat niet voor niets zo hoog op alle toplijstjes. Ik heb me ook wat meer verdiept in de From Software titels en ik kwam er al gauw achter dat ik het destijds compleet verkeerd heb aangepakt. Ik ben op zich een casual gamer, maar ik speel games wel vaak op Hard voor een beetje uitdaging. Zo heb ik onder andere Star Wars Jedi: Fallen Order, The Last of Us I en II en God of War op Hard uitgespeeld. Ook Hollow Knight is me gelukt en dat vond ik een fantastische game. Het zal allemaal vast niet zo moeilijk zijn als de Soulsborne games maar toch, het kan misschien een opstapje zijn.

Mijn vraag is eigenlijk, is het dan voor mij verstandig om hier weer aan te beginnen als eerste From Software game of beter misschien toch Elden Ring of Demon's Souls?

richiedoom
Gewoon aan beginnen! Je zou ook de Demon's Souls remake kunnen pakken, omdat die grafisch wat mooier is en beter draait. Vroeg of laat komt er toch wel een Bloodborne remake. Daar wacht ik zelf ook op, ik vind dit soort games niet echt meer kunnen op 30fps.

Overigens zijn DS en bloodborne dan wel van dezelfde developer: ze spelen behoorlijk verschillend. Wat dat betreft maakt het ook niet echt uit met welke je begint, want je zult als je aan de volgende Soulsborne begint wéér even moeten switchen.

Ik vond trouwens een game als Hollow Knight een stuk pittiger dan Bloodborne. En ik ben ook een casual gamer.

Het is even investeren in dit soort games, niet te snel opgeven. En het al zeker niet als hack & slash benaderen inderdaad.

Laat je niet door angst verteren richiedoom. Je zal sterven, overkomt iedereen. Zijn er tegenslagen onderweg? Recht de rug. Adem diep in. Leer uit jouw fouten.

Je bent sterker dan je denkt. Laat de duisternis niet op jou wegen. Zet één stap na de andere en je zal belanden waar je hoort te zijn. Geniet van de reis, te allen tijde. Ik kijk alvast uit naar jouw relaas.

Ik laat het aan jou over om te bepalen of ik het zonet over Bloodborne of het leven an sich had.

Mooie reactie JR141!

Als je een voeling wilt krijgen met de From Software games, dan lijkt het mijn inziens beter van start te gaan met een Dark Souls/Demon Souls game. Dit puur om de reden dat je daar meer flexibiliteit hebt in speelstijl. Gegeven is dat je in Bloodborne niet kunt 'blocken', dus verplicht dit je je beste dodge skills op te halen

Desondanks twijfel ik er niet aan dat deze game je liggen komt eens je je er even tot aanzet. Ik vermoed dat je eerste speelbeurt tegenviel aangezien je met de verkeerde instelling begon (casual hack-&-slasher). Verdiep je hier even in, en je kan je er helemaal aan kwijtspelen (wat zowat telt voor elke From Software game )