Chip's Challenge (1989)

gemoon.....mellig.

Ik heb hier toch ontzettend veel tijd ingestoken destijds..

Hetzelfde geldt voor mij, heb gelukkig nog steeds de atari lynx in bezit en geniet nog steeds van deze game.
148 levels in totaal ook, dat is voor 1989 extreem veel moet ik zeggen, na level 100 begon het ook extreem pittig te worden.
Voor mij pure jeugdsentiment en samen met Crystal Mines II mijn favoriete puzzle game.

Yowzer, ooh wat klinkt de muziek nog steeds vertrouwd in mijn oren. Zowel pc speaker als adlib mag ik graag horen. Ik speelde in die tijd liever Rescue Rover 1 en 2 en Robbo, maar deze mocht er zeker wel wezen. Ik vind het jammer dat je in zo'n klein kadertje speelde, want wees eerlijk, we hadden toen maar zulke kleine schermen. Dat werd op zo'n oude computer dus nog veel kleiner. Ik vind dit nog steeds een top puzzelaar, daar zou ik graag een vervolgdeel op willen zien.

Ik heb deze al sinds mijn jeugd willen spelen. En ook al in originele verpakking in bezit sinds een jaar of 10. Maar omdat ik nooit een lynx had heb ik 'm niet kunnen spelen. Tot nu, met de Lynx Evercade collectie op een evercade handheld. Sweet!

Ik heb dit in mijn jeugd gespeeld. Op de commodore 64. En kan je geloven dat dit voor mij nog steeds de ultieme versie blijft? Ooit eens uitgeleend aan een vriendje. En poef. Daar ging Chip's Challenge. Nooit meer teruggezien. Heb ze wel op Steam. (en ik kan ze spelen via een memory card op de C64). Maar de voorkeur blijft vreemd genoeg uitgaan naar de c64.

(net zoals bvb een Nebulus, Wizball, Bounder, Re-Bounder, Head over Heels etc etc).

Vreemd genoeg is dat ook geen nostalgie want ik heb die games ook de afgelopen jaren nog eens op de C64 op de memory card gespeeld en ze blijven nog steeds gewoon erg speelbaar. In tegenstelling tot een rits anderen die beter in het land der herinneringen waren gebleven.