Ontzettend verslavend inderdaad.
De gameplay is zeer eenvoudig: je moet vijanden verslaan die van de linkerkant en de rechterkant van het scherm op je af komen door in een bepaalde volgorde op de linker- en rechtermuisknop te klikken. Grijze vijanden vereisen maar één klik; gekleurde vijanden vereisen er minstens twee en maximaal vier; en vijanden met een kroont op hun hoofd moet je verslaan in een quicktime-gevecht. Als je een level haalt gaat het tempo waarmee de vijanden je aanvallen iets omhoog, als je doodgaat gaat dat tempo iets omlaag. Er zijn een aantal verschillende modes, met kleine variaties in gameplay: de vijanden binnen een bepaalde tijd uitschakelen, vijanden doden met alleen messen, vechten tegen één vijand met een health bar, etc. Die zorgen voor enige afwisseling, maar heel gevarieerd is dit spel niet.
Desondanks heb ik me erg goed met OFDP vermaakt. Hoe simpel en repetitief de gameplay ook is, ik begon me daar pas aan het einde van het spel een beetje aan te storen. De moeilijkheidsopbouw wordt gestaag opgebouwd, waardoor het steeds uitdagend blijft (dat de snelheid omhoog gaat als je het goed doet helpt ook), en de introductie van nieuwe vijanden en modes zorgt ervoor dat het spel niet té repetitief wordt. En de gameplay is ook gewoon erg bevredigend: snel, intens en zeer fair. Jij hebt de controle in handen: als je sterft, dan komt dat doordat jij verkeerd hebt geklikt, niet door slecht design. De muziek is trouwens ook passend: weinig gevarieerd misschien, maar lekker energiek en opgewekt.
Er zijn uiteraard ook nadelen, waarvan de meest voor de hand liggende is dat het spel er erg lelijk uitziet: weinig details, lelijke animaties, saaie poppetjes. Dat is zo, maar in dienst van de gameplay is de stijl wel effectief: je ziet wat je moet zien, zonder visuele afleiding. Het blijft lelijk, maar daardoor heb ik me er tijdens het spelen van het spel zelden aan gestoord. En net als dave vind ik de kaart van het spel nogal onoverzichtelijk en de achievements een beetje vreemd. Niet alleen zijn er érg veel, maar ook zijn er geen achievements voor een aantal zaken waarvoor je ze wel zou mogen verwachten. Haal je alle levels met een platinum medaille? De achievements stoppen bij 50 (op 250 levels). Haal je alle levels met een "perfect" (geen schade)? De laatste achievement krijg je bij 100. Erg vreemd. Verder vond ik één level (het laatste "bomlevel", waarin je de vijanden moet uitschakelen met alleen bommen) serieus irritant: dat tempo kon ik niet goed bijhouden. Maar een score van 1 op 250 is uiteraard niet slecht.
One Finger Death Punch is kortom weinig afgewerkt (vormgeving, aandacht voor details) en heeft weinig variatie, maar de gameplay is zo verslavend en bevredigend dat ik het dat graag vergeef. 4* Dik.