Sonic Boom: Rise of Lyric (2014)

Sonic Boom is slechts de naam van een komende Sonic-serie, waar nu 2 games voor gepland staan.


Sonic Boom: Shattered Crystal voor Nintendo 2DS en 3DS.
Sonic Boom: Rise of Lyric voor Nintendo Wii U.

Heb 'm even gesplitst.

De 3DS versie: Sonic Boom: Shattered Crystal (2014)

Schijnt een van de slechtste games van de afgelopen jaren te zijn. Vol glitches, bugs en lags.



Ga hem aan het eind van de maand bestellen.

Zou je niet beter wachten tot hij voor een 10-tje te vinden is? Dat kan snel gebeuren.

Hij is nu al voor 30 euro te verkrijgen op bol.com, en ik ben verslaafd aan Sonic.

Heb hem even gespeeld, en irriteer me nu al aan een ding. Als je 1 speler speelt, moet je per sé de GamePad gebruiken. Op zich niet erg, al zijn de stemmen van de karakters tijdens de cutscenes gewoon op de tv te horen, maar tijdens de game zelf op de GamePad. Je bent dus constant aan het switchen, want als je bij de tv én de GamePad het geluid aanhoudt, hoor je soms geluiden dubbel. Verder is het spel best redelijk, de controls werken goed en de stemmencast is weer gewoon terug uit de normale games.

Ik weet niet waarom, maar ik vind het fijn om van tijd tot tijd slechte Sonic games te doen. Misschien is het de nostalgie voor het personage, of dat slechte Sonic games fascinerend kunnen zijn in de manieren hoe ze de fout ingaan. Hoewel het meester-prutswerk van Sonic 2006 nooit herhaalt kan worden schiet Sonic Boom ook aardig veel de fout in. Soms op grappige wijzen, andere momenten ging zelfs voor mij de lol ervan af.

Sonic Boom voelt als een game die meer gericht is naar kinderen die de serie volgen dan dat het naar de Sonic fans is gericht. Los van de hoofdpersonages, en dat het soms ‘snelle stukken’ erin heeft, lijkt het eigenlijk helemaal niet op een Sonic game. Je bent veel meer bezig met button mashen tegen hordes aan robots, of op langzaam tempo klimsecties doen, dan de gameplay die je van Sonic verwacht. Ik weet niet waarom Sega steeds deze drastische veranderingen aan Sonic’s gameplay toelaat, in plaats van de fans de snelle platformgames te geven waar ze al jaren naar vragen. Het vechten tegen robots bestaat uit eindeloos de aanvalsknop spammen, of de grab move spammen om de robots van de rand af te gooien. De platformsecties zijn langzame stukken met simpele sprongen, obstakels die nauwelijks een hinder vormen en milde/niet-bestaande straffen voor het maken van fouten. Als je doodgaat word je meestal direct teruggezet waar je stierf, waardoor ik zelden mijn kop er hoefde bij te houden; lomp alle obstakels inlopen werkt meestal prima. Alleen bij boss battles of lange ren-secties werd de straf strenger voor laks spelen, waardoor deze stukken gemiddeld het sterkste in elkaar zaten. De bosses konden een aardig dodge and punish patroon hebben, evenals dat bij de renstukken er soms alternatieve paden waren om je te belonen voor reflexen. De alternatieve paden zijn minimaal (meestal is het gewoon de grab knop op tijd inklikken), maar deze momenten zaten wel het dichtste bij hoe Sonic hoort te zijn.

De game zit vol met technische mankementen waar zelfs meerdere patches weinig aan konden veranderen. Constante framerate drops, onzichtbare muren op onlogische en belemmerende locaties, characters die in objecten glitchen, regelmatig had ik last van input lag tijdens de combat of een camera die ongunstig stond. Het gebeurde weleens dat bepaalde acties geen geluid of visuele effecten hadden (zoals bepaalde stukken waarin ik een stapel rotsen kapotsloeg) wat ongemakkelijk en ronduit slordig aanvoelde. Maar het grootste technische mankement dat ik tegenkwam zat bij een rensectie: zodra je een bepaalde weg afgaat begint er een cutscene, gevolgd door een reeks aan korte taken en een boss battle. Maar als je later in de game nogmaals besluit om deze weg te nemen, om extra’s te verzamelen, dan begin plots de hele sequentie opnieuw, inclusief cutscenes. Ik heb hetzelfde stuk van 20-30 minuten hierdoor 2x moeten doen. Dit is niet een soort hidden path die een melding geeft met “do you want to replay this stage” oid. Dit is een doodgewone weg, zoals vele in de game, die ergens in de HUB zit. Het feit dat je hier gemakkelijk nog een keer op kan lopen, en het weer een oude sequentie opnieuw begint, is een onacceptabele design fout.

De stemacteurs zijn heel goed. Ieder personage heeft een duidelijke eigen persoonlijkheid met een passende, levendige stem erbij. Het script waarmee ze moeten werken is echter dikke k****. Ik heb nog nooit zulk irritant commentaar gehoord bij een game. Op alles, maar dan ook alles, wat je tegenkomt leggen de personages uit wat je moet doet: komt een scheur in de muur tegen? “Look, a crack! Maybe you need to smash it open!”. Zitten er obstakels op het renpad “oh no, it looks like there are obstacles on the way! Better look out not to get hit Sonic”. Een springveer? “A bouncepad! Sweet! I wonder where it twill take me” etc. En dan niet 1x, maar het merendeel van de keren dat je ze ziet. Je wordt echt behandeld als een mongool die niet voor zichzelf kan nadenken. Zelfs voor iets dat kinderen als hoofddoelgroep heeft is het gewoon beledigend hoe erg deze game je hand vasthoudt en alles voorkauwt.
De muziek bestaat uit filmische stock muziek. Het paste enigszins bij de setting, maar het miste echt de kracht van andere Sonic soundtracks. Zelfs slechtere games als 06 hadden aanstekelijke tracks erin, maar Rise Of Lyrics heeft niets. Geen catchy pop-rock tracks of energieke retro deuntjes. Gewoon soortgelijke stock muziek door de hele game.

Maar stiekems kon ik er eigenlijk wel om lachen. Ik weet niet waarom, maar Sonic games kunnen interessant zijn in hoe ze slecht ze zijn. Soms vind ik het gewoon grappig om ervoor klaar te zitten en een grote mond te hebben over hoe slecht het wel niet is. De mechanics die niet werken, het waardeloze script, de technische mankementen, zelfs het irritante commentaar en het button bashen kon ik meestal wel om lachen. Rise Of Lyric speelde hierdoor verrassend lekker weg. Als deze game een betere navigatie functie had, met fast-travels, en aanzienlijk minder vechtsequenties dan had ik het een positief cijfer gegeven.

Ik kan het voor niemand echt aanraden. Niet voor Sonic fans of voor liefhebbers van de gelijknamige televisie serie. Misschien als je 100% bekend bent met de inhoud en denkt erom te kunnen lachen, zoals ik, dan kan het geinig zijn. Maar als je zoekt naar een hilarisch goede-slechte game dan blijft Sonic The Hedgehog uit 2006 de enige echte aanrader. Boom schommelt iets teveel tussen grappig slecht en vervelend saai.

1/1,5* vanuit kritisch oogpunt.
2,5/3* vanuit plezier.

Niet lang na deze recensie te hebben geschreven kwam ik deze video tegen die uitlegt wat er allemaal achter de schermen speelde. Toch wel heel jammer allemaal. Samengevat: de game zou oorspronkelijk compleet anders worden (een origin story van Sonic en Eggman), de makers zouden veel meer tijd hebben om alles soepel uit te werken en de game zou uitgebracht worden op consoles die de Cry Engine 3 ondersteunde (niet de Wii U. De Wii U is juist niet een console die de engine ondersteund). Toen besloot Sega ook de keuze te maken om het hele concept compleet te veranderen omdat “ze zich hadden bedacht over de origin story idee”, de designs en muziek moesten anders, verhaal compleet anders, gameplay anders + er kwam een strakke deadline, want ze wouden het gelijktijdig met de televisieserie uitbrengen rond de feestdagen. Om het nog eens extra rampzalig voor Red Button te maken: Sega kwam met de aankondiging dat het een Wii U exclusive werd ipv de multiplatform game die het eerst zou worden, terwijl de engine niet eens werkende was voor de Wii U. De makers kregen slechts 1 jaar de tijd om een variant van de engine te ontwerpen die Wii U support had, en de gehele game te veranderen zodat het voldeed aan de nieuwe eisen van Sega. Ja, geen wonder dat de game in deze staat is geëindigd. Met zulke rampzalige eisen is ieder gameproject gedoemd te falen. Ik ben hier serieus gefrustreerd over. Wat een domme actie van Sega om deze druk op zo’n team te zetten en potentieel goede ideeën door de plee te spoelen, om plaatst te maken voor iets dat gegarandeerd gaat falen. In dat opzicht vind ik het juist knap dat de game functioneel uitkwam.


In de video werd ook gezegd dat er binnen focus testing groepen van Sonic veel werd aangekaart dat men “snelheid zat was en wat anders wil”.... Dit vind ik heel erg vreemd, want ik hoor al jaren van allerlei reviewers en Sonic liefhebbers dat ze juist de snelheids-platforming zijn beste kant vinden, en dat dit sterk tekort komt in zijn latere games. Dat zou verklaren waarom Sonic games zo erg hun best lijkt te doen platformsecties te ontwijken en plaatst maakt voor vreemde gameplay aspecten, zoals de weerwolf van Unleashed of de gehele inhoud van Boom. In hoeverre deze informatie de waarheid is kan ik niet oordelen omdat ik me er niet verder in heb verdiept, maar als dit klopt dan zou Sega eens wat nieuwe mensen moeten aannemen die verstandigere keuzes maakt en onmiddellijk de mensen in de testing group moeten wegsturen. Op deze manier zal het nog een tijd kunnen duren voordat er een nieuwe goede 3D Sonic game van het officiële team komt.

Ik heb hem ook gekocht maar meer uit het oogpunt verzamel ze allemaal!.
Ik ben wel benieuwd wat Sonic Frontiers gaat doen..