Super Smash Bros. for Wii U (2014)

Pit is geweldig! Goed bereik en heerlijke snelheid! En als iemand nog wat handige dingen wilt weten over Zelda, ask me!

Leuk dat mensen zo veel verschillende characters mainen. Zelda neem ik eigenlijks nooit, te lastig. En Pit vind ik ook vreemd. Ik snap zijn naar beneden B aanval niet.

Ben nu toch aardig op weg met Luigi. Nu heel hard bezig met blocken en grabben in mijn game te krijgen. Daarna ga ik voor rollen of iets dergelijks.

Snapt iemand hoe je Luigi zijn tornado als recovery kan gebruiken? Ik zie mensen online en die vliegen echt omhoog. Die van mij maar amper.

Ik heb dat ook met Luigi geprobeerd, maar het lukt me echt niet. Ik ga alleen maar omlaag.

Wat ik wel weet is hoe Pit's down B werkt. Als je dat doet krijg je aan beide kant een schild. Die is heel handig wat het kan je verdedigen tegen elke aanval en het kan projectielen terugkaatsen. Hoelang je de knoppen ingedrukt houdt, hoe langer het schild blijft totdat hij uiteindelijk vanzelf weg gaat. Hij blijft op zich best lang.

Heel vreemd vind ik dat met Luigi. Is vast een logische verklaring voor.
En dat met Pit ga ik nog wel proberen. Vind het een tof personage.

Na een klein uurtje of 80 denk ik dat ik wel een goed beeld van deze vierde Smash heb.

+ Qua snelheid wat mij betreft een perfecte mix van het iets te snelle Melee en ietwat trage Brawl.
+ De optie voor Omega Stages is een uitstekende en frisse toevoeging. Telkens Final Destination in Melee en Brawl werd, als enige echte platte/neutrale stage, op een geven moment een beetje... saai.
+ Het kunnen aanpassen van je karakters is een leuke toevoeging en werkt verslavend.
+ Leuke, nieuwe speelmodes. De een leuker dan de ander, maar voor ieder wat wils. Trophy Rush is ook verslavend.
+ Voor de rest eigenlijk tjokvol met inhoud, echt belachelijk. Er zijn er paar onderdelen die ik nog amper gespeeld heb, laat staan dat ik alles heb gehaald wat er te halen valt.
+ 8-player Smash. Moet zeggen dat ik het niet heel vaak gespeeld heb, maar die paar keertjes waren wel lachen. Altijd leuk als het als optie wordt aangeboden.
+ Alle andere pluspunten van Melee en Brawl.

- Niet echt een nadeel, maar het gebrek van een Subspace Emissary equivalent is een beetje jammer. Die vond ik echt leuk om te doen, en dan alleen voor de toffe cutscenes.
- Ook niet echt een groot nadeel, maar de extra karakters kon je hier wel heel snel vrijspelen. Volgens mij had ik dit in twee dagen gedaan, terwijl ik veel langer bezig was bijvoorbeeld met Brawl.
- Online werkt niet optimaal, vaker lag dan de bedoeling is. Naar mijn mening kan dit gemakkelijk verholpen worden door, voordat je de wedstrijd begint, te kunnen kijken waar je tegenstander vandaan komt en wat zijn/haar ping is. Lijkt mij eigenlijk een vereiste in online-spellen. Soms heb je van die momenten dat een wedstrijd fucking erg lagt, en dan kan je niet weg (of je krijgt die 10-minuten ban).


Het relatief grote probleem met online is het enige wat mij ervan weerhoudt om 't volle pond te geven. Tot die tijd het op één na hoogste cijfer.

Vanavond eerste keer online gespeeld. Standaard voor de lol. Eerste twee potjes direct gewonnen met Luigi. Lol. Daarna steeds tweede en enkele keer derde of vierde. Rot effect dat je steeds zegt: oh...nog een potje...

De lag had ik in slechts één potje last van.

Online spelen werkt inderdaad best verslavend. Ik speel vooral 1 on 1 en vooral als je veel potjes tegen dezelfde tegenstander speelt die ongeveer even goed is blijf je doorgaan. Ookal zeg je tegen jezelf dat je gaat stoppen.

Ja ik ga ook telkens te lang door. Bedoel je 1 on 1 in for glory? Voor de lol kan je niet 1 on 1 ofwel? Ik heb vandaag voor het 1st for glory gespeeld. Erg leuk. Al verlies ik heel veel. Vooral tegen Sheik en Zero suit Samus.

Maar minder chaotisch. En minder geluk. Beide omdat je met zijn 2en speelt en zonder items..

Minpunt vind ik wel dat en x springen is, en de linkerstick. Kan aan mij liggen maar ik vind het heel vervelend.

De controls kun je aanpassen volgens mij. Maar hoe bedoel je linkerstick?

1 on 1 is inderdaad alleen in for glory. Vandaag paar keer gespeeld. Laten we het maar niet over de resultaten hebben. Ben online beduidend beter in Mario Kart 8...

Haha ik ben ook beter in mk8. Een keer samen smashen? Mijn gamertag is Aphex_Panther. Andere gamesmetersmashers mogen me ook toevoegen.
Dat als je de linkerstick omhoog doet dat die dan ook springt. Daardoor spring ik welis terwijl ik dat niet wil. En dan lukt mijn up a aanvaal niet. Dan springt die ineens. Of ik doe gewoon wat verkeerd

Ik zal er aan denken je vanmiddag toe te voegen klaploper!

Dat met die standard up a aanval heb ik ook. Hierdoor gebruik ik de standard up heel weinig. Toen ik SSB Brawl voor het eerst speelde, en ik nog niet de Smash Attacks had ontdekt, deed ik de standard up constant zonder eerst per ongeluk te springen. Ik weet niet hoe ik dat deed, maar vooral met Peach is het irritant als je de standard up wilt gebruiken want zij blijft altijd eerst nog even zweven. Soms lukt het me ook wel, maar dan is het meestal dat ik de standard up per ongeluk gebruik. Weet iemand hoe die standard up makkelijk kan worden gebruikt?

Ja ik speel welis is met Samus en dan heb ik de up a echt nodig om te edge guarden. Maar volgens mij is het dat je de stick niet helemaal omhoog moet doen. Dan springt die niet. Maar ik speel soms zo hysterisch dat het niet lukt .
Leuk, voeg me maar toe. Volgens mij kan je elkaar ook inviten.

Heb je een vriendschaps verzoekje gestuurd.

Nintendo moet zijn online gedeelte wel een keer goed gaan regelen. Maar nog even over dat linkerstick springen. Dat kan je dus blijkbaar gewoon uitzetten .

Aha, eist ik zelf ook niet eens. Maar dat maakt niet uit want ik vind de linkerstick juist heel fijn om mee te springen.

Voor mij is het meer dat ik soms per ongeluk spring. En dat ik dan mijn dubbel jump al gebruikt heb. En dan word air dodgen lastig. En nu spring ik niet meer als ik mijn up a aanval doe.
Ik main trouwens Greninja.

Heb hem vanmiddag binnen gekregen en ben nu al niet meer weg te krijgen. De geweldige kwaliteit, maps en karakters maken dit een must-have.

En de kwaliteit van de achtergronden valt je eigenlijk pas echt op als je meekijkt in plaats van zelf meespeelt.
En nadat ik nooit bij 1 character bleef hangen was dat online niet zo'n goed idee... als je echt een beetje wil meedoen dan moet je je character toch echt goed kennen. Het spel is zo ontzettend afhankelijk van reactie en timing dat elke millimeter telt en dan moet je de moves van je character toch echt kennen. Heb maar gekozen voor Luigi.

Heb nu alle characters al. Tijd om de stages te halen =D

Hoppa, gehaald

De beste SSB. als je het mij vraagt: prachtige graphics, leuke stages en een hoop characters.
Enige minpunten zijn: te veel clones (Mario - Dr. Mario en Pit - Dark Pit bijvoorbeeld) en ik mis Rayman, King K. Rool en Banjo-Kazooie. Uiteraard snap ik dat sommigen er niet in zitten.
Altijd weer leuk om mensen kapot te maken met Olimar. Wat speelt die vent heerlijk zeg

4,5 sterren!

Nou mensen die korte Smash Direct was een grote hype. En daar zijn ineens drie nieuwe personages, nieuwe stages, nieuwe kostuums voor je Mii en nog wat nieuwe Amiibo's. Gewoon omdat het kan.

Vooral Ryu zag er heel vet uit! : D Ik ben benieuwd of er ook een voordeligere bundel komt (uitgezonderd de Mii kostuums).

Tjee, wat is die dlc voor Smash toch onevenredig duur ten opzichte van de Mario Kart 8 dlc.

De Miiverse stage was een grote fout. Dit staat binnen 1 dag vol met tekeningen van piemels en memes.

In their defence, Mario Kart 8 DLC is naar mijn mening de beste bang-for-buck DLC aller tijden. Nog nooit zoveel content bij elkaar gezien voor een kwart van de prijs voor het basis spel.

Maar klopt, jammer dat er bijvoorbeeld geen bundel is zónder de Mii kostuums, want anders had ik het hoogstwaarschijnlijk gedaan. Per stuk zijn ze inderdaad duur.



Gegarandeerd. Splatoon zit al helemaal bomvol met die seksuele insinuaties, echt belachelijk.

Ik heb de vechters en lvl's wel per stuk aangeschaft, voor zowel Wii u als 3ds. Totale kosten, net geen 20,-. Maar zoals opgemerkt, deel ik de mening dat ea voor Nintendo begrippen 'duur' is.

Weet je wat jet is met deze game. Ze weten de gevoelige snaren van (voornamelijk) nintendo-fans te raken. Iedere nintendo-character die in smash zit en/of zat, wisten ze als de origin goed te onderhouden. Dat is echt dope, begrijp je.

Dat lukt ook met deze game. Sterke characters, goed uitgevoerde stages, erg goeie muziek (al een aantal van uitgeplukt) en content waar je u tegen zegt. Ik ben en zal fan blijven van deze franchise.

Wat deze smash helemaal had afgemaakt was het toevoegen van een campaign, net als in Brawl. Maar desnietaltemin, een prachtgame.

Hier alvast een van mijn favoriete soundtracks in de game.

Dark Pit Theme

Bayonetta speelt heerlijk. Leuk die DLC aan fighters.

Van de DLC characters. Vind ik Roy en Mewto het tofst.
Supervette game.
En multiplayer potjes met vrienden over de vloer zijn het leukst.
Laats met zijn 6en gedaan. En het was echt een doldwaze boel.
Al helemaal als die Nintendog op het scherm komt. Of pong of Pac-Man uitbreekt. Een vallende Snorlax. Iedereen was schor na die potjes.
Gekkenhuis deze game!

Weer een paar keer gespeeld en zeker met een paar mensen samen blijft dit toch wel een heerlijke game.

Als ik Super Smash moet oordelen aan de hand van de hoeveelheid plezier die ik eraan beleef is het de makkelijkste 5* die ik in tijden heb uitgedeeld. Smash 4 is één van de leukste en meest verslavende games die ik ooit heb gespeeld. Het mag dan uitgekomen zijn in 2014, maar nog regelmatig doe ik mee aan game avonden waarin Smash urenlang achter elkaar word gespeeld. Nog steeds ervaar ik geen graadje verveling en is mijn enthousiasme niet minder dan toen de game werd aangekondigd. Hoewel ik games uiteindelijk beoordeel om de hoeveelheid plezier die ik eraan beleef, en het daarom ook de 5* heeft gekregen, moet ik wel aangeven dat het voor nieuwkomers een hele andere ervaring kan zijn. Het is een game waarvan de hoeveelheid plezier sterk afhangt van of je vrienden hebt om het mee te spelen. Voornamelijk de vermakelijke, maar tegenvallende single player modes zijn dingen om in gedachten te houden.

Wat de Smash reeks zo verslavend maakt is de competitieve gameplay die vernieuwing brengt aan het vechtgame genre. Waar het bij andere vechtspellen de bedoeling is de health bar leeg te maken, is het bij Smash de bedoeling de tegenstander buiten de rand van het level te krijgen. Wanneer je schade aandoet bij de tegenstander wordt dit opgeteld bij de "damage ratio", wat de tegenstander gevoeliger maakt voor klappen. Om een voorbeeld te geven: wanneer de tegenstander slechts 5 damage heeft dan kun je een harde klap geven, maar het personage word hierdoor niet ver geslagen. Heeft de tegenstander daarentegen 100 of meer schade, dan is de kans veel groter dat je deze buiten de rand van het level kunt slaan. Dit geniale systeem zorgt ervoor dat de game constant veranderd terwijl je een potje speelt: wanneer een personage weinig schade heeft kun je combo’s uitvoeren, maar deze combo’s werken plots niet meer bij veel schade omdat de tegenstander te ver van je vandaan word gemept. Hierdoor moet je constant jezelf aan passen aan de hand van hoeveel schade de tegenstander heeft.

Maar het houdt niet bij de damage ratio op. In vele vechtspellen sta je tegenover elkaar op een vloer, zonder mogelijkheid ergens anders heen te springen. In Smash maken (de meeste) levels gebruik van meerdere platforms om op te staan, wat de hoeveelheid bewegingsopties die je hebt aanzienlijk vergroot ten opzichte van de meeste andere vechtgames. Maar ook hier houd het niet bij op. Smash 4 heeft (inclusief DLC) de grootste selectie aan speelbare personages die ik ooit heb gezien. Er zijn in totaal 58 personages die (met uitzondering van 2 die te soortgelijk zijn) ieder een compleet andere speelstijl hebben. Zo heb je characters die razendsnel zijn maar weinig sterke aanvallen hebben om iemand een genadeklap te geven, langzaam zijn maar kunnen veel schade doen in korte tijd, projectielen schieten terwijl je afstand houdt of de vuisten gebruiken terwijl je zo dichtbij mogelijk blijft etc. Deze grote variatie in gewicht, hoogte, snelheid, kracht en algehele speelstijl van de personages zorgt ervoor dat iedere match-up anders is dan de andere. Een techniek die bij personage A werkt kan plots bij personage B niet meer werken omdat ie te licht is, om een voorbeeld te noemen. Zelfs na de vele honderden uren (zal mij niets verbazen als het inmiddels ver over de duizend is) ontdekt ik nieuwe technieken met bepaalde personages die handig kunnen zijn. Het is deze grote hoeveelheid aan opties die ervoor zorgt dat ik met het grootste gemak uren achter elkaar kan spelen zonder te vervelen.

Het was een slimme keuze van Nintendo om voor het character roster bestaande personages te gebruiken. De game zit vol met levels, muziek en personages uit bestaande games, waardoor het vroegtijdig al je interesse kan prikellen als je een liefhebber van de betreffende gameserie bent. Ze zijn zelfs zover gegaan om de meeste aanvallen af te leiden van dingen die de personages in hun game ook doen. Met een weide cast van o.a. personages van Super Mario, Legend of Zelda, Pokemon, Donkey Kong, maar ook personages als Ryu van Street Fighter, Sonic, Megaman, Pacman, Bayonetta en Cloud van Final Fantasy maakt Smash een game die een weide variatie aan verschillende geliefde personages bied.

Visueel is het een kleurrijke game met levels en personages die er heel accuraat uitzien, in vergelijking met het materiaal waar ze vanaf zijn geleid. Qua muziek bieden ze een grote hoeveelheid aan oude tracks van Smash, gecombineerd met nieuwe remixen van bestaande Nintendo muziek. Persoonlijk heeft de soundtrack mij niet van mijn stoel geblazen omdat ik de remixen minder goed vind dan de originele tracks, maar het bied een gevarieerde lijst met genoeg goede tracks om een prima muziek keuze voor ieder level te kunnen maken.

Zoals gezegd heeft de game wel degelijk mindere aspecten, al ontnemen ze mij het plezier niet. De single player mode is een stap terug in vergelijking met Melee en Brawl. Ditmaal is er geen Subspace Emissary of een sterke mode die het vervangt. Ongeachte wat je speelt: de modes komen voornamelijk neer op gevarieerde gevechten houden, hopend dat er een mooie beloning op je te wachten staat. In het begin is het vermakelijk om dingen te verzamelen en te zien of je de eindbaas op een hoge moeilijkheidsgraad kunt verslaan, maar toen ik alle personages en levels had zag ik geen reden meer deze modes op te pakken. De personages die je moet vrijspelen zijn ook belachelijk makkelijk om te halen, waardoor het zelden een ontdekking of bevrediging word om een nieuw personage tegen te komen.

Wat single player betreft is Smash leuk, maar tegenvallend. Smash is iets dat je voor de multiplayer speelt en hier schiet het in de roos. Een uiterst sterk vechtsysteem waar ik geen genoegen van kan krijgen, met kleurrijke beelden en grote cast aan leuke personages. Een must-try voor iedereen met een Wii U.

5*