N++ (2015)

Aparte trailer. Laat niks zien van de game, en deed me zelfs even twijfelen of deze N++ wel een vervolg was op N+. Maar wel dus, na even wat andere filmpjes kijken. Zou best leuk kunnen worden, heb me destijds met N+ nog best wat uurtjes vermaakt.

Wat is dat voor een rotte trailer??

N++ is eindelijk ook voor de PC uit, dus ik heb hem gisteren meteen aangeschaft (voor een schamele 12 euro). En het is echt een flinke upgrade ten opzichte van de eerdere versies. Nee, de gameplay is niet veel veranderd en de graphics blijven simplistisch. Maar de nieuwe vijanden zorgen voor genoeg innovatie, de vormgeving is een stuk kleurrijker en de muziek (in eerdere versies afwezig) is echt fantastisch. En het barst van de content: honderden levels, plus legacy, race, co-op en user levels. Heel moeilijke levels ben ik nog niet tegengekomen, maar dat zal ongetwijfeld nog komen (ik heb alleen de A-reeks nog gespeeld).

Een aanrader voor liefhebbers van de eerdere spellen dus. Het heeft enorm veel content, is goedkoop en de verbeterde vormgeving en (vooral) soundtrack maken het spel meteen een stuk leuker.

Na in 50+ uur 9462 te zijn doodgegaan heb ik het spel dan eindelijk uitgespeeld! (In de zin dat ik alle single player levels heb uitgespeeld en alle achievements heb gehaald: daarbuiten valt er nog meer dan genoeg te doen - al het goud verzamelen, geheime levels zoeken - maar dat laat ik over aan de echte die hards.)

En die statistieken brengen me meteen bij het grootste defect van het spel: er zijn zóveel levels - alleen al 1200 single player levels - dat het spel na enkele tientallen uren behoorlijk repetitief begon te worden. Er zitten weinig slechte levels tussen, maar omdat er zoveel levels zijn gaan ze na een tijdje allemaal op elkaar lijken. Het uitspelen van de laatste levels begon daardoor een beetje als een taak aan te voelen.

Maar als het grootste minpunt van een spel is dat het aantal levels iets te veel van het goede is, dan mag je natuurlijk niet klagen: liever te veel dan te weinig immers, en met de rest van het spel zit het wel helemaal goed. In vergelijking met de eerdere N-spellen is N++ namelijk echt een upgrade. Zoals ik hierboven al schreef is aan de gameplay weinig veranderd: het blijft een "pure" platformer met een simpele besturing (je kunt alleen naar links en rechts rennen en springen, al moet je ook de physics leren beheersen) waarin het doel is om de uitgang van een level te bereiken zonder gedood te worden door spikes of één van de vele vijanden in het spel. Simpel, maar effectief. En ook de graphics zijn grotendeels hetzelfde gebleven: in dienst van de gameplay, met alleen datgene wat je moet zien om een level te kunnen halen in beeld.

Er zijn wel een aantal nieuwe vijanden (o.a. klonen die precies jouw bewegingen volgen en je doden bij contact, en ballen die je achtervolgen), maar het belangrijkste verschil met eerdere versies is dat N++ veel meer "af" voelt. In tegenstelling tot haar grijze voorgangers barst N++ van de kleur, en hoe meer levels je uitspeelt, hoe meer kleuren je vrijspeelt, en daardoor heeft het spel meteen een stuk meer sfeer. Maar belangrijker is de toevoeging van muziek: energieke electronische muziek die uitstekend bij het spel past. Het nadeel is wel dat het spel gewoon een playlist volgt, waardoor de tracks identiteit missen: doordat ze niet aan een bepaalde set van levels gebonden zijn, zijn ze voor mijn gevoel vrij inwisselbaar. Desondanks was ik erg blij met deze toevoeging, want het maakt het spel een stuk minder "leeg", en daardoor ook minder frustrerend: keer op keer sterven is draaglijker met aangename muziek erbij.

En ondanks de honderden levels die het spel heeft kom je zelden een level tegen dat je op de zenuwen werkt. Moeilijke levels zijn er genoeg, maar ze vallen vrijwel altijd in de categorie "tough but fair": als je sterft is dat je eigen fout, of op zijn minst het gevolg van onvoldoende oefening, niet van een slecht ontworpen level waarin je geluk moet hebben om het te halen.Ook de moeilijkheidsopbouw is volgens mij uitstekend, al heb ik eigenlijk te veel ervaring met eerdere versies om dat goed te kunnen beoordelen. Maar er zijn introductielevels die je de basics leren, difficulty spikes zijn zeldzaam (de moeilijkste levels vind je aan het einde) en als je vastzit in een level kun je in replays kijken hoe anderen het gedaan hebben. En de moeilijkheidsgraad ligt precies goed: het begint makkelijk maar eindigt moeilijk in een aantal erg taaie expert levels, al is geen enkel level zo moeilijk als de levels uit de beruchte 80-kolom van N 1.4.

Voor platformerliefhebbers - en fans van de eerdere N-games - is dit kortom verplichte kost. De content was iets te veel van het goede voor mij, maar verder is dit 100% mijn ding: een simpele maar uitdagende platformer met een energieke sfeer die vooral uitblinkt door haar gameplay, zoals het hoort. 4.5*

Ik heb er inmiddels een goede 4 uur op zitten en ik kan al wel zeggen dat dit voor mij een heel goede aankoop was. Dit vult precies het gat dat achterbleef toen ik Super Meatboy 'voltooide'. N++ is platform perfectie! Twee dingen doet dit spel erg goed. Ten eerste het gewicht dat achter de bewegingen zit. De ninja bouwt hierdoor heel natuurlijk snelheid op. Ten tweede is de besturing tijdens een sprong erg precies. Door deze twee pluspunten zal ik het spel waarschijnlijk het komende jaar nog veel vaker spelen.

Ik heb net ontdekt dat er in 2017 een "Ultimate Edition update" van dit spel is uitgekomen, met nog eens honderden extra levels. En helemaal gratis. Daar ben ik voorlopig weer even zoet mee dus. Er zit ook een Hardcore Mode bij (waarin je een hele reeks achter elkaar moet spelen en doodgaan bestraft wordt), maar daar heb ik de skills (en - ook niet onbelangrijk - de tijd en het geduld) niet voor vrees ik.