Mortal Kombat II (1993)

En zelfs dan...moet je al vrij beinvloedbaar zijn en een aanleg hebben voor agressie imo. In mijn 42 jaar agressief gamen, bloedige horrorfilms en revenge porno en harde muziek nog nooit enig spatje lichamelijke agressie vertoond. Eerder werkt dit soort entertaiment louterend danwel aanzettend tot.

Speel, kijk, beleef en luister je nog dezelfde dingen daarin? of is het allemaal een stapje agressiever, bloederiger, revengerige(?) en harder geworden in die jaren?

Harde muziek zoals metal? Ik ben namelijk ook aardig van de metal muziek.

Ongeveer hetzelfde. Ik ga niet per se op zoek naar iets dat de overtreffende stap is van iets anders. Hoewel je natuurlijk af en toe wel bij iets uitkomt zo nu en dan dat wat geweldadiger of bloediger is. Stelregel is echter dat het wel een verhaal moet hebben (film, boek, comic, game).

Wat betreft muziek is mijn smaak hooguit verbreed naar andere soorten muziek. Maar 95% is nog steeds heavy metal / hardrock met al zijn subgenres.



Inderdaad. Qua metal dus.

Maar zijn de games, boeken, films en dergelijke niet gewelddadiger geworden in al die jaren? Die bewandelen nog hetzelfde pad als pak hem beet 20 jaar terug? Of hebben die door de jaren heen wel een stap gemaakt om gewelddadiger, bloederiger, agressiever, rauwer en harder te worden?


Herkenbaar, dat heb ik ook. Hoewel ik wel duidelijk ben gaan zoeken naar stevigere genres en bands binnen de Metal de afgelopen jaren.

Ik kan juist merken dat ik iets afgzwakt ben qua harde metal luisteren. Eerder luisterde ik veel naar childeren of Bodom, Cradle of filth, Dimme borgir, het oude Helloween (niet zo hard) en Metallica (ook niet enorm hard)

Nu luister ik enorm veel Queensryche (wat een topzanger Geoff Tate) en zo af en toe luister ik nog naar Childeren of Bodom (blijft goed), mn favoriete band was altijd helloween maar ik vind nu toch Queenryche ook wel heel erg tof hoor.

Sommige alleszins wel ja. Daar is een duidelijk onderscheid te zien tussen een hoop titels die de laatste jaren onder druk 'minder' van alles zijn gaan doen, maar ook een tegenbeweging die net weer bruusk zich hiertegen is gaan afzetten. Ik vond het op een gegeven moment heel duidelijk toen het torture-porn genre zo populair werd met Saw en Hostel als voorlopers. Bij de ene was niets taboe, bij de andere echter was het 90 min zoeken naar enig spatje geweld.

Niet per se mijn genre overigens. De eerste drie Saw films vond ik erg goed en hadden ook een prima verhaal hebben. De 97 anderen echter...en al de films die trachten in de voetsporen van te treden, en zo goor mogelijk te zijn alleen maar om... ben ik veel minder over te spreken.

Ik luister nog altijd legio bands. Houd zowel van standaard als een versnelling hoger en harder. Denk dat als ik mijn favoriete bands moest gaan benoemen ik uitkwam bij Blind Guardian, Paradise Lost, Cradle of Filth, Mercyful Fate, Deep Purple, Bolth Thrower, Wasp, Exodus, Amorphis, Overkill, Saxon, My Dying Bride, Sabbath en Candlemass. Ongeveer.

Paradise Lost vind ik ook erg leuk. Goede smaak haha!

Persoonlijk zou ik daar eerder het gros van maken uit mijn eigen ervaring. Tenminste op het gebied van geweld, op andere vlakken zijn de verschillende media vormen ook weer ingetogener en preutser geworden.


Het toont aan dat het invloed heeft op mensen. In dit geval de makers die juist elke keer een stap verder gaan of juist een tegenbeweging maken. Datzelfde geld ook voor de consument, waarvan het gros elke keer opzoek is naar de volgende dopamine fix.

Maar niet de eindgebruiker imo. En daar ging het om. Die wordt niet plots een gewetenloze killer omdat geweld omhooggeschroefd wordt.

Trouwens ook dat is zoals je zelf al aangeeft heel subjectief. Kijk ik naar een Robocop, Starship Troopers, Dirty Harry, menige Stallone of Schwarzenegger vehicle uit de jaren '80 dan vind i die toch echt wel geweldadiger dan veel opgekuiste actie of horrorfilms die je tegenwoordig ziet.

Dat vindt ik te makkelijker. Daarmee zeg je eigenlijk dat hetgeen je ziet, hoort, leest, speelt, doet, etc. geen enkele invloed op je heeft. Dat lijkt me sterk.

Nou zal het merendeel van de mensen inderdaad niet plots een gewetenloze killer worden (hoewel ik iemand een blauw oog slaan niet als gewetenloze killer zie trouwens). Maar onbewust heeft het invloed op je. Hoe vaker je die dingen leest, speelt, kijkt hoe meer je er aan went en hoe gewoner het voor je wordt.

Om nog even een persoonlijke noot te geven. Ik luisterde vroeger veel naar hardstyle, trance en hardcore. Muziek waar ik toen en nu nog steeds enorm agressief van wordt. Terwijl ik nu de meest rauwe en agressieve Metal kan horen zonder datzelfde effect. Maar volgens bovenstaande statement kan ik als eindgebruiker dus niet beïnvloed worden.

Dan verschillen we daarin van mening. De huidige films zijn qua geweld een heel stuk realistischer en rauwer geworden in mijn ervaring. Heb dat recent nog gezien bij het herbekijken van de hele Bond saga. Door de jaren heen is de actie veel bruter en harder geworden.

Tja. Het zal misschien ook iets persoonlijks zijn. Ik heb in ieder geval nooit iets van agressie ervaren bij het luisteren van een Slayer of Exodus. Bij een concert een tijdelijk spike in andrenaline mss, maar dan nog blijf ik uit pits en uit de baan van bvb stagedivers. Ik kom tenslotte om de band te bekijken. Dus het zal bij de een een wat ander effect hebben dan bij de ander. En er is ook wel degelijk een bepaalde mate aan gore waar ik niet meteen vrolijk van wordt of het ga opzoeken - dat is meestal iets qua oogballen, nagels, pezen. Dus dat zal voor mij nooit echt 'gewoon' worden. Dat hele torture-porn genre bleek er net wat te vaak over.

En qua films? Dat hangt er echt maar vanaf imo welke franchise je neemt. Bond is intussen idd wel geevolueerd naar een vrij harde actiereeks, maar er zijn er ook een hoop die eigelijk maar vrij braafjes binnen de al bewandelde paadjes blijven en alleen 'net doen'. Dan vind ik heel wat spul uit de jaren 70 of 80 toch wel wat brutaler / gemener qua aktie of horror.

Zelf heb ik nog nooit na een potje Mortal Kombat spelen de drang gevoeld om bij iemand zn kop van zn romp af te trekken. Ik denk daar geen eens over na. Ik speel een spelletje wat naar mijn mening voornamelijk om mindgamen gaat. De (meeste) fighting games zijn eigelijk een soort van schaakspel verpakt in een vechtspelletje.

Wel ben ik het met legian eens dat we steeds minder snel gechockeerd raken, of gewend raken aan/door bepaalde dingen als we dr vaker mee geconfronteerd worden.

Nu ik daar zo eens over nadenk heb ik, zoals gezegd, dat minder met entertainment, maar wel heel met realiteit zoals nieuwsuitzendingen e.d

Je kan maar zo vaak iemand als politicus bedriegen, iemand voor een treinstel duwen, je hele gezin uitmoorden, beelden laten zien van een allesverwoestende oorlog voordat je zoiets hebt van 'ok, heb ik al gezien'. Misschien ook ter zelfbescherming. Geen idee. Maar dat dat bvb de samenleving vaak helemaal ontspoort lijkt en ik al vlug het rode uitknopje indruk of nog maar enkel de hoofdlijnen vluchtig doorneem is bij mij dan wel weer het geval.

Daar doelde ik ook op ja. Eerder als er bijvoorbeeld ergens aanslagen waren gepleegd bleef ik uren en uren naar al het nieuws kijken, maar nu is het al heel gauw overgaan op de orde van de dag. Maar het is nog steeds zo dat ik het erg vind wat er gebeurd is maar ik ga dr niet ineens zelf ook een terrorist door worden. En inderdaad bij zoiets als een Mortal Kombat spelen heb ik al helemaal niet dat ik het ineens in mn hoofd haal om andere mensen wat te moeten gaan aandoen.

Het is inderdaad niet zo dat iedereen direct zelf super agressief of kwaadaardig wordt. Dat kan in sommige gevallen wel gebeuren, maar is niet de norm. Waar het mij om gaat is dat er altijd snel gereageerd wordt, of geïmpliceerd wordt dat games (en entertainment in zijn geheel) geen invloed heeft. Maar in de 30 jaar dat ik op deze aardkloot rondwandel kan ik rustig concluderen dat dit wel het geval is. Entertainment is maar een deel daarvan, het nieuws is ook zo'n leuke inderdaad. Wij als mensen zijn zo gewend geraakt aan dingen dat wat 20 jaar geleden uit den boze was, nu als 'normaal' gezien wordt. We zijn er ongevoelig voor geworden. De een meer dan de ander, sommige zijn gevoeliger voor dingen dan andere. Entertainment is daar een afspiegeling van.

Mooi dat zo'n spel uit de jaren 90 nu nog steeds bepaalde discussies tot stand brengt. Ergens hebben ze dat toch knap gedaan.

Wellicht. Maar ik bekijk het voornamelijk vanuit mijn eigen oogpunt, en de mensen die ik ken en vaak toch met 2 voeten op de grond staan. Er is voor allebei wellicht het een en ander te zeggen.

Een Mortal Kombat heb zelf vooral onder een soort van 'Roadrunner' geweld geplaatst - je moet me tenslotte de eerste persoon nog laten zien die iemand zijn hoofd van de schouders rukt. Terwijl SF2 bvb niet minder geweldadig was, maar wel een betere fighter.

Ga je echter een paar jaar later kijken naar oa de Soldier of Fortune reeks dan kan ik wel zeggen dat daar idd wel een forse schrit naar voren wordt gemaakt, zeker voor Amerika, waar iedereen wel een pistool of geweer heeft.

...maar vraag me ook niet voor met een bende 20'ers een shooter te gaan spelen met de Voice Chat aan. Een enkele keer gedaan een paar jaar terug en nooit meer. De taal, agressie en andrenaline spat er op op zo'n moment dan wel vanaf dat ik er idd niet goed van wordt.

Laat staan dat het in Amerika bvb een hele trend is om in iemand te Doxxen en de politie naar hun huis te sturen tijdens een spelletje. Met alle gevolgen van dien. Die laatste twee had ik nog eens even niet bij nagedacht.