Vanavond Anodyne uitgespeeld, ongeveer 9 uur over gedaan. Deze game is het beste te omschrijven als een 2D Zelda on acid.
Alhoewel de graphics een soort 16 bit pixelart zijn, weet de game vooral ook door een werkelijk briljante soundtrack, een heel onheilspellend en psychedelisch sfeertje te creëren. Luister bijvoorbeeld dit clipje vanaf 1:29, dat speelt op een soort overworld deel, dat echt onwijs aan A Link To The Past doet denken. Ook die muziek doet aan a Link to the Past denken maar dan freaky
Anodyne- Fields - YouTube
De gameplay is ook zelda-achtig: je verslaat monsters, vaak in dungeons en je lost puzzels op, vindt sleutels en cards om deuren te openen en je ontdekt de wereld, die vol zit met absurde NPCs en bizarre taferelen...
Een voorbeeld:
Op een gegeven moment kom ik een verkoper tegen die tegen veel te veel geld onzinnige troep verkoopt. Maar het meest onzinnig is dat je een portemonnee kunt kopen waardoor je meer geld bij je kunt dragen. Alleen, deze game kent helemaal geen currency!
Op zich is dit soort gameplay niet mijn favoriet, maar waar ik Zelda vroeger frustrerend moeilijk vond, viel me dat hier erg mee. De prachtige gevarieerde wereld zorgde er bovendien voor dat ik steeds zin had om door te spelen en alles te ontdekken. Dat is best knap, omdat ik een aardig luie gamer ben qua alles willen zien/ontdekken
Zit te twijfelen tussen 3,5* en 4*, wordt dan toch 3,5* omdat dit niet mijn favoriete soort gameplay is, maar het was dus wel een heel toffe wereld waar het plaatsvond, al weet ik nou nog steeds niet precies wat het verhaal helemaal inhield