Ook Lionheart weer even uit de (spreekwoordelijke dit keer) kast getrokken. Reden: helaas doet mijn Amiga het niet meer zo geweldig wat betreft het lezen van discs. Dus maar via Emulatie gespeeld. Helaas is het zo een game waarvan ik vrees dat ik nooit het einde zal zien - niet omdat het niet leuk is - maar wel omdat het verdorie echt moeilijk is. Ook nu nog.
Ik herinner me nog dat we hier heel wat uren ingestoken hebben destijds (als ik me niet vergis liep de Amiga toen al zowat tegen zijn einde) en behoorlijk onder de indruk waren van hoe geweldig het spel eruit zag (en) klonk trouwens. Ook nu nog blijft het best indrukwekkend - het design en de kleurrijke graphics hebben nog niets ingeboet aan kwaliteit en het hele parallax scrolling gebeuren is nog net zo charmant als destijds (het deel waarin de achtergrond onafhankelijk van de voorgrond beweegt - zoals bvb wolken e.d). Heerlijk om terug te zien, te horen EN te spelen.
Ja hoor. Ik kan zeggen dat het zelfs net wat beter speelt dan destijds. De reden hiervoor? Simpel - destijds hadden we een joystick met slechts 1 knop en daar liep het vaak mis. Omhoog drukken voor te springen was toch niet ideaal voor platform games (en een reden om jaloers te zijn op consoles in die periode, met al hun knopjes). Zeker niet in een game als Lionheart waar precisie toch best belangrijk is. Al al helemaal als de hoogte van de sprong ook nog eens afhankelijk is van hoe lang de joystick omhoog gedrukt werd. Reden voor heel wat frustratie toen we jong waren dus. Echter blijkt dat Lionheart als een van de weinige games uit die periode dus ook de mogelijkheid bied om een joystick met twee knoppen te gebruiken waarvan de tweede knop dus het springen overneemt en dat bied al een behoorlijk verbetering. De controls zijn nog niet ideaal (het vechten gebeurt bvb door de actie knop in te houden en een kant in te houden om een bepaalde slag of aanval uit te voeren - ook iets waar men toch wat beter had kunnen over nadenken) maar in ieder geval behapbaar tegenwoordig.
Maar zoals gezegd - ook nu nog erg indrukwekkend om te zien, de leeftijd van het spel in acht houdende en het blijft best leuk om te spelen. De opbouw en het design van de levels en monsters, de begeleidende muziek - de diverse beesten (draken) waar je tussen de platform levels op rijd - het blijft toch erg charmant.
Lionheart (Amiga)