The Walking Dead: Season 2 (2013)
Apple iOS / Mobile / PC / PlayStation 3 / PlayStation 4 / PlayStation Vita / Xbox 360 / Xbox One / Macintosh / Android
Adventure
single player
Ontwikkeld door Telltale
Uitgegeven door Telltale
Het tweede seizoen vervolgt het verhaal van Clementine, een jong meisje, welke na de zombie-uitbraak op zichzelf is aangewezen. Ze moet leren om te overleven in een wereld waar het gevaar op iedere hoek van de straat loert. Maar hoe moet een jong meisje overleven in een wereld waar de levenden net zo gevaarlijk - en soms gevaarlijker - kunnen zijn als de doden? Als Clementine zal je moraal en instinct om te overleven veelvuldig op de proef worden gesteld, wanneer je in penibele situaties en voor dillema's geplaatst wordt.
- nummer 182 in de top 250
Ik ben trouwens zo blij dat Jane het tot zover heeft overleefd (hoewel je wel een keer de keuze tussen Sarah en Jane moest maken), Jane was vanaf het eerste moment al gelijk interessant vond ik. Ik snap de negativiteit van vele andere spelers tegen haar niet. Ik dacht al dat ze niet een publiek trekker zou zijn. Zo voorspelbaar.. alleen omdat ze badass en anders is.. het is altijd hetzelfde. Achja, ik geef niet om wat anderen over haar denken. Ik hoop dat met Mike en Bonnie alles goedkomt, ze waren echt geen slechte personen. Bonnie bracht altijd, vooral bij het kampvuur, een geweldige sfeer in de groep. Christa blijft nog altijd een mysterie, hoop wel dat ze nog leeft. Zou best klote zijn als ze haar op enig moment dood aan zouden treffen..
Wow... zie, dat is hoe meeslepend dit spel is. Ik begin eigenlijk gewoon bijna te doen alsof ze allemaal echte mensen zijn. Alsof ze een soort van speciaal plekje in mijn hart hebben gekregen. Die ze eigenlijk ook wel hebben. Gosh, ik hou van The Walking Dead!
Hoewel het minder indruk op me heeft gemaakt dan het eerste deel, toch weer erg leuk. Qua situaties en keuzes is het beter dan het vorige deel. Ik wist hier soms echt niet meer wat nou de 'goede' keuze was. Waar in het vorige deel de meeste keuzes van morele aard waren, gaat het hier veel meer om de personages en hoe ze op jouw keuzes reageren.
Hoe goed dat bij mij ging, blijkt wel uit het feit dat ik aan het einde alleen Alvin jr. nog aan mijn zijde had.
Het spel mist echter een echte band met een ander personage. De chemie tussen Lee en Clementine maakte het eerste deel een stuk emotioneler en maakte op mij daardoor een grotere indruk. Hierdoor, ondanks dat ik hier dus eigenlijk het 'game' gedeelte beter vind, toch een iets lagere score.
Af en toe trouwens wel een beetje raar, dat de groep een aantal moeilijke beslissingen over laat aan een 10 jarige. Maar ja, anders zit je er al speler natuurlijk ook maar wat bij.
4.0*
Zoals ik bij The Walking Dead: 400 Days (2013) schreef, ben ik de afgelopen paar weken bezig geweest om de seizoenen achter elkaar te spelen. Dit is voor mij m'n eerste ervaring met dit tweede seizoen.
Het grootste verschil t.o.v. seizoen één is uiteraard dat je nu als gamer Clementine bestuurt. Het zorgt voor wat leuke en bovenal opmerkelijke situaties, omdat een klein kind eigenlijk niet blootgesteld hoort te worden aan dergelijk bloederig geweld. Het is de gang van zaken die het ernaar maakt, waardoor je zowaar als een volwassene wordt behandeld.
Dit seizoen biedt veel meer intensiteit; het voelt filmisch aan en laat je na elke aflevering wel achter met een cliffhanger. De besturing is nu ook beter ingesteld op actie, die in ruime getale aanwezig is. Bovendien zijn er brute momenten die tot in detail worden weergegeven, heerlijk.
De personages zijn gevarieerder en het is duidelijk te merken dat er niet echt een verschil is tussen goed of kwaad, aangezien iedereen probeert te overleven. Al ontbreekt - in mindere mate - de band die je kunt opbouwen met een ander personage.
Telltale kennende staan de verscheidene keuzes al ruim van tevoren vast. Hierdoor maakt het weinig verschil of je het ene of het andere personage redt, je krijgt enkel ander dialoog en/of hooguit een kleine verandering in het verloop. Desondanks kan ik de ruime keuze aan eindes zeker wel waarderen, omdat ik het niet verwachtte.
Al met al een gedegen seizoen, ondanks dat je vrijwel niets merkt van de keuzes die je in het vorige seizoen en de DLC hebt gemaakt. Wel vraag ik me af hoe Telltale het gaat oplossen met al die eindes, wellicht dat ze zichzelf nu flink in de vingers hebben gesneden en een hoop werk moeten verzetten voor seizoen drie.
4,0 Sterren.
Weer met kippenvel en tranen zitten spelen. Dat moet weer toegegeven worden... Damn you TellTale!
Het slaat werkelijk nergens op hoelang Telltale games nodig heeft om het volgend seizoen te releasen.
Ze zijn anders wel gewoon bezig met andere games he. Kan een verklaring zijn.
Wow. Wat een machtig spel. Het verhaal wordt verder doorgezet, maar deze keer met betere character development en minder bugs.
Clementine zelf is ook een hoop veranderd, waar ze in deel 1 nog een klein, stil meisje was zie je duidelijk dat ze in die 2 jaar veel heeft geleerd en ook veel rechtstreekser is. Ook keert Kenny terug, en hij is ook een hoop veranderd. De nieuwe personages voegen ook veel toe en zijn stuk voor stuk allemaal interessant, iets wat vaak mis gaat bij vervolgen.
Ik heb ook het gevoel dat in dit spel je keuzes veel meer consequenties hebben. In deel 1 eindig je, wat je ook doet, min of meer op hetzelfde, terwijl ik hier het gevoel had dat iedere keuze die je maakte een hoop veranderde. Het helpt misschien ook dat ik meer eindes heb gezien voor season 2.
Dus ik vind het een geweldig spel, beter dan deel 1 en het krijgt een plekje in mijn top 10.
Ik eindigde trouwens met Kenny en AJ en besloot met Kenny verder te gaan. Met waterige ogen, dat ook.
Aangezien deze adventure zoals elke moderne Telltale titel vooral gedreven wordt door het verhaal in plaats van puzzels geldt dat met name daarvoor. Het eerste seizoen had wat bedenkelijke reacties en situaties, maar helaas zit dit seizoen er vol mee. Wanneer bijvoorbeeld Arvo en zijn gang de groep willen overvallen en/of vermoorden, vindt de groep het vreemd wanneer Kenny hem niet mag en het op hem wilt afreageren. Niet de juiste reactie, maar zeker een begrijpelijke en de groep doet vervolgens alsof hij gestoord is helemaal is losgeslagen. Een ander voorbeeld is wanneer Bonnie en Mike tegen het einde besluiten er vandoor te gaan met Arvo. Prima dat ze niet bij de 'losgeslagen' Kenny willen blijven, maar waarom nemen ze dan het Russische kind waarmee ze amper kunnen communiceren mee, en niet het kind wat ze veel langer kennen en waar ze zoveel respect voor hebben? En waarom is het prima om een pasgeboren baby bij zo'n losgeslagen gek te laten? Vergelijkbare situaties waren er in het eerste seizoen en het is prima wanneer karakters soms vreemde beslissingen nemen of apart reageren (gebeurt immers ook in het echt), maar hier overviel mij het zo vaak dat, ondanks dat ik sommige karakters best sympathiek vond, het mij maar weinig deed wanneer duidelijk werd dat ze het niet zouden redden of de groep zouden verlaten. Daardoor is het gebrek aan een sterke band zoals die tussen Lee en Clementine des te opvallend en ontbreekt het leeuwendeel van de emotionele impact van het eerste seizoen voor mij. De droomsequence net voor het einde had op mij ook veel meer impact dan een beslissing die heel lastig zou moeten zijn, maar die mij eigenlijk vrij weinig kon interesseren.
Maar het grootste minpunt is helaas het grootste pluspunt van het eerste seizoen: Clementine. Zo sterk was haar karakterontwikkeling tijdens het eerste seizoen, en zo zwak is haar ontwikkeling hier. Na een halve aflevering komt ze wel iets volwassener over dan aan het einde van het vorige seizoen, maar uit het niets lijkt ze ineens zo'n vijf jaar ouder te zijn. Ineens is ze in staat om erg zware beslissingen te nemen en haar eigen wond te behandelen, ondanks dat ze net daarvoor nog moeite had met het creëeren van een kampvuur. Soms ook lachwekkend wat van haar gevraagd word en hoe ze in principe als leider word benaderd, soms zelfs door karakters die haar nog geen vijf minuten kennen. Maar wel oppassen dat we het niet over seks hebben in haar bijzijn.
Buiten dat is het wat mij betreft teveel een herhalingsoefening van seizoen 1. Te veel vergelijkbare situaties en vergelijkbare beslissingen, en vrijwel alles op een lager pitje. Ondanks dat we nu dus een 11-jarig meisje zijn doen we in principe hetzelfde als de 40-jarige man van het vorige seizoen, en nog steeds blijkt later dat je lang niet zoveel invloed op de gebeurtenissen hebt dan dat je in eerste instantie denkt. Het was een vermakelijk tussendoortje (zeker als gratis PS+ titel), maar niet meer het spel wat nog dagen in je achterhoofd blijft spoken. Een aanrader voor fans, maar de rest kan deze beter overslaan.
Toch wel weer een hele vette game. Een heerlijk sfeertje, toffe personages en verhaal en veel gespannen, boeiende gesprekken en situaties.
Ik heb me hier toch wel weer heel erg goed mee vermaakt. De sfeer en soundtrack zijn echt fantastisch.
Spelen als Clementine is een leuke afwisseling t.o.v. de gemiddelde protagonist in games.
De game geeft je genoeg keuzes om te maken die soms knap lastig zijn. De daadwerkelijke gevolgen en invloed van keuzes zijn wellicht grotendeels beperkt, maar zo voelt het tijdens het spelen niet.
Het verhaal is tof gedaan en biedt een lekkere pacing en afwisseling. Ik heb me geen seconde verveeld.
De game weet heel goed een deprimerende vibe neer te zetten en nogmaals, chapeau voor de heerlijke sfeer en de soundtrack.
Zoals ik de game nu ervaren heb is dit seizoen in mijn ogen wellicht nog beter en leuker dan het eerste seizoen. Seizoen 3 zal ik t.z.t. ook zeker gaan spelen!
Het was leuk dat er nog geregeld werd gerefereerd naar Lee, met als hoogtepunt de terugblik/droom in de camper. De 'puzzels' vond ik daarentegen wat minder dan in het eerste deel. In seizoen 1 vond ik ze al niet allemaal even sterk, maar hier miste ik juist de moeilijkheidsgraad weer heel erg. Ik ben nergens vastgelopen of het überhaupt eventjes moeilijk gehad. Gelukkig is het verhaal wederom sterk en was ik stiekem wel een beetje blij dat ik vrij snel tot het eind kon komen. Al baal ik nu weer dat ik weer moet afkicken.
Hetgeen wat dit seizoen echt veel beter is dan het vorige seizoen zijn de keuzes die je moet maken. Er zaten toch best veel lastige keuzes tussen. Tevens hadden in dit seizoen een aantal keuzes ook daadwerkelijk invloed op het verloop. Het einde is natuurlijk het hoogtepunt daarvan, heb alle vijf de eindes bekeken en denk dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Helaas had ik van te voren al ergens gelezen dat Kenny nog in leven was, die verrassing was dus al weg. Het is jammer dat dit seizoen een stuk korter duurt dan het eerste seizoen, maar ik heb begrepen dat alle Telltale spellen een stuk korter zijn dan voorheen.
In tegenstelling tot veel anderen, heb ik mijn laatste keuzes zonder nadenken kunnen maken. Ik vond de keuze vrij gemakkelijk en kan me ook niet voorstellen dat mensen een andere keuze maken. Door seizoen 1 heb ik toch een bepaalde liefde ontwikkeld voor het personage Kenny, met geen mogelijkheid kon ik hem doodschieten. Ondanks dat hij dit seizoen natuurlijk erg is veranderd, bleef ik toch in veel gevallen achter hem staan. Ik had dan ook erg weinig met het personage Jane, heb haar te weinig gezien, en ze maakte al eerder domme keuzes, om voor haar te kiezen. Wat voor mij het einde veel beter (en moeilijker) had kunnen maken, is dat Luke in leven was gebleven en de keus tussen hem en Kenny was. Ik had al veel sympathie voor hem gekregen en hij gaf ook zichtbaar om Clem. Afhankelijk van hoe die ruzie was begonnen, weet ik echt niet wie ik dan had gekozen. Uiteindelijk koos ik er ook voor om niet naar Wellington te gaan. Na het zien van het andere einde, blijf ik er nog steeds bij dat dit de juiste keuze was. Ondanks dat ik dat andere einde wel emotioneler vond.
Uiteindelijk is het natuurlijk allemaal maar een spel, er zijn wat (kleine) dingen die wat beter konden, maar het grootste pluspunt aan dit seizoen is toch echt dat je je eigen einde kan kiezen.
Er is behoorlijk wat tijd verstreken sinds de wereld is vergaan en de wereld is er des te grimmiger door geworden. Het verhaal is nog duisterder dan in het eerste seizoen, wat goed uitpakt. Verder is het verhaal erg onvoorspelbaar, wat voor verrassende en spannende situaties zorgt. Het einde kan ook veel meer uiteenlopen dan in het eerste seizoen het geval was. Ik vind deze game minstens zo goed als het eerste seizoen.
Wat gebeurt er bij faillissement? Is deze straks nog wel te koop in de appstore?
Telltale Games haalt laatste seizoen The Walking Dead uit digitale winkels | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl
Telltale Games haalt laatste seizoen The Walking Dead uit digitale winkels | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl
Da's leuk maar heeft totaal niets met de vraag te maken aangezien die link enkel het laatste seizoen betreft.
De overige seizoenen zijn gewoon te koop en zullen wellicht gewoon te koop blijven zoals wel vaker gebeurt wanneer een uitgever of ontwikkelaar kopje onder gaat vermoed ik. Of althans op Steam en GOG. Ik vermoed als je het op de Telltale Store gekocht heb ik me toch zou verzekeren dat ik het veilig gedownload heb voor alle zekerheid.
Da's leuk maar heeft totaal niets met de vraag te maken aangezien die link enkel het laatste seizoen betreft.
De overige seizoenen zijn gewoon te koop en zullen wellicht gewoon te koop blijven zoals wel vaker gebeurt wanneer een uitgever of ontwikkelaar kopje onder gaat vermoed ik. Of althans op Steam en GOG. Ik vermoed als je het op de Telltale Store gekocht heb ik me toch zou verzekeren dat ik het veilig gedownload heb voor alle zekerheid.
Dat heeft het wel. Alleen het slotseizoen wordt dus uit de store gehaald. De rest (voorlopig) niet.
toekomstige vapor-ware. Consoles met het laatste sezoen worden vermoedelijk ooit met woekerprijzen doorverkocht...
Betwijfel ik. Ik kan me voorstellen dat er vast wel iemand de licentie hiervan nog oppikt of zelfs Telltale opkoopt. Al is het maar om dit seizoen af te maken. Al hoop ik dan ook dat ze het originele team dat hier mee bezig was / is behouden. Het zou jammer zijn als het plots werd afgemaakt door totaal andere mensen of een totaal ander team dat ideeen en een script overboord gooit en zaken en dingen die helemaal niet gepland waren er met de haren bij betrekken. (*kuch* Last Jedi is een mooi voorbeeld).
Telltale weet het ons weer lekker ingewikkeld te maken met al die keuzes! Op het einde ben ik samen met Jane overgebleven. Ik heb Kenny vaak tijdens ruzies verdedigd, maar ik heb hem wel doodgeschoten op het einde. Hij wilde Jane vermoorden en dat kon ik helaas niet toelaten. Ik snap zijn boosheid omdat Jane zei dat ze de baby was verloren, maar iemand om die reden te vermoorden gaat te ver. En tja, vroeg of later had Kenny Jane alsnog vermoord of andersom. Dus als ik bijvoorbeeld de keuze had gekregen om Jane weg te sturen dan had ik dat gedaan. Kenny en Jane hebben beide hun goede en slechte kanten, maar ik vond Kenny uiteindelijk het meest instabiel. Waar ik alle begrip voor heb en ik had hem echt niet willen doodschieten, maar nogmaals, hij wilde Jane vermoorden en zoiets kan ik niet toelaten. Andersom had ik Jane doodgeschoten. Natuurlijk zou je kunnen denken dat ze het misschien beide kunnen overleven, maar dat laat Telltale natuurlijk niet gebeuren , dus ik ging er al vanuit dat we definitief afscheid moesten nemen van Jane of Kenny. Of misschien zelfs van beide.
Jammer dat ik bijna 10 jaar heb gewacht om dit tweede deel te spelen, maar ja, beter laat dan nooit.
Ook nu weer raakte het verhaal me in mijn kern. De keuzes die ik soms heel snel moest maken of soms allebei vreselijk waren hebben ook nu weer zijn sporen nagelaten. De terugkeer van Kenny in het verhaal vond ik geweldig. Wat een geweldig karakter is dit toch. Zo grof, onmogelijk, labiel en gewelddadig, en toch ook zo lief en zacht voor Clementine.
De keuzes die ik gemaakt heb op het eind hadden weer zo’n heftige impact. Na de aftiteling op Youtube alle andere eindes bekeken, wat weer pijn gaf bij de keuzes die ik gemaakt heb.
Hoe zal het verder gaan. Op naar deel 3.