menu

The Witcher 3: Wild Hunt (2015)

mijn stem
4,38 (143)
143 stemmen

PC / PlayStation 4 / Xbox One / Nintendo Switch / PlayStation 5 / Xbox Series X/S
Action / RPG
single player

Ontwikkeld door CD Projekt
Uitgegeven door Warner Bros. en Bandai Namco

De lijken stapelen zich op in de Noordelijke Koninkrijken, en de geur van in as gelegde dorpen verspreid zich door het gebied. De spanning is om te snijden. Het beruchte Keizerrijk van Nilfgaard is opgerukt naar het noorden om te vechten met Redania, de huidige heersers van het noorden. Deze oorlogen zijn echter kinderspel vergeleken met het echte gevaar dat op de loer ligt: de Wild Hunt. Deze bedreiging van bovennatuurlijke ridders is een voorbode van slechte tijden, honger en dood. Ditmaal zijn ze gekomen voor Ciri, de adoptiedochter van Geralt, vanwege de extreme krachten die zij bezit. De keuzes die jij als Geralt maakt hebben diepgaande consequenties: niet alleen voor zijn directe dierbaren, maar ook voor de wereld om hem heen.

Trailer

https://www.youtube.com/watch?v=XHrskkHf958

Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.

Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.

zoeken in:
avatar van 3bdelilah
4,5
~ Some fight for glory, justice or gold. I fight for those I hold dear. ~

Ik moet zeggen dat ik de eerste Witcher nooit gespeeld heb. Weleens geprobeerd, maar nooit lang genoeg gespeeld. Uiteindelijk voor The Witcher 2 speciaal een Xbox 360 gekocht (ik had nog geen goede PC) en de verwachtingen waren hoog. Maar uiteindelijk waren die verwachtingen niet helemaal uitgekomen, dus deze keer hield ik mijn verwachtingen in lijn. Maar na 110 uur kan ik in elk geval zeggen dat dit zonder twijfel niet alleen beter is dan The Witcher 2, maar ook vrijwel precies datgene dat CDPR beloofd heeft, namelijk een "crowning achievement" van het RPG genre". Ondanks dat het niet altijd even perfect is, vooral in technisch opzichte, is wat mij betreft de lat wel hoger gezet voor de concurrenten en dat voorspelt veel goeds voor de liefhebbers van dit genre.

PLUSPUNTEN

+ Tjokvol met content, op moment van schrijven 110 uur op de klok en met nieuwe speelbeurten en andere keuzes worden dat er zelfs nog veel meer.
+ Leuke personages, vooral Ciri, goed en vermakelijk hoofdverhaal met een paar heel goede side quests.
+ Prachtige diverse gebieden die iets unieks meegeven aan hun omgevingen.
+ Ondanks dat de combat nog niet feilloos is, is het toch een stuk leuker, flexibeler, vloeiender, intuïtiever en gewoonweg beter dan die van TW2.
+ Naadloze overgang van buitenshuis, binnenhuis, grotten, dungeons en alle andere zaken. Wat mij betreft voortaan een vereiste voor alle toekomstige open wereld RPG's.
+ Beetje een Game of Thrones achtige wereld, een wereld van politiek, samenzweringen, bedrog en noem maar op.
+ Verkennen wordt beloond met allerlei nuttige dingen die je onderweg vindt.
+ Monster Contracts dragen goed bij aan het Witcher gevoel.
+ Prachtige soundtrack die per gebied weer een ander soort heerlijke sfeer ademt.
+ Keuzes en consequenties, zelfs keuzes uit vorige spellen, en daarvoor een hoge replay value.

VERBETERPUNTEN

- Tóch niet helemaal open wereld als, bijvoorbeeld, Skyrim. Nou is dat niet per se een nadeel, maar misschien wel een verbeterpuntje zodat het perfect wordt.
- De stukjes dat je als Ciri speelde (op de laatste na), vond ik niet zo heel leuk. Ik had gek genoeg dan liever gewoon cutscenes gezien.
- Paar gameplay glitches, met name één aanhoudende waarbij ik soms tijdens gevechten opeens niet kon aanvallen. Heel irritant. Een eerdere save herladen verhielp dat vaak.
- Overige grafische bugs en glitches.
- Steile difficulty curve in het begin (Normal), halverwege juist weer te makkelijk. In de nabije toekomst op Hard of Death March spelen en misschien dat de balans dan beter is.
- Witcher Senses vond ik niet altijd even fijn werken, vooral het achterna gaan van geuren was soms frustrerend omdat ik het nauwelijks zag.

Op het eerste oog lijk ik wel veel minpuntjes te hebben, maar de sterke punten zijn zó sterk dat ze voor mij veel zwaarder wegen. Ik ben verder benieuwd wat CDPR van plan is met de Witcher series, want Geralt gaat op pensioen, dus daar kunnen ze waarschijnlijk geen beroep meer op doen. Wellicht focussen op Ciri? Maar als zij haar krachten weet te beheersen, lijkt ze me een beetje te overpowered als speelbaar personage voor een volledig spel.

avatar van Eliandjiee
5,0
De tijd gevonden voor een review voor de nieuwe nummer 2 in mijn top 10!
Laat ik voorop stellen dat ik de eerdere delen ook met veel plezier heb gespeeld en hoog heb beoordeeld. Ik ben een fan van deze serie en deze studio.

Waar te beginnen?

De wereld is fantastisch. De wereld leeft en ademt, het weer is veranderlijk en zon en onweer leveren prachtige plaatjes op. Velen en White Orchard leveren daadwerkelijk een echte oorlogssfeer. Skellige is echt prachtig mooi; bergen, water en bossen. Alles ziet er prachtig uit. De muziek in de game is ook heel mooi en goed ondersteunend aan het dwalen door de wereld. Hierin is Skellige met haar muziek echt bizar mooi. Alle middeleeuwse steden/dorpen in games verbleken bij de compleetheid van Novigrad, deze stad leeft en is groot en doordacht. De game doet goed waar andere games binnen deze setting en dit genre moeite mee hebben: het neerzetten van een echte stad. Ook is dit derde deel van The Witcher een van de weinige games waarin bossen en natuur echt als bossen en natuur aanvoelen. Het is hier heerlijk vertoefen en in ronddwalen. Met haar laadtijdloze wereld heeft deze game ook een nieuwe standaard neergezet.

Gameplaywise is er ten opzichten van het vorige deel niet bijster veel veranderd. De combat werkt goed, is eerlijk met je en uitdagend. Verschillende speelstijlen worden mogelijk gemaakt door de build van je personages en de skills waarin je investeert. De skills zijn overigens heel tof en goed opgebouwd. Het uitgebreide craften van weapons en armor is een leuke toevoeging die uitnodigt tot exploren. Een fantastische toevoeging is het spel Gwent, een gameception waarin ik echt veelste veel tijd heb gestoken.

Het verhaal en de quests zijn briljant. De game kent geen simpele of oninteressante quests. Elke sidequest heeft een boeiend en compleet achtergrondverhaal en is leuk om te doen. Op dit gebied heeft deze game echt een nieuwe standaard neergezet in dit genre. Veel quests met humor ook het stukje waarbij je dronken kan worden en gekke shit kan doen met je mede-witchers; ik ging helemaal stuk, perfecte dialogen..

De mainquest kwam in mijn beleving pas wat laat echt op gang Voor mij ging ik zaken pas voelen en voelde ik me pas meegesleept vanaf het moment dat Uma c.q. Avallach in beeld komt.. Dit betekent echter niet dat ik mij hiervoor niet betrokken of verveeld voelde, het is eerder zo dat de mainquest wat op de achtergrond aanwezig was en de wereld en mijn ervaringen hierin het verhaal vormden en belangrijk waren; briljant gedaan. Vanaf het moment dat de mainquest me pakte levert deze ook een aantal briljante quests, epische gevechten The Battle for Kaer Mohren anyone?! en emotionele momenten op. Toen Geralt Ciri vond en ze herenigd werden had ik kippenvel en tranen in mijn ogen.

Gedurende de main- en sidequests maak je invloedrijke keuzes die vergaande gevolgen hebben. Een keuze kan een sneeuwbaleffect veroorzaken die onvoorziene gevolgen oplevert maar wel ontstaan door jouw keuze: briljant gedaan. Keuzes wegen zwaar en gevolgen zijn voelbaar. De Bloody Baron die zelfmoord pleegt omdat ik de kinderen had gered o.i.d. . Ik weet de gevolgen en keuzes die dit veroorzaakte niet precies meer maar dit was briljant. Ook invloed door het vermoorden van Radovid is super tof.. Er zijn verschillende eindes die jij creeërt met jouw keuzes.

Voor hen die het interesseertik had het einde waarbij Temeria als land/provincie bleef bestaan, Nilfgaard de oorlog dus wel won en veel Nilfgaardians werden vermoord. Geralt en Ciri gingen een tijd samen de Witcher uithangen waarbij zij later hun eigen weg gingen en Geralt dus als eenzame Witcher overblijft. Dit voelde voor mij opzich wel als een goed einde, alhoewel ik het einde met Ciri op de troon en Geralt met Triss of Yen ook wel zou willen in, een 2e playthrough. .

Nog een briljant moment: Wanneer Ciri voordat zij the white frost gaat bestrijden tegen Geralt iets in de trant van: it was never about you, it was always my story, zegt. Dit is zo waar en raakte hard: je speelt drie games en voelt je wellicht invloedrijk en belangrijk, maar uiteindelijk ben je slechts een spil in een grote oorlog en de strijd van Ciri tegen the white frost..

Ik vergeet vast nog een aantal zaken die ik kan vermelden over hoe briljant deze game is. Er is een nieuwe standaard neer gezet binnen het RPG genre. De game is in elk opzicht die je kunt bedenken fenomenaal en foutloos. Een nieuwe nummer 2 in mijn top 10 en met pijn in mijn hart neem ik afscheid van Geralt en het The Witcher universum.

avatar van Awake78
Heb het spel vanmiddag met pijn in m'n hart teruggebracht naar de bieb. Ik kwam er gewoon niet in. De taaie, droge kost (andere zullen zeggen; het fantastische, diepe verhaal), de graphics die mij niet in de game wisten te zuigen en de saaie spelwereld...alles zat me dwars.

Ik heb het nog 12 uur volgehouden, in de hoop dat het in 'Velen' beter zou worden. Maar ook hier weer doelloos rondlopen/rijden in een lege spelwereld, enkel op zoek naar wat vraagtekentjes om weer een bandit-kampje uit te roeien. En als je per ongeluk de 'verkeerde' tegenstander tegenkomt, leg je direct het loodje en moet je weer even door de laadtijd heen. Nee, The Witcher 2 vond ik al niets en deze helaas ook niet. We zullen nooit goede vrinden worden ben ik bang...

Moet zeggen, vele games kunnen nog een puntje zuigen aan het gelaagde verhaal. Ook de zijmissies zijn interessant, maar moet wel zeggen dat die Witcher-senses me al na 3 x de keel uit hingen. De lipsync van de personages is ook onwijs knap gedaan; hoeveel werk moet daar wel niet ingezeten hebben?

Het speelde voor mijn gevoel gewoon niet lekker, die stroeve 3rd person gameplay... het had gewoon niet de X-Factor, zag er altijd weer tegenop om hem op te starten. Da's niet goed. Daarom stop ik ermee.

Sorry voor deze 2 lange verhalen maar zo ben ik nou eenmaal haha Ik ga ook geen cijfer geven, zo ver ben ik nou ook weer niet gekomen...

avatar van Fonzzz002
2,0
Fonzzz002 (crew)
The Witcher 3: Wild Hunt is het meest recente deel van de Witcher reeks. The Witcher 3 is een open-world RPG waarin je de rol aanneemt van Geralt, een krijger die een zoektocht begint naar een opgejaagde Witcher genaamd Ciri, om haar veilig te stellen. In The Witcher III heb je de keuze om verschillende missies te doen zoals monsters jagen, schatten zoeken, nieuwe gebieden verkennen of je kunt de hoofdmissies spelen die het verhaal voortduwen. Geralt bekijk je vanuit een 3rd person perspectief, hij maakt gebruik van 2 zwaarden evenals dat je verschillende magische spreuken en andere middelen tot je beschikking hebt om het tegen vijanden op te nemen.

The Witcher III is een game die simpelweg niet voor mij is gemaakt, onlangs dat het indrukwekkende elementen bevat. Vanuit een technisch oogpunt is de game heel indrukwekkend gemaakt. De game is kolossaal op het gebied van content & hoe groot de wereld is. De game bestaat uit meerdere open-world gebieden die ieder levendig eruitzien, er is geen hoek in de game die leeg of levenloos voelt. Je hebt een overweldigende hoeveelheid aan missies tot je beschikking die bestaan uit vechten, misdaad onderzoeken, racen, een kaartspel of andere dingen. Al deze modes besturen soepel en ik kwam zelden game-breaking glitches tegen in de tientallen uren die ik erin heb gestoken. Mijn probleem met de Witcher is dat ik de gameplay niet zo goed vind, evenals dat het verhaal mij weinig deed. Het verhaal gaat over dat Geralt op zoek is naar Ciri, dit wordt al snel een eindeloze omweg aan klussen doen voor andere mensen die je vervolgens één kleine hint geven over waar Ciri is. Dit zorgt ervoor dat het verhaal behoorlijk traag vooruitgaat, zelfs als je je enkel op hoofdmissies focust. De focus van het verhaal zit meer op alle personages die je tegenkomt op de reis, maar ook hier vind ik dat The Witcher gemiddeld aan de zwakke kant is. De meeste personages die je tegenkomt zijn personages die in een korte expositie uitleggen wat hun probleem is, vervolgens vragen ze je of je hun problemen kunt oplossen, waarna je ze zelden meer ziet. Zelfs wanneer een personage interessant werd & het personage goed opgebouwd was duurde het meestal niet lang voordat het personage weer weg ging, waardoor de focus weer kwam op allerlei nieuwe personages. Het verhaal heeft wel degelijk sterke personages (zoals Ciri of The Baron), maar als ik de goeie cutscenes & gesprekken moet afwegen tegen de zwakke dan zijn de goede aanzienlijk in de minderheid. In de missies waarin het verhaal goed was raakte ik nieuwsgierig naar waar het verhaal ging opbouwen, en ik beleefde plezier aan het maken van keuzes binnen die missies omdat ik om de personages gaf. Hierdoor raakte ik gemotiveerd de game lang door te spelen in de verwachtingen dat meerdere missies dezelfde immersie zouden hebben, en hoewel er een aantal goeie missies aan bod kwamen was het gemiddelde niveau van het verhaal aan de zwakke kant.

De gameplay heeft ook zijn ups & downs. Aan de ene kant: Geralt is een kwetsbaar personage dat aanvaringen met sterke tegenstanders spannend kan maken. De game heeft een groot arsenaal aan creatieve monsters die ieder hun eigen techniek gebruiken. Naar mijn idee hield dit de gevechten met grote monsters spannend. De andere vijanden, zoals mensen & kleine monsters, vond ik daarentegen heel repetitief en het begon op gegeven moment een irritante klus te worden in plaats van een leuke handeling. Je vecht letterlijk tegen dezelfde type vijanden voor tientallen uren, en anders dan “meer aanval- & verdedigingskracht” viel er niets op te merken aan de latere vijanden die je kreeg. Er zijn meerdere missies waarin je misdaad onderzoeken doet. Deze missies bestaan echter uit het opvolgen van instructies aangezien er geen denken bij komt kijken. Alle clues staan voor je klaar, het enige wat je hoeft te doen is het spoor te volgen. Dit was naar mijn idee een saaie & repetitieve handeling. Maar mijn grootste probleem met de gameplay is dat je een grote hoeveelheid besteed aan reizen. Minstens 1/3e van de game was ik bezig met naar mijn missies heenlopen, of voor de missies te reizen. Meestal moest je een lang stuk lopen om vervolgens enkel met iemand te praten, die je vervolgens weer een lang stuk liet lopen om met een ander te praten. Lopen doe je door simpelweg de analoge stick een richting in te houden en de sprintknop in te drukken, geen graadje uitdaging is toegevoegd om het reizen interessant te houden. Wanneer je een gebied nog niet hebt verkend snap ik dat je geen optie hebt daar snel naartoe te reizen, want verkennen is deels van de game zijn sterktes, maar zelfs als je eerder bij gebieden bent geweest moet je gebruik maken van fast-travel punten, in plaats van direct naar de missie toe telenporteren. Sommige fast-travel punten zijn een eind lopen van de plek waar veel missies zijn waardoor ik alsnog redelijk wat tijd aan lopen had besteed (Waarom is er geen fast-travel point naast het huis van The Baron bv?). Op gegeven moment kon ik het niet meer aan. Al het lopen door soortgelijke gebieden was te hersendodend & repetitief om nog langer te spelen. Ik heb liever een 8 uur game die to-the-point is dan een 80 uur game die dit soort gameplay vasthoud.

The Witcher III had qua gameplay één groot pluspunt: Gwent. Gwent is een kaartspel die je met verschillende AI’s in de game kunt spelen. Dit is een origineel kaartspel dat goede planning & analyserend vermogen van je vroeg. Je begint met een klein deck en bouwt het deck steeds meer uit. Dit maakte het erg leuk om zoveel mogelijk AI’s uit te dagen, totdat me deck zo perfect mogelijk was en ik geen potjes meer verloor.
Grafisch is de game erg gedetailleerd & met name zijn de monsters erg creatief vormgegeven. Maar aan de andere kant: de wereld ziet er heel standaard uit. De wereld oogt & voelt als vele andere fantasiewerelden. Hierdoor was ik zelden echt vastgenageld aan het scherm omdat de wereld meestal geen bijzonder creatieve of nieuwe dingen bood. Het is gedetailleerd & mooi vormgegeven, maar dat maakt het niet persé een genot om door de wereld heen te lopen. Vlak na The Witcher III speelde ik Trine 3 en Trine 3 liet zien dat, zelfs met minder details, je een veel mooier uitziende game kunt maken door het creatief gebruik van kleuren & originele level designs. De wereld van The Witcher III deed mij, zoals de meeste dingen, weinig onlangs dat er goede elementen inzitten.

The Witcher III is niet mijn game, maar het is ook geen game waarbij ik raar opkijk als mensen zeggen het erg goed te vinden. Er zitten goede elementen in de Witcher en hoewel ze mij niet langdurig vasthielden kan ik me voorstellen dat andere met plezier tot de aftiteling doorgingen.
Ik vond de gameplay & het narratief wisselvallig, soms behoorlijk ééntonig en de wereld voelde iets te standaard om mij langdurig geïnteresseerd te houden. Ups & downs, maar gemiddeld te zwak.

2*

avatar van richiedoom
4,5
Wat een hoop uren heb ik in deze game gestoken, om uiteindelijk het (volgens internet) kutste einde te krijgen wat er bestaat. Aan het einde vond ik de keuzes die je hebt gemaakt in de hele game nogal geforceerd bij elkaar geknoopt worden. Maar goed, uiteindelijk heeft dit mijn cijfer niet beïnvloed want ook dit kuteinde had wel zijn charme.

Ik had enorm veel moeite om er echt in te komen, ik denk dat het mij wel ruim 10 uur heeft gekost voordat de game mij echt greep en niet meer losliet. Maar eenmaal goed op dreef werkte deze game ontzettend verslavend en kon ik niet wachten op een volgende speelsessie.

De main quest kan simpel worden afgedaan als 'vind Ciri', echter bevat het verhaal veel meer diepgang dan dat. Via allerlei omzwervingen kom je zeer interessante personages tegen met elk hun eigen verhaal. Op sommige momenten merkte ik ook dat ik met bepaalde personages meeleefde, hulde dus voor de schrijvers!

Wat kleine minpuntjes moeten me echter wel van het hart, deze punten houden deze game voor mij ook weg van de volle score. Ten eerste zijn er in Skellige veeeeeeeeeeeeel te veel onderwaterschatten gepropt. Aangezien ik zo'n figuur ben die een hele map wil vrijspelen, moest en zou ik dus ook al die schatten verzamelen. Het is me ook gelukt maar man man man wat was het geestdodend om in je bootje van de ene schat naar de andere te varen. En vaak zat er nog niet eens wat bijzonders in die schatten. Tot overmaat van ramp werd je ook continu bij elke schat aangevallen door Sirens, wat een irritante vervelende grafbeesten zijn dat. In een smal bootje moest je dan die Sirens een mep geven maar bij elke mep vielen ze het water in om pas 10 seconden later weer boven te komen. Zo duurden gevechten met deze 'schatjes' een eeuwigheid.

Ten tweede vond ik het persoonlijk jammer dat bepaalde gebieden niet mee levelen. Om een voorbeeld te geven, veel vraagtekens linksonder op de kaart van het gebied Velen had ik nog niet ontdekt, dus daar ging ik met level 25 maar eens mee aan de slag. Echter bijna alles in dat gebied was ca. level 5, waardoor ik alles en iedereen met 1 klap doodde. Op deze manier werd het hersenloos vraagtekentjes afwerken zonder enige vorm van uitdaging. Daarnaast kunnen de vraagtekens maar een paar verschillende dingen zijn: bandit camp, hidden treasure, guarded treasure of abandoned site. Hier had wel wat meer variatie in gemogen wat mij betreft.

Ten derde vind ik de animaties erg houterig overkomen. Hoe Geralt springt en over steile bergen sprint ziet er voor geen meter uit. En dat in een grafisch zo prachtige game, jammer..


Speciale vermelding voor het kaartspel Gwent! In het begin vond ik er niks aan en meed ik het als de pest, maar toen ik eenmaal het spelletje begon door te krijgen werd het een verslaving in een verslaving. Erg leuk om te doen!

Ik kan nog wel even doorgaan met het opnoemen van positieve dingen (soms adembenemende graphics, nog nooit zulke levende bossen in een game gezien, wauw!), echter is dit allemaal al hierboven gezegd. Een top 10 notering wordt dit niet maar dat ik erg heb genoten van mijn eerste Witcher ervaring staat vast!

avatar van Shinobi
4,0
"My medallion is humming."

Na alle positieve verhalen gehoord te hebben over deze befaamde reeks en omdat een paar collega's van mij laaiend enthousiast zijn over de game ben ik een paar maanden geleden dan toch eindelijk begonnen aan deze wonderlijke reis. Die volgens velen bestempeld wordt als de beste RPG.

Qua narratief had ik helemaal geen idee wat zich allemaal heeft afgespeeld, maar met het kijken van wat filmpjes op YouTube heb ik de voorgeschiedenis redelijk meegekregen. Daarbij helpt het dat Geralt zijn geheugen kwijt is geraakt. In het kort komt het erop neer dat hij op zoek is naar zijn adoptiedochter Ciri en ondertussen ontmoet de beste man verscheidene personages, waarbij hij in de meest gestoorde situaties terecht komt.

Om eerlijk te zijn heb ik - op een paar momenten na - niets met het hoofdverhaal; ik zat de eerste tien plus uur mijzelf hier doorheen te worstelen. Met name tegen het einde als je alleen nog maar het hoofdpad kan volgen zat ik ertegenaan te hikken, ondanks dat ik tegen die tijd 100 plus uur verder was. Voor mij steken dan ook eerder de zijmissies en de exploratie van de wereld erbovenuit. Ik vind het simpelweg heerlijk om vraagtekens te onderzoeken en allerlei markante karakters tegen te komen.

Vooral de wereld die er met 'The Witcher 3' wordt neergezet is te prijzen. Er is van alles aanwezig: weidse bossen, pittoreske dorpjes en grootse steden. Tel daar nog eens de sfeervolle muziek bij op. Het is erg knap hoe levendig CD Projekt Red de game heeft gemaakt. Grafisch is het echt prachtig te noemen. Zelf heb ik de game op de pc met alle instellingen op Ultra kunnen spelen, wat zorgt voor indrukwekkende plaatjes. Er is zelfs een optie (HairWorks) die verantwoordelijk is voor het gehalte aan vacht en haar.

Al met al een heerlijke game waar je jezelf als gamer echt helemaal in kan verliezen, het is alsof je even op reis bent. Als je dan zelfs een simpele kaartspel pakkend kan maken zegt dat wel wat. Hoewel ik eerder had gehad dat het verhaal meer speciaal werd. Eens kijken wat de uitbreidingen te bieden hebben.

4,0 Sterren.

avatar van CynicalMarvin
In 2016 voor het eerst gespeeld en destijds in 40 uur de main story en grote side-quest gedaan. Ik weet nog dat ik het me toen allemaal niet zoveel deed. Voornamelijk het combat-systeem en alchemy/crafting systeem kon ik niet inkomen. Misschien was ik daar toen ook te ongeduldig voor, en had ik meer behoefte aan een fast-paced actie game.
Begin December had ik het met een vriend weer over The Witcher 3. Hij had de platinum gehaald en ook beide DLC's gespeeld. Na een beetje ge-gushed te hebben over hoe goed dit spel in elkaar zit, en aangezien de DLC in de aanbieding was, heeft hij me overgehaald de DLC te kopen. Maar omdat het al zo lang geleden was, ben ik toen direct begonnen met het hele spel te herspelen.

Om na een lange anekdote tot mijn punt te komen: ik zit nu 70 uur in het spel en zit nog niet op de helft van de main quest line. De DLC is nog niet eens in het zicht, en dat vind ik prima. Wat is dit een wonderbaarlijke mooie wereld dat CD Projekt in elkaar heeft gestoken. Vooral Skellige, alhoewel moeilijk te doorkruisen, bied fenomenabele mooie landschappen aan. Wat ik gehoord heb, schijnt Blood and Wine met Toussant nog mooier te worden.
Wat ik in 2016 minder vond, alchemy en crafting, vind ik nu een mooie toevoeging aan het RPG-systeem. Ik kan nog steeds voorstellen hoe naar de Beastiary gaan alvorens te kijken waar je tegenstanders zwak voor zijn en dan daar je potions/oils/dedoctions te maken en gebruiken voor sommige mensen een negatief punt kan zijn. Maar ik vind het uitermate gaaf om een hele biografie te lezen van een monster/human om daarna de beste approach te kiezen. Het is zeker een game wat je beloont door het rustig en kalm aan te pakken. Maar die diepgang in world-building en characters (refererend naar de bio's en descriptions van Dandelion, alsook de boeken en spatial storytelling die door de wereld te vinden zijn) is een van de hoogtepunten van The Witcher 3.

Ik speel op de normal moeilijkheidsgraad, en ik merk wel dat het spel zéér makkelijk wordt als je de game kalm speelt en rondkijkt voor alle wapens, upgrades, side quests, etc. Hier komt de combat zelf onder te lijden. Want zelfs met op de attack-knop te rammelen en één of twee signs te gebruiken, win je meestal. Dit is zonde van de rest van de combat-systemen wat de game te bieden heeft. Misschien het toch maar op een moeilijkheidsgraadje hoger zetten.

Nog even iets kort over stories. Zoals eerder vermeld, vind ik vooral de world-building en spatial storytelling indrukwekkend. Elk (toegankelijk) huis lijkt wel een of ander verhaal er rond te hebben. Ook de main quest is op de meeste momenten zeer sterk. De Side-Quests zijn een beetje hit-and-miss. Je hebt zeer sterke side-quests, die vaker zelfs de main quests overstijgen, maar er zijn net zoveel zwakke side-quests. Onder zwakke side-quests tel ik veel Witcher contracts, die telkens hetzelfde uitpakken. Praat met persoon die bezorgd/kwaad is, volg de rode trails met je witcher senses, versla het monster, verzamel je reward. Daarnaast zijn sommige verhalen in side-quests een beetje onnodig, of gewoon niet interessant. Dit is een beetje mieren-neukerij, aangezien alleen de side-quests die wel goed zijn, al de kwantiteit aan content overschrijden van de meeste RPG's.

Dit waren even mijn thoughts van de game tot nog toe, en nu ik een studievrije week heb kan ik niet wachten om elke nacht tot 3 uur door te spelen en de rest van de wereld (en misschien ooit, na 200 uur, de wereld van Toussaint) te ontdekken.

avatar van thoyouknow1980
4,5
Theatraal meesterwerk
Waarom geen first person perspectief als je stilstaat zodat je nog meer van die prachtige wereld kan genieten.
Want dit is een van de mooiste werelden in een rpg avontuur tot nu toe
De bossen,dorpjes,meren alles ziet er fantastisch uit,en elke plek voelt uniek.
Zelfs zonder de DLC is de wereld gigantisch,en nodigt uit om op avontuur te gaan.
De vele honderden Quests zijn met veel passie en kunde bedacht en zijn leuk om te doen.
Het vechten werkt heerlijk soepel,en het sign systeem functioneert ook goed.
Een groot minpunt vond ik het systeem van verschillende eindes in de game
Je kunt je de hele game gedragen als een heilig boontje,en toch een slecht einde krijgen.
Dit voelde wel echt als een klap in mijn gezicht na 70 uur spelen
Gelukkig is er nog veel te doen na de eindgame en valt er nog genoeg te ontdekken.
Ach ja ik stap maar weer op mijn trouwe paard roach,het avontuur wacht ergens daar buiten

4,5
Na 74 uur uitgespeeld op de op-één-na hoogste moeilijkheid, inclusief de meeste sidequests. Op voorhand kende ik het verhaal niet, maar dankzij wat YouTube video's was ik snel genoeg op de hoogte om te kunnen volgen. Waarschijnlijk dat de boeken gelezen hebben een extra dimensie geeft, maar desondanks viel het verhaal vlot te volgen.

The Witcher 3 is een heel mooi spel, met prachtige vergezichten en pittoreske, Europees-aandoende dorpen en steden. De open wereld is gigantisch en bevat honderden activiteiten, de één al wat leuker dan de andere, maar je weet altijd wat te doen in dit spel. Dankzij de vele leuke personages is het bovendien eenvoudig om je in te leven, ook voor de nieuwkomers in de Witcherwereld. Naarmate het spel vorderde had ik soms wel de neiging om sommige conversaties te skippen, want ik lag er niet echt van wakker hoe het verging met een of andere revolte, daarvoor ontbrak het me aan interesse. Ik kan me wel inbeelden dat moest ik vertrouwder zijn met de wereld (bv. een Lord of the Rings) dit me wel had kunnen boeien.

De hoofdmissies zijn vrij eenzijdig opgebouwd: je zoekt naar Ciri, en iedereen die je verder kan helpen verwacht dat je hen eerst verder helpt met hun persoonlijke problemen. Dit zorgt er voor dat bijzonder veel quests te herleiden zijn naar : ga naar plaats X, zet je Witcher visie aan, volg het spoor, dood het monster, en keer terug naar de opdrachtgever. Op zich is daar niets mis mee, alleen is het vechtsysteem niet super. In het begin loop je compleet verloren in het ingewikkelde, onoverzichtelijke menu met massa's items en uiteindelijk ook massa's potions en olie's. Dit gecombineerd met lage stats maken de eerste uren van het spel zeer uitdagend.
Na een tiental uur ben je dan enigzins vertrouwd met hoe het spel gespeeld moet worden, en dan is er een periode waarin alles goed zit: originele missies, een ongelooflijke veelvuldigheid aan soorten monsters, en een merkbare progressie qua uitrusting en wapens. Halverwege het spel wordt je echter zodanig overpowered dat deze missies hun aantrekkingskracht verliezen, en is het meer een soort spel van item management en telkens opnieuw snelreizen naar een verkoper om je loot te verpatsen omdat je wederom tegens de maximumgrens van gewicht bent opgebotst.

De hoofdmissies trekken gelukkig wel bij, en de laatste van de drie Acts is er eentje die je met veel plezier achter elkaar speelt. Enkele eindbaas gevechten bieden zelfs in zekere zin weer wat uitdaging, en het is prettig om te zien hoe de zij-missies de hoofdmissies beïnvloeden.

Uiteindelijk is er dan het einde, waarbij de beslissingen die je nam doorheen het spel bepalen wat de afloop wordt. Bij momenten was het moeilijk in te schatten wat de 'goede' beslissingen waren, maar dat is natuurlijk een realistisch aspect. Het einde was bevredigend, maar achteraf had ik helemaal geen zin meer om nog overblijvende missies af te werken, ik ben nu echt wel klaar met dit spel en voel geen behoefte om nog in deze wereld te vertoeven.

Als conclusie: een heel goed spel, met enorm veel content en een zeer mooi vormgegeven wereld, dat helaas een beetje lijdt onder het gebrekkige combatsysteem. Bovendien is het als buitenstaander niet vanzelfsprekend om te geven om wat er zich allemaal afspeelt binnen het verhaal.

avatar van brawljeff
5,0
Vorige week de main quest van The Witcher 3 uitgespeeld, maar er is nog zoveel meer te beleven. Dit is mijn eerste Witcher game en ik ben de laatste jaren zelden zo onder de indruk van een game geweest als deze. Alle 'best game of the decade' opmerkingen zijn wat mij betreft geheel terecht. Normaal gesproken ben ik 70+ uur durende main quests vrij snel zat, zoals bij Assassin's Creed en Pokemon, maar hier totaal niet. Iedere questen ieder personage is boeiend. De wereld is groot, maar levendig. In de maanden dat ik dit speel ben ik erg onder de indruk geraakt van de wereld van The Witcher. Inmiddels ook de serie gezien en het eerste boek uitgelezen. Nu op weg naar de DLC's en side quests van TW3, om vervolgens met TW2 te gaan starten.

avatar van FlorisV
3,5
Nu de main game eindelijk uitgespeeld, na Hearts of Stone eerst te voltooien. Nu heb ik nog Blood and Wine te gaan. Geen idee eigenlijk hoeveel uren ik al besteed heb aan Witcher 3, maar mogelijk toch in de honderd?

En naarmate je Witcher langer speelt merk je helaas wel terugkerende Witcher cliche's:
-de personages zijn net zo gebroken als de landschappen die vaak wat verwaarloosd en rommelig ogen. De ordelijkheid en het paradijselijke van een wereld als in Oblivion is ver te zoeken. Natuurlijk is dit een stylistische keuze maar ik voel me toch meer thuis in Oblivion. Ik heb bij Witcher 3 echt het idee dat er ook in de beschaafdere delen meer blubberpaden zijn dan aangelegde wegen, meer onkruid dan tuinen en meer ruines dan kastelen. Het maakt in combinatie met het alcoholisme, hoereren en gevloek van de gemiddelde Witcher bewoner allemaal wat depressief.
-de immer stoicijnse Witcher die nooit zijn immer doorrookte stem verheft en door bijna iedereen veracht wordt maar evengoed als bittere noodzaak wordt gezien.
-de parade aan mooie meiden met toverkunsten waarvan de een nog onmogelijker is dan de ander, met Yennefer die de anderen naar de kroon steekt als het onuitstaanbaar arrogante wicht waar je toch niet zonder kunt.
-de immer Schots klinkende accenten met het nodige gevloek en getier.

Een enorme misser zie ik in alles wat er met items gedaan is. Er zijn er veel te veel. En de bonussen voor wapens door bepaalde onderdelen zijn te marginaal (een paar procent dit of dat). Je krijgt nooit het gevoel van: wow, ik heb nu dit of dat gevonden, of ik heb component zoveel zodat ik eindelijk zus of zo kan vervaardigen. Het is 1 grote grijze massa omdat overdaad schaadt.

Het combat systeem is een stuk toegankelijker dan dat van deel 2 en speelt soepel. Wel ben je erg veel hetzelfde aan het doen. Er is qua spreuken te weinig interessants te doen waardoor ik gemakzuchtig Igni bleef afvuren. Combat is uiteindelijk niet zo'n heel groot element van het spel.

Veel van het spel, teveel, draait ook om reizen. Dat zal niet iedereen erg vinden. Maar ik vond vaak dat ik teveel tijd kwijt was om smidses te vinden waar ik broodnodige reparaties kon laten doen. De snelreispunten zijn broodnodig maar zijn erg onopvallend getekend.

Naast veel reizen zit je ook erg veel naar cutscenes te kijken. Ze zijn erg goed gedaan. Wat me vaak opviel was dat kostuums echt prachtig gedaan zijn maar omgevingen (gebouwen, natuurlijke landschappen) toch stukken modaler en minder strak ontworpen ogen.

1 van de aardigere elementen is het speurwerk dat je met Witcher senses kunt doen. Ook kleinere missies zijn hierdoor interessanter gemaakt doordat je vaak reconstructies maakt.

De zijmissies gaan vaak om jachten op monsters en zijn soms leuker dan de main quest die je veel aan het lijntje houdt met de vraag waar Ciri nu weer naar toe gegaan is. Veruit de meest indrukwekkende vijand vond ik die 3 vreemde heksen, zo bizar ontworpen. De ontwerpen van de monsters zijn sowieso erg goed.

Muziek is prima. Op den duur heb je wel alle deuntjes wel gehoord en het meeste is niet bijster memorabel.

Het sterkste punt van Witcher zit hem duidelijk in de karakter gedreven verhalen, hoewel Gerald zelf een beetje een saaierd blijft wordt dat voldoende gecompenseerd door de kleurrijkere karakters om hem heen. De genoemde cliche's worden gecompenseerd door zeer competent schrijfwerk in de dialogen en prima stemacteurs (met Charles Dance als mijn absolute favoriet).

Uiteindelijk is het maar wat je wilt. Oblivion en Skyrim vond ik veel meer sfeer hebben en leuker om te spelen, maar Witcher heeft betere verhalen.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:26 uur

geplaatst: vandaag om 14:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.