Verlossing of duisternis?
Daud, wauw. Wat een character. Dat Michael Madsen 'm ook nog eens inspreekt, maakt het helemaal af. Zonder twijfel mijn meest favoriete personage van Dishonored. Alle voordelen van The Knife of Dunwall zitten hier ook in, dit deel is zoals ik al verwacht had inderdaad zelfs wat beter. Daar waar ik in TKoD alleen één setting echt eruit vond springen, vond ik ze hier allemaal stuk voor stuk heerlijk (heel misschien op de riolen waar je de heksen tegenkomt na). Pull is in theorie ook een nuttige Power, alleen heb ik 't verhaal uitgespeeld op Ghost en Clean Hands, dus ik heb het alleen gebruikt om consumables van ver te pakken.
Het einde kon je min of meer natuurlijk verwachten, afhankelijk van je Chaos wordt je bespaard of geëxecuteerd door Corvo. In een perfecte wereld had ik het alleen ook meer op z'n Ghost gezien. Dat je als Daud zijne dan in zijn kamer/kantoor zit en op Corvo aan het wachten bent. Je wacht en wacht en wacht, maar hij komt helemaal niet. Je verwacht niet meer dat Corvo vandaag komt, dus je doet wat Daud normaal doet en hij wilt een of andere deur openmaken, maar.... je sleutel is weg! En dan vind je een briefje in zak van Corvo (zoals in het hoofdverhaal ook, letterlijk en figuurlijk, de nonlethal manier is: "Send Daud a message").
Maar dat mag de pret niet bederven. Top DLC en ik heb me geen seconde verveeld! Ik durf zelf zover te gaan dat ik het beter dan Dishonored zelf zou vinden als Daud's verhaal gewoon een volwaardig Dishonored 2 was. Dat is wat mij betreft dus het enige "nadeel", dat het een DLC is.