Wolfenstein: The New Order (2014)

Viel me tegen, nogal saaie tijdrekkende missies er tussen als een A4'tje opzoeken ergens in het kantoor. Zal 'm nog eens een kans geven.

Nadat ik de reincarnatie van Doom als geweldig ervoer heb ik de reincarnatie van Wolfenstein ook maar geprobeerd. Helaas niet met hetzelfde resultaat.

De game doet een paar dingen goed, de setting is heerlijk en wordt prima aangevuld met absurde personages en situaties. De keuze tussen stealth en rambo is erg fijn en voornamelijk in het begin is er genoeg ruimte voor stealth. Helaas verzand de game steeds meer in een van overdreven shoot-out naar overdreven shoot-out game. Zoals de meeste shooters zijn. Een manier om dat leuk te houden is door de shoot-outs intens te maken (iets wat Doom mijn inziens erg goed doet), of door het leveldesign interessant te maken (moet hierbij denken aan zowel Doom als aan Titanfall 2), of door het pakkende verhaal (hebben veel games moeite mee). Wolfenstein The New Order weet echter in geen van die drie te excelleren. Het verhaal verzand in een wat saaie bedoeling (terwijl ik het een bijzonder toffe setting vind), het leveldesign is herhalend en bestaat uit niet meer dan grote ruimtes of gaangetjes in saaie omgevingen, en de shoot-outs missen impact en begonnen mij zelfs te vervelen. Tel daarbij op dat je tussendoor nog vaak nutteloze karweitjes krijgt om papiertjes of andere dingen te zoeken voor iemand, dat je in de tweede helft eigenlijk geen kans krijgt om nog een level stealth door te spelen, en als derde een anti-cilmax van een einde.

De leuke setting en de fijne mix van stealth, actie en verhaal in de eerste helft zorgen ervoor dat ik een groot deel van de game met plezier speelde, maar vanaf de U-boat missie begon het voor mij steeds minder te worden tot het punt dat ik met verveling het geheel maar uitspeelde zonder een bevredigind einde te mogen krijgen.

Na mijn eerste play-trough was ik helemaal verkocht. Het schieten voelt heerlijk aan. Neem een voorbeeld aan de shotgun met zijn alternatieve vuurmodus waarbij je de scherven stukken vlees van je vijanden af voelt raspen. Dual wielden met de Belgisch wit-blauwe stier die BJ is maakt deze game geweldig. De alternatieve geschiedenislijn ligt mij wel, met als kers op de taart Wolfensteins versie van Jimi Hendrix die bij het verzet inwoont. Toch zijn er na mijn tweede playtrough wat dingen tegen gaan staan waardoor dit net geen meesterwerk is maar een 4*. Allereerst natuurlijk de spuuglelijke textures van dichtbij, waar Rage ook last van had. Ook hoopte ik op een alternatieve verhaallijn wanneer je een andere keuze maakt aan het begin van de game, maar dit is enkel cosmetisch.

Grootste doorn in het oog is het level op de kapotgeschoten brug over Gibraltar, waar vijanden je van uit alle hoeken en standen kunnen raken, en hoe defensief je ook speelt, zodra je uit cover komt krijg je de volle laag. Ook de overpowerde supersoldaten hier die resistent lijken tegen de grenade launcher is erg jammer. De cutscene/gameplay ratio kan hier nog net. Iets wat me heeft weerhouden van The New Collosus spelen.

Al met al een hele vette shooter met een aardig verhaal. Persoonlijk vind ik The Old Blood ietsje beter, maar beide games zijn een waardige reboot in mijn ogen. Ben het wel eens met mijn bovenbuurmanposter dat DOOM beter gelukt is.

Mooi spel , urenlang plezier gehad .
Heb hem voor ca 6€ op de Playstation store gedownload , mooi prijsje