menu

Rogue Legacy (2013)

Alternatieve titel: Rogue Legacy: Wanderer Edition

mijn stem
3,46 (12)
12 stemmen

PC / Macintosh / PlayStation 3 / PlayStation 4 / PlayStation Vita / Xbox One / Nintendo Switch / Apple iOS
Action / Platform
single player

Ontwikkeld door Cellar Door
Uitgegeven door Cellar Door en Limited Run

Het spel is actie-rpg met een stamboom. Elke keer dat je sterft, wordt je opgevolgd door één van je eigen kinderen, elk kind is uniek. Een kind kan kleurenblind zijn, Tourettes hebben, ze kunnen zelfs een dwerg of reus zijn. Elk generatie neemt de upgrades van de vorige over, zodat elke generatie sterker word. Je hebt de keuze uit negen klassen, ieder met unieke vaardigheden welke de loop van het spel beïnvloeden.

Trailer

https://www.youtube.com/watch?v=T0DKxOEikTs

Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.

Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.

zoeken in:
%%%%%%
Klinkt erg origineel. Het concept heeft mijn interesse gewonnen !

avatar van threeohthree
3,0
Hehe, dat hier nog geen bericht geschreven was. Maar origineel is het ook zeker, enkel kon het mij, in tegenstelling tot vele anderen, het niet heel lang boeien. Het gevoel van progress maken duurde me wat te lang.

Maar goed, neem mijn mening a.u.b. met een korreltje zout, want de meerderheid van de Rogue Legacy community denkt er iets anders over.

avatar van Animosh
3,5
Wisselvallig.

Aan de ene kant vond ik Rogue Legacy vaak een leuk (en verslavend) spel. In het begin (wanneer de upgrades nog relatief goedkoop zijn en je het spel beetje bij beetje leert kennen) is het gevoel van vooruitgang groot, en het ontwijken van de patroonmatige aanvallen van vijanden en vervolgens toeslaan is leuk om te doen. Bovendien verken je iedere keer weer een nieuw kasteel, met nieuwe kamers, waardoor het spel niet snel gaat vervelen. En de sfeer is best aangenaam. De graphics zijn basic maar goed genoeg en de muziek (electronic met rock-invloeden) is niet geweldig, maar wel passend.

Maar aan de andere kant had ik hetzelfde probleem als threeohthree: "het gevoel van progress maken duurde me wat te lang". In het begin gaat dat vrij snel, maar op een gegeven moment kom je op een punt dat de prijzen zoveel zijn gestegen dat je het hele kasteel van top tot teen kan verkennen maar toch slechts vijf upgrades kan kopen. Het ging me allemaal wat te langzaam. En daarbij hielp niet dat het design van het spel me regelmatig op de zenuwen werkte. Waarom wordt bijvoorbeeld je geld afgepakt voordat je het kasteel in gaat? In het begin is dat nog niet zo'n ramp, maar aan het einde kan je dat na een matige run makkelijk 1100 goud kosten, en dat is zonde. En wat me ook irriteerde is dat toeval zo'n grote rol speelt in dit spel. Er zijn bijvoorbeeld speciale schatkisten in het spel, met een speciaal soort upgrades, en een heleboel van die schatkisten kun je alleen pakken met bepaalde personages of vermogens, maar of je die personages of vermogens krijgt heb je vaak niet onder controle. En andere van die schatkisten vereisen trial and error. Maar je kunt die niet zomaar opnieuw proberen - nee, dan moet je eerst zelfmoord plegen, dan weer naar die plaats lopen met een nieuw personage en dan hopen dat het dan wel lukt. Ik had daar oprecht geen zin in. En hetzelfde geldt voor de bosses. Sommige personages doen het een stuk beter tegen de bosses dan andere, maar of je die personages krijgt heb je niet onder controle, waardoor je in een aantal runs simpelweg kansloos bent. En die kunstmatige verlenging van de gevechten is irritant.

De eerste drie bosses heb ik nog braaf verslagen met ouderwetse patroonherkenning, geduld en een vleugje mazzel. Maar bij de vierde boss was ik het een beetje beu. Ik heb het wel best een aantal keer geprobeerd, maar het design van het gevecht irriteerde me mateloos. Een gebrek aan overzicht, een gebrek aan een duidelijk patroon, multitasken: het zijn allemaal dingen waar ik slecht in ben, en het lukte dus voor geen meter. De juiste reactie is dan om het kasteel nogmaals te doorlopen voor upgrades (ik probeerde de vierde boss nu onmiddellijk na de derde). Maar ik had het kasteel al een paar keer doorzocht, dus daar had ik geen zin in. Dus in plaats daarvan heb ik mijn savegame op internet gewijzigd, mezelf twee keer zo sterk gemaakt, twee keer zoveel health gegeven, etc., en vervolgens heb ik de vierde boss en de eindbaas binnen vijf minuten verslagen. Dat is natuurlijk niet netjes, maar mijn geduld was een beetje op.

In het kort zou je kunnen zeggen dat de kerngameplay (het verkennen van het kasteel, het vechten tegen patroonmatige vijanden) en de sfeer van Rogue Legacy me aanspreken, maar dat veel ontwerpkeuzes daaromheen, waaronder de grote rol voor toeval, de trage voortgang met de upgrades en de noodzaak om meer te "trainen" om de laatste bosses aan te kunnen, mij irriteerden. Wat dat betreft spreken lineaire spellen, waarin alles op het juiste moment (en vlotter) plaatsvindt, mij gewoon meer aan. 3.5*

avatar van Rujar
Echt uniek is het upgrade systeem niet. Agarest: Generation of War Zero (2009) maakt ook al gebruik van talents dat overgaat op meerdere generaties.

avatar van Squall Lionheart
3,0
Squall Lionheart (moderator)
Deed me vooral erg denken aan Dragon Valor (1999), een wat lineairdere versie van hetzelfde concept.

avatar van Sinner
Een uurtje gespeeld, al ongeveer 30 kinderen verwekt. Mijn nageslacht van bijzienden, dwergen, reuzen - maar vooral heel erg incapabele helden tiert welig. Al is hun levensduur wel heel, heel erg kort. Voor de 2 euro die het op moment van schrijven kost op de Switch Eshop kon ik het niet laten om het even uit te proberen en het is net zo leuk als dat het frustrerend is. Soms duurt een run bij mij maar een minuutje, soms enkele minuten en enkele schermen - totdat ik te vastberaden word, even niet oplet en alsnog het loodje leg door tegen een monster of projectiel op te lopen. Grappig, frustrerend, en vermoedelijk geen al te lang leven beschoren. Maar dat zei ik ook bij Corridor Z. Die andere 1 euro game destijds (Endless Runner). En daar heb ik een uur of 6-7 inzitten tot nu toe. Terwijl ik dacht dat ik na een uurtje wel ermee zou ophouden. Dus het kan alsnog zijn dat ik het bij tijd en stond eens uit de digitale verzameling trek om een paar runs te doen. Ik heb deel 2 ook maar op het lijstje gezet voor als hij ook een grote korting heeft in dezelfde prijsklasse.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:32 uur

geplaatst: vandaag om 21:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.