Half-Life: Blue Shift (2001)

Blue Shift is leuk om te spelen maar veel minder dan Half-Life en collega add on Opposing Force. Blue Shift is namelijk erg kort en biedt absoluut niets nieuws. Het verhaal is wel weer leuk en je ziet Gordon wederom een paar keer langskomen. Ook de grafische update is aardig.

Leuk spel, maar zoals BoordAppel ook al zei, niet vernieuwend en dat is miss jammer maar aan de andere kant is er ook wel iets vernieuwends aangezien je het "Half-Life"-verhaal nu van een andere kant ziet, namelijk uit de ogen van Barney Calhoun

Ik ben deze game nu (eindelijk) aan het spelen omdat ik het hele pakket nog een keer heb aangeschaft vanwege nostalgische redenen. De graphics vallen vandaag de dag niet mee maar de gameplay staat nog als een huis. Het knokt in elk geval weer lekker en ik vermaak me tot nu toe prima. Bovendien worden er weer wat kleine details weergegeven van de events die je eigenlijk al heb mee gemaakt.

Begin en einde van de game is erg leuk en goed!

Het begin tot en met de lift zit goed in elkaar. En de stukken vanaf waar Dr. Rosenberg opduikt is erg goed!

Vooral het gebeuren rondom die teleporter Xen en het bevrijden van die wetenschappers uit Black Mesa is leuk en prima gedaan! Jammer dat de graphics verouderd zijn. Ik zie nog graag een mod komen voor HL2 van Blue Shift.

Deze game krijgt dan ook zijn welverdiende 3,5 ster!

Vooral door de grafische update was dit een genot om te spelen, elke game in het Half-Life universum doet het goed hier. Ook Blue Shift voelde als thuiskomen.

Inderdaad, het was meer van hetzelfde maar wel meer van een briljante game. Het beklemmende gevoel van het origineel was minder aanwezig en opposing forces was absoluut een betere uitbreiding maar dat neemt niet weg dat het nog een keer vermakelijk was om in Black mesa rond te lopen.

Was zeker leuk nog een keer in Black Mesa rond te lopen... dit keer als ons aller Barney Calhoun. Zeer leuk dat we dit keer als 'neutraal' persoon het experiment van Freeman merken en wetenschappers moeten beveiligen.

De high-definition pack is ook een leuke toevoeging en met name de shotgun en de mitrailleur komen een stuk overtuigender en krachtiger over.

Tsja, in mijn herinnering was Blue Shift niet veel soeps. Een soort nageboorte. "Oei, we hebben nog wat levels over. Wat nu?" Bij mijn herspeling is niets minder waar. Wellicht is Blue Shift korter dan Opposing Force of het basisspel, en ook minder verrassend, maar de levels zijn onderhoudend, mooi gestructureerd, en houden je vast van begin tot eind. De geschiedenis van Barney Calhoun, die in HL2 opeens een veel grotere rol kreeg. Ach, de beste man verdient het! Nog leuker was het om meer tijd te besteden in het Black Mesa van vóór de ramp, en om eens mee te maken hoe het was voor iemand die het niet veroorzaakte. Verder delft Blue Shift toch het onderspit tegen de andere uitbreiding en het basisspel, maar wie meer wil, kan meer krijgen.