Ondanks dat het inmiddels 21 jaar verder is houdt de oldskool Tony Hawk gameplay nog erg goed stand. Ik zou zelfs zover gaan om te zeggen dat rond Underground - American Wasteland de gameplay geperfectioneerd was. In Underground 1 werd walking geïntroduceerd: tijdelijk van je bord afstappen zonder dat de combo wordt verbroken. Dit is zo'n handige mechanic gebleken dat ik deze move eigenlijk standaard in elke Hawk game wil terugzien (wat jammer genoeg niet is gebeurd). Het is een effectieve manier om jezelf snel te redden mits je een sprong verkeerd doet, zeker tijdens combo's waarin lastige rails gegrind moeten worden, of om vlug wat momentum te creëren voordat je een ramp opgaat. Ik bleef dit door heel de game gebruiken en vind het één van de fijnste toevoegingen die deze reeks heeft gehad.
Het is nog steeds heerlijk om complexe combo’s op torenhoge snelheid te maken, de levels zijn levendig en zitten vol leuke combo gelegenheden, de besturing is smooth, grafisch zit het nog goed in elkaar, de laadtijden zijn kort en de muziekselectie is werkelijk top. Wat begon als “weer ff een stukje proberen” eindigde in de 100% completion van de Story en Classic mode.
In tegenstelling tot zijn voorgangers is het thema nu “de vernietiging van de wereld”. Tijdens het verhaal reis je meerdere bekende plekken af om chaos te veroorzaken. Zo zet je een stier los in Barcelona, wek je de dood in New Orleans of sloop je de straat in Australië. In de storymode word je aangemoedigd iedere hoek van een level te verkennen en elke soort move te gebruiken. Deze missies waren zowel humoristisch als dat ze qua gameplay leuk in elkaar zaten. In elk level zaten een paar pittige missies waar de ervaren speler nog mee kan stoeien.
De story mode is kort, maar Underground 2 biedt ook Classic mode aan waar traditionele doelen zijn: binnen 2 minuten een x aantal punten scoren, vind de secret tape, haal alle COMBO letters in één combo of vind de SKATE letters. Wat gaaf is aan deze mode is dat het, naast de levels van Story Mode, een verrassend grote selectie aan oldskool levels heeft zoals School, Downhill Jam, Los Angeles of Philadelphia. Dit maakt Underground 2 een fijne combi aan oude en nieuwe levels.
De muziekselectie zit erg goed in elkaar en als kind was dit mijn introductie aan namen als Johnny Cash, Frank Sinatra, The Doors, Red Hot Chilli Peppers, The Ramones en zo kan ik nog ff doorgaan

. Maar stiekems blijft
Fall Back Down van Rancid nog steeds de grootste banger.
Bij 100% completion speel je grappige bonus personages vrij zoals Call Of Duty Soldier of Shrek (voordat het internet hem verneukte). Er is zelfs een redelijk uitgebreide level creatie mode, die een aantal grappige pre-made parks heeft om mee te experimenteren. Jammer dat het internet destijds niet zoveel gebruikt werd want ik ben benieuwd wat andere hiermee in elkaar hebben kunnen flansen.
Wat minpunten betreft bekoorde de cutscenes mij niet zo (Jackass humor werkt toch opmerkelijk beter wanneer het allemaal echt is ipv geanimeerd), maar je kunt de cutscenes skippen. De game is helaas zelfs met Classic mode erbij aan de korte kant. Zonder vrienden om multiplayer mee te doen wordt er minder uitgehaald dan de bedoeling is (ik kan mij herinneren menig keren score challanges, king of the hill of graffiti mode te hebben gedaan met vrienden). En er waren iets teveel “vind de 5 objecten" missies verspreid over beide modes, waardoor het soms meer als een zoekspel dan een skateboard game voelde. Iets creatievere missies, of meer combo uitdagingen, waren welkom.
Allround nog steeds een toffe game die fijn wegspeelt. Leuke werelden, goede selectie aan skaters, goede gameplay. Gewoon een zorgeloos goede tijd.
4*