menu

Batman: Arkham Asylum (2009)

mijn stem
4,28 (324)
324 stemmen

PC / PlayStation 3 / Xbox 360 / PlayStation 4 / Xbox One / Nintendo Switch
Action / Adventure
single player

Ontwikkeld door Rocksteady
Uitgegeven door Eidos en Warner Bros.

In Batman: Arkham Asylum geeft de Joker zich over aan de politie en neemt hij de macht over in Arkham Asylum. Hij zet zijn gestoorde plannetje in werking waardoor Batman tegenover een leger van zijn gevaarlijkste tegenstanders komt te staan. In het spel krijg je de beschikking over talloze gadgets waarmee je forensische puzzels kan oplossen.

Trailer

https://www.youtube.com/watch?v=T8bu2Y_cZb8

Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.

Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.

zoeken in:
avatar van Naomi Watts
4,0
Na jaren developers hebben gehad die niks goed konden maken van de Batman licentie is het nu aan Rocksteady. Een enorme promotour en geweldige trailers lieten de harten van de Batman fans weer branden. Dan heb ik het over de echte core fanbase van de comics, niet die heikneuters die Batman vooral kennen van de films.

Is Rocksteady erin geslaagd iets te maken van de Batman licentie? zonder twijfel. De voicecast van de animatieserie doen de stemmen en dat is al een hele sterke ontwikkeling. Niemand geeft Batman zo'n identiteit als de laid back Conroy en wat weet Hamill Joker altijd weer geweldig neer te zetten. Die insanity in zijn stem is subliem. Ook trekt Rocksteady een heel blik vol villains uit de kast; Bane, Poison Ivy, Harley Quinn, Killer Croc en ScareCrow zijn o.a. van de partij. En de design is werkelijk prachtig. Qua villains miste ik vooral Black Mask en Hush nog, maar dat komt wel bij het volgende deel .

Ook de gameplay staat als een huis. Stealth gemixed met wat speurwerk en een flinke dosis beat em up en door combo's kan je upgrades verdienen. Ook weet de game je je echt Batman te laten voelen, dat komt vooral door het ongezien je tegenstanders te moeten uitschakelen. Ook een leuke addon is de biografieen van characters, vooral wenselijk voor degene die de comics niet kennen en die dan werkelijk achter de echte origin backstories komen.

Qua storyline is het ook dik in orde die ondersteund worden door zeer filmische cutscenes. Dat tilt het geheel weer naar een hoger niveau. De game kent een niet al te hoge moeilijkheidsgraad en dat is goed nieuws voor de casual games. Leuke bossfights ook, al haden het er wel wat meer mogen wezen en mocht het wel wat moeilijker. De game is niet te lang, de game kan je als je de storyline straight forward in een slordige tien uur voltooid worden maar dat werkt niet in het nadeel van B:AA. De replay value is in orde en voor de Batman fanatic is dit gewoon een droom die uitkomt.

Ondanks dat ie niet zo moeilijk was heb ik mij meer dan vermaakt. Ik hoop dat Rocksteady mag gaan bouwen aan een franchise want dit was heel aangenaam. Echte minpunten kan ik niet ontdekken en dit is gewoon fun to play en vooral een aanrader voor de Batman fans. Ik kan niet anders dan de volle mep geven ondanks de korte speelduur.

avatar van rpger
4,5
[Review]

We hebben dit jaar al een aantal superhelden games gezien. Prototype en Infamous waren redelijke games die met hun open ended wereld een poging waagde wat nieuwe karakters toe te voegen aan de lijst bestaande DC en Marvel heroes. Ze slagen er echter niet om ons hart te bereiken zoals de charismatische helden van de na oorlogse Amerikaanse comics.

Wat steeds minder goed lukt is om de bestaande superhelden in een goede game te laten fungeren. Wettelijke beperkingen en goedkope cash ins na een verfilming leiden tot een reeks slechte tot matige games die zelden overtuigen.

En toen was er opeens Batman AA. Een zgn. sleeper hit. Na de release van de geweldige demo kreeg menig gamer deze titel op het vizier. En terecht, want eindelijk begrijpt een developer hoe je een superheld moet neerzetten in een game, het bronmateriaal eer aan doen en toch een frisse weg weet te bewandelen zonder te vervallen in het immiteren van de recentelijke Dark Knight verfilming.

Het spel neemt de beste elementen van stealth games als Metal Gear en Splinter Cell, voegt een aantal beat 'm up elementen toe, is verpakt in uitstekende production values met een topcast "geleend" uit de Animated Series.

Het moge duidelijk zijn, Batman AA is tot nu toe by far de beste game van dit jaar, De kwaliteit druipt er van af. Een zeldzaam geval waarin een game een groot publiek, gamers van allerlei soorten en leeftijden weet aan te spreken. Het enige wat mij weerhoud 5 sterren te geven is dat de game nergens groundbreaking of vernieuwend is. Het is tenslotte een bestaande franchise en combineerd elementen uit bestaande games, en weet ze hier en daar zelfs te overtreffen. De volle eer gaat echter uit naar Bob Kane, deze visionair heeft zulke meesterlijke karakters neergezet die telkens weer nieuwe generaties weet te fascineren en zichzelf steeds weer uitvind. Batman is truly... forever.

avatar van Manny Calavera
4,5
Zo, eindelijk vanmiddag Batman: Arkham Asylum uitgespeeld waardoor ik eindelijk mijn recensie ga posten.

Het is heel moeilijk om te omschrijven hoe goed deze game is. Ik ben niet eens een groot superhelden fan al heb ik wel de meeste films ervan gezien. Van alle superhelden is Batman sowieso wel duidelijk mijn nummer 1. Sinds ik als kind de film uit '89 zag met een geniale Jack Nicholson als The Joker was ik verkocht. En vorig jaar werden we uiteraard opnieuw overdonderd met een geniale Batman film.

Dit is ook 1 van de weinige superhelden games die ik ben gaan spelen. De verhalen waren vooraf ongelooflijk positief waardoor ik zeker de game ben gaan volgen.

En de game maakt bijna alles waar! Wat een vreselijk goede game is dit geworden zeg. Het verhaal is op zich simpel (Joker ontsnapt in de Arkham gevangenis en bevrijd alle oude vijanden en Batman mag het weer oplossen) maar dat geeft niet. De manier hoe men alles aan elkaar heeft geplakt en echt bijna elke bekende vijand in het verhaal kreeg is indrukwekkend. Ik miste alleen The Pinguin. Die vond ik altijd wel geinig. Maar dat terzijde. Joker, Harley Quinn, Bane, Riddler, Scarcrow, Croc en ga maar door. Ook oude bekenden als commissaris Gordon komen terug. Gaaf ook om tussendoor regelmatig Joker op video's te treffen die je voor lul zet of bang probeert te maken!

De kwaliteit van alle vijanden is geweldig. Ze zijn er subliem uit (Joker is echt creapy!) en ook Batman is vreselijk gaaf. Dit is de Batman die ik graag zie. Duister, zelfverzekerd en zeer cool. In de game is Joker zeer overtuigd van zichzelf maar Batman is dat idem. Dat voelt gewoon goed. Ook de stemmen e.d. zijn zeer overtuigend. Ze schijnen ook gedaan te zijn door de acteurs uit de Batman animatieserie. Stemmen als die van Joker, Batman en Harley Quinn zijn echt heel tof. Zeker in de stem van Joker is de gestoordheid erg goed hoorbaar. Werkelijk super gedaan!
De game telt gelukkig heel veel tussenfilmpjes en die zijn echt van Hollywood A niveau. Werkelijk overweldigend mooi soms! Zo hoort dat!

Nu even over de game zelf: Die is erg veelzijdig. Massale vechtpartijen, sneaky stealth gedeeltes, boss-fights, zoektochten etc. Het zit er allemaal in. Zeker de gevechten zijn heel leuk. Batman staat regelmatig tegenover 10 man of meer maar door het geweldige combo systeem toon je echt de meest gave actie's. De gevechten zijn daardoor goed te overleven. Heel uitdagend en leuk!
Ook leuk vind ik dat je vijanden uit het niets kan pakken. Je hangt aan een beeld en een vijand die er onderdoor loopt trek je zo omhoog en je hangt hem vast. Dat geeft echt een geweldig Batman gevoel af.

Verder moet je bijna elke bekende vijand verslaan in een eindgevecht. De ene keer is het het personage zelf maar de andere keer zijn het gemuteerde monsters. Hier zit voor mij wel een groot manco. Ik hou niet echt van eindbazen. Ik vind het vaak wat nep. In de game zijn de meesten wel goed te pakken maar een aantal zijn echt vreselijk lastig of irritant. Croc en Poison Ivy vond ik aardig vervelend. Joker zelf viel weer goed mee. De levels met Scarcrow zagen er weer geweldig beangstigend uit (die bodybags! ) maar ik vond ze niet erg leuk. Door Scarecrow kreeg de game ook nog een duister randje doordat Batman regelmatig met zijn verleden wordt geconfronteerd. De dode ouders, zijn schuldgevoel etc. Dat was echt gaaf gemaakt zeg!

Als ik nog even kritisch mag zijn: ik vond de game richting het einde toe wel wat minder worden. Het ging allemaal teveel op elkaar lijken. Knokken, stukje rennen, eindbaas. Maar goed, ik heb ook redelijk lang over de game gedaan, dus het kan ook wat aan mij liggen. Ik ben nou eenmaal geen snelle gamer meer. Gelukkig heb je wel de nodige gadgets tot je beschikking. Zeker de scanner waarmee je vijanden in andere ruimtes al kan detecteren is zeer handig. Die heb ik ook heel veel gebruikt.

Conclusie: Uitmuntende game. Ik zie niet snel een superhelden game die dit gaat evenaren voorbij komen. Ik hoop dat deze makers nog zon Batman game willen gaan maken. Op grafisch gebied zwaar indrukwekkend. De soundtracks zijn top, de animaties zijn top, de sfeer is werkelijk super en het is moeilijk om negatief te zijn over Batman: AA.

4,5*

4,5
Uitgespeeld. Tja, wat kan ik nog zeggen? Het einde was gewoon een hele vette afsluiter, al had de battle met de Joker en zijn vriendjes wat moeilijker gekund. Maar goed, het maakt in principe geen bal uit, want dit is simpelweg de beste licentiegame tot nu toe, en zal haast iedere Batmanfan wel aanspreken. Zelfs ik, als niet gelovige heb hier enorm van kunnen genieten. Mede door deze game ga ik me meer verdiepen in het Batmanwereldje. Dat zegt toch wel wat?
De gameplay is daarnaast in vergelijking met al die FPS'es tegenwoordig erg gevarieerd en werkt erg soepel. De animaties, zoals het grapplen, springen, vechten en in de cutscènes zijn van heel hoog niveau.
De game heeft ook ontzettend veel sfeer. De confrontaties met Scarecrow zijn ongetwijfeld het vetste. Een old school 2D platformer gecombineerd met een vreemde droomwereld en een hele creepy sfeer zoals bij de derde encounter toen ik bijna begon te denken dat mijn PC crashte..
Het laat zien dat de ontwikkelaars barstensvol inspiratie zaten toen ze de game maakten.

Wat een epische game toch.

Speelduur is overigens prima. Ik zit in totaal nu op 14 uur, en dan heb ik het nog best snel gedaan(haast geen riddles opgelost of intensief bezig geweest met het zoeken van de vraagtekens). Natuurlijk, meer is altijd beter, maar er zijn maar weinig ontwikkelaars die er in slagen een game 14 uur lang zo boeiend en spannend te houden met zoveel gave bossfights/actievolle momenten..
De reden dat ik geen 5 sterren geef is heel simpel. De game laat de speler naar het einde toe iets te veel backtracken/dezelfde locaties bezoeken. Niet spelbedervend, maar wel gemakzuchtig.

avatar van Shinobi
5,0
Zo vorige week dan uitgespeeld op Hard. Ik heb daar eigenlijk niks van gemerkt, afgezien van het feit dat je geen counter indicator hebt. Ik raad iedereen dan ook aan om deze game gelijk op Hard te spelen, net zoals ik heb gedaan.

Het verhaal zit erg goed in elkaar. Het begint gelijk al goed als je in de stromende regen midden in de nacht de Batmobile naar Arkham Asylum ziet scheuren, met daarin Batman en zijn aartsvijand Joker.
Maar het blijkt een val te zijn van Joker en gedurende het spel ben je bezig om zijn handlangers en verschillende eindbazen te verslaan.
Wat erg goed is gedaan zijn de verscheidene interview tapes en de bio's die je kan unlocken om nog meer informatie over een bepaald personage te verkrijgen.


De gameplay is erg goed, ik ben nog geen enkele glitch en/of bug tegengekomen. Wat dat betreft petje af voor de makers. Voor de rest sta ik nog steeds versteld van het combat systeem. Je rijgt zo de ene move na de andere aan elkaar zonder enige hapering of wat dan ook. Het loopt allemaal zo vloeiend in elkaar over.


De graphics zijn prima in orde. De game ademt echt een duistere sfeer uit en het ziet er allemaal best realistisch uit. Als je bijvoorbeeld naar Batman kijkt dan zie je dat hij er niet helemaal perfect uitziet, maar zelfs gehavend. Wat scheuren in zijn cape, zijn pak en zijn gezicht is een beetje bebloed.

De muziek is wel aardig, niet al te uitdrukkelijk aanwezig. Maar dat hoeft ook niet om de sfeer te maken. Als de muziek er wel is dan kun je zeker over de Batman feel praten.

Als je het spel het uitgespeeld ben je gelukkig nog vrij om het eiland te verkennen om al die Riddler trophies te zoeken. Wat man wat zijn me dat er toch veel zeg, 240 in totaal. Gelukkig hoef ik er nog maar zes of zo.
Verder heb je nog combat en predator challenges waar je combat- en stealth skills op de proef worden gesteld.

Al met al vind ik dat dit tot nu toe de beste game is die is gemaakt rondom een superheld. Echt props voor de makers dat ze de sfeer zo hebben kunnen neerzetten uit tekenfilm door middel van de stemacteurs en het duistere uit de Dark Knight comics.

Ik zit een beetje te twijfelen tussen een 4, 5 en 5, 0 sterren. Er zijn niet echt minpunten te noemen. Afgezien van dat het zelfs op Hard makkelijk is en sommige eindbazen hadden wel wat moeilijker gemogen.
Weet je wat fuck it 5, 0 sterren it is.
Zo maak je nou games en ik ben nu al benieuwd naar deel twee en ga zeker de verrichtingen volgen van de veelbelovende studio Rocksteady.

avatar van Brains
4,5
Ik heb altijd een zwak gehad voor gekostumeerde stripfiguren, en lees zelf dus ook vrij regelmatig stripboeken. Zo heb ik er ook wel eens eentje gelezen van Batman (The Dark Knight Returns). De games van deze figuren zijn echter vaak zo als de meeste filmgames zijn; vaak goedkoop en slechts gemaakt om een franchise nog verder uit te melken. Toen echter de reviews over Batman: Arkham Asylum heel positief waren ben ik gelijk naar de winkel gevlogen als een, om eens een toepasselijke vergelijking te gebruiken, vleermuis.

Batman: Arkham Asylum begint zeer gelikt. The Joker heeft zich zonder enig verzet gevangen laten nemen door Batman, en wordt naar Arkham Asylum, de plaatselijke gevangenis/psychiatrische inrichting gebracht. Het feit dat The Joker geen verzet heeft geleverd doet al vermoeden dat er iets mis is, maar het lopen door de duistere gangen van Arkham en introductie met een andere crimineel voeren deze spanning nog hoger op. Zoals verwacht, de joker komt los, en neemt de controle over Arkham over, en het is aan Batman om alle criminelen weer terug in hun cel te zetten.

Variatie is er genoeg, zo moet Batman vechten, sluipen en ook nog eens de detective uithangen. Elk apart deel is echter zo perfect uitgewerkt dat het voelt als een compleet ander spel. Dit brengt zowel een nadeel als een voordeel met zich mee.
Het voordeel is dat de aparte onderdelen zo goed in elkaar zitten dat ze naar mijn mening elk een heel spel hadden kunnen dragen.
Het vechtsysteem is zo subliem, dat ik enkel met de combat challenger al even lang zoet ben geweest dan met de story mode. En het sluipen is ook zeer leuk door de vele variatie aan gadgets en moves, dat ik het jammer vond toen ik mijn laatse medaille haalde op de predator challenges.
Het nadeel is echter dat hierdoor het spel een beetje in hokjes te verdelen is. Het ene deel is strict sluipen, het andere strict vechten. Iets meer creatievere combinaties hadden het spel goed gedaan. Nog een klein nadeel wat me in het begin irriteerde is dat Batman wel de helft van je scherm in beslag neemt. Dit went gelukkig vrij snel, en tijdens het vechten veranderd de camera dus dit is vergeven.

Gelukkig wordt het bovenstaande nadeel grotendeels goedgemaakt door de duistere sfeer. Deze is zeer goed uitgewerkt, elke ruimte ademt toch een andere sfeer uit maar toch die onderliggende duisterheid die constant overheerst. Ondanks dat je vrij snel weet welke super criminelen vrij loslopen, wordt je telkens weer verrast als je eentje tegenkomt. Het spel is bij vlagen dan ook zeer eng. Ik heb nog nooit eerder met zenuwen achter mijn Xbox gezeten. Dan doel ik voornamelijk op het eerste stuk met Scarecrow, en de encounters met Killer Croc. Dus dat verdient zeker een pluimpje.

Nog een pluimpje valt de verdienen op de Voice Acting en script. Het verhaal is goed, met een paar leuke plottwists en verrassingen. Het verhaal zit ook erg goed in het spel verwerkt waardoor het geheel zeer geloofwaardig overkomt. De voice acting werkt ook mee, deze is zeer overtuigend maar dat had ik ook niet ander verwacht gezien de voice actors. De kleine extra's zoals de interview tapes en achtergrondinformatie maken het zoeken naar de Riddler Challenges leuk, want deze zijn erg leuk om te horen, zien en lezen.

Al om al vind ik dit zeker het beste spel van 2009. De nadelen zijn te verwaarlozen tegen de enorm gelikte sfeer, en de geweldige gevecht- en sluipchallenges. Er is duidelijk een hoop liefde en aandacht aan dit spel besteed en daarom ook een dik verdiende 4,5*

Wellicht dat hij over een jaar of twee ook nog in mijn top 10 verschijnt.

Helaas geen 5* Dr. Salvador , Maar er kan maar één spel perfect zijn

avatar van wii
4,5
wii
ik ben zwaar onder de indruk van Batman: Arkham Asylum. Het spel slaagt er in om een geweldige Batman-ervaring neer te zetten. Alle punten zijn goed verzorgd. De game bevat een prachtige, sfeervolle spelwereld waarin jij je helemaal kunt uitleven. Knokken, lastige puzzels, platformelementen, een goed verhaal met personages die tot leven komen door mooi beeld, maar ook uitstekende ingesproken dialogen dragen bij aan de hoge kwaliteit van de game. Ook de Joker en de andere personages komen geweldig over. Alles werkt in Batman: Arkham Asylum en de game is dan ook een absolute aanrader.

graphics 9
gameplay 9
houdbaarheid 9
muziek 9

avatar van DES-Niels
4,5
Heb zojuist hard uitgespeelt. (storyline)
3 keer de storysline uitgespeelt. De 1ste keer is alles geweldig, 2de en 3de keer worden de filmpjes erg saai. Maar de dialogen blijven geweldig.
En alle riddle challenges vinden is geweldig bedacht. De puzzles om verder te komen en de plottwisten is geniaal.
Besturing op pc werkt prima, alleen volgens mij pakt het spel niet altijd wat ik wil........ Ik vind dat de gevechten met eindbazen in te kleine ruimte wordt gehouden. Of er zijn teveel vijanden in die ruimte.....

Maar dat mag niet baten. Welverdiende 5*. En een plek in me top 10.
Ik zal deze zeker weten nog een keer spelen.

avatar van JacoBaco
4,5
Batman: Arkham Asylum is met stip de beste Batman game ooit gemaakt. En wat mij betreft mag hij ook meteen in het rijtje van 1 van de beste PS3 games ooit gemaakt.
B: AA ademt sfeer uit, de gameplay is lekker soepel en als je eenmaal begint te spelen, wil je eigenlijk niet meer stoppen. Het spel wordt beter en beter naarmate je steeds verder komt. Het meest sfeervol zijn trouwens de stukken wanneer je Scarecrow tegenkomt. Het spel kent maar een paar hele kleine minpunten. Hij is iets aan de korte kant, iets te makkelijk op normal en het had toch wel wat meer puzzelelementen mogen bevatten. Verder heb ik verdomd weinig aan te merken op deze game. Ben al erg benieuwd naar het vervolg.

Nog even het vechtsysteem. Simpel, maar toch enigzins complex. Het geeft echt voldoening om die gasten aan puinpoeier te rammen. Het sluipen is ook briljant. Dus bij deze nog de tip. Speel het spel op hard en je hebt een erg leuke uitdaging.

Batman: Arkham Asylum is een mooie zwarte parel!

4,5*

avatar van Hadouken
4,5
Vorig jaar een keer gekocht en mee begonnen maar nooit voltooid. Ik was toen zelfs blijven hangen bij de eerste twee Titan Henchmens die je tegenkomt. Ik was niet bepaald ver nog dus. Een paar dagen geleden opnieuw aan begonnen en eindelijk uitgespeeld!

Ik was hiervoor geen groot fan van Batman en dat gecombineerd met het feit dat superhelden games normaal gesproken keihard falen maakt het een wonder dat ik en vele andere deze game in huis hebben gehaald. Diverse trailers en gameplay beelden wezen echter uit dat het hier niet om de zoveelste uitgemolken koe gaat. Batman: Arkham Asylum biedt een unieke ervaring die in ieder aspect bijna perfect is uitgevoerd.

De hele game speelt zich af op Arkham Island, het eiland waarop het zwaarbewaakte Arkham Asylum zich bevindt. Joker laat zich vrijwillig pakken door Batman en later blijkt dat hij van plan is alle criminelen uit Arkham te laten uitbreken en zo het eiland over te nemen. Het eiland staat compleet op zijn kop en Batman gaat via tientallen henchmens en een paar supervillains achter de clown aan.
De voornaamste kracht van de game is de sfeer die perfect tot uiting komt door de verschillende criminelen die ontzettend geloofwaardig zijn neergezet, de perfecte audio en voice acting en de groots- en grauwheid van Arkham. Zo loop je regelmatig door een gangenstelsel, maar lelijk of eentonig wordt het nergens. Sowieso is Joker in control dus overal waar je gaat of staat zie je Joker op tv of probeert hij je gek te maken door de luidsprekers. Verder zijn de gangen overladen met puin, posters, lijken en groene verf. Alles wijst erop dat het compleet mis is en wanneer je buitenkomt merk je voor het eerst dat je in een veel grotere wereld bent belandt. Het gebouw waar je uit kwam is slechts een klein onderdeel van het gebiedt wat je kan betreden. Nu is de game wel lineair, maar je kan wel zelf bepalen wanneer je je richting je volgende opdracht begeeft.
Het hele eiland zit namelijk vol met raadsel die The Riddler heeft achtergelaten. Dit kan een letterlijk raadsel zijn of een verborgen trofee. Ook vind je her en der klappertanden van Joker, stenen met teksten van Amadeus Arkham en videotapes waarop gesprekken staan van verschillende super villains en hun doktoren. Wanneer je deze vindt unlock je challenges, virtuele figurines en biografieën. Genoeg leuks dus!

Batman zou Batman niet zijn als hij geen arsenaal aan gadgets heeft. Lang niet alles is beschikbaar in het begin - met vechten verdien je XP waarmee je een gadget kan upgraden - maar tegen het einde beschik je over het leukste speelgoed. Verder heeft Batman een Detective Mode. Zodra je die activeert zie je alle belangrijke voorwerpen in de omgeving oplichten en tevens zie je vijanden al aankomen op enkele honderden meters afstand. Nu betrapte ik mezelf er op dat ik meer dan de helft van de game in deze mode had gespeeld. Het maakt het allemaal wat makkelijker, maar het is verschrikkelijk handig en noodzakelijk om alle raadsels te vinden. Naast het gebruik van gadgets kan de vleermuis natuurlijk ook nog een aardig robbertje vechten. Het knoksysteem is niet zo heel diep, maar het werkt heel goed. De klappen komen lekker hard aan, zeker als je wordt getrakteerd op een mooi slow-mo beeld. Er zijn ook een paar stukken waar je criminelen ongezien moet zien uit te schakelen. Erg tof om een baddie ondersteboven aan een gargoyle te hangen. Als Batman voel je je bij vlagen dan ook onsterfelijk. Grafisch is de game trouwens top en de vele cutscenes die je voor je kiezen krijgt zijn van hoogstaand niveau.

Om nog even op de sfeer terug te komen; die wordt zeker versterkt door verschillende villains die erg realistisch zijn. In de tekenfilms is Joker gewoon een clown, hier merk je gewoon dat het een echt gestoorde gek is. Evenals Poison Ivy, Killer Croc en Scarecrow. Af en toe neigt de game zelfs meer naar horror als je het mij vraagt. Ook het stuk in de cel waar de vloer onder stroom staat, die gekken zijn creepy! Iedere super villain heeft dus echt iets angstaanjagends over zich heen wat het extreem tof maakt. De models zijn perfect, net als de voice acting. Ik kan dan, naast Joker, ook niet zo snel een favoriete super villain aanwijzen. Ze zijn allemaal vet!

Even kijken of er nog echte minpunten zijn.... Nee eigenlijk niet. Ik had bij de eindbazen, hoe knettervet ook, op wat meer creativiteit gehoopt. Er werd teveel met ventjes gestrooid, terwijl ik liever a la Kratos een eindbaas gewoon echt te lijf zou gaan. Verder is de game lang zat en loont het ook echt om alle raadsels op te lossen. Daarnaast kun je je nog uitleven op de challenges als je wilt. Batman is volwassener dan ooit en de hele sfeer is uniek. Zelfs als je niks met Batman hebt kun je hem voor een lage prijs absoluut niet laten liggen.

Nu ben ik zeer benieuwd naar het vervolg. Er zijn nog zat super criminelen om over te vertellen, al hoop ik dat we de grote vier uit deze game toch ergens terug zullen zien. Verder misschien Mr. Freeze? Two-Face? Penguin? De tijd zal het leren...

avatar van LimeLou
4,0
I always thought there was a spark between us, B-man!

Batman Arkham Asylum was een game die ik door middel van trailers en vette gameplay slechts mocht aanschouwen en niet door het te spelen , wat ik erg graag wou in 2009. Maar een jaartje later zaken de prijzen immens! (vooral voor de PC) Toen ik door Nieuwegein liep met een portefeuille vol geld in de bart smit zag ik opeens Batman AA staan voor 9 euro! Kopen die shit , dus!

Ik begon pas 2 maanden nadat ik het spel heb gekocht met echt te spelen. Ik had gewoon niet de motivatie, hoe zou dat toch komen? *kuch* Dragon Quest IX *kuch*. Batman is één van mijn favo (westerse, dan) superhelden, dus ik begon deze mothafucka in mijn broer's PC te proppen en te genieten, en da's zeker gelukt!

In het intro breng je de Joker naar Arkham Island om die mafkees voor een erg lange tijd op te sluiten. Maar de rollen worden omgedraaid, Joker speelt een gestoord spelletje waarbij jij de opgejaagde bent en je van alles moet doen om Joker in je handen te krijgen. Maar Joker krijgt hulp van de psychopaten zelf en Harley Quinn, zijn sexy,maar psychopatische assistente. Wat ik waardeer aan het verhaal is is dat het zo erg pseudo-achtig is. Je speelt een vent met een cape en je moet een gestoorde clown stoppen. Klinkt kinderachtig, maar de game kent een erg duistere sfeer (daarom vind Dr Salvador de game zeker zo vet) Wat ik wel weer jammer vond was dat later in de game bekend werd dat Joker werkte aan een virus genaamd TITAN. Doet dit jullie niet denken aan het Tyrant virus van Resident Evil? Is dit eigenlijk gewoon niet schaamteloos gejat van een van m'n favo gamereeksen? Oké, een virus hoeft niet per se iets met RE te maken hebben, maar het is ook nog eens voor mij een flinke afknaper. Ik bedoel, Batman moet slechterikken met z'n vuisten in elkaar meppen en gadgets gebruiken en daar kon het wel bij gehouden worden. Het verhaal is wel goed en het zou minder goed zijn als ze die extra diepte die het virus in het verhaal meebrengt zouden weg hebben gehaald, maar dan hadden ze toch in plaats van een virus een ander 'iets' kunnen toevoegen? Het voelt zo misplaatst om een virus als het grote gevaar van de game te presenteren. Dan vond ik meer focus op Joker, Harley Quinn en Poison Ivy toch wat gewenster. Maar wat zeik ik nou, ik vind het verhaal gewoon prima, alleen vind ik een virus als een hoofdelement in het verhaal erg vreemd voor een Batman game.

De gameplay is top. Het gebruiken van detective mode is geweldig, je kan er veel leuke geheimpjes mee ontdekken. Dat is ook een erg positief punt, al die geheimpjes. Ik word altijd zenuwachtig van unlockables, achievements en geheimpjes omdat ik altijd twijfel of ik moet focussen op mijn verzamelinstinct of me gewoon storten op de 'normale' gameplay. Deze game heeft mij ook erg verleid en een tweede speelbeurt voor alle geheimen lijkt me niet niks. De combat is lekker soepel, druk herhaaldelijk op de muisknop om iemand een gebroken kaak te geven, waarom niet? Ook kan je combo's maken tussen trap en vuist aanvallen, je kan je batarang of batclaw gebruiken, vijanden knock-out slaan op de grond en nog meer eigenzinnige combo's bedenken. Verkennen is ook leuk. De game kent een soort non-lineare structuur. Begrijp me niet verkeerd, dit is geen RPG ofzo, je MOET wel ergens naartoe en vaak op dezelfde manier, maar er is nooit echt een uitgestippeld pad. Ook vind ik het vet hoe stealth is verwerkt in de game. Er is weinig variatie op dit vlak, maar het is wel erg effectief om je vijanden van achter aan te vallen of al hangend op een standbeeld te bengelen om vervolgens je vijand te wurgen, het geeft een erg leuke kick. Maar het allerbeste is om met je cape over een groot gebied te vliegen, met je haak jezelf op een hoge toren te laten klimmen en iemand uit te schakelen, gewoon zóó wreed

De 'bekende' vijanden van deze game zijn het vetst. Iedereen wist wel dat Joker een geweldig karakter zou worden in de game, maar dat ik zo erg getrakteerd werd met fijne NPC's die invloed hebben op het verhaal wist ik niet. Zo heb je Harley Quinn. Een gek wijf, dat verliefd is op Joker en alles voor hem doet. Ze heeft een hoog, irritant piepstemmetje, loopt achterlijk en valt je vaak lastig, maar juist vanwege al deze elementen is ze juist zo'n geweldig wijf. Poison Ivy is meer een soort van 'mysterious and sexy lady' die met haar natuurlijke kracht mannen kan verleiden. Ze beïnvloed de hele flora van Arkham Island en zorgt voor veel ophef, zelfs tegenover Joker. Je hebt Killer Croc, een agressieve half-reptiel half-mens, die alles graag tot moes stompt en een intimiderende indruk maakt. Maar mijn favoriet blijft Scarecrow (waarschijnlijk ook die van Salvador, moet wel) een freak die je kan laten hallucineren en je bent meer dan eens onder invloed van zijn hallucinerende drug.

De cutscenes zien er prima uit, de graphics zijn precies hetzelfde maar heeft een erg filmisch gevoel. De gadgets voelen leuk, maar ze houden het wel 'safe', net zoals de rest van de game. Er is net genoeg kwaliteit om deze game als meesterwerk te bestempelen (dat het ook gewoon is) Maar omdat het vaak zo 'safe' gehouden wordt, met geen 18+ geweld (dat de makers denk ik wouden voorkomen omdat dit een superhelden game is) de inmiddels erg uitgemelkte Unreal-engine en nadat de game een beetje donker en duister is, merk ik niet echt veel van een aparte visuele stijl. Maar ik zeur gewoon, deze game haalt bijna een *4.5 , maar dat heeft -zo te zien aan het gemiddelde van deze game- het niet nodig.

Ik heb me ontzettend vermaakt met deze game! Ik kan niet wachten op het vervolg!

4*

avatar van dave
4,5
Dit is met gemak één van de beste spelletjes die ik al heb gespeeld. De donkere setting deed me nochtans even terugdeinzen, want de films slaan op dit vlak vaak de plank mis. Het komt allemaal te overdreven over en maakt in feite nauwelijks indruk. Hier ligt dat gelukkig anders, en heb je gedurende de hele rit het gevoel in een beklemmende, obscure omgeving rond te dolen. Daadwerkelijk als Batman spelen resulteert immers in een intensere gewaarwording dan simpelweg naar een scherm te zitten staren. Je staat zelf in voor de gevolgen en de impressie van min of meer vrij te zijn in je doen en laten, is absoluut een versterkende factor.

Het verhaal is kenmerkend. De paar strips die ik in een ver verleden heb gelezen, kwamen nu weer bovendrijven. Persoonlijk trok ik me van de hele affaire tussen Dr. Young en The Joker evenwel weinig aan. De kleine zijsprongen, waarin bijvoorbeeld de opsluiting van Killer Croc werd opgelicht, konden daarentegen wel boeien. Heerlijk hoe de suspense hier werd gecreëerd. Ook de geestelijke manipulaties van The Scarecrow waren hoogtepunten, die je even naar een hoger niveau tilden. Edoch, het is niettemin jammer dat dit niet gold voor de aloude Joker. Ik had niet het idee dat je echt op weg was naar deze kleurrijke schurk, integendeel. De eindbaas die immer grijnzend op je zit te wachten, verbleef tot vlak voor zijn optreden in een achterhoek van de grijze massa.

Daarnaast zijn de vele grafische en geschreven details uiteraard overweldigend, zonder dat ze al te veel achtergrondkennis vereisen. Fans van Batman gaan alvast volop smullen van de talrijke referenties, zonder buitenstaanders af te schrikken.

Het vechtsysteem is verslavend. Wederom blijkt dat de grootste kracht in eenvoud zit. Geen honderden verschillende combo's en speciale bewegingen, maar gewoon slaan en counteren. De derde vuistslag in slow motion wordt nooit vervelend en het opbouwen van elkaar opvolgende meppen blijft een leuk doel. Let op, er zijn twee speciale aanvallen die leuk zijn om uit te voeren, maar de essentie zit in het overleven van een hele horde vijanden zonder een slag te incasseren. En dit op relatief ongecompliceerde wijze. Er zijn wel degelijk andere zaken die verveling geen kans geven. Er zit zoveel variatie in dit spel, zoveel manieren om tegenstanders om het hoekje te helpen. Persoonlijk ging ik na verloop van tijd meer en meer houden van een aanpak waarbij niemand je opmerkt. Als een soort zwaar uitgevallen ninja moord je er ongezien op los.

Ik had aanvankelijk het gevoel dat Batman zelf een te groot deel van het scherm innam. De camera blaast echt adem in zijn nek en het duurt even om te wennen. Verder ziet alles er prachtig uit. De schaduweffecten, Gotham City op de achtergrond, de omgevingen die veranderen naarmate het verhaal vordert, het kostuum van Batman dat scheurtjes oploopt en zijn stoppelbaard die groeit maakten een diepe indruk. Ik heb zelden zo genoten van wat het beeld voorschotelde. Je voelt je ook echt als een vis in het water tijdens de vele stealth-momenten, hevig geholpen door de lugubere architectuur. Voor het eerst vind ik die onverlichte entourage meer dan geslaagd in deze context.

Er zijn twintig upgrades die je moeten bijstaan. Deze betreffen nieuwe gadgets en vechtstijlen, en een sterker pantser. Sommigen zijn nodig om aan bepaalde plaatsen te komen, die anders onbereikbaar zijn. Je kan upgraden van zodra je XP meter vol is.

Het verdienen van XP is tevens niet iets waar je je zorgen om hoeft te maken. Ook hier zijn er uitgestrekte mogelijkheden om je volgende upgrade te verkrijgen. Vijanden verslaan, vraagtekens vinden (Riddler Trophies), raadsels oplossen, valse klappertanden vernietigen (Joker Teeth), enzovoort. Op het einde zal je normaliter alle upgrades moeten hebben. Alleen mensen die rushen zullen andere conclusies trekken.

Enfin, in mijn geval is het spel meestal gedaan nadat de eindbaas is overwonnen. De overige honderd vraagtekens zullen derhalve de verbrijzelde hand van de donkere ridder wellicht niet mogen begroeten. Enkel 'Challenge Mode' maakt me nieuwsgierig, maar dat zal even moeten wachten. Negatieve punten schieten me verder niet te binnen, al leek het spel betrekkelijk snel afgelopen te zijn. Na drie dagen en maximum tien uur speeltijd was Arkham Island al van zijn ongewenste tiran verlost. Afgezien van het feit dat die tien uur haast onmogelijk beter besteed kunnen worden, was een extra uurtje of twee wel leuk geweest. Maar misschien ligt dit geheel aan mij en duurt het voor anderen juist lang genoeg.

Een klein meesterwerk.

4,50

avatar van BoordAppel
4,0
BoordAppel (moderator)
Verrassend goede game. Wat me vooral opvalt is dat de game volkomen bugloos is en speelt als een tiet op de pc. Geen consolitis, een meer dan prima besturing met muis en toetsenbord (misschien nog wel handiger dan een controller), prachtige graphics en een meer dan behoorlijke lengte. Ik denk dat je met het hoofdverhaal ongeveer een uur of 10 bezig bent en als je er niet doorheen rusht en af en toe wat op ontdekkingstocht gaat toch al snel een uur of 5 langer.

Wat verder opvalt zijn de top notch graphics, die ook nog eens goed te tweaken zijn op de pc. Je hebt gewoon VSync en anti-aliasing, dat is een zeldzaamheid voor consolegames. Ook de flow van de game is erg goed, de afwisseling tussen sneaken, vechten en bazen is nagenoeg perfect. Ook de Scarecrow stukken voegen wat toe aan de gameplay. Dat sneaken is overigens het beste uitgewerkt (al is het wat simpel dat Batman nooit gezien wordt als hij op een gargoyle staat). Het is erg bevredigend als je ongezien alle vijanden kan uitschakelen. De combat is ook leuk, al is het misschien iets te simpel uitgevoerd. Het blijft wel interessant, vooral omdat de bewegingen van Batman zo prachtig vloeiend zijn. Heerlijk om een gigantische combo aan elkaar te linken en zo iedereen te verslaan. Toch, iets meer variatie had hierin geen kwaad gekund.

Minpunten zijn er helaas ook nog. Zo zijn de bazen wel erg fantasieloos. De eerste keer dat je een opgeblazen henchman tegenkomt is het nog heel interessant maar na de zoveelste keer een baas te moeten verslaan die nagenoeg hetzelfde is als de vorige gaat het wat vervelen. Zeker als blijkt dat iemand als Bane gewoon op dezelfde manier verslagen moet worden. Ook hadden ze Harley Quinn er wel uit mogen laten. Ik vind het een nogal suf personage en die stem is ontzettend irritant. Bovendien, moet ik echt geloven dat zij een psychiater is? Jammer dat Batman niet moord want anders weet ik wel wie het eerste slachtoffer zou worden. Gelukkig is de rest van het stemmenwerk erg goed, al krijgt Batman zelf zo nu en dan wat suffe lines. Denkt hij nu echt dat Joker nog luistert als hij verontwaardigd roept dat hij nu echt te ver is gegaan?

Na de story mode zijn er ook erg veel leuke extras te verzamelen, zeker voor mensen die niet bekend zijn met het Batmanwereldje zijn de biografieën van de Batman personages interessant. Nadat je het hebt uitgespeeld kan je je ook nog urenlang vermaken met de vele challenges die je kan unlocken.

Een dikke 4* voor een verrassend goede game. Laat Arham City maar komen, als daar de minpuntjes aangepakt worden kan dat een echt fantastische game worden.

avatar van Leidenaar187
5,0
Heb sinds 1 maandje een Xbox360 en naast PES2012 was dit m'n eerste aankoop.
Ben geen echte gamer dus dit spel uitspelen in 3 weekjes tijd ongeveer is voor mijn doen aardig snel maar vond het ook echt top.

Ik ben opgegroeid met de tekenfilms en erg tof om deze stemmen weer te horen hoewel ik vooral The Joker herkende en Batman ook dacht ik.
Hoewel die serie in die tijd erg leuk was ben ik blij dat de sfeer in dit spel donkerder is en er ook zat doden vallen.

Ik zei al niet zo'n gamer te zijn(vroeger wel,toen de Playstation 1 nog cool was en die tijden ervoor met nintendo enz) en heb de laatste jaren alleen PES gespeeld tegen vrienden dus ben weinig meer gewend.
Was dus alleen maar onder de indruk van eigenlijk alles.
Op het begin vond ik de graphics zo mooi dat ik dacht dat het een filmpje was terwijl ik achter The Joker aan moest lopen.Ik stond echt een minuut stil te wachten tot er iets ging gebeuren tot ik maar wat ging proberen.
Vond dat begin al erg indrukwekkend,en toen Killer Croc kwam aanzetten dacht ik echt: Jezus,moet ik het later tegen deze gozer gaan opnemen??Tering....

Daarna heb ik alleen maar genoten ongeveer een uurtje per dag.
Ik heb het gespeeld op medium of hoe zeg je dat.Geen easy en geen hard maar die ertussen zat en was precies goed.
Af en toe was het erg lastig maar nooit TE lastig en nooit TE makkelijk.

Heerlijk dat als je doodgaat je wel begon waar je eindigde want dat was vroeger weleens anders.
En die scanner waarmee je vijanden al in een andere kamer kon zien was erg handig,moet eerlijk bekennen dat ik die 80% van het spel aan had staan om niet voor grote verrassingen te komen staan.
Bij een prachtig uitzicht op Gotham City zette ik hem uit om ff ervan te kunnen genieten om hem daarna weer aan te zetten als ik door de gangen liep.

De vijanden vond ik allemaal erg leuk,en wat zag die Poisen Ivy er verdomd sexy uit.
The Joker was briljant en Killer Croc echt een groot bruut beest.
Scarecrow vond ik veel toevoegen zonder iets te verraden.
Jammer dat Twoface, Pinguin enz ontbraken maar die zitten in het volgende spel hoorde ik al.
Gelukkig waren de meeste niet al te lastig.
Ik had eigenlijk de meeste moeite ergens tegen het einde toen ik 2 van die grote gasten tegelijk moest uitschakelen terwijl die normale mannentjes ook eromheen liepen om mij in elkaar te slaan.Daar ging ik wel 15x dood ofzo.
Ook Poison Ivy was een beetje lastig.

Ook erg tof vond ik het uitschakelen van die mannentjes met wapens als ze met ze alle in 1 ruimte stonden.
Erg leuk hoe Joker ze vertelde dat er iemand onbrak en ze gingen checken.
Hoewel op het einde het wel steeds dezelfde teksten waren van zowel The Joker als die mannentjes.

Ik heb onbedoeld echt totaal niks gedaan met die Riddler raadsels,ik wist niet hoe ik die moest oplossen.
Niet dat ik ze niet snapte maar wist gewoon niet wat ik moest doen.
Heb The Riddler ook nergens gezien maar dat hoort denk ik ook niet?

Scarecrow die gepakt werd door Killer Croc was een leuk stukje maar wat had ik graag gezien dat Bane en Killer Croc om een of andere reden tegen elkaar gingen knokken.
Daar moest ik tijdens het spelen aan denken.
Had ik zo 10 minuten voor willen gaan zitten als dat een filmpje zou zijn met een peukie erbij om ff te relaxen.Lijkt me gewoon een erg dik gevecht maar helaas


Voor de rest vond ik het knokken enz erg vet.
Alleen kreeg ik op een gegeven moment een update dat ik met de batclaw ook van die mannentjes van boven kon grijpen en omhoog hijsen en zeg maar laten hangen.
Is me nooit gelukt helaas...'

Voor de rest vond ik de afwisseling erg goed,van Stealth-shit en mannetjes met wapens uitschakelen tot snipers tot gewoon knokken tot weer een bekende vijand en dan weer een filmpje.
Het verveelde nooit,pas toen ik een beetje verveling proefde aan het einde door weer helemaal naar die party te moeten(waar ik best lang over deed,helemaal via de batcave wat verkeerd was en dus weer eindige waar ik begon met me tocht naar de party) en weer door dezelfde gebieden heen te moeten bleek de party ook het eindpunt al.
Briljant trouwens hoe die mannentjes stonden te wachten met feesthoedjes op enz haha



Bane kan er trouwens in die nieuwe Batman-film echt nooit zo uitzien als in dit spel,de tering.

Dit is volgens mij 1 van me eerste recensies hier dus give me a break haha.
Ik ga nu beginnen aan Tombraider Anniversery.
Ben opgegroeid met het origineel,uitgespeeld,was prachtig toen,dus de vernieuwde versie lijkt me fantastisch.
En speel Resident Evil 5 met een vriend.

En ik ga zeker ooit Arkham City spelen,zou het liefst morgen al eraan beginnen maar heb gewoon geen 60 euro over voor een spel,zo'n fanatieke gamer ben ik gewoon niet.
Maar zeker weten ooit...

avatar van semthemen18
5,0
ik heb het al maanden niet meer gespeeld maar nu ik het weer speel wil ik gewoon niet meer stoppen

avatar van 3bdelilah
4,5
3bdelilah schreef:
Vanmiddag mee begonnen en meteen 4 uurtjes achter elkaar op de klok. Vermaak me dus meer dan prima, maar ik begin een beetje hoofdpijn te krijgen dus lijkt me slim om een beetje te pauzeren of morgen mee verder te gaan. Heb thuis ook Arkham City dus dat wordt een Batman marathon deze week.
Zojuist het verhaal uitgespeeld en wat een heerlijke game, een van de beste die ik heb gespeeld. Op alle fronten eigenlijk erg goed, voelde fris aan en het heeft geen moment verveeld. Terecht een plekje in mijn top 10. Nu beginnen met Arkham City en de lat is al erg hoog gelegd. Ik verwacht stiekem dat Arkham City beter wordt dan Asylum, dus ik ben benieuwd...

4,0
DMF
Zonder enige voorkennis had ik Batman: Arkham Asylum rustig in de schappen laten liggen. Een fan van de comics en/of de films ben ik niet, dus wat had de game mij te bieden? Maar ergens begon het toch te kriebelen na het lezen van de vele positieve reacties. Ik besloot de demo te downloaden en die wist mij toch aardig te overtuigen. Inmiddels ligt de game in de budgetbakken en kort geleden besloot ik dus de game te kopen. Benieuwd als ik was, begon ik direct vrij fanatiek te spelen en inmiddels ben ik er al doorheen.

Een kenner van de Batman-reeks ben ik dus totaal niet. Scarecrow? Poison Ivy? Harley Quinn? Al sla je me dood, geen idee wie dat zijn. The Joker ken ik dan weer wel, dankzij de prachtige vertolkingen van Jack Nicholson en Heath Legder in Batman en The Dark Knight, ook direct de enige twee Batman-films die ik heb gezien. Maar dankzij de game ben ik inmiddels dus weer een stukje bekender in het Batman-universum.
Het spel begint met een erg sfeervolle introductie van het asylum op Arkham Island. Batman heeft The Joker weten te vangen en levert hem af aan de autoriteiten. De kennismaking met de sadistische en nergens van onder de indruk zijnde Joker is direct imponerend, net als de glimp die je van Killer Croc opvangt aan het begin. Weinig verrassend weet The Joker aan de aandacht te ontsnappen; hij had al lang en breed een plan gemaakt voor deze avond. Vervolgens krijg jij de regie en de taak om Arkham Island te bevrijden van The Joker en zijn vrienden.
Je doet dit in verschillende omgevingen, die stuk voor stuk erg sfeervol zijn. Jammer is wel dat je meestal binnen bezig bent. Ongemerkt doe je ook steeds hetzelfde: je krijgt een opdracht om naar een bepaalde locatie te gaan, tussendoor moet je door wat ruimtes heen waar een aantal thugs je probeert te vinden en te overmeesteren en wanneer je de locatie bereikt hebt en iets opgepikt/verslagen hebt, herhaalt dit tafereel zich. Is dat een probleem? Totaal niet. Je krijgt bijvoorbeeld veel vrijheid als het aankomt op het aanpakken van de thugs. Je kunt via de gargoyles ze rustig bespioneren en ze overmeesteren als ze onder je door lopen. Voor de variatie kun je wat explosieve gel plaatsen en de thugs naar je toe lokken om ze alle kanten op te blazen en zo zijn er nog veel meer opties. Jammer is wel dat de thugs er vrijwel allemaal hetzelfde uitzien.
Ook het doorkruisen van verschillende locaties op het eiland verveelt geen moment. Zoals gezegd is het allemaal erg sfeervol. Grafisch ziet het er prachtig uit en vaak kruip je ook door kleine schachten en ruimtes omdat bepaalde deuren niet te openen zijn. Zo puzzel je je een weg door de gebouwen om uiteindelijk bij de gewenste locatie aan te komen.

Onderweg zul je onvermijdelijk een aantal keer in een handgemeen terechtkomen en dat is het mooist aan de game. Het vechtsysteem zit echt heel fijn in elkaar. Op het begin dacht ik dat het buttonbashen voor gevorderden was, maar gaandeweg ontdek je dat timing belangrijker is dan het lijkt. Je kunt gigantische combinaties maken waarmee je punten krijgt die je kunt besteden aan verschillende upgrades. Batman staat naast zijn fysieke eigenschappen natuurlijk ook bekend om het gebruik van verschillende gadgets en de game schenkt daar ook voldoende aandacht aan. Vijanden overmeesteren met je batarangs, muren opblazen met explosieve gel of thugs naar beneden trekken met de batclaw: het kan allemaal en er is veel meer. Ook dit zorgt ervoor dat je voldoende variatie in je aanvallen kunt gebruiken, al blijft het pure vechten het leukst in mijn ogen. Zeker als de thugs later in de game wat taaier worden en meer wapens bezitten dan slechts hun vuisten. Het slaan, ontwijken en uiteindelijk verslaan van de thugs blijft genieten.
Vroeg of laat vecht je je een weg naar een maatje van The Joker: een bekende bad-guy uit het Batman-universum. De bossfights zelf vallen helaas wat tegen. Ik speelde de game op niveau normal, maar de bossfights waren niet echt uitdagend. Misschien dat het op hard allemaal stukken lastiger is, maar dat kan ik me niet voorstellen. De bossfights hadden wat mij betreft een stuk uitdagender gemogen. De opbouw ernaartoe is dan vaak wel weer sterk: vlak voor de ontmoeting met Scarecrow wordt het zelfs een beetje creepy en de verhalen over Killer Croc waren ook indrukwekkend. Vooral bewaker Cash maakte je erg nieuwsgierig, maar Killer Croc was uiteindelijk nog de makkelijkste bossfight en voor mij ook de meest teleurstellende.

Gaandeweg voel je dat je The Joker nadert, al is hij nooit ver weg. Tijdens je voortgang komt hij regelmatig met kleinerende opmerkingen richting jou of zijn (falende) thugs. Het zorgde vaak voor een glimlach op mijn gezicht, al liet hij zich soms wel iets te vaak horen.
Het verhaal kabbelt zo lekker voort en blijft je ook triggeren, maar triggerde mij iets minder na de introductie van Poison Ivy. Haal bloemenfetisj verpestte het eiland en het verhaal werd ook minder interessant. Harley Quinn vond ik stukken leuker. Het kan de pret verder niet drukken, want er is ontzettend veel te doen op het eiland. Zoals gezegd heeft Joker flink wat maatjes op het eiland zitten en één van hen is The Riddler, die je in een aantal kamers opzadelt met, hoe verrassend, raadsels. Die zijn leuk om op te lossen en soms nog erg pittig. Ook kun je op zoek naar zijn trofeeën die overal op het eiland te vinden zijn. Verder zul je her en der tapes van interviews vinden, die de bad-guys de nodige achtergrond geven. Voor mij als Batman-leek een leuk extraatje en ik luisterde ze dan ook met veel plezier.
De game wordt regelmatig onderbroken door wat cutscènes, die ik voor geen goud had willen skippen. De voice-acting is briljant en ook grafisch blijft het allemaal hoogstaand. Het verhaal is ook veel te leuk om te negeren.
Uiteindelijk gaat het sluipen, zoeken en vechten leiden tot hét doel van de game: Arkham Island bevrijden van The Joker. Ik hoopte dat ze flink zouden uitpakken met het slot, maar dat viel vies tegen. Het behalen van de Party Pooper achievement vlak voor het feest was hilarisch, maar het slotstuk zelf viel tegen. Twee keer ging ik dood, maar de derde keer was het einde Joker en ook einde game. Ook dit was allemaal net wat te simpel. Helemaal klaar ben je dan zeker nog niet: er blijven vast nog genoeg raadsels over om op te lossen en voldoende trofeeën om te vinden. Ook is er een Challenge Mode waar je door kunt blijven vechten. Ook ideaal om even wat te oefenen, maar erg lang zal ik er niet blijven hangen. Daarvoor ben ik te benieuwd naar de opvolger.

Het zal namelijk niet lang duren voordat ik Batman: Arkham City in huis haal. Batman: Arkham Asylum vormt meer dan voldoende aanleiding om verder te gaan met de reeks. Je bent wat repetitief bezig, maar eigenlijk merk je dat nauwelijks. De omgevingen zijn wel heel gevarieerd en de vrijheid die je krijgt om de thugs te overmeesteren, geeft voldoende vrijheid. Jammer is wel dat de bossfights net wat te eenvoudig zijn en dat het verhaal iets inkakt nadat Poison Ivy ten tonele verschijnt. Het slotsuk had ook net wat imponerender gemogen; dat had recht gedaan aan The Joker als fantastische bad-guy. Het zijn minpuntjes op een verder erg fijne ervaring. Het vechtsysteem springt er samen met de sfeervolle omgevingen echt bovenuit en de game blijft boeiend tot op de laatste seconden. Ook voor de Batman-leken een absolute aanrader!

avatar van sem18
5,0
Voor mij is dit dus de beste game ooit gemaakt.
Vroeger voordat ik een ps3 had droomde ik ervan dit spel te spelen.
Ik had al vele filmpjes bekeken op youtube maar ik wilde natuurlijk
ook zelf voelen hoe het was om te spelen. Uiteindelijk had ik een ps3 en
kocht ik dit spel als eerste. Voor mij was alles helemaal te gek. Nog steeds speel
ik het spel na als ik het 2/3 maanden niet meer heb gespeelt. Ik weet niet waarom
maar ik vond arkham asylum toch wel leuker dan arkham city. Ik denk dat het komt door
de ruimte en situatie waarin je speelt. Het verhaal van arkham city was natuurlijk geniaal
maar die van asylum voelde ik meer aan. Ik hoop dat arkham origins ook een topper
gaat worden zoals zijn voorgangers.

avatar van Animosh
4,0
Een Batman-product waarmee ik me zowaar uitstekend heb vermaakt.

Ik ben geen fan van Batman. Batman zelf vind ik een moralistische, naïeve macho (hij zou een hoop lijden voorkomen als hij zijn grootste vijanden gewoon zou doden, maar in plaats daarvan hoopt hij tevergeefs op hervorming) met een "superheldencomplex" (hij wil zelf alles en iedereen redden) en zijn pak vind ik duf (vooral zijn cape en de 'onderbroek' die hij over zijn pak draagt vind ik lelijk) en ook de andere personages zijn vaak veel te cartoonesk en over the top om echt te beklijven. The Joker is bijvoorbeeld wel een memorabel personage vanwege zijn gestoorde liefde voor chaos en zijn, ehm, onconventionele humor, maar zijn outfit is oerlelijk en zijn humor voelt vaak erg geforceerd aan, en Quinn is bloedirritant.

Maar over het algemeen heb ik me toch uitstekend vermaakt met dit spel. Het vechten werkt prima, is zeer makkelijk onder de knie te krijgen (het voelt soms wel een beetje aan als hersenloos button bashen, maar soit) en wordt goed afgewisseld met baasgevechten, leuke stealth-secties en wat puzzels (al wisten die me niet echt te boeien), en het tempo ligt erg hoog. Er zit weinig overbodige filler in het main game en als er even wat minder te doen is wordt je aandacht wel vastgehouden door dingen die The Joker zegt, door interviews met patiënten en meer van dat. Verder is het plot leuk om te volgen, zijn de superschurken best goed ontworpen en is de sfeer zeker niet onaardig (de bombastische muziek is niet mijn ding, al kan ik me er ook niet aan storen, maar de duistere locaties van Arkham Asylum - en de Scarecrow-segmenten - zijn best sfeervol). De optionele elementen van het spel (de riddles en de challenges) interesseerden me niet zoveel (de riddles zijn wel aardig, maar ik heb er simpelweg geen zin in om het hele terrein uitgebreid te gaan doorzoeken: daarvoor zijn er nog te veel andere spellen die ik moet spelen; en voor de challenges vecht ik niet stijlvol genoeg), maar ja, ze zijn optioneel, dus dat kun je moeilijk een minpunt noemen.

Batman: Arkham Asylum is kortom een spel dat weliswaar niet helemaal in mijn straatje past wat betreft de cartooneske personages en sfeer, maar dat grotendeels weet goed te maken met haar goed uitgewerkte en gevarieerde gameplay en hoge mate van afwerking. Een dikke 3.5* verdient dit spel dus zeker.

avatar van Fonzzz002
4,0
Fonzzz002 (crew)
Een game die nog goed stand houdt! Games gebaseerd op bekende superhelden was verre van iets nieuws, maar er was geen game met de grootte en de charme van Batman Arkham Asylum. Hier heb je een grote wereld waarin alles logisch met elkaar is verbonden en je volgt iedere stap die Batman op deze hectische dag moet maken. Je hebt geen moment rust want voor iedere crimineel die je stopt begint er een ander toe te slaan. Deze ervaring schets een goed beeld hoe een dag als Batman kan verlopen, mits er zo’n groot probleem voor hem staat.
De wereld is erg levendig vormgegeven en de stripboekfiguren hadden er nog nooit zo realistisch uitgezien in een game. Zeker voor de tijd waarin het uitkwam was dit grafisch heel hoogstaand. Nu ik moderne graphics gewend ben merk ik wel op dat de belichting soms wat vreemd is gedaan. De personages kunnen eruit zien alsof er een stuk plastic om hun gezicht heen is gewikkeld, door de manier hoe hun huid het licht reflecteert. Killer Croc zag eruit alsof hij een metalen plaat als huid heeft, ipv de reptielenhuid die je van hem verwacht. Maar deze punten zijn slechts mierenneukpunten in een grote wereld vol gedetailleerde gebieden en levendige personages. Gewoon een dik duimpje omhoog voor de vormgevers.

De stemacteurs zijn ieder erg goed. Vooral Mark Hamill die wederom The Joker inspreekt is erg goed in zijn rol. Ik kon hard lachen om zijn flauwe opmerkingen of het enthousiasme waarmee Hamill de teksten insprak. Persoonlijk vond ik The Riddler ook een erg leuk personage. Ondanks dat je hem niet te zien krijgt kun je hem wel regelmatig horen, of optionele interviews van hem beluisteren, en zijn reacties op de handelingen die je verricht konden grappig zijn: hoe hij in het begin arrogant is, maar zodra je meer puzzels oplost word hij steeds bozer en verbaasder. " Are you looking these up on the internet? You're cheating! You must be"
Het verhaal zelf ben ik echter niet zo weg van. Het werkt prima als een excuus om Batman het tegen allerlei criminelen op te laten nemen, maar ik merkte nooit spanning of echt medeleven te voelen. Er was geen druk in het stoppen van criminelen, of mysterie in wat de Joker van plan is. Het ergste wat er kan gebeuren is dat een onbekend zijpersonage, die je in een korte cutscene ziet, om het leven komt. De charme van het verhaal zit vooral in alle verschillende vijanden te leren kennen. Ze zijn ieder trouw aan het origineel, maar ze hebben een eigen draai gekregen. Zelfs als je niet goed bekend bent met Batman dan bied de game genoeg info om ze te begrijpen zoals interviews, omschrijvingen of wat er van hun bekend word gemaakt in het verhaal.

Maar de sterkste kracht van Arkham Asylum is de gameplay. Hier is waar deze game zich het meest onderscheid in de superhelden games die hiervoor kwamen: ipv mediocre kopieën van bekende gameplay trends komt Arkham Asylum met nieuw vechtsysteem en een nieuw stealth systeem, die beiden goed gebruik maken van Batman’s unieke gadgets. Het vechtensysteem klinkt op papier simpel, maar in de uitwerking word het geniaal. Eén van mijn favorieten vechtsystemen in gaming. Batman heeft 1 aanvalsknop en 1 counter knop. Deze moet je op een grote snelheid gebruiken om massa’s vijanden neer te slaan. Hoe groter je combo, hoe meer punten je krijgt. Wanneer je combo een bepaald cijfer bereikt kun je een speciale aanval doen zoals iemand gooien of een 1-hit ko. Het was zo bevredigend om een lange reeks aan aanvallen en counters perfect te timen, en het kon erg stressvol zijn als je ver in een combo zat om vervolgens geraakt te worden of een counter te missen. Later word dit systeem op allerlei manieren uitgebreid door handige gadgets, vijanden die je eerst moet stunnen of vijanden waarover je heen moet springen voordat je ze kunt aanvallen. Vlug tussen al deze technieken schakelen, en proberen niet geraakt te worden zodat je hoge combos kreeg, is zooooo fijn om te doen. Vooral bij challenge mode heb ik een aantal pittige, gave uitdagingen gedaan die zeker aan te raden zijn eens te proberen.

Het stealth systeem is een ander groot aspect van de gameplay. Hier draait het niet om vlugge handelingen en combo’s, maar juist om geduld, de omgeving en het gedrag van de vijanden bestuderen, en proberen de vijanden creatief uit te schakelen. Je kunt ze van boven benaderen, ze met gadgets van randen aftrekken, muren laten exploderen waar ze naast staan of gewoon goed ouderwets ze van achteren besluipen. Dit, terwijl je probeert zo min mogelijk gezien te worden door de rest (zeker op hard mode kan gezien worden je fataal zijn). Dit systeem is voor zijn eigen redenen ook erg fijn om te doen en ze weten de moeilijkheidsgraad goed op te bouwen. Wat begint met een paar simpele vijanden en veel verstop plekken eindigt met een reeks aan vijanden met veel open plekken. Gewoon erg goede gameplay waar veel over is nagedacht.

Het laatste opmerkelijke punt zit bij The Riddler missies: er zijn optionele uitdagingen om meer uit het spel te halen. Het goede aan deze missies is dat ze je aanmoedigen ieder hoekje te verkennen, en ze geven je extra reden oude gebieden opnieuw te bezoeken. Vooral de raadsels waren leuk omdat je soms echt moest nadenken over wat te scannen. Het nadeel is dat ze meer bestaan uit op en neer lopen naar het vraagteken op de kaart, dan dat er echt vaardigheden of denkvermogen werd gevraagd. Hierdoor vond ik het nogal wisselvallige optionele missies. Soms waren het leuke raadsels waarin je logisch moest nadenken over wat er in de omgeving te vinden is, andere momenten was het een lange omweg nemen omdat je één muur in level 1 nog niet kapot kon maken. In dat opzicht was een fast travel functie welkom.
Daar liggen wel mijn grootste problemen: het constante heen en weer rennen tussen dezelfde gebieden werd op gegeven moment gewoon vervelend. Ook moet je regelmatig tegen grote monsters vechten die een vervelende techniek vroegen: wachten tot ze een specifieke aanval doen zodat je ze kunt straffen, om ze vervolgens verplicht te bereiden ipv ze neer te slaan. Dit is leuk voor een boss battle, maar niet voor generic enemies die je regelmatig moet bevechten. Het sprak teveel het vlotte tempo van het gewone vechten tegen. Blij dat deze vijanden niet in de vervolgen terug zijn gekomen.

Destijds had ik het zo een 4,5* gegeven, misschien zelfs een 5*. Nu wegen de minpunten meer dan eerst, maar voor een 11 jaar oude game (die de eerste was in zijn tak) houd het nog goed stand. Heb veel zin gekregen om aan het vervolg te beginnen!

4*

4,0
Leuke game. Had hem al eens gespeeld, maar was toen niet zo onder de indruk. Deze keer vond ik het echter wel een stuk beter. De map zit tof in elkaar en is lekker interconnected. Het is een kleinschalige openworld die lineair is. Daar raas je lekker doorheen.

Het verhaal is niet zo boeiend, maar de sfeer die neergezet wordt is erg goed. Een lekker duister tintje bevalt wel.

Gameplay niets op aan te merken. Het werd toen echt bejubeld en dat kan ik zeker snappen. De game houdt goed stand na al die jaren.

avatar van Delloo
4,5
Na twee Telltale games waarbij het achtergrond verhaal over het leven van Bruce Wayne verteld wordt wilde ik toch wel meer weten over de man met de cape en het zwarte mutsje met de oortjes waarvan ik als kind de kouwgomplaatjes spaarde. Heb daarna de serie van 3 films gezien en werd steeds meer geboeid door deze Superheld. Iemand raadde me in mijn recensie van de Telltale games deze game aan. Nu heb ik hem zojuist uitgespeeld. Een uur of 20 over gedaan denk ik. In elk hoekje van het gekkenhuis geweest. Alle riddles opgelost en natuurlijk een flink aantal lunatics uit het Asylum verslagen. Om een of andere duistere reden toch geëindigd op 84%. Zal wel met de gevechtscombo’s te maken hebben.
De game blijft boeien en ziet er daarbij op de Xbox one ook prachtig uit.
Als naslagwerk van alle karakters uit de Batman serie is dit ook een pareltje. Over iedereen die ik ooit in een film of serie ben tegengekomen kun je het achtergrondverhaal lezen of terug horen. Wel jammer dat het hulpje Robin niet genoemd wordt.
Ik heb de game op easy uitgespeeld. Ingame kun je volgens mij niet de moeilijkheidsgraad aanpassen en dat is echt jammer. Games worden meestal steeds moeilijker als je verder komt, dus wilde ik niet riskeren om halverwege niet verder te kunnen komen. Easy was toch echt te gemakkelijk. De gevechten met de eindbazen zijn dan wel een uitdaging, maar de overige gevechten zijn met wat rammen op de knoppen geen enkel probleem en dus geen uitdaging. Dit kost een halve ster. Mijn score is 4 ½ *

Gast
geplaatst: vandaag om 15:14 uur

geplaatst: vandaag om 15:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.